زمان مطالعه: 2 دقیقه وقَد یَخرُجُ مِنَ الإِیمانِ بِخَمسِ جِهاتٍ مِنَ الفِعلِ، کُلُّها مُتَشابِهاتٌ مَعروفاتٌ: الکُفرُ، وَالشِّرکُ، وَالضَّلالُ، وَالفِسقُ، ورُکوبُ الکَبائِرِ. فَمَعنَى الکُفرِ کُلُّ مَعصِیَةٍ عَصَى اللّهَ بِها بِجِهَةِ الجَحدِ وَالإِنکارِ وَالاِستِخفافِ وَالتَّهاوُنِ فی کُلِّ ما دَقَّ وجَلَّ، وفاعِلُهُ کافِرٌ، ومَعناهُ مَعنى کُفرٍ مِن أیِّ مِلَّةٍ کانَ ومِن أیِّ فِرقَةٍ کانَ، بَعدَ أن تَکونَ مِنهُ مَعصِیَةٌ بِهذِهِ الصِّفاتِ فَهُوَ کافِرٌ. ومَعنَى الشِّرکِ کُلُّ مَعصِیَةٍ

زمان مطالعه: 2 دقیقه مؤمن با یکى از پنج کار- که همگى مانند هم و معروف اند- از ایمان خارج مى شود: کفر، شرک، گم راهى، فسق، و ارتکاب گناهان کبیره. معناى کفر: هر معصیتى است که انسان با آن، خدا را نافرمانى کند، از سرِ نفى و انکار و سبک شمردن و حقیر دانستن هر تکلیف ریز و درشتى، و مرتکب آن، کافر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 68. مشکاة الأنوار: سَأَلَ أمیرُ المُؤمِنینَ علیه السلام الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام فَقالَ لَهُما: ما بَینَ الإِیمانِ وَالیَقینِ؟ فَسَکَتا، فَقالَ لِلحَسَنِ: أجِب یا أبا مُحَمَّدٍ! قالَ: بَینَهُما شِبرٌ. قالَ: وکَیفَ ذاکَ؟ قالَ: لِأَنَّ الإِیمانَ ما سَمِعناهُ بِآذانِنا وصَدَّقناهُ بِقُلوبِنا، وَالیَقینَ ما أبصَرناهُ بِأَعیُنِنا وَاستَدلَلنا بهِ عَلى ما غابَ عَنّا.(1) 1) مشکاة الأنوار: ص 48 ح 34، بحار الأنوار: ج 70 ص

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 68. مشکاة الأنوار: امیر مؤمنان علیه السلام از حسن و حسین علیهماالسلام سؤال کرد: «فرق میان ایمان و یقین چیست؟». آن دو، خاموش ماندند. ایشان به حسن علیه السلام فرمود: «جواب بده، اى ابو محمّد!». حسن علیه السلام گفت: فرقشان یک وجب است. فرمود: «چگونه؟». گفت: چون ایمان، آن است که با گوش هاى خود بشنویم و با دل هایمان

زمان مطالعه: 6 دقیقه 69. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لِکُلِّ شَیءٍ حَقیقَةٌ وما بَلَغَ عَبدٌ حَقیقَةَ الإِیمانِ حَتّى یَعلَمَ أنَّ ما أصابَهُ لَم یَکُن لِیُخطِئَهُ، وما أخطَأَهُ لَم یَکُن لِیُصیبَهُ.(1) 70. الإمام الباقر علیه السلام: لا یَستَکمِلُ عَبدٌ حَقیقَةَ الإیمانِ حَتّى یَکونَ فیهِ خِصالٌ ثَلاثٌ: التَّفَقُّهُ فِی الدّینِ، وحُسنُ التَّقدیرِ فِی المَعیشَةِ وَالصَّبرُ عَلَى الرَّزایا.(2) 71. رسول اللّه صلى الله علیه

زمان مطالعه: 4 دقیقه 69. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر چیزى حقیقتى دارد، و هیچ بنده اى به حقیقت ایمان نمى رسد، مگر آن گاه که معتقد باشد آنچه به او رسیده، نمى شد که نرسد، و آنچه به او نرسیده، امکان نداشته است که برسد. 70. امام باقر علیه السلام: هیچ بنده اى کاملاً به حقیقت ایمان نمى رسد، مگر