زمان مطالعه: < 1 دقیقه زبان، این عضو خُرد در وجود انسان، نقش شگفتى در زندگى و تعامل بشر دارد. زبان، به بیان پیامبر خدا، جمال انسان است. زبان در باورها، اندیشه‌ها و مواضع انسان، نقش بازى مى‌کند؛ امّا باید کى به کار آید و کى و کجا از چرخیدن باز ایستد؟ لغزش‌هایش کجاست و فرایند و بازتاب آن در وجود انسان چیست؟ این همه،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه نفرین کردن (لعن) ، نهى از آن، و این که چه کسانى در سیره نبوى و بر بیان آن بزرگوار، لعن شده‌اند، و نفرین‌شدگان در دنیا و آخرت، عناوین فصل سى و پنجم هستند. این فصل، عناوین اندکى دارد؛ امّا آموزه‌هاى عرضه شده در آن، شامل آیات و روایات بسى تکان دهنده‌اى است. باید خواند، تأمّل کرد، نیوشید و کوشید

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در فصل سى و ششم، احادیثى درباره سرگرمى‌هاى سالم و بازى با کبوتر، ملاحظه مى‌شود .

زمان مطالعه: < 1 دقیقه موضوع فصل سى و هفتم، «ستایش» و مسائل مربوط به آن است. ستودن کسانى که نباید ستوده مى‌شدند، در روزگارى که تعالیم آسمانى اسلام عرضه مى‌شد، فرهنگ شده بود؛ فرهنگى که مردم با آن مى‌زیستند و شاید بخش عظیمى از جامعه، بدان خو گرفته بودند. یکى از صحابیان مى‌گوید: أمَرَنا رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله أن نَحثُوَ فى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اسلام، دین زندگى است و زندگى بر تحرّک، پویایى، تلاش و شادابى استوار است. در میان آموزه‌هاى دین و نیز در حکمت‌هاى نبوى، از «مِزاح (شوخ طبعى)» سخن رفته است و گاه مؤمن، بدان وصف شده است. پیامبر صلى الله علیه و آله فرموده است: المؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، و المُنافقُ قَطِبٌ غَضِبٌ.(1) مؤمن، شوخ و شنگ است و منافق، اخمو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه زندگى در دنیا، گذار است و گذر، و رفتن از مرحله‌اى و بهره گرفتن در مرحله‌اى دیگر از فرایند آن. دنیا و گستره آن براى انسان، «میدان» است، «بازار» است، «معبر» است، که انسان در آن مى‌تازد، داد و ستد مى‌کند و مى‌گذرد و در این تعامل‌ها، چالش‌ها، رفتن‌ها و. . . گاه مى‌لغزد و گرفتار مى‌شود. چه باید کرد؟