23. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر گاه پیشوایانْ راه نما و ره یافته باشند، اُمّت، هرگز تباه نمى شود، هر چند گم راه باشد.
24. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر گاه خداوند عز و جل براى مردمى اراده ی خیر کند، بردبارانشان (/ خِردمندانشان) را بر آنان فرمان روا مى کند و عالمانشان را قاضیان آنها قرار مى دهد و ثروت را در دست بخشندگانشان مى گذارد.
25. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر گاه خداوند، خیرِ مردمى را بخواهد، دانایان آنان را افزون مى سازد و نادانانشان را اندک مى گرداند. پس هر گاه دانا سخن بگوید، یارانى مى یابد و هر گاه نادان سخن بگوید، مغلوب مى شود.
26. امام صادق علیه السلام: خداوند، شرم مى کند از این که امّتى را که از پیشوایى الهى پیروى مى کند، عذاب نماید، هر چند آن امّت، ستمکار و بدکردار باشد.
27. امام صادق علیه السلام: هر گاه خداوند عز و جل خیر مردمانى را بخواهد، سلطانى مهربان براى آنها قرار مى دهد و براى آن سلطان، وزیرى دادگر مى گمارَد.
