336. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر حکمرانى که شب را در اندیشه ی ناراستى با شهروندانش (عوام فریبى) به سر ببرد، خداوند، بهشت را بر او حرام مى گرداند.
337. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هیچ کس نیست که بر مردمى از مسلمانان حاکم شود و در حال ناراستى کردن (نیرنگبازى) نسبت به آنان از دنیا برود، مگر آن که خداوند، بهشت را بر او حرام مى گرداند.
338. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر کس حکمرانى بر مردمى به وى سپرده شود و او با آنان ناراستى (نیرنگ) کند، چنین کسى در آتش است.
339. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر کس سرپرستىِ مردمى به او سپرده شود و او به آنان ناراستى (خیانت) ورزد، پروردگارش را در حالى دیدار مى کند که از او خشمگین است.
340. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: از بدترینْ خیانت ها، تجارت کردنِ حکمران با شهروندان خویش است.(1)
341. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: من سه کس را لعنت کردم، و خداى متعال هم لعنتشان فرمود: پیشوایى که با شهروندانش تجارت کند(2)…
1) ظاهرا مراد، تجارت با ما یحتاج عمومى مردم، مانند آذوقه و امثال آن است، و یا مطلق تجارت است.
2) یعنى: قیمت اجناس و ما یحتاج آنان را افزایش و کاهش دهد؛ کارى که حاکمان جور مى کنند. بعضى گفته اند: مراد، این است که آنان را چون کالاى تجارى [و سرنوشتشان را بازیچه ی خود] قرار دهد و هر گاه خواست، چیزى از آنان بگیرد و براى خودش بستاند، نه براى مصلحت عموم مردم. یا مقصود، این است که هر گاه چیزى را فروخت و معلوم شد که آن چیز متعلّق به امام و پیشواست، مشترى آن را گران بخرد، و هر گاه خواست چیزى را از مردم براى امام خریدارى کند، آنان على رغم میل خود، به او ارزان بدهند (درر الأحادیث النبویّة: ص 114).
