باب یکم، ویژه احادیث طاعت و عبادت الهى است. فصل یکم با ترغیب بر عبادت الهى، ویژگى‌هاى عابد و نقش یقین در عبادت، آغاز مى‌شود و با آداب عبادت و انواع آن، ادامه مى‌یابد و عنوان‌هاى: پرستنده‌ترینْ کسان، شور و نشاط در عبادت و پاداش اخلاص در عبادت، در پى آن آمده است و با احادیثى که از «بندگان بد (عبید السوء)» چهره‌نمایى کرده است، فصل پایان مى‌یابد.
در فصل دوم، از طاعت الهى و سختکوشى در آن، سخن رفته است و پس از آن (فصل سوم) ، یادکرد اعمال شایسته است که با برانگیختن به انجام دادن واجبات و مداومت بر آنها آغاز شده و با سخن از بهترین اعمال، ادامه یافته و با ادب در عمل و استوارى آن و عرضه اعمال به پیشگاه خدا و رسول خدا پایان یافته است.
موضوع فصل چهارم، «نیّت» است: نقش آن در عمل، پاداش نیّت خیر و برانگیختن بدین حقیقت که سزاوار است انسان در انجام دادن تمام کارها نیّت صالح داشته باشد.
در فصل پنجم، حکمت‌هاى نبوى درباره «اخلاص» ، گزارش شده است با عنوان‌هایى چون: جایگاه اخلاص، نقش اخلاص در قبولى اعمال، حقیقت اخلاص و نشانه مخلص و آثار اخلاص. با فصل‌هاى ششم و هفتم درباره «خشوع»
و ویژگى‌هاى خاشعان، «نیازمندى» و ترغیب به رفع نیاز مؤمنان و پاداش خدمت به برادر مؤمن، باب یکم، پایان یافته است.
