ابو عبد الله حُذَیفة بن یمان بن جابر عَبَسى، از یاران بزرگ و سرشناس پیامبر خدا بود. وى در جنگ بدر حضور نداشت؛ امّا در جنگ اُحُد و دیگر جنگ‌ها شرکت داشت. او مَحرم اسرار [و مأمور]پیامبر خدا در میان منافقان بود. وى یکى از کسانى بود که بر عقیده خویش، پایدار ماندند و با گام‌هاى استوار، در کنار على علیه السلام ایستادند. حُذَیفه، از جمله کسانى بود که در تشییع جنازه فاطمه زهرا علیهاالسلام شرکت کرد و بر پیکر پاک آن بانو، نماز خواند. وى در روزگار عمر و عثمان، حاکم مدائن شد. او در آغاز خلافت امیر مؤمنان، بیمار بود و با این حال، نتوانست از بیان فضایل و مناقب ایشان، زبان فرو بندد. از این رو، با همان پیکر بیمارش بر منبر رفت و از او ستایش‌ها کرد و برایش بیعت گرفت و هفت و به قولى چهل روز بعد، از دنیا رفت. .
ر. ک: رجال الطوسى: ص 35 ش 178 و ص 60 ش 511، اُسد الغابة: ج 1 ص 468.
