قرآن
(و پیش از تو پیامبرانى به استهزا گرفته شدند. پس آنچه را ریشخند مى کردند، گریبانگیرِ ریشخند کنندگان ایشان گردید).
(و بى گمان، فرستادگان پیش از تو [نیز] مسخره شدند. پس به کسانى که کافر شده بودند، مهلت دادم. آن گاه، آنان را [به کیفر] گرفتم. پس چگونه بود کیفر من؟).
(دریغا بر این بندگان! هیچ فرستاده اى بر آنان نیامد، مگر آن که او را ریشخند مى کردند. مگر ندیده اند که چه بسیار نسل ها را پیش از آنان هلاک گردانیدیم که دیگر آنها به سویشان بازنمى گردند؟).
(و چه بسا پیامبرانى که در [میان] گذشتگان روانه کردیم. و هیچ پیامبرى به سوى ایشان نیامد، مگر این که او را به ریشخند مى گرفتند. و نیرومندتر از آنان را به هلاکت رسانیدیم و سنّت پیشینیان، تکرار شد).
ر. ک: انبیا: آیه ی 41، غافر: آیه ی 83.
حدیث
57. السیرة النبویة، ابن هشام ـ به نقل از ابن اسحاق ـ: آن گونه که به من رسیده است، پیامبر خدا صلی الله علیه وآله بر ولید بن مُغَیره و اُمیّة بن خَلَف و ابو جهل بن هشام گذشت و آنان، به او نیش زدند و ریشخندش کردند، به طورى که ایشان ناراحت شد. پس خداوند متعال، این آیه را درباره ی ایشان بر پیامبر صلی الله علیه وآله فرو فرستاد: (و پیش از تو پیامبرانى به استهزا گرفته شدند. پس آنچه را ریشخند مى کردند، گریبانگیر ریشخند کنندگان ایشان گردید).
