87. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خداى- تبارک و تعالى- فرمود: «اگر در زمین، تنها یک مؤمن مى بود، به وجود او از همه ی خلقم بى نیاز مى شدم و از ایمانش براى او همدمى قرار مى دادم که به کسى نیازمند نباشد».
88. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خداى- تبارک و تعالى- فرمود: «هر کس بنده ی مؤمن مرا بیازارد، باید با من اعلان جنگ دهد و هر کس بنده ی مؤمن مرا گرامى بدارد، از خشم من در امان خواهد بود. اگر در روى زمین، از مشرق تا مغرب، تنها یک مؤمن با یک پیشواى دادگر وجود داشته باشد، به وجود آن دو از همه ی آنچه در زمینم آفریده ام، بى نیاز مى شوم، و هفت آسمان و زمین به واسطه ی آن دو، برپا خواهند بود و براى آنها از ایمانشان همدمى قرار مى دهم که به هیچ همدم دیگرى نیازى نداشته باشند».
89. امام صادق علیه السلام: هیچ مؤمنى نیست، مگر این که خداوند از ایمانش براى او، همدمى قرار مى دهد که به آن آرام گیرد، به طورى که اگر در قلّه ی کوهى هم باشد، احساس تنهایى نکند.
90. امام صادق علیه السلام: اگر مؤمنى بر ستیغ کوهى باشد، خداوند عز و جل به نزدش شیطانى مى فرستد تا آزارش دهد، و از ایمانش براى او همدمى قرار مى دهد که با وجود آن، احساس دل تنگى براى هیچ کس نکند.
