جُندب بن جناده غفارى، از یاران پیامبر خدا و امیر مؤمنان و یکى از ارکان چهارگانه بود.
ر. ک: رجال الطوسى: ص 32 ش 143 و ص 59 ش 496.
زمانى که پیامبر صلى الله علیه و آله هنوز در مکّه به سر مى‌بُرد و اسلام، روزهاى آغازین خود را مى‌گذراند، ابو ذر اسلام آورد. او چهارمین و به قولى پنجمین نفرى بود که مسلمان شد و نخستین کسى است که به پیامبر خدا با درود اسلامى، درود گفت. او با پیامبر صلى الله علیه و آله چنین بیعت کرد که در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنشگرى نَهَراسد و همواره، حق را بگوید، اگر چه تلخ باشد.
ابو ذر، پس از آن که مسلمان شد، به سرزمین قوم خویش بازگشت و تا زمان هجرت پیامبر صلى الله علیه و آله در آن جا بود. او پس از جنگ بدر و اُحُد و خندق، به مدینه آمد و تا زمان رحلت پیامبر خدا همراه ایشان بود. او از جمله کسانى بود که به ابو بکر، اعتراض کردند.
پیامبر خدا، درباره او فرمود: «آسمان نیلگون، بر کسى سایه نیفکنده و زمین تیره، کسى را بر خود حمل نکرده است که راستگوتر از ابو ذر باشد. او تنها زندگى مى‌کند، تنها مى‌میرد، تنها برانگیخته مى‌شود و تنها به بهشت در مى‌آید».
ابو ذر در سال 32 ق، به روزگار عثمان، در رَبَذه، دیده از جهان، فرو بست.
ر. ک: اختیار معرفة الرجال: ص 24 ش 48.
