در باب دوم، حکمت‌هاى تربیتى ویژه «تربیت کودک» آمده است که در آموزه‌هاى دین، از جایگاه بسیار والایى برخوردار است. تربیتِ درست، استوار و دقیق کودک، «خشتِ اوّل» است که چون کَج نهاده شود، تا «ثریّا» دیوار وجود او، کج خواهد رفت.
در این باب، ابتدا احادیث مرتبط با خانواده، فرزند و درخواستِ فرزند آمده است و آن گاه، سخن از وراثت رفته است و نقش خوراک والدین در شکل‌گیرى نطفه کودک، آمده است. حقوق کودک و نوجوانى که بر عهده والدین است، در این مجموعه، بسیار خواندنى است. ابتدا درباره آغازین روزهاى پا نهادن کودک به این دنیا و مسئله نام‌گذارى او و اهمّیت و توجّهى که بدان داده شده، مطالبى آمده است و آن گاه، مسائل مربوط به دوران شیرخوارگى و بایسته‌ها و نبایسته‌ها در تعلیم و تربیت فرزند، آمده است.
سپس، ارزش تعلیم در خردسالى آمده است و آنچه در این دوران باید به او آموزانْد، آن گاه بحثى درباره شیوه‌هاى مختلف تربیتى کودک، و پس از آن، «روش تربیتى اسلام» و سخنى درباره «تربیت جنسى» او با گزارش حکمت‌هاى نبوى در این باره، پس از تحلیلى در زمینه استوارسازى «عفّت جنسى» در انسان. احادیث ترغیب کننده به مهربانى با کودکان و نقش وفاى به عهد در تربیت کودکان، در پى آن آمده است و ارزش و جایگاه «بازى» در تکوین شخصیت کودک، بیان شده است. روایات مرتبط با «بازى» در کودک، بسیار است، بویژه در میان آثار و مآثر پیامبر صلى الله علیه و آله.
از این رو و پس از گزارش روایات متعدّد، پژوهشى آمده است با عنوان «نقش بازى در رشد کودک از نگاه روان‌شناسى. . .» .
احادیث این بخش، به گونه‌اى اعجاب‌آور، نشانگر ضرورت تربیت دقیق کودک و نوجوان است. در احادیث نبوى، افزون بر آنچه آمد، به وظایف کودک در برابر پدر و مادر و همگنانش نیز توجّه شده است که بى‌گمان، باید والدین در آشناسازى کودکان با این وظایف بکوشند.
