جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

مبادئ الآمال الباطلة (خاستگاه آرزوهاى بیهوده)

زمان مطالعه: 2 دقیقه

6 / 1

الحُمق

4215.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أحمَقُ الحَمقى مَن أتبَعَ نَفسَهُ هَواها ، وتَمَنّى عَلَى اللّه ِ تَعالى الأَمانِیَّ. (1)

6 / 2

اِرتِکابُ الذُّنوبِ

4216.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ آدَمَ ، قَبلَ أن یُصیبَ الذَّنبَ کانَ أجَلُهُ بَینَ عَینَیهِ وأمَلُهُ خَلفَهُ ، فَلَمّا أصابَ الذَّنبَ جَعَلَ اللّه ُ أمَلَهُ بَینَ عَینَیهِ وأجَلَهُ خَلفَهُ ، فَلا یَزالُ یَأمُلُ حَتّى یَموتَ. (2)

6 / 3

وِلایَةُ الشَّیطانِ

4217.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إذَا استَحَقَّت وِلایَةُ الشَّیطانُ وَالشَّقاوَةُ ، جاءَ الأَمَلُ بَینَ العَینَینِ وذَهَبَ الأَجَلُ وَراءَ الظَّهرِ. (3)

6 / 1

حماقت

4215.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : احمق ترینِ احمق ها ، کسى است که نفس خویش را دنباله روِ هوس سازد و از خداوند متعال ، آرزوهاى ناشدنى درخواست کند.

6 / 2

ارتکاب گناه

4216.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بنى آدم ، پیش از آن که گناه کند ، اَجَلش پیش روى اوست و آرزویش پشتِ سرش . چون گناه کرد ، خداوند ، آرزویش را پیشِ چشم او قرار مى دهد و اَجَلش را پشت سرش . از این رو، پیوسته آرزو مى کند تا مى میرد.

6 / 3

ولایت شیطان

4217.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر گاه کسى مستحقّ ولایت شیطان و شقاوت (تیره روزى) شود ، آرزو پیشِ رو[ى او] مى آید و اجل ، پشتِ سر [او] مى رود.

6 / 4

الشَّقاوَة

4218.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أربَعُ خِصالٍ مِنَ الشَّقاوَةِ : جُمودُ العَینِ ، وقَساوَةُ القَلبِ وبُعدُ الأَمَلِ ، وحُبُّ البَقاءِ. (4)

6 / 4

شقاوت

4218.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : چهار خصلت ، نشانه شقاوت (تیره روزى) است: خشکیدگى چشم، سختىِ دل، دور و درازى آرزو، و علاقه به ماندن [در دنیا] .


1) تأویل الآیات الظاهرة : ج 1 ص 26 ح 6 عن الإمام علیّ علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 92 ص 250 ح 48.

2) تاریخ دمشق : ج 7 ص 442 ح 2043 عن الحسن.

3) الکافی : ج 3 ص 258 ح 27 عن ابن أبی شیبة الزهری عن الإمام الباقر علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 6 ص 126 ح 5.

4) کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 4 ص 360 ح 5762 عن حمّاد بن عمرو وأنس بن محمّد عن أبیه جمیعا عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحار الأنوار : ج 77 ص 52 ح 3 ؛ حلیة الأولیاء : ج 6 ص 175 عن أنس وفیه «الحرص» بدل «حبّ البقاء».