زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ابو عمرو جریر بن عبد الله بن جابر و به قولى ابو عبد الله بَجَلى، از یاران پیامبر خدا بود. وى در کوفه ساکن شد و نامه امیر مؤمنان به معاویه را به شام برد. او چهل روز بیش از
رحلت پیامبر صلى الله علیه و آله اسلام آورد. چون جریر، زیباروى بود، به او لقب یوسف امّت، داده بودند. وى بزرگ قومش بود. هنگامى که جریر بر پیامبر صلى الله علیه و آله در آمد، ایشان، او را گرامى داشت و فرمود: «هرگاه کریمِ قومى بر شما وارد شد، او را گرامى بدارید. .
ر. ک: رجال الطوسى: ص 33 ش 148، اُسد الغابة: ج 1 ص 333.
شایان ذکر است که مسجد جریر، در الکافى و تهذیب الأحکام و الخصال، از مساجد نفرین شده به شمار رفته است و روایت شده که جریر، در روزگار امام على علیه السلام به معاویه پیوست و امام علیه السلام نیز او را نکوهش کرد و خانهاش را ویران ساخت.