در این باب، با تأکید بر این که گزاردن «حقّ حق» ، بسى سنگین است، مصادیق «حقوق» در احادیث پیامبر صلى الله علیه و آله عرضه شده است، که از آنهاست: حقّ خداوند، حقّ
انسان، حقّ مسلمان، حقوق حیوانات و. . . .
بحث «حدود الهى» ، اقامه آنها، نهى از تجاوز از حدود الهى، نقش اجراى حدود در سلامت جامعه و آن گاه، بحث «قضا» ، جایگاه داورى کنندگان به حق، و آنان که در داورى، اجراى حکم و گسترش آن، به «ما أَنزَلَ اللّه» توجّه نمى‌کنند، حسّاسیت قضاوت، آداب قضاوت و گونه‌هاى قاضیان و چگونگى داورى پیامبر خدا، مباحثى است که در ضمن احادیث فصل‌هاى بعد، تبیین شده‌اند.
در فصل پنجم، «گواهى دادن» ، تشویق به دادنِ گواهى، نهى از کتمان گواهى، و هشدار و نهى درباره گواهى دادن به باطل، و کسانى که گواهى‌شان اعتبارى ندارد، آمده است.
موضوع «قتل» و مسائل مربوط به آن، در فصل ششم است.
در فصل هفتم نیز مسئله بسیار مهمّ «قصاص» آمده که خداوند، استوارى حیات جامعه و دوام آن را در گرو قصاص دانسته است و با طرح مسائل حقوقى مرتبط با «مشارکت» و «زکات» ، این بخش پایان مى‌یابد.
