35 / 1
النَّهیُ عَن لَعن غیر المستحقّ
11824.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : لَعنُ المؤمنِ کقَتلِهِ .(1)
11825.عنه صلى الله علیه و آله : إنّی لَم اُبعَثْ لَعّانا ، وإنّما بُعِثتُ رَحمَةً .(2)
11826.عنه صلى الله علیه و آله : لا یَنبَغی للمؤمنِ أن یکونَ لَعّانا .(3)
11827.عنه صلى الله علیه و آله : لا یکونُ المؤمنُ لَعّانا .(4)
11828.عنه صلى الله علیه و آله : لا یَنبَغی لصِدِّیقٍ أن یکونَ لَعّانا .(5)
11829.عنه صلى الله علیه و آله : لا یکونُ اللَّعّانونَ شُفَعاءَ ولا شُهَداءَ یَومَ القِیامَةِ .(6)
11830.عنه صلى الله علیه و آله : إنِ استَطَعتَ ألّا تَلعَنَ شَیئا فافعَلْ .(7)
35 / 1
نهى از نفرین کسى که سزاوار آن نیست
11824.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین کردن مؤمن، مانند کشتن اوست.
11825.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : من، نفرینگر مبعوث نشده ام؛ بلکه براى رحمت، مبعوث شده ام.
11826.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : براى مؤمن، شایسته نیست که نفرینگر باشد.
11827.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مؤمن، نفرینگر نیست.
11828.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : براى صدّیق، شایسته نیست که نفرینگر باشد.
11829.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین کنندگان در روز قیامت، نه شفاعت کننده اند، نه گواهى دهنده.
11830.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر مى توانى چیزى را نفرین نکنى، نکن.
11831.عنه صلى الله علیه و آله ـ لِرجُلٍ لَعَنَ ناقَتَهُ وهُو یَسیرُ مَعَها ـ: أخِّرْها عَنّا ؛ فَقدِ استُجیبَ لَکَ !(8)
11832.عنه صلى الله علیه و آله : مَن هذا اللّاعِنُ بَعیرَهُ ؟ اِنزِلْ عَنهُ فَلا تَصحَبْنا بِمَلعونٍ ، لا تَدْعوا على أنفُسِکُم ، ولا تَدْعوا على أولادِکُم ، ولا تَدْعوا على أموالِکُم .(9)
11833.عنه صلى الله علیه و آله ـ لمّا لَعَنَتِ امرَأةٌ ناقَةً لَها ـ: خُذوا مَتاعَکُم عَنها ، فأرسِلوها فإنّها مَلعونَةٌ .(10)
11834.عنه صلى الله علیه و آله : إذا خَرَجَتِ اللَّعنَةُ مِن فِی صاحِبِها نَظَرَت ؛ فإنْ وَجَدَت مَسلَکا فی الذی وُجِّهَت إلَیهِ ، وإلّا عادَت إلى الَذی خَرَجَت مِنهُ .(11)
11835.عنه صلى الله علیه و آله ـ لَمّا قالَ لَهُ جُرموزُ الهُجَیمیُّ : أوصِنی ـ: اُوصِیکَ ألّا تکونَ لَعّانا .(12)
11836.عنه صلى الله علیه و آله : لا تَلعَنوا بلَعنَةِ اللّه ِ ، ولا بغَضَبِ اللّه ِ ، ولا بالنّارِ .(13)
11837.المحجّة البیضاء : رُویَ أنّ نُعَیمانَ الأنصاریَّ کانَ یُؤتى بهِ رسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله فی کُلِّ قَلیلٍ فیَحُدَّهُ فی مَعصیَةٍ یَرتَکِبُها ، إلى أن اُتِیَ بهِ یَوما فحَدَّهُ ، فلَعَنَهُ رجُلٌ وقالَ : ما أکثَرَ ما یُؤتى بهِ رسولَ اللّه ِ ! فقالَ علیه السلام : لا تَلعَنْهُ ؛ فإنّهُ یُحِبُّ اللّه َ ورسولَهُ .(14)
35 / 2
المَلعونونَ
الکتاب
» وَ مَنْ أَظْـلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللهِ کَذِبًا أُوْلَـئِکَ یُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَ یَقُولُ الْأَشْهَـدُ هَـؤُلَاءِ الَّذِینَ کَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلَا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّــلِمِینَ » .(15)
11831.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ به مردى که بر ماده شترش سوار بود و او را نفرین: او را از ما دور کن؛ زیرا نفرینت مستجاب شد!
11832.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : این که بود که شترش را نفرین کرد؟ از آن، پیاده شو و حیوان نفرین را با ما نیاور. نه خود را نفرین کنید، نه فرزندانتان را ، و نه اموالتان را.
11833.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ به زنى که ناقه خود را نفرین کرد ـ: بارتان را از پشت آن ناقه بردارید و رهایش کنید برود؛ زیرا او نفرین شده است.
11834.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین، هر گاه از دهان نفرین کننده خارج شود، نگاه مى کند. اگر راهى به سوى آن چیزى که متوجّه آن شده است، یافت، به طرفش مى رود، و گر نه به طرف کسى بر مى گردد که از دهانش خارج شده است.
11835.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ به جُرموز هُجَیمى که گفت: به من سفارشى فرما ـ: به تو سفارش مى کنم که نفرین کننده نباشى.
11836.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نه [کسى را] به نفرین خدا نفرین کنید، نه به غضب خدا ، و نه به آتش.
11837.المحجّة البیضاء : روایت شده است که نُعَیمانِ انصارى را زود به زود ، نزد پیامبر خدا مى آوردند و ایشان، او را به خاطر گناهى که مرتکب شده بود، مجازات مى کرد، تا آن که روزى او را آوردند و پیامبر صلى الله علیه و آله بر او حد زد. مردى او را نفرین کرد و گفت: چه بسیار او را نزد پیامبر خدا مى آورند! [پیامبر صلى الله علیه و آله] فرمود: «نفرینش مکن؛ زیرا او خدا و فرستاده اش را دوست دارد» .
35 / 2
نفرین شدگان
قرآن
«و چه کسى ستمکارتر از آن کس است که بر خدا دروغ مى بندد؟ آنان ، بر پروردگارشان عرضه مى شوند و گواهان خواهند گفت: «اینان بودند که بر پروردگارشان ، دروغ بستند. هان! نفرین خدا بر ستمگران باد!»» .
«فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَـقَهُمْ لَعَنَّـهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَـسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَنَسُواْ حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّـلِعُ عَلَى خَآئِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَا قَلِیلاً مِّنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ» .(16)
«إِنَّ اللهَ لَعَنَ الْکَـفِرِینَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا» .(17)
الحدیث
11838.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : لَعَنَ اللّه ُ مَن ذَبَحَ لِغَیرِ اللّه ِ ، لَعَنَ اللّه ُ مَن غَیَّرَ تُخومَ الأَرضِ ، ولَعَنَ اللّه ُ مَن کَمَهَ الأَعمى عَنِ السَّبیلِ ، وَلَعَنَ اللّه ُ من سَبَّ والِدَهُ ، ولَعَنَ اللّه ُ مَن تَوَلّى غَیرَ مَوالیهِ ، ولَعنَ اللّه ُ مَن عَمِلَ عَملَ قَومِ لوطٍ ، ولَعَنَ اللّه ُ مَن عَمِلَ عَمَلَ قَومِ لوطٍ ، ولَعَنَ اللّه ُ مَن عَمِلَ عَمَلَ قَومِ لوطٍ .(18)
11839.عنه صلى الله علیه و آله : لَعَنَ اللّه ُ مَنِ ادَّعى إلى غَیرِ أبیهِ .(19)
11840.عنه صلى الله علیه و آله : لَعَنَ اللّه ُ الرّاشی ، والمُرتَشی ، والماشی بَینَهُما .(20)
11841.عنه صلى الله علیه و آله : إنّ الأحبارَ مِن الیَهودِ والرُّهبانَ مِن النَّصارى لَمّا تَرَکوا الأمرَ بالمَعروفِ والنَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لَعنَهُمُ اللّه ُ على لِسانِ أنبیائهِم ، ثُمّ عَمَّهُم بالبَلاءِ .(21)
11842.عنه صلى الله علیه و آله : ثلاثةٌ لَعَنَهُمُ اللّه ُ تعالى : رجُلٌ رَغِبَ عَن والِدَیهِ ، ورجُلٌ سعى بَینَ رجُلٍ وامرأةٍ یُفَرِّقُ بَینَهُما ثُمّ یَخلُفُ علَیها مِن بَعدِهِ، ورجُلٌ سعى بَینَ المؤمنینَ بالأحادیثِ لِیَتَباغَضُوا ویَتَحاسَدُوا .(22)
«پس به [سزاى] پیمانْ شکستنشان، نفرینشان کردیم و دل هایشان را سخت گردانیدیم. کلمات را از مواضع خود، تحریف مى کنند و بخشى از آنچه را بِدان اندرز داده شده بودند، به فراموشى سپردند . و تو، همواره بر خیانتى از آنان، آگاه مى شوى، مگر اندکى از ایشان [که خیانتکار نیستند]. پس، از آنان در گذر و چشم پوشى کن، که خدا نیکوکاران را دوست مى دارد» .
«خدا کافران را نفرین کرده و براى آنها آتشِ فروزانى آماده کرده است» .
حدیث
11838.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین خدا بر کسى که براى غیر خدا ، ذبح کند! نفرین خدا بر کسى که حدود زمین را[با تجاوز به حقوق دیگران به نفع خود] تغییر دهد! نفرین خدا بر کسى که نابینا را از راه، منحرف کند! نفرین خدا بر کسى که به پدرش فحّاشى کند! نفرین خدا بر کسى که خود را به غیر مولایش نسبت دهد! نفرین خدا بر کسى که عمل قوم لوط را انجام دهد! نفرین خدا بر کسى که عمل قوم لوط را انجام دهد! نفرین خدا بر کسى که عمل قوم لوط را انجام دهد!
11839.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین خدا بر کسى که خود را به غیرِ پدرش نسبت دهد!
11840.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین خدا بر رِشوه دهنده و رِشوه سِتان و واسطه میان آن دو!
11841.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هنگامى که عالمان یهودى و راهبان مسیحى، امر به معروف و نهى از منکر را فرو گذاشتند، خداوند به زبان پیامبرانشان، همه آنان را نفرین کرد و آن گاه ، بلا ، همه آنها را فرا گرفت.
11842.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : سه نفرند که خداى متعال ، آنها را نفرین کرده است: کسى که به پدر و مادر خود، بى اعتنایى کند؛ کسى که میان مرد و زنى سخن چینى کند تا میان آنها جدایى افکند و سپس خودش با آن زنْ ازدواج کند؛ و کسى که میان مؤمنانْ سخن چینى کند تا آنان نسبت به یکدیگر ، دشمنى وحسادت ورزند.
11843.عنه صلى الله علیه و آله : سَبعَةٌ لَعَنتُهُم وکُلُّ نَبیٍّ مُجابٍ : الزّائدُ فی کِتابِ اللّه ِ، والمُکذِّبُ بقَدَرِ اللّه ِ، والمُستَحِلُّ حُرمَةَ اللّه ِ ، والمُستَحِلُّ مِن عِترَتی ما حَرَّمَ اللّه ُ ، والتّارِکُ لِسُنَّتی ، والمُستَأثِرُ بالفَیءِ ، والمُتَجبِّرُ بِسُلطانِهِ لیُعِزَّ مَن أذَلَّ اللّه ُ ویُذِلَّ مَن أعَزَّ اللّه ُ .(23)
11844.کنز العمّال عن قتادة عن رسول اللّه صلى الله علیه مَن أحدَثَ حَدَثا أو آوى مُحْدِثا فعَلَیهِ لَعنَةُ اللّه ِ والمَلائکَةِ والنّاسِ أجمَعینَ . قیلَ : یا رسولَ اللّه ِ ، ما الحَدَثُ؟ قالَ : مَن جَلَدَ بغَیرِ حَدٍّ أو قَتَلَ بغَیرِ حَقٍّ .(24)
11845.عنه صلى الله علیه و آله : ثلاثٌ ، مَلعونٌ مَن فَعَلَهُنَّ ، المُتَغوِّطُ فی ظِلِّ النُّزّالِ ، والمانِعُ الماءَ المُنْتابَ ، والسّادُّ الطّریقَ المَسلوکَ .(25)
11846.عنه صلى الله علیه و آله : مَلعونٌ مَلعونٌ مَن عَبَدَ الدِّینارَ والدِّرهَمَ .(26)
11847.عنه صلى الله علیه و آله : لُعِنَ عَبدُ الدِّینارِ ، لُعِنَ عَبدُ الدِّرهَمِ .(27)
11848.سنن أبی داوود عن أبی هریرة : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله الرّجُلَ یَلبَسُ لِبسَةَ المَرأةِ .(28)
11849.سنن أبی داوود عن عائشة : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله الرَّجْلَةَ مِن النِّساءِ .(29)
11843.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هفت نفرند که من و هر پیامبرِ مستجاب الدعوه اى، آنها را نفرین کرده ایم: کسى که به کتاب خدا بیفزاید؛ کسى که تقدیر خدا را تکذیب کند؛ کسى که حرام خدا را حلال شمارد؛ کسى که درباره عترتم، آنچه را خدا حرام شمرده است، حلال شمارد؛ کسى که سنّت مرا فرو گذارد؛ کسى که فَىء(30) را به انحصار خود در آورد؛ و کسى که در حکومت خود، گردنکشى کند تا کسى را که خدا ذلیلش کرده، عزیز گردانَد و کسى را که خدا عزّتش بخشیده، خوار سازد.
11844.کنز العمّال ـ به نقل از قتاده ـ: پیامبر خدا فرمود: «هر کس حادثه اى بیافریند یا حادثه آفرینى را پناه دهد، نفرین خدا و فرشتگان و همه مردم بر او باد!». گفته شد: اى پیامبر خدا! مقصود از حادثه چیست؟ فرمود: «کسى که بى آن که پاى حدّى در میان باشد، تازیانه بزند، یا کسى را به ناحق بکُشَد».
11845.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : سه چیز است که هر کس آنها را انجام دهد، نفرین شده است: کسى که در سایه گاه ها [که مردم در آن جا مى نشینند،] مدفوع کند ؛ کسى که جلوى نوبت آب [دیگران] را بگیرد ؛ و کسى که راه عبور و مرور مردم را ببندد.
11846.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نفرین شده است، نفرین شده است کسى که بنده درهم و دینار باشد.
11847.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بنده دینار، نفرین شده است، بنده درهم، نفرین شده است.
11848.سنن أبى داوود ـ به نقل از ابو هُرَیره ـ: پیامبر خدا، مردى را که پوشش زنانه بپوشد، نفرین فرمود.
11849.سنن أبى داوود ـ به نقل از عایشه ـ: پیامبر خدا، زنانِ مردنما را نفرین کرد .
11850.سنن ابن ماجة عن أبی موسى : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله مَن فَرَّقَ بَینَ الوالِدَةِ ووَلَدِها .(31)
11851.سنن أبی داوود عن حسان بن إبراهیم : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله مَن قَطَعَ السِّدْرَ .(32)
11852.الإمامُ علیٌّ علیه السلام : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله عَشرَةً : آکِلَ الرِّبا ، ومُوکِلَهُ ، وشاهِدَیهِ ، وکاتِبَهُ ، والواشِمَةَ ، والمُستَوشِمَةَ لِلحُسنِ ، ومانِعَ الصَّدقَةِ ، والمُحَلِّلَ ، والمُحَلَّلَ لَهُ .(33)
11853.عنه علیه السلام : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ المُحَلِّلَ والمُحَلَّلَ لَهُ .(34)
11854.الإمامُ الباقرُ علیه السلام عن رسول اللّه صلى الل لَعَنَ اللّه ُ المُحَلِّلَ والمُحَلَّلَ لَهُ ، ومَن یُوالی غَیرَ مَوالِیهِ ، ومَنِ ادَّعى نَسَبا لا یُعرَفُ ، والمُتَشبِّهینَ مِن الرِّجالِ بالنِّساءِ ، والمُتَشبِّهاتِ مِن النِّساءِ بالرِّجالِ ، ومَن أحدَثَ حَدَثا فی الإسلامِ أو آوى مُحْدِثا ، ومَن قَتَلَ غَیرَ قاتِلِهِ أو ضَرَبَ غَیرَ ضاربِهِ ، ومَن لَعَنَ أبَوَیهِ . فقالَ رجُلٌ : یا رسولَ اللّه ِ ، أیوجَدُ رجُلٌ یَلعَنُ أبَوَیهِ ؟! فقالَ : نَعَم ، یَلعَنُ آباءَ الرِّجالِ واُمَّهاتِهِم ، فیَلعَنونَ أبَوَیهِ .(35)
11855.عنه علیه السلام : لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله مَن نَظَرَ إلى فَرجِ امرأةٍ لا تَحِلُّ لَهُ ، ورجُلاً خانَ أخاهُ فی امرأتِهِ ، ورجُلاً احْتاجَ النّاسُ إلَیهِ لِیُفَقِّهَهُم فسألَهُم الرِّشوَةَ .(36)
11856.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : قال رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله : إنّی لَعَنتُ سَبعَةً لَعَنَهُمُ اللّه ُ وکُلُّ نَبیٍّ مُجابٍ قَبلی ، فقیلَ : ومَن هُم یا رسولَ اللّه ِ ؟ فقالَ : الزّائدُ فی کِتابِ اللّه ِ ، والمُکَذِّبُ بقَدَرِ اللّه ِ ، والمُخالِفُ لِسُنَّتی ، والمُستَحِلُّ مِن عِترَتی ما حَرَّمَ اللّه ُ ، والمُتَسلِّطُ بالجَبریَّةِ لیُعِزَّ مَن أذَلَّ اللّه ُ ویُذِلَّ مَن أعَزَّ اللّه ُ ، والمُستَأثِرُ علَى المُسلمینَ بفَیئهِم مُستَحِلّاً لَهُ ، والمُحَرِّمُ ما أحَلَّ اللّه ُ عَزَّوجلَّ .(37)
11850.سنن ابن ماجة ـ به نقل از ابو موسى ـ: پیامبر خدا، کسى را که میان مادر و فرزندش جدایى افکند، نفرین نمود.
11851.سنن أبى داوود ـ به نقل از حسان بن ابراهیم ـ: پیامبر خدا، کسى را که درخت سدر را قطع کند، نفرین کرد.
11852.امام على علیه السلام : پیامبر خدا، ده نفر را نفرین فرمود: رِباخوار و ربا دهنده و گواهان بر [دادن و سِتاندن]رِبا و ثبت کننده رِبا، زن خالکوب و زنى که براى آرایش خود، به خالکوب مراجعه کند، کسى که از دادن زکاتْ خوددارى ورزد، محلِّل(38) و کسى که محلِّل بگیرد.(39)
11853.امام على علیه السلام : پیامبر خدا، مُحلِّل و محلِّل گیرنده را نفرین کرد.
11854.امام باقر علیه السلام : پیامبر خدا فرمود : «نفرین خدا بر مُحلِّل و کسى که محلّل مى گیرد ، و بر کسى که خود را به غیرِ مولایش نسبت دهد ، و بر کسى که براى خود، نَسَب نامعلومى مدّعى شود ، و بر مردانِ زن نما و زنانِ مردنما ، و بر کسى که در اسلام، حادثه اى (بدعتى) پدید آورد یا حادثه آفرینى را پناه دهد و بر کسى که غیرِ قاتل خود را بکُشد یا کسى را بزند که او را نزده است ، و بر کسى که پدر و مادر خود را نفرین کند». مردى گفت : اى پیامبر خدا! آیا کسى پیدا مى شود که والدین خود را لعنت کند؟ فرمود: «آرى . [کسى که] پدر و مادر مردم را نفرین مى کند و آنها متقابلاً والدین او را نفرین مى کنند».
11855.امام باقر علیه السلام : پیامبر خدا ، نفرین نمود کسى را که به شرمگاه زنِ نامحرم بنگرد ، و [نیز] مردى را که به زنِ برادرِ[دینى]خود خیانت ورزد ، و [نیز] مردى را که مردم براى فهم دین خود به او نیاز پیدا کنند و او از آنان ، رشوه [و مزد]طلب کند.
11856.امام صادق علیه السلام : پیامبر خدا فرمود: «من، هفت گروه را نفرین کرده ام که خدا و هر پیامبرِ مستجاب الدعوه اى پیش از من نیز آنها را نفرین کرده اند» . گفته شد: آنها کیستند، اى پیامبر خدا؟ فرمود: «کسى که به کتاب خدا بیفزاید؛ کسى که تقدیر خدا را دروغ بداند؛ کسى که با سنّت (روش) من ، مخالفت ورزد؛ کسى که درباره عترتم آنچه را که خداوندْ حرام کرده است، حلال شمارد؛ کسى که با توسّل به زور، حکومت را به دست گیرد تا کسى را که خدا خوارش گردانیده است، عزیز گردانَد و کسى را که خدا عزّت بخشیده است، به زبونى کشانَد؛ کسى که بیت المالِ مسلمانان را به انحصار خویش در آورَد و آن را براى خود حلال شِمُرد؛ و کسى که آنچه را خداوند عز و جل حلال کرده است، حرام گرداند».
35 / 3
المَلعونونَ فی الدُّنیا والآخِرَةِ
الکتاب
» إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِى الدُّنْیَا وَ الْأَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا » .(40)
«إِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَـتِ الْغَـفِلَـتِ الْمُؤْمِنَـتِ لُعِنُواْ فِى الدُّنْیَا وَ الْأَخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ» .(41)
الحدیث
11857.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أربَعةٌ لُعِنوا فی الدُّنیا والآخِرَةِ ، وأمَّنَتِ المَلائکَةُ : رجُلٌ جَعَلَهُ اللّه ُ ذَکَرا فأنَّثَ نَفسَهُ وتَشَبَّهَ بالنِّساءِ ، وامرأةٌ جَعَلَها اللّه ُ اُنثى فتَذَکّرَت وتَشَبَّهَت بالرِّجالِ ، والّذی یُضِلُّ الأعمى ، ورجُلٌ حَصُورٌ .(42)
35 / 3
نفرین شدگان در دنیا و آخرت
قرآن
«بى گمان، کسانى که خدا و فرستاده او را آزار مى رسانند، خدا ، آنان را در دنیا و آخرت، نفرین کرده و برایشان ، عذابى خفّت آور ، آماده ساخته است» .
«بى گمان، کسانى که به زنان پاک دامنِ بى خبر [از همه جا] و باایمان، نسبت زنا مى دهند، در دنیا و آخرت، نفرین شده اند و براى آنها ، عذابى سخت خواهد بود » .
حدیث
11857.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : چهار کس اند که در دنیا و آخرت، نفرین شدند و فرشتگان، آمین گفتند: مردى که خداوند، او را مرد آفریده و او زنْ صفتى کند و خود را شبیه زنان سازد ؛ زنى که خداوند، او را زن آفریده و او مردصفتى کند و خود را شبیه مردها سازد ؛ و کسى که نابینا را از راه، منحرف سازد؛ و مرد عَزَب .
1) کنز العمال : ج 3 ص 616 ح 8182 عن عبد اللّه بن عامر وابن مسعود.
2) کنز العمال : ج 3 ص 615 ح 8176 عن أبی هریرة.
3) کنز العمال : ج 3 ص 616 ح 8185 عن ابن عمر.
4) کنز العمال : ج 3 ص 615 ح 8178 عن ابن عمر.
5) کنز العمال : ج 3 ص 615 ح 8180 عن أبی هریرة.
6) کنز العمال : ج 3 ص 615 ح 8179 عن أبی الدرداء.
7) کنز العمال : ج 3 ص 617 ح 8192 عن أبی موسى.
8) کنز العمال : ج 3 ص 618 ح 8195 نقلاً عن الخرائطی فی مساوی الأخلاق عن أبی هریرة.
9) کنز العمال : ج 3 ص 614 ح 8172 عن جابر.
10) کنز العمال : ج 3 ص 618 ح 8196 عن عمران بن حصین.
11) کنز العمال : ج 3 ص 614 ح 8169 عن عبد اللّه.
12) کنز العمال : ج 3 ص ح 9009 عن جرموز الهجیمی.
13) کنز العمال : ج 3 ص 616 ح 8187 عن سمرة.
14) المحجّة البیضاء : ج 8 ص 70.
15) هود : 18.
16) المائدة : 13.
17) الأحزاب : 64.
18) مسند ابن حنبل : ج 1 ص 662 ح 2817 عن ابن عبّاس.
19) مسند ابن حنبل : ج 6 ص 206 ح 17679 عن لیث.
20) بحار الأنوار : ج 104 ص 274 ح 11 نقلاً عن کتاب الإمامة والتبصرة.
21) المعجم الأوسط : ج 2 ص 96 عن عبداللّه بن عمر.
22) کنز العمال : ج 16 ص 58 ح 43930 نقلاً عن الدیلمی عن ابن عمر.
23) کنز العمال : ج 16 ص 90 ح 44038 عن عمرو بن شعیب.
24) کنز العمال : ج 16 ص 251 ح 44336.
25) الکافی : ج 2 ص 292 ح 12 عن إبراهیم الکرخی عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 104 ص 255 ح 10.
26) الخصال : ص 129 ح 132 ، بحارالأنوار : ج 72 ص 221 ح 8.
27) سنن الترمذی : ج 4 ص 587 ح 2375 عن أبی هریرة.
28) سنن أبی داوود : ج 4 ص 60 ح 4098.
29) سنن أبی داوود : ج 4 ص 60 ح 4099.
30) «فَىْء» ، بر چیزهایى اطلاق مى شود که به مسالمت ، از کُفّار گرفته شده اند ، و نیز بر زمین هایى که ساکنان آنها به موجب عهدنامه اى ، تسلیمِ مسلمانان شده باشد.
31) سنن ابن ماجة : ج 2 ص 756 ح 2250.
32) سنن أبی داوود : ج 4 ص 361 ح 5241.
33) کنز العمال : ج 5 ص 858 ح 14560.
34) سنن ابن ماجة : ج 1 ص 622 ح 1935 عن الحرث.
35) الکافی : ج 8 ص 71 ح 27 عن جابر عن الإمام الباقر علیه السلام ، بحارالأنوار : ج 22 ص 136 ح 120.
36) بحار الأنوار : ج 103 ص 54 ح 28 نقلاً عن الشهید عن یوسف بن جابر.
37) الخصال : ص 349 ح 24 عن عبدالمؤمن الانصاری ، بحار الأنوار : ج 75 ص 339 ح 17.
38) محلِّل، مردى را مى گویند که با ازدواج و نزدیکى با زن سه طلاقه شده، راه را براى ازدواج مجدّدِ زن با همسر قبلى اش، فراهم مى کند.
39) مقصود، کسى است که پس از سه طلاقه کردن همسر خود، براى این که همسرش دوباره بر او حلال شود، محلِّل بگیرد و با او شرط کند که پس از نزدیکى با همسر مطلّقه اش، وى را طلاق دهد . م.
40) الأحزاب : 57.
41) النور : 23.
42) کنز العمال : ج 16 ص 72 ح 43981 عن أبی اُمامة.
