اگر بگوییم که اسلام، دین سعادت انسان است و همه آموزه‌هاى آن، در جهت بر کشیدن انسان به قلّه‌هاى سعادت رقم زده شده، سخنى به گزاف نگفته‌ایم. چنین است که تعالیم الهى با واقع‌نگرى، به تمام ابعاد وجودِ انسان نگریسته و بر اساس نیازهاى گونه‌گون او برنامه‌ریزى کرده است. زندگى مادّى انسان، معیشت او، رفاه و گشایش و رهایى از تنگناها در بهره‌ورى از طبیعت و. . . در نگاه آموزه‌هاى دین اسلام، از جایگاهى بلند برخوردار است. پیامبر خدا، پیام‌آور الهى و مفسّر و تبیین کننده حقایق آن، بر این بُعد از ابعاد زندگى انسان، توجّهى بلیغ دارد، بر
چگونگى‌ها، هدف‌ها، بهره‌مندى‌ها و. . . .
در آموزه‌هاى پیامبر صلى الله علیه و آله، آغازین نکته، توجّه دادن انسان به همّت‌ورزى در جهت رسیدن به سعادت دنیوى و اُخروى است. در نگاه ایشان، دنیا، مَرکب راهوارى است که اگر انسان به درستى از آن بهره گیرد و با افسار خِرد، توسَن هوا و هوس را از سرکشى باز دارد و در پرتو این آموزه‌ها به حرکت درآید، بى‌گمان بر قلّه مقصود، فراز خواهد آمد.
بخش هشتم این مجموعه ارجمند، حکمت‌هاى نبوى درباره مسائل اقتصادى و آموزه‌هاى مرتبط با معیشت انسانى است که در پنج باب، سامان یافته است.
