الموانع الأخلاقیة (موانع اخلاقى)

1 / 1

الحِرصُ

10477.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ صَلاحَ أوَّلِ هذِهِ الاُمَّةِ بِالزُّهدِ وَالیَقینِ ، وهَلاکُ آخِرِها بِالشُّحِّ وَالأَمَلِ.(1)

10478.عنه صلى الله علیه و آله : لَو کانَ لِابنِ آدَمَ وادِیانِ مِن مالٍ لَابتَغى ثالِثا ، ولا یَملَأُ جَوفَ ابنِ آدَمَ إلَا التُّرابُ ، ویَتوبُ اللّه ُ عَلى مَن تابَ.(2)

10479.عنه صلى الله علیه و آله : لَو أنَّ لِابنِ آدَمَ مِثلَ وادٍ مالاً لَأَحَبَّ أن لَهُ إلَیهِ مِثلَهُ ، ولا یَملَأُ عَینَ ابنِ آدَمَ إلَا التُّرابُ ، و یَتوبُ اللّه ُ عَلى مَن تابَ.(3)

1 / 2

الکَذِبُ

10480.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الکَذِبُ یَنقُصُ الرِّزقَ.(4)

1 / 1

آزمندى

10477.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا صالح زیستنِ نسل هاى نخست امّت من ، به سبب پارسایى و دین باورى است ؛ و نابودى نسل هاى واپسینِ آن ، به سبب آزمندى و آرزوپرورى است.

10478.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر فرزند آدم را به قدر دو وادى ، مال بود ، باز وادىِ سومى مى جُست. درون فرزند آدم را جز خاک ، چیزى پُر نمى کند ؛ و خداوند ، توبه هر که را توبه کند ، مى پذیرد.

10479.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر فرزند آدم ، به قدر یک وادىْ مال داشته باشد ، باز دوست دارد که یک وادى دیگر از آنِ او گردد. چشم فرزند آدم را چیزى جز خاک ، پُر نمى کند ؛ و خداوند ، توبه آن کس را که توبه کند ، مى پذیرد.

1 / 2

دروغگویى

10480.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : دروغگویى ، روزى را مى کاهد.

1 / 3

البَطَرُ

الکتاب

» وَلَا تَکُونُواْ کَالَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَـرِهِم بَطَرًا وَرِئَآءَ النَّاسِ وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ الله وَالله بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ «.(5)

الحدیث

10481.عیون الأخبار لابن قتیبة : کانَ دُعاءُ رَسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : «اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن غِنىً مُبطِرٍ ، ومِن فَقرٍ مُلِبٍّ أو مُرِبٍّ» ، وکَذلِکَ : «اللّهُمَّ لا غِنىً یُطغی ، ولا فَقرا یُنسی».(6)

1 / 3

سرمستى

قرآن

«و مانند کسانى مباشید که از خانه هایشان با حالت سرمستى و براى نمایش به مردم ، خارج شدند و [مردم را] از راه خدا باز مى داشتند ؛ و البتّه خدا به آنچه مى کنند ، احاطه دارد».

حدیث

10481.عیون الأخبار ، ابن قتیبة : دعاى پیامبر خدا چنین بود : «بار خدایا! به تو پناه مى برم از توانگرىِ سرمست کننده و از فقرِ همیشگى» و نیز : «بار خدایا! نه توانگرى اى که سرکشى آورَد و نه فقرى که فراموشى آورَد ، [به هیچ کدام ، گرفتارم مساز]».

1) الخصال : ص 79 ح 128 عن فاطمة بنت الحسین عن أبیها علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 70 ص 173 ح 24 ؛ الزهد لابن حنبل : ص 16 عن عبد اللّه بن عمرو.

2) صحیح البخاری : ج 5 ص 2364 ح 6072 عن ابن عبّاس.

3) صحیح البخاری : ج 5 ص 2364 ح 6073 عن ابن عبّاس.

4) إحیاء علوم الدین : ج 3 ص 198 عن أبی هریرة.

5) الأنفال : 47.

6) عیون الأخبار لابن قتیبة : ج 1 ص 331.