امانت هاى عملى

قرآن

«اى کسانى که ایمان آورده اید! به خدا و پیامبر او خیانت مکنید و [نیز] در امانت هاى خود، خیانت نورزید؛ و خود مى دانید [که نباید خیانت کرد]».

حدیث

182.امام باقر علیه السلام – در باره این سخن خداوند متعال: «اى کسانى که ایمان آورده اید! به خدا و پیامبر او خیانت مکنید، و [نیز] در امانت هاى خود، خیانت نورزید و خود مى دانید» ـ:

خیانت کردن به خدا و پیامبر او، نافرمانى کردن آنهاست. و امّا خیانت در امانت؛ هر چیزى که خداوند بر انسان واجب ساخته، در واقع، امانتى در دست اوست.

183.الفصول المختارة – به نقل از ابو رافع -: پیامبر خدا، روز دوشنبه نماز خواند و خدیجه ـ که خدایش از او خشنود باد ـ نیز با او نماز خواند، و روز سه شنبه على علیه السلام را به نماز خواندن با خودش دعوت کرد. على علیه السلام گفت: به من مهلت دهید تا ابوطالب را ببینم.

پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: «نماز، یک امانت است».

على علیه السلام گفت: اگر امانت است، پس من تسلیم تو هستم.

پس با پیامبر نماز گزارد. و این، در دومین روز مبعث بود.

184.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: امانت ها سه تایند: نماز، روزه، و غسل جنابت.

185.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: امانت، در نماز است. امانت، در روزه است. امانت، در سخن است؛ و مهم تر از همه اینها، سپرده هاست.

186.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: امانت، در هشت چیز است: در نماز، و زکات، و حج، و جهاد، و امر به معروف و نهى از منکر، و از همه اینها مهم تر، سپرده هاست، و [نیز] پیمانى که مردم با یکدیگر مى بندند.

187.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: اذان، حجّت بر امّت من است و تفسیرش این است: هرگاه مؤمن گفت: «خدا، بزرگ تر است؛ خدا، بزرگ تر است»، در واقع مى گوید: بارخدایا! تو بر آنچه مى گویم، گواهى. اى امّت محمّد! نماز فرا رسید. پس آماده شوید و کار دنیا را رها کنید….

و هرگاه گفت: «معبودى جز خدا نیست»، در واقع مى گوید: اى امّت محمّد! بدانید که من، امانت هفت آسمان و هفت زمین را برگردن شما نهادم. پس اگر خواستید، بیایید و اگر خواستید، نیایید؛ زیرا هر که [نداى] مرا اجابت کند، سود برده است، و هر که اجابت نکند، به من زیانى نمى رسانَد.

188.عوالى اللآلى: در حدیث آمده است که على علیه السلام چون وقت نماز مى رسید، به خود مى پیچید و مى لرزید و رنگش بر مى گشت. به ایشان گفته شد: شما را چه شده است، اى امیر مؤمنان؟

فرمود: «وقت نماز شده است؛ وقت امانتى که خدا، آن را به آسمان ها و زمین، پیشنهاد داد و آنها از پذیرفتنش سر باز زدند و از آن ترسیدند».(1)

189.امام صادق علیه السلام: غسل جنابت،… امانتى است که خداوند بر عهده بندگانش نهاده است تا بدان وسیله، آنان را بیازماید.

1) اشاره است به آیه 72 از سوره احزاب.