قرآن
«پس چون به سوى پدر خود بازگشتند، گفتند: «اى پدر! پیمانه از ما منع شد. برادرمان [بنیامین] را با ما بفرست تا پیمانه را بگیریم، و ما نگهبان او خواهیم بود». [یعقوب] گفت: «آیا همان گونه که شما را پیش از این بر برادرش امین گردانیدم، بر او امین سازم؟! پس خدا بهترین نگهبان است؛ و اوست مهربان ترینِ مهربانان»».
حدیث
279.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر کس به غیر امین اعتماد کند، خداوند، ضامن او نیست؛ زیرا پیش از این، وى را از اعتماد کردن به او (غیر امین) نهى کرده است.
280.امام صادق علیه السلام: هر کس به خائن امانتى بسپارد، خداوند، ضامن او نیست.
281.امام باقر علیه السلام: هر کس به ناامینى امانت بسپارد، او را بر خداوند، حجّتى نیست.
282.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: تو حق ندارى به کسى که امینش دانسته اى، بدبین باشى، و یا خائن را که پیش تر او را آزموده اى، امین شمارى [و به او امانت بسپارى].
283.امام صادق علیه السلام: تو حق ندارى کسى را که با تو ناراستى کرده است، امین بشمارى، و کسى را که امینش مى دانى، [به خیانت] متّهم کنى.
284.تهذیب الأحکام: روایت شده است که مردى به امام صادق علیه السلام گفت: من به مردى اعتماد کردم و مالى را نزد او به امانت سپردم؛ امّا او به من خیانت ورزید و مال مرا انکار کرد.
امام علیه السلام فرمود: «امین به تو خیانت نکرد؛ بلکه تو خائن را امین دانسته اى [و به خائن، مال سپرده اى]».
285.امام صادق علیه السلام: براى من فرقى نمى کند که به خائن، امانتى بسپارم یا به کسى که از امانت، نگهدارى نکند.
