13 / 1
الأَعمالُ السَّیِّئَةُ
الکتاب
» ذَ لِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ » . (1)
» وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَْرْضِ وَلَکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذْنَهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ » . (2)
الحدیث
4483.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أربَعَةٌ لا تَدخُلُ بَیتا واحِدَةٌ مِنهُنَّ إلّا خَرِبَ ولَم یُعمَر بِالبَرَکَةِ : الخِیانَةُ ، وَالسَّرِقَةُ ، وشُربُ الخَمرِ ، وَالزِّنا . (3)
13 / 1
کارهاى بد
قرآن
«این [کیفر] بدان سبب است که خداوند ، نعمتى را که بر قومى ارزانى داشته ، تغییر نمى دهد، مگر آن که آنان ، آنچه را در دل دارند ، تغییر دهند ؛ و خداوند ، شنواى داناست» .
«و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به پرهیزگارى گراییده بودند، قطعاً برکاتى از آسمان و زمین ، برایشان مى گشودیم ؛ ولى تکذیب کردند . پس به [کیفر] دستاوردشان ، [گریبان]آنان را گرفتیم» .
حدیث
4483.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : چهار چیزند که یکى از آنها وارد هیچ خانه اى نمى شود، مگر آن که [آن خانه] خراب مى شود و هرگز با برکت، آباد نمى گردد : خیانت، دزدى، شرابخوارى و زِنا .
4484.عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ الرَّجُلَ لَیُحرَمُ الرِّزقَ بِالذَّنبِ یُصیبُهُ . (4)
13 / 2
تَرکُ الأَمرِ بِالمَعروفِ وَالنَّهیِ عَنِ المُنکَرِ
4485.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ ونَهَوا عَنِ المُنکَرِ وتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوى ، فَإِذا لَم یَفعَلوا ذلِکَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَکاتُ ، وسَلَّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ ، ولَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فِی الأَرضِ ولا فِی السَّماءِ . (5)
4486.عنه صلى الله علیه و آله : أیُّهَا النّاسُ ، إنَّ اللّه َ یَقولُ : لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ ولَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ قَبلَ أن تُجدِبوا ؛ فَتَستَسقونَ فَلا تُسقَونَ . أیُّهَا النّاسُ ، إنَّ اللّه َ یَقولُ : لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ ولَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ قَبلَ أن تَدعوا فَلا یُستَجابَ لَکُم . (6)
4487.عنه صلى الله علیه و آله : إذا تَرَکُوا [أی اُمَّةُ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله] الأَمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهیَ عَنِ المُنکَرِ حُرِمَت بَرَکَةَ الوَحیِ . (7)
4488.عنه صلى الله علیه و آله : إذا عَظَّمَت اُمَّتِیَ الدُّنیا نُزِعَت مِنها هَیبَةُ الإِسلامِ ، وإذا تَرَکَتِ الأَمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهیَ عَنِ المُنکَرِ حُرِمَت بَرَکَةَ الوَحیِ . (8)
4484.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا گاهى آدمى به سبب گناهى که مرتکب مى شود، از روزى، محروم مى گردد.
13 / 2
ترک امر به معروف و نهى از منکر
4485.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مردم، همواره در نیکى اند، تا وقتى که امر به معروف و نهى از منکر مى کنند و یکدیگر را در نیکى و پرهیزگارى ، یارى مى رسانند . آن گاه که چنین نکنند، برکت ها از آنان ، جدا مى شود و برخى بر برخى دیگر ، مسلّط مى گردند ، و هیچ یاورى، نه در زمین و نه در آسمان، نخواهند داشت.
4486.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى مردم! خداوند مى فرماید: «حتما امر به معروف و نهى از منکر کنید، پیش از آن که دچار خشک سالى شوید . پس هر چه آب بخواهید، آبى به شما داده نمى شود» . اى مردم! خداوند مى فرماید : «امر به معروف و نهى از منکر کنید ، پیش از آن که [چنان شود که]دعا کنید و دعایتان ، مستجاب نگردد» .
4487.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه [امّت محمّد صلى الله علیه و آله] امر به معروف و نهى از منکر را ترک کنند، از برکت وحى ، محروم مى شوند.
4488.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه امّت من، دنیا را بزرگ بشمارند، هیبت (شُکوه) اسلام از آنان گرفته مى شود و هر گاه امر به معروف و نهى از منکر را ترک کنند، از برکت وحى، محروم مى شوند.
13 / 3
الاِستِخفافُ بِالصَّلاةِ
4489.رسول اللّه صلى الله علیه و آله – فی بَیانِ ما یُصیبُ المُتَهاوِنَ بِصَلاتِهِ -: أمَّا اللَّواتی تُصیبُهُ فی دارِ الدُّنیا : فَالاُولى : یَرفَعُ اللّه ُ البَرَکَةَ عَن عُمُرِهِ ، ویَرفَعُ اللّه ُ البَرَکَةَ مِن رِزقِهِ ، ویَمحُو اللّه ُ عز و جل سیماءَ الصّالِحینَ مِن وَجهِهِ ، وکُلُّ عَمَلٍ یَعمَلُهُ لا یُؤجَرُ عَلَیهِ ، ولا یَرتَفِعُ دُعاؤُهُ إلَى السَّماءِ ، وَالسّادِسَةُ : لَیسَ لَهُ حَظٌّ فی دُعاءِ الصّالِحینَ . (9)
13 / 4
الاِستِخفافُ بِصَلاةِ الجُمُعَةِ
4490.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اِعلَموا أنَّ اللّه َ قَد فَرَضَ عَلَیکُمُ الجُمُعَةَ ، فَمَن تَرَکَها فی حَیاتی وبَعدَ مَماتی ولَهُم إمامٌ عادِلٌ ؛ اِستِخفافا بِها وجُحودا لَها ، فَلا جَمَعَ اللّه ُ شَملَهُ ، ولا بارَکَ لَهُ فی أمرِهِ ، ألا ولا صَلاةَ لَهُ ! ألا ولا زَکاةَ لَهُ ! ألا ولا حَجَّ لَهُ ! ألا ولا صَومَ لَهُ ! ألا ولا بَرَکَةَ لَهُ حَتّى یَتوبَ ! (10)
13 / 5
کُفرانُ النِّعمَةِ
الکتاب
» وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً قَرْیَةً کَانَتْ ءَامِنَةً مُّطْمَئِنَّةً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن کُلِّ مَکَانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَ قَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِمَا کَانُواْ یَصْنَعُونَ » . (11)
13 / 3
سبُک شمردن نماز
4489.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله – در بیان آنچه به سبُک شمارنده نماز مى رسد -: امّا پیامدهاى دنیوى سَبُک شمردن نماز : نخست، آن که خداوند، برکت را از عمر او برمى دارد؛ نیز [دوم آن که] خداوند، برکت را از روزى او برمى دارد؛ و [سوم آن که] خداوند، سیماى (نشان) صالحان را از چهره او مى زداید؛ و [چهارم آن که] هر عملى را که انجام مى دهد ، پاداش نمى یابد؛ و [پنجم آن که] دعایش به آسمان، بالا نمى رود؛ و ششم، آن که در دعاى صالحان ، بهره اى نخواهد داشت.
13 / 4
سبُک شمردن نماز جمعه
4490.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بدانید که خداوند، نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است . پس ، آنان که در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبُک شمردن و یا انکار ، آن را ترک کنند ، با وجود این که پیشواى عادلى دارند ، خداوند، وحدتشان نمى بخشد و در کارشان برکت نمى دهد . نه نماز آنان پذیرفته است، نه زکات آنان ، نه حجّ آنان ، نه روزه آنان ، و نه [زندگى آنان] برکتى خواهد داشت ، تا آن که توبه کنند .
13 / 5
ناسپاسى نعمت
قرآن
«و خدا شهرى را مَثَل زده است که امن و امان بود [و] روزى اش از هر سو فراوان مى رسید . پس [ساکنانش] نعمت هاى خدا را ناسپاسى کردند، و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى دادند، طعم گرسنگى و هراس را به [مردم] آن چشانید» .
» أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْرًا وَ أَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ » . (12)
» سَلْ بَنِى إِسْرَ ءِیلَ کَمْ ءَاتَیْنَهُم مِّنْ ءَایَةٍ بَیِّنَةٍ وَمَن یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ » . (13)
الحدیث
4491.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ للّه ِ أقواما یَختَصُّهُم بِالنِّعَمِ لِمَنافِعِ العِبادِ ، ویُقِرُّها فیهِم ما بَذَلوها ؛ فَإِذا مَنَعوا نَزَعَها عَنهُم فَحَوَّلَها إلى غَیرِهِم . (14)
13 / 6
الخِیانَة
4492.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : تُرفَعُ البَرَکَةُ مِنَ البَیتِ إذا کانَت فیهِ الخِیانَةُ . (15)
4493.عنه صلى الله علیه و آله : یَدُ اللّه ِ فَوقَ أیدِی المُشتَرِکَینِ ما لَم یَخُن أحَدُهُما صاحِبَهُ ؛ فَإِذا خانَ أحَدُهُما رَفَعَ اللّه ُ یَدَهُ عَن أیدیهِما ، وذَهَبَتِ البَرَکَةُ مِنهُما . (16)
13 / 7
الزِّنا
4494.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : فِی الزِّنا سِتُّ خِصالٍ : ثَلاثٌ مِنها فِی الدُّنیا وثَلاثٌ مِنها فِی الآخِرَةِ.فَأَمَّا الَّتی فِی الدُّنیا : فَیَذهَبُ بِالبَهاءِ ، ویُعَجِّلُ الفَناءَ ، ویَقطَعُ الرِّزقَ؛ وأمَّا الَّتی فِی الآخِرَةِ : فَسوءُ الحِسابِ ، وسَخَطُ الرَّحمنِ ، وخُلودُ النّارِ . (17)
«آیا به کسانى که [شکر] نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند و قوم خود را به سراى هلاکت درآوردند ، ننگریستى؟» .
«از فرزندان اسرائیل بپرس: چه بسیار نشانه هاى روشنى به آنان دادیم . و هر کس نعمت خدا را – پس از آن که براى او آمد – [به کفران] بدل کند ، خداوند ، سخت کیفر است» .
حدیث
4491.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوند، گروه هایى دارد که به سود بندگان، نعمت هایى را ویژه آنان ساخته است و تا وقتى از آن نعمت ها ببخشند ، آنها را برایشان نگه مى دارد. پس هر گاه از بخشش دریغ کنند، خداوند ، نعمت ها را از آنان گرفته، به دیگران مى دهد.
13 / 6
خیانت
4492.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر در خانه اى خیانت باشد ، برکت از آن برداشته مى شود.
4493.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : دست خدا روى دستِ دو شریک است، تا وقتى که یکى از آن دو به دیگرى خیانت نکند . پس هر گاه یکى از آن دو ، خیانت کند ، خداوند ، دست خود را از روى دستِ آنان برمى دارد و برکت ، از هر دو مى رود.
13 / 7
زنا
4494.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : براى زنا ، شش خصلت است؛ سه تا در دنیا و سه تا در آخرت . آنچه در دنیاست : شُکوه را مى بَرَد ، نابودى را شتاب مى دهد ، و روزى را قطع مى کند. و امّا آنچه در آخرت است: بدى (سختى) حساب، خشم خداوند، و جاودانگى در آتش است .
13 / 8
الکَذِب
4495.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الکَذِبُ یَنقُصُ الرِّزقَ . (18)
13 / 9
المالُ الحَرامُ
4496.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : لا یَکسِبُ عَبدٌ مالاً مِن حَرامٍ فَیُنفِقُ مِنهُ فَیُبارَکَ لَهُ فیهِ ، ولا یَتَصَدَّقُ بِهِ فَیُقبَلَ مِنهُ ، ولا یُترَکُ خَلفَ ظَهرِهِ إلّا کانَ زادَهُ إلَى النّارِ . (19)
13 / 10
البُخل
الکتاب
» وَ أَمَّا مَن بَخِلَ وَ اسْتَغْنَى – وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنَى – فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى – وَ مَا یُغْنِى عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى » . (20)
الحدیث
4497.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : ما مَحَقَ الإِیمانَ مَحقَ الشُّحِّ شَیءٌ . . . إنَّ لِهذَا الشُّحِّ دَبیبا کَدَبیبِ النَّملِ ، وشُعَبا کَشُعَبِ الشِّرکِ . (21)
13 / 8
دروغ گفتن
4495.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : دروغ، روزى را کم مى کند.
13 / 9
مال حرام
4496.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بنده، مالى را از حرام به دست نمى آورد که از آن انفاق کند، مگر آن که خداوند در آن ، برکت قرار نمى دهد و از آن ، صدقه نمى دهد ، مگر آن که قبول نمى شود و آن را پشتیبان خویش قرار نمى دهد (براى خود ذخیره نمى کند) ، مگر آن که ره توشه او به جهنّم خواهد بود .
13 / 10
بُخل
قرآن
«و امّا آن که بخل ورزید و خود را بى نیاز دید و [پاداش] نیکوتر را به دروغ گرفت ؛ به زودى راهِ دشوارى به او خواهیم نمود و چون هلاک شد، [دیگر] مالِ او به کارش نمى آید» .
حدیث
4497.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هیچ چیز همانند آز ، ایمان را نابود نمى سازد … . این آز ، جنبشى همچون راه رفتن مورچه و شعبه هایى همچون شعبه هاى شرک دارد.
4498.عنه صلى الله علیه و آله : ما مَحَقَ الإِسلامَ مَحقَ الشُّحِّ شَیءٌ . (22)
4499.عنه صلى الله علیه و آله : مَنعُ الخُبزِ یَمحَقُ البَرَکَةَ . (23)
13 / 11
مَنعُ الزَّکاةِ
4500.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إذا مَنَعُوا الزَّکاةَ مَنَعَتِ الأَرضُ بَرَکَتَها مِنَ الزَّرعِ وَالثِّمارِ وَالمَعادِنِ کُلِّها . (24)
13 / 12
مَنعُ حَقِّ المُسلِمِ
4501.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : مَن حَبَسَ عَن أخیهِ المُسلِمِ شَیئا مِن حَقِّهِ ، حَرَّمَ اللّه ُ عَلَیهِ بَرَکَةَ الرِّزقِ إلّا أن یَتوبَ . (25)
4498.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هیچ چیز ، همانند آز ، اسلام را از بین نبرده است.
4499.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : دریغ کردن نان [از نیازمندان] ، برکت را از بین مى برَد .
13 / 11
ندادن زکات
4500.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر گاه [مردم] زکات ندهند ، زمین ، برکت خود را از زراعت و میوه ها و معادن، از همه اینها ، برمى گیرد.
13 / 12
ندادن حقّ مسلمان
4501.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس که چیزى از حقّ برادر مسلمانش را نگه دارد [و به او ندهد] ، خداوند ، برکت روزى را بر او حرام مى کند، مگر آن که توبه کند.
13 / 13
غِشُّ المُسلِمِ
4502.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : مَن غَشَّ أخاهُ المُسلِمَ ، نَزَعَ اللّه ُ عَنهُ بَرَکَةَ رِزقِهِ . (26)
13 / 14
الاِبتِعادُ عَنِ العُلَماءِ
4503.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : سَیَأتی زَمانٌ عَلَى النّاسِ یَفِرّونَ مِنَ العُلَماءِ کَما یَفِرُّ الغَنَمُ عَنِ الذِّئبِ ، فَإِذا کانَ کَذلِکَ ابتَلاهُمُ اللّه ُ تَعالى بِثَلاثَةِ أشیاءَ : الأَوَّلُ : یَرفَعُ البَرَکَةَ مِن أموالِهِم ، وَالثّانی : سَلَّطَ اللّه ُ عَلَیهِم سُلطانا جائِرا ، وَالثّالِثُ : یَخرُجونَ مِنَ الدُّنیا بِلا إیمانٍ . (27)
13 / 15
تَعَلُّمُ العِلمِ رِیاءً
4504.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : مَن تَعَلَّمَ العِلمَ رِیاءً وسُمعَةً یُریدُ بِهِ الدُّنیا ، نَزَعَ اللّه ُ بَرَکَتَهُ ، وضَیَّقَ عَلَیهِ مَعیشَتَهُ ، ووَکَلَهُ اللّه ُ إلى نَفسِهِ ، ومَن وَکَلَهُ اللّه ُ إلى نَفسِهِ فَقَد هَلَکَ . (28)
13 / 16
الحَلف عِندَ الْبَیعِ
4505.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الحَلفُ مَنفَقَةٌ لِلسِّلعَةِ ، مَمحَقَةٌ لِلبَرَکَةِ . (29)
13 / 13
فریب دادن مسلمان
4502.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس برادر مسلمانش را بفریبد ، خداوند، برکت روزى اش را از او مى گیرد.
13 / 14
دورى از دانشمندان
4503.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : زمانى بر مردم خواهد آمد که آنان از عالمان مى گریزند ، آن گونه که گوسفند از گرگ مى گریزد . هر گاه چنین شد، خداوند ، آنان را به سه چیز مبتلا مى سازد : یکم ، برکت را از اموالشان برمى دارد ؛ دوم ، حاکمى ستمگر را بر آنان مسلّط مى سازد ؛ سوم ، از دنیا، بى ایمان خارج مى شوند .
13 / 15
علم آموزى ریایى
4504.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس از روى ریا و سُمعه (براى رسیدن به گوش مردم) و به قصد دنیاخواهى علم بیاموزد ، خداوند، برکتش را از او مى گیرد ، زندگى اش را بر او سخت مى گیرد و او را به حال خودش وا مى گذارد ، و هر کس که خدا او را به حال خودش وا گذارد ، هلاک شده است .
13 / 16
سوگند خوردن به هنگام فروش
4505.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : سوگند خوردن، کالا را مى کاهد و به پایان مى رسانَد و برکت را از بین مى برَد .
13 / 17
تَرکُ البَسمَلَةِ عِندَ الأَکْلِ
4506.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : کُلُّ طَعامٍ لا یُذکَرُ اسمُ اللّه ِ عَلَیهِ فَإِنَّما هُوَ داءٌ ولا بَرَکَةَ فیهِ . (30)
4507.عنه صلى الله علیه و آله : إذا وُضِعَتِ المائِدَةُ حَفَّتها أربَعَةُ آلافِ مَلَکٍ ، فَإِذا قالَ العَبدُ : «بِسمِ اللّه ِ» قالَتِ المَلائِکَةُ : بارَکَ اللّه ُ عَلَیکُم فی طَعامِکُم ، ثُمَّ یَقولونَ لِلشَّیطانِ : اُخرُج یا فاسِقُ ، لا سُلطانَ لَکَ عَلَیهِم . (31)
13 / 18
بَیعُ العَقارِ
4508.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ مَن باعَ رِباعَهُ فَلا تُبارِک لَهُ . (32)
4509.عنه صلى الله علیه و آله : لا یُبارَکُ فی ثَمَنِ أرضٍ ولا دارٍ لا یُجعَلُ فی أرضٍ ولا دارٍ . (33)
4510.عنه صلى الله علیه و آله : مَن باعَ دارا ولَم یَشتَرِ بِثَمَنِها دارا ، لَم یُبارَک لَهُ فیها أو فی شَیءٍ مِن ثَمَنِها . (34)
13 / 19
نَومُ الغَداةِ
4511.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الصُّبحَةُ تَمنَعُ الرِّزقَ . (35)
13 / 17
«بسم اللّه » نگفتن به هنگام خوردن
4506.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر غذایى که نام خدا بر آن گفته نشود ، درد است و برکتى ندارد.
4507.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه سفره نهاده مى شود ، چهار هزار فرشته در اطراف آن گِرد مى آیند . چون بنده بگوید : «بسم اللّه «، فرشتگان مى گویند : «خداوند، به غذایتان برکت دهد!» . سپس به شیطان مى گویند : «اى فاسق! بیرون شو . تو بر آنان، راه تسلّطى ندارى» .
13 / 18
فروش مِلک
4508.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بار خدایا! هر که خانه مسکونى اش را مى فروشد، برایش مبارک مگردان !
4509.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بهاى زمین یا خانه اى که در خرید زمین یا خانه دیگر خرج نشود ، برکت ندارد .
4510.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس خانه اى بفروشد و با پول آن ، خانه اى نخرد، نه آن خانه برایش برکت خواهد داشت، نه بهاى آن .
13 / 19
خواب صبحگاهان
4511.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خوابِ اوّل روز ، جلوِ روزى را مى گیرد .
13 / 20
السُّؤال
4512.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : ما فَتَحَ رَجُلٌ بابَ مَسأَلَةٍ یُریدُ بِها کَثرَةً إلّا زادَهُ اللّه ُ عز و جل بِها قِلَّةً . (36)
13 / 20
درخواست
4512.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگز کسى درِ درخواست [از مردم] را به قصد افزایش مال، نگشود ، مگر آن که خداوند به این سبب، او را دچار کاستى کرد .
1) الأنفال : 53.
2) الأعراف : 96.
3) ثواب الأعمال : ص 289 ح 1 عن السکونی عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 75 ص 170 ح 2.
4) سنن ابن ماجة : ج 2 ص 1334 ح 4022 عن ثوبان ؛ الکافی : ج 2 ص 270 ح 8 عن الفضیل بن یسار عن الإمام الباقر علیه السلام وص 271 ح 11 عن محمّد بن مسلم عن الإمام الصادق علیه السلام کلاهما نحوه ، بحارالأنوار : ج 77 ص 77 ح 3.
5) تهذیب الأحکام : ج 6 ص 181 ح 373 ، بحار الأنوار : ج 100 ص 94 ح 95.
6) مسند أبی یعلى : ج 4 ص 440 ح 4893 عن عائشة.
7) تفسیر جوامع الجامع : ج 1 ص 470 ؛ کنز العمّال : ج 3 ص 183 ح 6070 نقلاً عن الحکیم عن أبی هریرة وزاد فیه «وإذا تسابّت اُمتی سقطت من عین اللّه «.
8) کنز العمّال : ج 3 ص 183 ح 6070 نقلاً عن الحکیم عن أبی هریرة.
9) فلاح السائل : ص 61 ح 1 عن فاطمة علیهاالسلام ، بحار الأنوار : ج 83 ص 21 ح 39.
10) عوالی اللآلی : ج 2 ص 54 ح 146 ، بحارالأنوار : ج 86 ص 166 ح 5 ؛ سنن ابن ماجة : ج 1 ص 343 ح 1081 عن جابر بن عبد اللّه نحوه.
11) النحل : 112.
12) إبراهیم : 28.
13) البقرة : 211.
14) تاریخ بغداد : ج 9 ص 459 الرقم 5089 عن ابن عمر ؛ نهج البلاغة : الحکمة 425 وفیه «عبادا» بدل «أقواما» ، بحار الأنوار : ج 74 ص 418 ح 39.
15) الفردوس : ج 2 ص 73 ح 2413 عن أنس.
16) جامع الأحادیث للقمّی : ص 141 وراجع : الفردوس : ج 5 ص 258 ح 8118.
17) کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 4 ص 367 ح 5762 عن حمّاد بن عمرو وأنس بن محمّد عن أبیه جمیعا عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 79 ص 22 ح 15.
18) مساوئ الأخلاق للخرائطی : ص 58 ح 117 عن أبی هریرة.
19) مسند ابن حنبل : ج 2 ص 34 ح 3672 عن عبد اللّه بن مسعود.
20) اللیل : 8 – 11.
21) الخصال : ص 26 ح 93 عن مسعدة بن صدقة عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، بحار الأنوار : ج 73 ص 301 ح 8.
22) الکافی : ج 4 ص 45 ح 5 عن مسعدة بن صدقة عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، بحار الأنوار : ج 73 ص 307 ح 34 ؛ مسند أبی یعلى: ج 3 ص 405 ح 3475 عن أنس.
23) الفردوس : ج 4 ص 150 ح 6465 عن الإمام الحسین علیه السلام.
24) الکافی : ج 2 ص 374 ح 2 و ج 3 ص 505 ح 17 ولیس فیه «من الزرع . . .» کلاهما عن أبی حمزة عن الإمام الباقر علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 73 ص 369 ح 13 وج 96 ص 15 ح 32 وج 100 ص 46 ح 3.
25) کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 4 ص 15 ح 4968 عن الحسین بن زید عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 76 ص 335 وج 104 ص 293 ح 2.
26) ثواب الأعمال : ص 337 ح 1 عن أبی هریرة وابن عبّاس ، بحار الأنوار : ج 76 ص 365 ح 30.
27) جامع الأخبار : ص 456 ح 995 ، بحار الأنوار : ج 22 ص 453 ح 11.
28) مکارم الأخلاق : ج 2 ص 348 ح 2660 عن عبد اللّه بن مسعود ، بحار الأنوار : ج 77 ص 100 ح 1.
29) صحیح البخاری : ج 2 ص 735 ح 1981 عن أبی هریرة ؛ مسند زید : ص 256 عن زید بن علیّ عن أبیه عن جدّه عن الإمام علیّ علیهم السلام عنه صلى الله علیه و آله.
30) تاریخ دمشق : ج 60 ص 325 عن عقبة بن عامر.
31) الکافی : ج 6 ص 292 ح 1 عن السکونی عن الإمام الصادق علیه السلام.
32) الکافی : ج 5 ص 92 ح 7 عن معاویة بن عمّار عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 19 ص 119 ح 4.
33) مسند ابن حنبل : ج 1 ص 402 ح 1650 عن سعید بن زید.
34) السنن الکبرى : ج 6 ص 55 ح 11174 عن حذیفة.
35) مسند ابن حنبل : ج 1 ص 158 ح 530 وح 533 کلاهما عن عثمان بن عفّان.
36) مسند ابن حنبل : ج 3 ص 434 ح 9630 عن أبی هریرة.
