زمان مطالعه: < 1 دقیقه 249. امام باقر علیه السلام: نزدیک ترین زمانِ بنده به کفر، زمانى است که شخصى با شخصى بر اساس دینش برادرى [و دوستى] کند و آن گاه، آمار لغزش ها و اشتباهات وى را بگیرد تا روزى با آنها او را سرکوفت زند. 250. امام صادق علیه السلام: دورترین زمانِ بنده از خدا، زمانى است که انسان با کسى برادرى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 251. الکافی عن عمرو بن عکرمة عن الإمام الصادق علیه السلام: أمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله عَلِیّا علیه السلام وسَلمانَ وأبا ذرٍّ- ونَسیتُ(1) آخَرَ وأظُنُّهُ المِقدادَ- أن یُنادوا فِی المَسجِدِ بِأَعلى أصواتِهِم بِأَنَّهُ لا إیمانَ لِمَن لَم یَأمَن جارُهُ بَوائِقَهُ(2)، فَنادَوا بِها ثَلاثاً.(3) 1) هذا الکلام للراوی. 2) البائقة: النازلة وهی الداهیة والشرّ الشدید، والجمع: البوائق (المصباح

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 251. الکافى- به نقل از عمرو بن عِکرِمه-: امام صادق علیه السلام فرمود: «پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به على علیه السلام و سلمان و ابو ذر» و یک نفر دیگر که من (عکرمه) فراموش کردم و به گمانم فرمود مقداد(1)- «دستور داد تا در مسجد فریاد زنند که: «ایمان ندارد آن کس که همسایه اش از شر

زمان مطالعه: 5 دقیقه 252. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لا یَجتَمِعُ الشُّحُّ وَالإِیمانُ فی قَلبِ عَبدٍ أبَدا.(1) 253. عنه صلى الله علیه و آله: لا إیمانَ لِمَن لا تَقِیَّةَ لَهُ.(2) 254. الإمام علیّ علیه السلام: کَذَبَ مَنِ ادَّعَى الإِیمانَ وهُوَ مَشغوفٌ مِنَ الدُّنیا بِخُدَعِ الأَمانِیِّ وزورِ المَلاهی.(3) 255. الإمام الباقر علیه السلام: مَن قُسِمَ لَهُ الخُرقُ حُجِبَ عَنهُ الإِیمانُ.(4) 256. المحاسن

زمان مطالعه: 4 دقیقه 252. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: بخل و ایمان، هرگز در دل هیچ بنده اى، با هم جمع نمى شوند. 253. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: کسى که تقیّه نداشته نباشد، ایمان ندارد. 254. امام على علیه السلام: دروغ مى گوید آن که ادّعاى ایمان دارد، در حالى که شیفته ی آرزوهاى فریبنده و کامجویى هاى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بر پایه ی آیات و احادیثى که در این فصل آمد، ایمان، دو گونه است: پایدار و ناپایدار. ایمان پایدار، ایمانى است که تا هنگام مرگ، همراه مؤمن است و ایمان ناپایدار، ایمانى است که همراهى آن با انسان، موقّتى است و پس از مدّتى، زایل مى گردد. همچنین عمل به مقتضاى ایمان، موجب پایدارى آن، و ترک عمل، سبب