زمان مطالعه: < 1 دقیقه
بچهی شما در آغوش شما، در مدرسهی شما، در کتابخانهی کانون و جلو روی شماست و شما برای او فکرهایی، آیندهای و امیدواریای دارید. ناگهان مشاهده میکنید دسترسی یک نفر که حداقل بیگانه است شما با این بچه خویشاوندید، شما معلمش، پدرش، یا مربیش هستید؛ لیکن او بیگانه و بی علاقه به سرنوشت این بچه است به این بچه، از راه همین کالاهای فرهنگی متداول و رسانههای گوناگون خبری و فرهنگی، بیشتر از شماست! این، جای نگرانی است و امروز این وجود دارد؛ چه من و شما بخواهیم، چه نخواهیم! (1)
1) دیدار با مسئولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (23 / 02 / 1377).
