4 / 1
الکُفرُ
9989.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : کادَ الفَقرُ أن یَکونَ کُفرا .(1)
9990.عنه صلى الله علیه و آله : لَولا رَحمَةُ رَبّی عَلى فُقَراءِ اُمَّتی ، کادَ الفَقرُ یَکونُ کُفرا .(2)
9991.عنه صلى الله علیه و آله : إنَّما یَخشَى المُؤمِنُ الفَقرَ مَخافَةَ الآفاتِ عَلى دینِهِ .(3)
9992.عنه صلى الله علیه و آله : نِعمَ الشَّیءُ الفَقرُ ، لَولا أنَّهُ یَهیجُ فِناءَ الکُفرِ .(4)
9993.عنه صلى الله علیه و آله : اُذَکِّرُ اللّه َ الوالِیَ مِن بَعدی عَلى اُمَّتی ، ألّا یَرحَمَ عَلى جَماعَةِ المُسلِمینَ ؛ فَأَجَلَّ کَبیرَهُم ، ورَحِمَ ضَعیفَهُم ، ووَقَّرَ عالِمَهُم ، ولَم یَضُرَّ بِهِم فَیُذِلَّهُم ، ولَم یُفقِرهُم فَیُکفِرَهُم .(5)
4 / 1
کفر
9989.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نادارى ، انسان را در آستانه کفر قرار مى دهد .
9990.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر پروردگار من به تهى دستان امّتم مهر نمى ورزید ، نادارى ، آنان را در آستانه کفر قرار مى داد .
9991.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : جز این نیست که بیم مؤمن از نادارى ، از آن روست که دینش آفت مى پذیرد .
9992.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر نادارى ، کفر را به میداندارى برنمى انگیخت ، نیکو چیزى بود .
9993.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : آن کس را که پس از من بر امّتم حکمرانى یابد ، به یاد خدا سفارش مى کنم که حتما بر جماعت مسلمانان ، مهر ورزد ، بزرگْ سالانشان را گرامى شمارد ، بر ناتوانانشان رحمت آورد ، دانشمندانشان را بزرگ دارد و به آنان زیان نرساند ، که خوارشان مى سازد و به نادارى دچارشان نکند ، که کافرشان مى کند .
4 / 2
النِّسیانُ
9994.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا أبا ذَرٍّ ، هَل یَنتَظِرُ أحَدُکُم إلّا غِنىً مُطغِیا ، أو فَقرا(6) مُنسِیا؟!(7)
4 / 3
کَشفُ العُیُوبِ
9995.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الفَقرُ وَالجَهلُ یَکشِفانِ کُلَّ عَیبٍ .(8)
4 / 2
فراموشى
9994.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى ابو ذر! آیا هر یک از شما ، جز توانگرىِ سرکشى زا یا نادارىِ فراموشى آور را انتظار دارد ؟
4 / 3
آشکار شدن عیب ها
9995.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نادارى و نادانى ، هر عیبى را آشکار مى کنند .
1) الکافی : ج 2 ص 307 ح 4 عن السکونی عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحارالأنوار : ج 73 ص 246 ح 4 ؛ حلیة الأولیاء : ج 3 ص 53 وص 109 وج 8 ص 253 کلّها عن أنس عنه صلى الله علیه و آله.
2) جامع الأخبار : ص 300 ح 817 ، بحار الأنوار : ج 72 ص 47 ح 58.
3) ربیع الأبرار : ج 4 ص 142.
4) الفردوس : ج 4 ص 261 ح 6770 عن محمّد بن الجنید.
5) الکافی : ج 1 ص 406 ح 4 عن حنان بن سدیر عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 22 ص 495 ح 41 وج 27 ص 246 ح 6.
6) فی المصدر: «فقیراً» وما نقلناه هو الصحیح کما فی مکارم الأخلاق : ج 2 ص 364 ح 2661.
7) الأمالی للطوسی : ص 527 ح 1162 عن أبی ذرّ ، بحار الأنوار : ج 77 ص 76 ح 2 وج 81 ص 188 ح 45 ؛ المستدرک على الصحیحین : ج 4 ص 357 ح 7906 عن أبی هریرة نحوه.
8) الفردوس : ج 3 ص 71 ح 4200 عن ابن عبّاس.
