قاسم بن الحسن علیهالسلام یکی از جوانان کم سال دستگاه امام حسین است. نوجوانی است که «لم یبلغ الحلم» (1)؛ هنوز به حد بلوغ و تکلیف نرسیده بوده است. در شب عاشورا، وقتی که امام حسین علیهالسلام فرمود که این حادثه اتفاق خواهد افتاد و همه کشته خواهند شد و گفت شما بروید و اصحاب قبول نکردند که بروند، این نوجوان سیزده، چهارده ساله عرض کرد: عموجان! آیا من هم در میدان به شهادت خواهم رسید؟ امام حسین خواست که این نوجوان را آزمایش کند به تعبیر ما فرمود: عزیزم! کشته شدن در ذائقهی تو چگونه است؟ گفت «أحلی من العسل» (2)؛ از عسل شیرینتر است. ببینید؛ این، آن جهت گیری ارزشی در خاندان پیامبر است. تربیت شدههای اهل بیت این گونهاند. این نوجوان از کودکی در آغوش امام حسین بزرگ شده است؛ یعنی تقریبا سه، چهارساله بوده که پدرش از دنیا رفته و امام حسین تقریبا این نوجوان را بزرگ کرده است؛ مربی به تربیت امام حسین علیهالسلام است. (3)
1) زندگانی حضرت ابی عبدالله الحسین سیدالشهدا علیهالسلام، تألیف ابوالقاسم سحاب، ص 484.
2) الهدایة الکبری، ص 204.
3) خطبههای نماز جمعهی تهران (18 / 02 / 1377).
