قرآن
«و کسانى که خواهان آخرت باشند و نهایت کوشش را براى آن بکنند، در حالى که مؤمن اند، آنان اند که از تلاششان قدردانى خواهد شد».
حدیث
60. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
همّت خود را آخرتْ قرار دهید؛ آخرتى که در آن، پاداش کسى که مورد رضایت [الهى] است، پایان نمى یابد و کیفر (مجازات) شخصى که مورد خشم [خداوند] است، قطع نمى گردد.
61. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
آخرتتان را وجهه ی همّت خود، و تلاشتان را براى محلّ استقرار [همیشگى]تان قرار دهید.
62. امام على علیه السلام:
شما به سوى آخرت ره سپارید و به پیشگاه خداوند، بُرده مى شوید.
63. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
به خدا که زندگى اى جز زندگى آخرت نیست.
64. صحیح البخارى ـ به نقل از اَنَس، در رویدادهاى جنگ خندق ـ: مهاجران و انصار، شروع به کندن خندق بر گرد مدینه کردند و خاک آن را بر پشت خود مى بردند و در همان حال، این بیت را مى خواندند:
ماییم آنان که با محمّد بیعت کردند
بر اسلام، تا زنده ایم و تا ابد
پیامبر صلی الله علیه و آله نیز در جواب آنان مى فرمود: «به خدا که خیرى جز خیر آخرت نیست. خدایا! به انصار و مهاجران، برکت بده».
65. امام على علیه السلام:
دنیا پَست است و براى نیست شدن، آفریده شده است. و خیر، خیر آخرت است؛ زیرا آخرت براى ماندگارى، آفریده شده است.
66. امام على علیه السلام:
دوراندیش واقعى، کسى است که تمام مشغولیتش به [اصلاح] نفْسش، تمام همّتش براى دینش، و تمام تلاشش براى آخرتش باشد.
67. امام على علیه السلام:
همّ و غم مؤمن، براى آخرتش است و تمام کوشش او براى بازگشتگاهش است.
68. امام على علیه السلام:
شما به اهتمام ورزیدن به آنچه تا آخرت همراهتان است، نیازمندترید تا به آنچه در دنیا با شماست.
69. امام على علیه السلام:
همّت و تلاشت را براى آخرتت قرار بده.
70. امام على علیه السلام:
همّت خود را متوجّه آخرتت کن و اندوهت را بر خودت قرار ده؛ زیرا بسا اندوهناکى که اندوهش، او را به شادى ابد رسانْد و بسا [دلواپس و] غم زده اى که به آرزوى خود رسید.
71. امام على علیه السلام – در یکى از سخنرانى هایش -: دنیا پشت نموده و اعلام بدرود کرده است و آخرت، روى آورده و در آستانه ی ورود است. بدانید که امروز، روز آماده شدن است و فردا هنگام مسابقه…. بدانید که شما در روزهاى امید و آرزویى هستید که از پس آن، مرگ است…. پس هر که در روزهاى امیدوارى اش، پیش از آن که مرگش فرا رسد، کار کند، کارش او را سود مى بخشد و مُردنش او را زیان نمى رساند، و هر کس در ایّام امیدوارى اش، پیش از فرا رسیدن اَجَلش، کوتاهى ورزد، زیانکار مى شود و مرگش به او زیان مى رساند.
72. امام على علیه السلام: از هر کارى که شما را بدان نیازى نیست، روى بگردانید و از کار آخرت، به آنچه شما را گریزى از آن نیست، بپردازید.
73. امام على علیه السلام – درباره ی آیه ی شریف:
«و بهره ات را از دنیا، فراموش مکن» ـ: بهره گیرى از تن درستى و توانایى و فراغت و جوانى و نیرویت را در راه تحصیل آخرت، فراموش مکن.
74. امام على علیه السلام:
از دنیایت براى آخرتت سهمى قرار بده.
75. امام على علیه السلام:
خوشا به حال کسى که موفّق به طاعت خداوند شود و اخلاقش نیکو گردد و کار آخرتش را پاس بدارد!
76. امام على علیه السلام:
برترینِ مردم در نزد خداوند، کسى است که خِرَدش را زنده گرداند و شهوتش را بمیراند و براى اصلاح آخرتش، خود را به زحمت اندازد.
77. امام على علیه السلام:
با بدنت در دنیا باش و با قلبت در آخرت.
78. امام على علیه السلام – در حکمت هاى منسوب به ایشان -:
آنچه حقیقتا سزاوار نام سعادت است، سعادت آخرت است و آن، چهار نوع است: ماندگارى اى که فنا ندارد، علمى که با جهل همراه نیست، قدرتى که با عجز همراه نیست، و توانگرى اى که با فقر همراه نیست.
79. امام صادق علیه السلام:
همه ی خوبى، فراروى توست و همه بدى نیز فراروىِ توست و تو خوب و بد را جز پس از آخرت نمى بینى؛ زیرا خداوند عز و جل تمام خوب را در بهشت، و تمام بد را در جهنّم قرار داد؛ چرا که این دو، ماندگارند.
80. امام زین العابدین علیه السلام – روزى، خطاب به یارانش -:
برادرانم! من شما را به سراى آخرت سفارش مى کنم و به سراى دنیا سفارشتان نمى کنم؛ زیرا شما [خود به خود] به دنیا حریص هستید و به آن چسبیده اید.
