109. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
براى دنیایت چنان کار کن که گویى تا ابد زنده مى مانى، و براى آخرتت چنان کار کن که گویى همین فردا خواهى مُرد.
110. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
دنیایتان را آباد کنید، و براى آخرتتان چنان کار کنید که گویى همین فردا مى میرید.
111. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
عمل کن همانند عمل کردن کسى که امید دارد در پیرى بمیرد، و حذر کن همانند حذر کردن کسى که مى ترسد همین فردا بمیرد.
112. امام على علیه السلام – از سفارش هاى ایشان به فرزندش حسن علیه السلام، در هنگام وفاتش -:
هر گاه چیزى از کار آخرت برایت پیش آمد، [زود،] آن را شروع کن، و هر گاه چیزى از کار دنیا برایت پیش آمد، درنگ کن تا راه درست را در آن بیابى.
113. امام على علیه السلام:
روزگار، سه روز است و تو در میانه آنهایى: دیروزى که با هر آنچه در آن بود، گذشت و هرگز بر نمى گردد. پس اگر در آن نیکى انجام داده اى، از رفتنش اندوهى ندارى و از آمدنش خوش حال گشته اى، و اگر در آن [در انجام دادن اعمال نیک] کوتاهى کرده اى، از رفتنش و کوتاهى کردنت در آن، سخت افسوس مى خورى.
و تو، در امروزى که در آن به سر مى برى، از فردایش خبر ندارى، و نمى دانى، که شاید به آن نرسى و اگر هم برسى، شاید در آن، همان گونه کوتاهى ورزى که در دیروزِ گذشته کوتاهى کرده اى.
پس، از آن سه روز، یکى، روزى است که گذشته است و تو در آن، کوتاهى ورزیده اى، و دیگرى، روزى است که چشم به راهش هستى و یقین ندارى که در آن، کوتاهى نمى کنى. تنها روز تو، آن روزى است که در آن به سر مى برى، و تو را سِزَد که در کوتاهى کردن دیروزِ از دست رفته ات بیندیشى و فکر کنى که چه کارهاى نیکى را از دست داده اى و در صدد کسب آنها بر نیامده اى و چه بدى ها و گناهانى که در انجام دادنشان کوتاهى نکرده اى. و تو، با این حال، با فردایى رو به رو هستى که مطمئن نیستى بِدان مى رسى، و یقین ندارى که در آن، کار نیکى (ثوابى) کسب مى کنى و یا از بدى (گناهى) تباه کننده[ى اعمال نیک] باز مى ایستى.
بنا بر این، حالتِ تو نسبت به روزى که پیش رو دارى، همانند روزى است که پشت سر گذاشته اى. پس همانند کسى عمل کن که از روزها امیدى ندارد، مگر به همان روز و شبى که در آن به سر مى برد. پس عمل کن یا وا گذار، و خدا بر این کار، یاور است.
