7 / 1 عُروجُ النَّبیّ إلى مَکانٍ ما وَطِئَهُ بَشَرٌ
2209 . الإمام الصّادق علیه السلام: لَمّا عُرِجَ بِرسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله انتَهى بِهِ جَبرَئیلُ علیه السلام إلى مَکانٍ فخَلّى عَنهُ، فقالَ لَهُ: یا جَبرَئیلُ، تُخَلِّینی عَلى هذِهِ الحالَةِ؟ ! فقالَ: اِمضِهْ(1) ، فوَاللّهِ لقَد وَطِئتَ مَکانا ما وَطِئهُ بَشَرٌ وما مَشى فیهِ بَشَرٌ قَبلَکَ.(2)
7 / 2 عُروجُ النَّبیّ إلى مکانٍ لَم یَطَأهُ جَبرئیل
2210 . الإمام الرّضا علیه السلام: قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: لَمّا اُسرِیَ بی إلَى السَّماءِ بَلَغَ بِی جَبرَئیلُ مَکانا لَم یَطَأْهُ قَطٌّ جَبرَئیلُ، فکُشِفَ لَهُ فأراهُ اللّهُ مِن نورِ عَظَمَتِه ما أحَبَّ.(3)
7 / 1
عروج پیامبر به جایگاهى که هیچ بشرى قدم نگذاشت
2209 . امام صادق علیه السلام: زمانى که پیامبر صلى الله علیه و آله به معراج برده شد، جبرئیل علیه السلام ایشان را به جایى رسانید و خود با ایشان نرفت پیامبر خدا فرمود: «اى جبرئیل! در چنین وضعى مرا تنها مىگذارى؟» .
جبرئیل علیه السلام گفت: برو! به خدا سوگند، در جایى قدم گذاشتهاى که پاى هیچ بشرى به آن جا نرسیده و پیش از تو، هیچ بشرى به آن جا نرفته است
7 / 2
عروج پیامبر به جایگاهى که جبرئیل هم قدم نگذاشت
2210 . امام رضا علیه السلام: پیامبر خدا فرمود: «چون شبانه به آسمان برده شدم، جبرئیل علیه السلام مرا به جایى رسانید که او خود، هرگز قدم در آن جا ننهاده بود» .
پس پردهها براى پیامبر خدا کنار زده شد و خداوند، از نور عظمت خود، آنچه دوست داشت، به او نشان داد
7 / 3 صَلاةُ المَلائِکَةِ والنَّبیّینَ خَلفَ النَّبیّ فی المِعراج
2211 . الإمام الباقر علیه السلام: لَمّا اُسرِیَ بِرَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله إلَى السَّماءِ فبَلَغَ البَیتَ المَعمورَ وحَضَرَتِ الصَّلاةُ فأذَّنَ جَبرئیلُ وأقامَ، فتَقَدَّمَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله، وصُفَّ المَلائکَةُ والنَّبِیّونَ خَلفَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله.(4)
7 / 4 دُخولُ النَّبیّ فی الجَنَّةِ لَیلَةَ الإسراء
2212 . رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لَمّا اُسرِیَ بی إلَى السّماءِ دَخَلتُ الجَنَّةَ فرَأیتُ فیها قِیعان [اً]، ورَأیتُ فیها مَلائکَةً یَبنونَ لَبِنَةً مِن ذَهَبٍ ولَبِنَةً مِن فِضَّةً، ورُبَّما أمسَکوا، فقُلتُ لَهُم: ما بالُکُم قَد أمسَکتُم؟ فقالوا: حتّى تَجیئَنا النَّفَقَةُ، فقُلتُ: وما نَفَقَتُکُم؟ قالوا: قَولُ المُؤمِنِ: سُبحانَ اللّهِ والحَمدُ للّهِِ ولا إلهَ إلَا اللّهُ واللّهُ أکبَرُ، فإذا قالَ بَنَیْنا، وإذا سَکَتَ أمسَکْنا.(5)
7 / 3
نماز فرشتگان و پیامبران، پشت سرِ پیامبر در معراج
2211 . امام باقر علیه السلام: شبى که پیامبر خدا به آسمان برده شد، به بیت المعمور رسید و وقت نماز شد جبرئیل علیه السلام اذان و اقامه گفت پیامبر صلى الله علیه و آله به امامت ایستاد و فرشتگان و پیامبران نیز در پشت سر محمّد صلى الله علیه و آله صف کشیدند
7 / 4
ورود پیامبر به بهشت در شب معراج
2212 . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آن شب که به آسمان برده شدم، به بهشت رفتم و در آن جا دشتهایى دیدم که عدّهاى فرشته، خشتى از طلا و خشتى از نقره مىسازند و گاه از کار، باز مىایستند از آنها پرسیدم: «چرا گاهى از کار دست مىکشید؟» .
گفتند: تا هزینه به ما برسد.
پرسیدم: «هزینه شما چیست؟» .
گفتند: این که مؤمن بگوید: «سبحان اللّه والحمد للّه و لا اله الّا اللّه و اللّه أکبر» . وقتى این جملات را بگوید، مىسازیم و هر گاه ساکت شود، از کار دست مىکشیم
1) الفعل: اِمضِ، و الهاء للسَّکْت.
2) الکافی: ج 1 ص 442 ح 12 عن أبی بصیر، بحار الأنوار: ج 18 ص 306 ح 12.
3) الکافی: ج 1 ص 98 ح 8 عن أبی نصر، بحار الأنوار: ج 4 ص 38 ح 15.
4) الکافی: ج 3 ص 302 ح 1 عن زرارة والفضل، بحار الأنوار: ج 18 ص 307 ح 14.
5) بحار الأنوار: ج 18 ص 292 ح 2 نقلاً عن تفسیر النعمانی عن الإمام الصادق عن الإمام علیّ علیهماالسلام.