4 / 1
آثارُ طیبِ الوِلادَةِ
5212. معانی الأخبار عن الحسین بن زید، عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام : قالَ رَسولُ اللهِ صلى الله علیه و آله: مَن أحَبَّنا أَهلَ البَیتِ، فَلیَحمَدِ اللهَ تَعالى عَلى أوَّلِ النِّعَمِ. قیلَ: و ما أوَّلُ النِّعَمِ؟
قالَ: طیبُ الوِلادَةِ، و لا یُحِبُّنا إلّا مَن طابَت وِلادَتُهُ، وَ لا یُبغِضُنا إلّا مَن خَبُثَت وِلادَتُهُ.(1)
5213. علل الشرائع عن أبی أیّوبَ الأنصارِیِّ: إعرِضوا حُبَّ عَلِیٍ عَلى أولادِکُم، فَمَن أحَبَّهُ فَهُوَ مِنکُم، وَ مَن لَم یُحِبَّهُ فَاسأَلوا اُمَّهُ مِن أینَ جَاءَت بِهِ؛ فَإِنّی سَمِعتُ رَسولَ اللهِ صلى الله علیه و آله یَقولُ لِعَلِیِ بنِ أبی طالِبٍ: «لا یُحِبُّکَ إلّا مُؤمِنٌ، ولا یُبْغِضُکَ إلّا مُنافِقٌ أو وَلَدُ زِنیَةٍ، أو حَمَلَتهُ اُمُّهُ وَ هِیَ طامِثٌ».(2)
4 / 1
پیامدهاى پاکىِ ولادت
5212. معانى الأخبار به نقل از حسین بن زید، از امام صادق، از پدرانش علیهم السلام : پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «هر کس ما اهل بیت را دوست دارد، باید خداوند را بر نخستین نعمت، ستایش کند».
گفته شد: نخستین نعمت چیست؟
فرمود: «پاکىِ ولادت (حلال‌زادگى) دوست نمى‌دارد ما را، مگر کسى که ولادتش پاک باشد و دشمن نمى‌دارد ما را، مگر کسى که ولادتش آلوده باشد».
5213. علل الشرائع به نقل از ابو ایّوب انصارى : دوستىِ على را به فرزندان خود عرضه کنید؛ هر کس او را دوست داشت، از شماست و هر کس او را دوست نداشت، از مادرش بپرسید که او را از کجا آورده است؛ چرا که من شنیدم پیامبر خدا به على بن ابى طالب مى‌فرمود: «تو را دوست نمى‌دارد، مگر انسان باایمان، و تو را دشمن نمى‌دارد، مگر منافق یا فرزند زنا یا کسى که مادرش او را در ناپاکى باردار شده است».
4 / 2
آثارُ خُبثِ الوِلادَةِ
الکتاب
«وَ اِسْتَفْزِزْ مَنِ اِسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِکَ وَ أَجْلِبْ عَلَیْهِمْ بِخَیْلِکَ وَ رَجِلِکَ وَ شارِکْهُمْ فِی اَلْأَمْوالِ وَ اَلْأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ ما یَعِدُهُمُ اَلشَّیْطانُ إِلاّ غُرُوراً».(3)
الحدیث
5214. رسول الله صلى الله علیه و آله: الخُلُقُ الحَسَنُ لا یُنزَعُ إلّا مِن وَلَدِ حَیضَةٍ، أو وَلَدِ زِنیَةٍ.(4)
5215. عنه صلى الله علیه و آله لِعَلیٍ علیه السلام : لا یُبغِضُکُم إلّا ثَلاثَةٌ: وَلَدُ زِنا، وَ مُنافِقٌ، وَ مَن حَمَلَت بِهِ اُمُّهُ و هِیَ حائِضٌ.(5)
5216. کنز العمّال عن أبی هریرة عن رسول الله صلى الله علیه و آله: یَأتی عَلَى النّاسِ زَمانٌ یُشارِکُهُمُ الشَّیاطِینُ فی أولادِهِم. قیلَ: و کائِنٌ ذلِکَ یا رَسولَ اللهِ؟ قالَ: نَعَم. قالوا: و کَیفَ نَعرِفُ أولادَنا مِن أولادِهِم؟ قالَ: بِقِلَّةِ الحَیاءِ، و قِلَّةِ الرَّحمَةِ.(6)
5217. رسول الله صلى الله علیه و آله: مَن لَم یَستَحِ فیما قالَ أو قیلَ لَهُ فَهُوَ لِغَیرِ رِشَدَةٍ(7)، أو حَمَلَت بِهِ اُمُّهُ عَلى غَیرِ طُهرٍ.(8)
5218. الإمام علیّ علیه السلام: قالَ رَسولُ اللهِ صلى الله علیه و آله: إنَّ اللهَ حَرَّمَ الجَنَّةَ عَلى کُلِّ فَحّاشٍ بَذیءٍ قَلیلِ الحَیاءِ، لا یُبالی ما قالَ، و لا ما قیلَ لَهُ؛ فَإِنَّکَ إن فَتَّشتَهُ لَم تَجِدهُ إلّا لِغَیَّةٍ(9) أو شِرکَ شَیطانٍ فَقیلَ: یا رَسولَ اللهِ، و فی النّاسِ شِرکُ شَیطانٍ؟ !
فَقالَ رَسولُ اللهِ صلى الله علیه و آله: أما تَقرَأُ قَولَ اللهِ عز و جل: «وَ شارِکْهُمْ فِی اَلْأَمْوالِ وَ اَلْأَوْلادِ».(10)
4 / 2
پیامدهاى ناپاکىِ ولادت
قرآن
«و [اى شیطان!] از ایشان، هر که را توانستى، با آواى خود تحریک کن و با سواران و پیادگانت، بر آنها بتاز و شریک آنان در اموال و اولاد شو و به ایشان وعده بده. و [البتّه] شیطان جز فریب، به آنها وعده نمى‌دهد».
حدیث
5214. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خوش‌اخلاقى، جز از فرزندِ حیض و یا فرزند زنا، ستانده نمى‌شود
5215. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به على علیه السلام : جز [این] سه گروه، کسى شما را دشمن نمى‌دارد: زنازاده، منافق، و کسى که مادرش در حال حیض، باردار شده باشد
5216. کنز العمّال به نقل از ابو هریره : پیامبر خدا فرمود: «بر مردم، زمانى فرا مى‌رسد که شیطان‌ها، در فرزندان آنان مشارکت مى‌کنند».
گفته شد: آیا این، شدنى است، اى پیامبر خدا؟
فرمود: «بله».
گفتند: چگونه فرزندانمان را از فرزندانِ آنان تشخیص دهیم؟
فرمود: «به کم‌شرمى و کم‌رحمى».
5217. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر کس از آنچه مى‌گوید یا به او گفته مى‌شود، شرم نکند، یا فرزند ناپاکى است و یا مادرش در حال ناپاکى، به او باردار شده است
5218. امام على علیه السلام: پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «همانا خداوند، بهشت را بر هر بد زبانِ ناسزاگوى
کم‌حیا که نه از آنچه مى‌گوید، باکى دارد و نه از آنچه درباره‌اش گفته مى‌شود حرام کرده است اگر حال او را بررسى کنى، او را جز زنازاده یا شریک شیطان نمى‌یابى».
پرسیده شد: اى پیامبر خدا! آیا در میان انسان‌ها، شریک شیطان وجود دارد؟
پیامبر خدا فرمود: «مگر این سخن خداوند عز و جل [به شیطان] را نخوانده‌اى: «و در اموال و فرزندان، با آنان شریک شو» ؟».
4 / 3
مَضَارٌّ وَطءِ الحائِضِ
الکتاب
«وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ اَلْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا اَلنِّساءَ فِی اَلْمَحِیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتّى یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اَللهُ إِنَّ اَللهَ یُحِبُّ اَلتَّوّابِینَ وَ یُحِبُّ اَلْمُتَطَهِّرِینَ».(11)
الحدیث
5219. رسول الله صلى الله علیه و آله: مَن جامَعَ امرَأَتَهُ وهِیَ حائِضٌ فَخَرَجَ الوَلَدُ مَجذوما أو أبرَصَ فَلا یَلومَنَّ إلّا نَفسَهُ.(12)
5220. عنه صلى الله علیه و آله: إنَّ اللهَ تَبارَکَ و تَعالى کَرِه لَکُم أیَّتُها الاُمَّةُ أربَعا وعِشرینَ خَصلَةً، و نَهاکُم عَنها:… کَرِهَ لِلرَّجُلِ أن یَغشَى امرَأَتَهُ و هِیَ حائِضٌ، فَإِن غَشِیَها فَخَرَجَ الوَلَدُ مَجذوما أو أبرَصَ فَلا یَلومَنَّ إلّا نَفسَهُ.(13)
4 / 3
زیان‌هاى آمیزش با حائض
قرآن
«از تو درباره حیض مى‌پرسند بگو: [براى آنان] رنجى است پس هنگام حیض، از آنان کناره بگیرید و با آنان نزدیکى نکنید، تا پاک شوند و چون [خود را] پاک کردند، آن گونه که خداوند به شما فرموده، به آنان در آیید بى‌تردید، خداوند، توبه‌کنندگان را دوست دارد و پاکیزگان را [نیز] دوست دارد».
حدیث
5219. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر کس با همسرش در حال حیض، آمیزش کند و سپس فرزندش با جذام یا پیسى متولّد شود، کسى جز خود را نباید سرزنش کند
5220. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هان، اى امّت! خداوند تبارک و تعالى بیست و چهار ویژگى را براى شما نمى‌پسندد و شما را از آنها نهى کرده است:.. براى مرد نمى‌پسندد که با همسرش در حال حیض درآمیزد، که اگر درآمیزد و فرزند با جذام یا پیسى، زاده شود، کسى جز خود را نباید سرزنش کند
5221. عنه صلى الله علیه و آله: مَن وَطِئَ امرَأتَهُ و هِیَ حائِضٌ فَقُضِیَ بَینَهُما وَلَدٌ فأصابَهُ جُذامٌ فَلا یَلومَنَّ إلّا نَفسَهُ.(14)
4 / 4
بَرَکاتُ الدُّعاءِ عِندَ الجِماعِ
5222. رسول الله صلى الله علیه و آله: أما لَو أنَّ أحَدَهُم یَقولُ حِینَ یَأتی أهلَهُ: «بِسمِ اللهِ، اللهمَّ جَنِّبنی الشَّیطانَ، و جَنِّبِ الشَّیطانَ ما رَزَقتَنا» ثُمَّ قُدِّرَ بَینَهما فِی ذلِکَ أو قُضِیَ وَلَدٌ(15) لَم یَضُرَّهُ شَیطانٌ أبَدا.(16)
5223. عنه صلى الله علیه و آله لِعلیٍّ علیه السلام : یا عَلِیُ، إذا جامَعتَ فَقُل: «بِسمِ اللهِ، اللهُمَّ جَنِّبنَا الشَّیطانَ و جَنِّبِ الشَّیطانَ ما رَزَقتَنی»، فَإِن قُضِیَ أن یَکونَ بَینَکُما وَلَدٌ لَم یَضُرَّهُ الشَّیطانُ أبَدا.(17)
4 / 5
دَورُ الأَحوالِ و الأَوقاتِ فِی انعِقادِ النُّطفَةِ
5224. رسول الله صلى الله علیه و آله: یُکرَهُ الرَّجُلُ أن یَغشَى المَرأَةَ و قَدِ احتَلَمَ حَتّى یَغتَسِلَ مِنِ احتِلامِهِ الَّذی رَأى، فَإن فَعَلَ و خَرَجَ الوَلَدُ مَجنونا فَلا یَلومَنَّ إلّا نَفسَهُ.(18)
5221. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: کسى که با همسرش در حال حیض آمیزش کند و فرزندى از آن دو به وجود آید که مبتلا به جذام باشد، کسى جز خود را نباید سرزنش کند
4 / 4
برکت‌هاى دعا هنگام آمیزش
5222. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آگاه باشید، اگر کسى هنگامى که به همسرش در مى‌آید، بگوید: «به نام خدا بار الها! شیطان را از من دور ساز و شیطان را از آنچه روزىِ ما کرده‌اى، دور ساز» و سپس در این [آمیزش]، فرزندى میان آنان مقدّر و یا قطعى شود، شیطان هرگز به او زیان نمى‌رساند
5223. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در سفارش به على علیه السلام : اى على! هر گاه آمیزش کردى، بگو: «به نام خدا بار خدایا! شیطان را از ما دور ساز و شیطان را از آنچه روزى‌ام کردى، دور ساز». با این اقدام، اگر تقدیر [خدا] چنین شد که فرزندى از شما دو نفر به وجود آید، شیطان هرگز به او زیان نمى‌رساند
4 / 5
نقش حالت‌ها و زمان‌ها در بسته شدن نطفه
5224. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: ناپسند است که مرد، در حال احتلام، به همسر خود در آید، مگر آن هنگام که از جنابتى که دیده است، غسل کند؛ چرا که اگر در جنابت چنین کرد و فرزندْ مجنون زاده شد، جز خود را نباید سرزنش کند
5225. عنه صلى الله علیه و آله: إذا أتى أحَدُکُم أهلَهُ فَلیَستَتِر؛ فَإِنَّهُ إذا لَم یَستَتِر استَحیَتِ المَلائِکَةُ و خَرَجَت، و حَضَرَهُ الشَّیطانُ، فَإذا کانَ بَینَهُما وَلَدٌ کانَ الشَّیطانُ فیهِ شَریکٌ(19) (20)
5226. عنه صلى الله علیه و آله فی وَصِیَّتِهِ لِعَلِیٍ علیه السلام : یا عَلِیُ، لا تُجامِع امرَأتَکَ فی أوَّلِ الشَّهرِ و وَسَطِهِ و آخِرِهِ؛ فَإِنَّ الجُنونَ وَ الجُذامَ وَ الخَبَلَ لَیُسرِعُ إلَیها و إلى وَلَدِها.
یا عَلِیُ، لا تُجامِع امرَأَتَکَ بَعدَ الظُّهرِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ فی ذلِکَ الوَقتِ یَکونُ أحوَلَ، و الشَّیطانُ یَفرَحُ بِالحَوَلِ فِی الإنسانِ.
یا عَلِیُ، لا تَتَکَلَّم عِنْدَ الجِماعِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ لا یُؤمَنُ أن یَکونَ أخرَسَ، و لا یَنظُرَنَّ أحَدٌ إلى فَرْجِ امرَأتِهِ، و لیَغُضَّ بَصَرَهُ عِندَ الجِماعِ، فَإِنَّ النَّظَرَ إلَى الفَرجِ یورِثُ العَمى فِی الوَلَدِ.
یا عَلِیٌ، لا تُجامِعِ امرَأَتَکَ بِشَهوَةِ امرَأَةِ غَیرِکَ؛ فَإِنِّی أخشى إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ أن یَکونَ مُخَنَّثا أو مُؤَنَّثا مُخبَّلاً….
یا عَلِیُ، لا تُجامِعِ امرَأتَکَ مِن قِیامٍ، فَإِنَّ ذلِکَ مِن فِعلِ الحَمیرِ، فَإِن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ کانَ بَوّالاً فِی الفِراشِ، کالحَمیر البَوّالَةِ فی کُلِّ مَکانٍ.
یا عَلِیُ، لا تُجامِعِ امرَأتَکَ فِی لَیلَةِ الأضحى فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَیْنَکُما وَلَدٌ یَکونُ لَهُ سِتُّ أصابِعَ أو أربَعُ أصابِعَ.
یا عَلِیُ، لا تُجامِعِ امرَأتَکَ تَحتَ شَجَرَةٍ مُثمِرَةٍ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ جَلَادا قَتَّالاً أو عَریفا.
یا عَلِیُ، لا تُجامِعِ امرَأتَکَ فی وَجهِ الشَّمسِ وتَلَألُئِها إلاّ أن تُرخِیَ سِترا فَیَستُرَکُما؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ لا یَزالُ فی بُؤسٍ وفَقرٍ حَتَّى یَموتَ.
یا عَلِیُ، لا تُجامِعِ امرَأتَکَ بَینَ الأذانِ وَالإِقامَةِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ حَریصا عَلى إهراقِ الدِّماءِ.
یا عَلِیُ، إذا حَمَلَتِ امرَأتُکَ فَلا تُجامِعها إلّا و أنتَ عَلى وُضوءٍ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ أعمَى القَلبِ بَخیلَ الیَدِ.
یا عَلِیُ، لا تُجامِع أهلَکَ فِی النِّصفِ مِن شَعبانَ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ مَشؤوما، ذا شأمَةٍ فی وَجهِهِ.
یا عَلِیُ، لا تُجامِع أهلَکَ فی آخِرِ دَرَجَةٍ مِنهُ إذا بَقِیَ یَومانِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ عَشّارا(21) أو عَونا لِلظّالِمینَ، وَیَکونُ هَلاکُ فِئامٍ(22) مِنَ النّاسِ عَلى یَدَیهِ.
یا عَلِیُ، لا تُجامِع أهلَکَ عَلى سُقوفِ البُنیانِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ مُنافِقا مُرائِیا مُبتَدِعا.
یا عَلِیُ، إذا خَرَجتَ فی سَفَرٍ فَلا تُجامِع أهلَکَ مِنْ تِلکَ اللَّیلَةِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ
بَینَکُما وَلَدٌ یُنفِقُ مالَهُ فی غَیرِ حَقٍّ، وقَرَأَ رَسولُ اللهِ صلى الله علیه و آله: «إِنَّ اَلْمُبَذِّرِینَ کانُوا إِخْوانَ اَلشَّیاطِینِ»(23)
یا عَلِیُ، لا تُجامِع أهلَکَ إذا خَرَجتَ إلى سَفَرٍ مَسیرَةَ ثَلاثَةِ أیَّامٍ و لَیالیهِنَّ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ عَونا لِکُلِّ ظالِمٍ عَلَیکَ….
یا عَلِیُ، لا تُجامِع أهلَکَ فی أوَّلِ ساعَةٍ مِنَ اللَّیلِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ لا یُؤمَنُ أن یَکونَ ساحِرا مُؤثِرا للدُنیا عَلَى الآخِرَةِ.(23)
5225. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر گاه کسى از شما به همسرش در آمد، باید خود را بپوشانَد؛ چرا که اگر نپوشاند، فرشتگان شرم مى‌کنند و خارج مى‌شوند و شیطان، حاضر مى‌شود، پس اگر فرزندى به وجود آید، شیطان در [نطفه] او شریک مى‌شود
5226. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در سفارش به على علیه السلام : اى على! با همسر خود در آغاز ماه و میانه آن و پایان آن، آمیزش نکن؛ چرا که دیوانگى و جذام و بى‌خِردى، با شتاب به سراغ همسرت و فرزندش مى‌رود.
اى على! بعد از ظهر با همسرت آمیزش نکن، که اگر در این زمان فرزندى میان شما به وجود آید، لوچ مى‌شود و شیطان از چپ بودن چشم انسان، خرسند مى‌گردد.
اى على! هنگام آمیزش، سخن مگو؛ چرا که اگر [در آن حال،] میان شما فرزندى به وجود آید، از این که لال شود، ایمن نیست و نباید هیچ کس به شرمگاه همسرش نگاه کند و باید هنگام آمیزش، چشم خود را ببندد؛ چرا که نگریستن به شرمگاه، کورىِ فرزند را در پى مى‌آورد.
اى على! با شهوتِ زن دیگرى، با همسر خود آمیزش مکن؛ چرا که من بیم آن را دارم که اگر فرزندى میان شما به وجود آمد، خنثا باشد یا دختر دیوانه..
اى على! ایستاده با همسرت آمیزش مکن؛ چرا که این، کارِ درازگوش است و اگر میان شما فرزندى به وجود آید، بر بستر بول مى‌کند، مانند درازگوش که در هر جا بول مى‌کند.
اى على! شبِ عید قربان با همسر خود آمیزش مکن؛ چرا که اگر میان شما فرزندى به وجود آید، یا شش انگشتى مى‌شود یا چهار انگشتى.
اى على! زیر درخت میوه، با همسر خود آمیزش مکن؛ چرا که اگر میان شما فرزندى به وجود آید، یا جلّاد آدم‌کُش مى‌شود یا عریف(24).
اى على! زیر خورشید و تابش آن، با همسرت آمیزش مکن، مگر از رواندازى استفاده کنى که شما را بپوشانَد؛ چرا که اگر فرزندى میان شما به وجود آید، هماره در گرفتگى و فقر خواهد بود، تا بمیرد.
اى على! میان اذان و اقامه، با همسر خود آمیزش مکن؛ چرا که اگر میان شما فرزندى به وجود آید، به خونریزى حریص مى‌گردد.
اى على! هر گاه همسرت باردار شد، با او آمیزش مکن، مگر این که وضو داشته باشى؛ چرا که اگر فرزندى میان شما به وجود آید، کوردل و خشکْ‌دست (بخیل) مى‌گردد.
اى على! در نیمه شعبان، با همسر خود آمیزش مکن؛ چرا که اگر فرزندى میان شما به وجود آید، شوم مى‌گردد و چهره‌اى زشت مى‌یابد.
اى على! دو روز مانده به آخر شعبان، با همسرت آمیزش مکن؛ چرا که اگر فرزندى میان شما به وجود آید، یا باج‌بگیر مى‌شود و یا یاور ستمکاران، و نابودىِ گروهى از مردم، به دست او خواهد بود.
اى على! بر پشت‌بام ساختمان‌ها، با همسرت آمیزش مکن؛ چرا که اگر میان شما فرزندى به وجود آید، منافقِ ریاکارِ بدعت‌گذار مى‌شود.
اى على! هر گاه براى مسافرتْ حرکت کردى، همان شب، با همسر خود
آمیزش مکن؛ چرا اگر فرزندى میان شما به وجود آید، مال خود را به ناحق مصرف مى‌کند. «همانا تبذیرگران، برادرانِ شیطان‌اند».
اى على! هر گاه به اندازه سه روز و سه شب سفر کردى، با همسر خود آمیزش مکن؛ چرا که اگر فرزندى میان شما به وجود آید، بر ضدّ تو، یاور هر ستمگرى مى‌شود.
اى على! در آغاز شب، با همسر خود، آمیزش مکن؛ چراکه اگر میان شما فرزندى به وجود آید، از این که افسونگر و ترجیح دهنده دنیا بر آخرت شود، ایمن نیست
5227. رسول الله صلى الله علیه و آله فی وَصِیَّتِهِ لِعَلِیٍ علیه السلام : یا عَلِیُ، عَلَیکَ بالجِماعِ لَیلَةَ الإثنَینِ؛ فَإنَّهُ إن قُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ یَکونُ حافِظا لِکِتابِ اللهِ، راضِیا بِما قَسَمَ اللهُ عز و جل.
یا عَلِیُ، إن جامَعتَ أهلَکَ فی لَیلَةِ الثُّلاثاءِ فَقُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ؛ فَإِنَّهُ یُرزَقُ الشَّهادَةَ بَعدَ شَهادَةِ أن لا إلهَ إلَا اللهُ و أنَّ مُحَمَّدا رَسولُ اللهِ، و لا یُعذِّبُهُ اللهُ مَعَ المُشرِکینَ، و یَکونُ طَیِّبَ النَّکهَةِ وَ الفَمِ، رَحیمَ القَلبِ، سَخِیَ الیَدِ، طاهِرَ اللِّسانِ مِنَ الغیبَةِ وَ الکِذبِ وَ البُهتانِ.
یا عَلِیُ، إن جامَعتَ أهْلَکَ لَیلَةَ الخَمیسِ فَقُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ؛ فَإِنَّهُ یَکونُ حاکِما مِنَ الحُکّامِ، أو عالِما مِنَ العُلَماءِ و إن جامَعتَها یَومَ الخَمیسِ عِندَ زَوالِ الشَّمسِ عَن کَبِدِ السَّماءِ فَقُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ، فَإِنَّ الشَّیطانَ لا یَقرَبُهُ حَتّى یَشیبَ، و یَکونُ قَیِّما،(25)
و یرزُقُهُ اللهُ عز و جل السَّلامَةَ فِی الدِّینِ وَ الدُّنیا.
یا عَلِیُ، وَ إن جامَعتَها لَیلَةَ الجُمُعَةِ و کانَ بَینَکُما وَلَدٌ؛ فَإِنَّهُ یَکونُ خَطیبا قَوّالاً مُفَوَّها، وَ إن جامَعتَها یَومَ الجُمُعَةِ بَعدَ العَصرِ فَقُضِیَ بَینَکُما وَلَدٌ؛ فَإِنَّهُ یَکونُ مَعروفا مَشهورا عَالِما، و إن جامَعتَها فی لَیلَةِ الجُمُعَةِ بَعدَ العِشاءِ الآخِرَةِ، فَإِنَّهُ یُرجى أن یَکونَ الوَلَدُ مِنَ الأبدالِ(26) إن شاءَ اللهُ تَعالى.(27)
5227. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در سفارش به على علیه السلام : اى على! بر تو باد آمیزش در شب دوشنبه؛ چرا که اگر فرزندى میان شما به وجود آید، حافظ کتاب خدا و راضى به قسمت خدا مى‌شود.
اى على! اگر شب سه‌شنبه با همسرت آمیزش کردى و فرزندى میان شما به وجود آمد، بعد از گواهى به این که «خدایى جز الله نیست» و این که «محمّد، فرستاده خداست»، شهادت روزى‌اش مى‌شود و خداوند، او را با مشرکان عذاب نمى‌کند نیز خوش‌بو دهان، دلْ‌مهربان و گشاده‌دست مى‌شود و زبانش از غیبت و دروغ و تهمت، پاک مى‌شود.
اى على! اگر شبِ پنجشنبه با همسرت آمیزش کردى و فرزندى میان شما به وجود آمد، یا فرمان‌روایى از فرمان‌روایان و یا دانشمندى از دانشمندان مى‌شود و اگر روز پنج شنبه، هنگام مایل شدن خورشید از وسط آسمان، با او آمیزش کردى و فرزندى میان شما به وجود آمد، شیطان به او نزدیک نمى‌شود، تا پیر شود و به
سرپرستى و سروَرى مى‌رسد و خداوند، سلامت دین و دنیا را روزىِ وى مى‌گردانَد.
اى على! اگر شب جمعه با او آمیزش کردى و فرزنددار شدید، گوینده سخنورِ زبان‌آور مى‌شود و اگر عصرِ جمعه با او آمیزش کردى و فرزندى میان شما به وجود آمد، دانشمندى معروف و مشهور مى‌گردد و اگر جمعه شب، بعد از نماز عشا، با او آمیزش کردى، امید است که آن فرزند، از اَبدال(28) باشد، إن شاء الله تعالى!(29)
1) معانی الأخبار: ص 161 ح 1، بحارالأنوار: ج 27 ص 145 ح 3.
2) علل الشرائع: ص 145 ح 12، بحار الأنوار: ج 39 ص 301 ح 110.
3) الإسراء: 64.
4) الفردوس: ج 2 ص 200 ح 2992 عن أبی هریرة.
5) علل الشرائع: ص 142 ح 6 عن اُمّ سلمة، بحار الأنوار: ج 27 ص 151 ح 19.
6) کنز العمّال: ج 3 ص 126 ح 5795 نقلاً عن أبی الشیخ.
7) یقال: هذا وَلَدُ رِشدَة إذا کان لنکاحٍ صحیح، کما یقال فی ضدّه ولَدُ زِنیَة.
8) اُسد الغابة: ج 2 ص 643 الرقم 2461 عن شویفع.
9) لِغَیَّةٍ: أی مخلوق من زنا، نقیض لِرِشدَةٍ (مجمع البحرین: ج 3 ص 341 «غوى»).
10) الکافی: ج 2 ص 323 ح 3 عن سلیم بن قیس عن الإمام علیّ علیه السلام، بحارالأنوار: ج 62 ص 206 ح 39.
11) البقرة: 222.
12) کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 1 ص 96 ح 201.
13) کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 556 ح 4914 عن الحسین بن زید عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام، بحارالأنوار: ج 76 ص 337 ح 2.
14) المعجم الأوسط: ج 3 ص 326 ح 3300 عن أبی هریرة.
15) الظاهر إنّ التردید من الراوی.
16) صحیح البخاری: ج 5 ص 1982 ح 4870 عن ابن عبّاس.
17) تحف العقول: ص 12، بحارالأنوار: ج 77 ص 65 ح 5.
18) تهذیب الأحکام: ج 7 ص 412 ح 1646 عن محمّد بن العیص عن الإمام الصادق علیه السلام، بحارالأنوار: ج 103 ص 283 ح 3.
19) کذا فی المصدر، و فی کنز العمّال ج 16 ص 343 ح 44835: «کان للشیطان فیه شرکٌ» و هو الصواب.
20) المعجم الأوسط: ج 1 ص 63 ح 176 عن أبی هریرة.
21) العَشّارُ: و هو مَن أَخَذَ العُشر من أموال الناس بأمر الظالم (مجمع البحرین: ج 2 ص 1218 «عشر»).
22) الفِئامُ: الجماعةُ الکثیرة (النهایة: ج 3 ص 406 «فأم»). الإسراء: 27.
23) کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 552 ح 4899 عن أبی سعید الخدری.
24) عریف، به معناى خبرچین یا نماینده زمامداران جائر در یک منطقه یا قبیله است که زمینه سلطه و تجاوز آنان به حقوق مردم را فراهم مى‌کند.
25) القَیِّمُ: السَّیِّدُ وَسائِسُ الأَمْرِ (لسان العرب: ج 12 ص 502 «قوم»).
26) الأبدالُ: هم الأوْلِیاءُ و العُبّادُ (النهایة: ج 1 ص 107 «بدل»).
27) کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 553 ح 4899 عن أبی سعید الخدری، بحارالأنوار: ج 103 ص 280 ح 1.
28) اَبدال، به برگزیدگان هر عصرى گفته مى‌شود که خداوند به جاى اولیاى برگزیده پیشین قرار مى‌دهد.
29) براى توضیح بیشتر در مورد دو حدیث آخر، ر ک: حکمت‌نامه کودک: ص 16.
