286.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: منافق، کسى است که [از گناه،] باز مى دارد، ولى خودش [از آن] باز نمى ایستد…. اگر برایت سخنى (/ حدیثى) باز گوید، دروغ مى گوید، و اگر وعده ات بدهد، خُلف وعده مى کند، و اگر به او امانتى بسپُرى، به تو خیانت مى ورزد، و اگر با تو ناساز شود، پشت سرت بدگویى مى کند.
287.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: شخصِ دورو نمى تواند امین باشد.
288.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: نشانه منافق، سه چیز است: هر گاه سخنى (/ حدیثى) بگوید، دروغ مى گوید؛ هرگاه وعده دهد، خُلف وعده مى کند؛ و هرگاه به او امانتى سپرده شود، خیانت مى ورزد.
289.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: منافق، کسى است که هر گاه وعده دهد، خُلف وعده مى کند، و هر گاه عمل کند، فاش مى سازد [و در بوق مى دَمَد]، و هر گاه [سخن] بگوید، دروغ مى گوید، و هر گاه امانتى به او سپرده شود، خیانت مى ورزد.
