زمان مطالعه: 3 دقیقه 215. رسول اللّه صلی الله علیه وآله: کُلُّ ما کانَ فِی الاُمَمِ السّالِفَةِ فَإِنَّهُ یَکونُ فی هذِهِ الاُمَّةِ مِثلُهُ؛ حَذوَ النَّعلِ بِالنَّعلِ (1)، وَالقُذَّةِ بِالقُذَّةِ. (2) (3) 216. عنه صلی الله علیه وآله: لَیَأتِیَنَّ عَلى اُمَّتی ما أَتى عَلى بَنی إسرائیلَ؛ حَذوَ النَّعلِ بِالنَّعلِ، حَتّى إن کانَ مِنهُم مَن أتى اُمَّهُ عَلانِیَةً، لَکانَ فی اُمَّتی مَن یَصنَعُ ذالِکَ. (4) 217.

زمان مطالعه: 2 دقیقه 215. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر آنچه در امّت هاى گذشته بوده است، همانند آن، در این امّت نیز خواهد بود، قدم به قدم و مو به مو. 216. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: به تحقیق آنچه بر بنى اسرائیل گذشته است، مو به مو، بر امّت من نیز خواهد گذشت. حتّى اگر در میان آنها کسى

زمان مطالعه: 2 دقیقه 221. رسول اللّه صلی الله علیه وآله ـ وقَد أشارَ إلى عَلِیٍّ علیه السلام ـ: یَکونُ بَینَ النَّاسِ فُرقَةٌ وَاختِلافٌ، فَیَکونُ هذا وأَصحابُهُ عَلَى الحَقِّ. (1) 222. عنه صلی الله علیه وآله: إنَّ أهلَ الکِتابَینِ افتَرَقوا فی دینِهِم عَلى ثِنتَینِ وسَبعینَ مِلَّةً، وإنَّ هذِهِ الاُمَّةَ سَتَفتَرِقُ عَلى ثَلاثٍ وسَبعینَ مِلَّةً ـ یَعنِی الأَهواءَ ـ کُلُّها فِی النَّارِ إلّا واحِدَةً، وهِیَ

زمان مطالعه: 2 دقیقه 221. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله ـ در اشاره به على علیه السلام ـ: میان مردم، جدایى و اختلاف پدید خواهد آمد و [در میان آن فرقه ها] این (على علیه السلام) و یاران او بر حقّ اند. 222. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: پیروان هر دو کتاب (تورات و انجیل) در دین خود به هفتاد و دو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 227. رسول اللّه صلی الله علیه وآله: لا یَجمَعُ اللّهُ هذِهِ الاُمَّةَ عَلَى الضَّلالَةِ أبَداً، ویَدُ اللّهِ عَلَى الجَماعَةِ، فَمَن شَذَّ شَذَّ فِی النّارِ. (1) 228. الإمام الهادی علیه السلام ـ فی رِسالَتِهِ إلى أهلِ الأَهوازِ حینَ سَأَلوهُ عَنِ الجَبرِ وَالتَّفویضِ ـ: اِجتَمَعَتِ الاُمَّةُ قاطِبَةً لَا اختِلافَ بَینَهُم فی ذالِکَ: أنَّ القُرآنَ حَقٌّ لا رَیبَ فیهِ عِندَ جَمیعِ فِرَقِها، فَهُم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 227. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: این امّت هرگز بر گم راهى اجتماع نمى کنند. دست خدا بر سرِ جماعت است. پس، هر که [از جماعت] جدا شود، در آتش [نیز] تنها خواهد بود. 228. امام هادى علیه السلام ـ در نامه اش به اهوازیان که درباره ی جبر و تفویض از ایشان پرسیده بودند ـ: همه ی امّت،