زمان مطالعه: < 1 دقیقه
قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم: اذا حملت المرأة کانت بمنزلة الصائم القائم، المجاهد بنفسه و ماله فی سبیل الله، فاذا وضعت کان لها من الأجر ما لا تدری ما هو لعظمه، فاذا أرضعت کان لها بکل مصة کعدل عتق محررمن ولد اسماعیل، فاذا فرغت من رضاعه ضرب ملک علی جنبها، و قال استأنفی العمل؛ فقد غفر لک؛
هنگامی که زن باردار می‌شود، به سان روزه دار شب زندهدار و مجاهدی است که با جان و مالش در راه خدا جهاد میکند و هنگامی که بار بگذارد، پاداشی دارد که نمیدانی عظمت آن چه قدر است و هنگامی که شیر بدهد، در هرمک زدن، پاداش آزاد کردن یکی از فرزندان اسماعیل برای اوست و آن گاه که شیر دادن تمام شود، فرشتهای بر پهلوی او میزند و میگوید: عمل را از نو آغاز کن که بی تردید، آمرزیده شدی.
(الأمالی صدوق: ص 496، ح 678)
