146.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: دانش، سپرده خدا در زمین است و دانشمندان، امین او بر آن هستند. پس هر که به دانش خویش عمل کند، امانت او را گزارده است، و هر که عمل نکند، در دیوان خداى متعال نوشته مى شود: «او از خائنان است».
147.امام على علیه السلام – در حکمت هاى منسوب به ایشان -: اى آن که به پیشگاه شُکوه درآمدى! آنچه را [از علم و معرفت الهى] شناخته اى، پاس بدار، و آنچه را به تو سپرده شده است، پوشیده دار و بدان که تو براى کارى پرورش یافته اى. پس آن را دریاب و برخویش مپسند که خیانتکار باشى؛ زیرا هر کس در باره آنچه به او سپرده شده است، امانتدارى نکند، سزاوارترین کس به داغِ خیانت و شایسته ترینِ مردمان به طرد و اهانت است.
148.امام على علیه السلام: ایمان، والاترین امانت است.
149.امام حسین علیه السلام – در باره امر به معروف و نهى از منکر -: اجراى کارها و احکام، به دست خداشناسان (/ عالمان تربیت شده خداوند) است که امین بر حلال و حرام او هستند.
