5 / 1
النِّکاح
10431.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اِلتَمِسُوا الرِّزقَ بِالنِّکاحِ.(1)
10432.عنه صلى الله علیه و آله : تَزَوَّجُوا النِّساءَ ؛ فَإِنَّهُنَّ یَأتینَکُم بِالمالِ.(2)
10433.عنه صلى الله علیه و آله : اِتَّخِذُوا الأَهلَ ؛ فَإِنَّهُ أرزَقُ لَکُم.(3)
10434.عنه صلى الله علیه و آله : تَزَوَّجوا أیاماکُم ؛ فَإِنَّ اللّه َ تَعالى یُحَسِّنُ لَهُنَّ فی أخلاقِهِنَّ ، ویُوَسِّعُ لَهُنَّ فی أرزاقِهِنَّ ، ویَزیدُهُنَّ فی مُرُوّاتِهِنَّ.(4)
10435.الإمام الصادق علیه السلام : أتى رَسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله شابٌّ مِنَ الأَنصارِ ، فَشَکا إلَیهِ الحاجَةَ ، فَقالَ لَهُ : تَزَوَّج ، فَقالَ الشّابُّ : إنّی لَأَستَحیی أن أعودَ إلى رَسولِ اللّه ِ ، فَلَحِقَهُ رَجُلٌ مِنَ الأَنصارِ فَقالَ : إنَّ لی بِنتا وَسیمَةً ، فَزَوَّجَها إیّاهُ. قالَ : فَوَسَّعَ اللّه ُ عَلَیهِ. فَأَتَى الشّابُّ النَّبِیَّ صلى الله علیه و آله فَأَخبَرَهُ ، فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : یا مَعشَرَ الشَّبابِ ، عَلَیکُم بِالباهِ.(5)
5 / 1
ازدواج
10431.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : با ازدواج ، روزى را بطلبید.
10432.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : زنان را به همسرى گیرید که ایشان ، برایتان دارایى مى آورند.
10433.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خانواده دار شوید که بدین سان ، روزى تان بیشتر مى گردد.
10434.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : با زنان بى همسر ، ازدواج کنید که خداى متعال ، اخلاق ایشان را نیک مى گردانَد و بر روزى هاشان مى افزاید و بلندهمّتى شان را بیشتر مى سازد.
10435.امام صادق علیه السلام : جوانى از انصار نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و به ایشان از نیازمندى شکایت آورد. پیامبر صلى الله علیه و آله به او فرمود: «ازدواج کن». جوان گفت : من شرم دارم که نزد پیامبر خدا باز گردم. مردى از انصار ، نزد او آمد و گفت: مرا دخترى است خوش سیما. آن گاه ، دخترش را به همسرى وى در آورد و خداوند ، [زندگى] وى را گشایش بخشید. سپس آن جوان نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و ماجرا را به ایشان خبر داد. پیامبر خدا فرمود: «اى گروه جوانان! بر شما باد ازدواج».
10436.عنه علیه السلام : جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله فَشَکا إلَیهِ الحاجَةَ ، فَقالَ : تَزَوَّج ، فَتَزَوَّجَ فَوُسِّعَ عَلَیهِ.(6)
5 / 2
التَّجَمُّلُ
10437.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ ماءَ الوَردِ یَزیدُ فی ماءِ الوَجهِ، ویَنفِی الفَقرَ.(7)
10438.عنه صلى الله علیه و آله : تَخَتَّموا بِالیَواقیتِ ؛ فَإِنَّها تَنفِی الفَقرَ.(8)
10439.عنه صلى الله علیه و آله : تَخَتَّموا بِالعَقیقِ ؛ فَإِنَّهُ یَنفِی الفَقرَ.(9)
5 / 3
صِلَةُ الرَّحِمِ
10440.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ لَتَزیدُ فِی الرِّزقِ.(10)
10436.امام صادق علیه السلام : مردى نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و به ایشان از نیازمندى شکایت آورد. فرمود: «ازدواج کن». او ازدواج کرد و [زندگى] او گشایش یافت.
5 / 2
خودآرایى
10437.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا گلاب ، بر آبرو مى افزاید و فقر را مى زداید.
10438.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : انگشتر یاقوت در انگشت کنید ، که این شیوه ، فقر را مى زداید.
10439.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : انگشتر عقیق در بر کنید ، که این ، فقر را از میان مى بَرد.
5 / 3
پیوند با خویشان
10440.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا پیوند با خویشان ، روزى را مى افزاید.
10441.عنه صلى الله علیه و آله : مَن سَرَّهُ أن یُبسَطَ لَهُ فی رِزقِهِ وأن یُنسَأَ لَهُ فی أثَرِهِ ، فَلیَصِل رَحِمَهُ.(11)
10442.عنه صلى الله علیه و آله : ما مِن أهلِ بَیتٍ واصَلوا ، إلّا أجرَى اللّه ُ عَلَیهِمُ الرِّزقَ ، وکانوا فی کَنَفِ اللّه ِ عز و جل.(12)
10443.عنه صلى الله علیه و آله : مَن ضَمِنَ لی واحِدَةً ضَمِنتُ لَهُ أربَعَةً : یَصِلُ رَحِمَهُ ؛ فَیُحِبُّهُ اللّه ُ ، ویُوَسِّعُ عَلَیهِ فی رِزقِهِ ، ویَزیدُ فی عُمُرِهِ ، ویُدخِلُهُ الجَنَّةَ الَّتی وَعَدَهُ.(13)
10444.عنه صلى الله علیه و آله : مَن یَضمَن لی بِرَّ الوالِدَینِ وصِلَةَ الرَّحِمِ ، أضمَن لَهُ کَثرَةَ المالِ ، وزِیادَةَ العُمُرِ ، وَالمَحَبَّةَ فِی العَشیرَةِ.(14)
10445.عنه صلى الله علیه و آله : صِلَةُ الرَّحِمِ تَزیدُ فِی العُمُرِ ، وتَنفِی الفَقرَ.(15)
10446.عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ مَثراةٌ فِی المالِ ، ومَحَبَّةٌ فِی الأَهلِ ، ومَنسَأَةٌ فِی الأَجَلِ.(16)
10447.عنه صلى الله علیه و آله : مَن سَرَّهُ أن یَمُدَّ اللّه ُ فی عُمُرِهِ وأن یَبسُطَ لَهُ فی رِزقِهِ فَلیَصِل رَحِمَهُ ؛ فَإِنَّ الرَّحِمَ لَها لِسانٌ یَومَ القِیامَةِ ذَلِقٌ ؛ تَقولُ : یا رَبِّ ، صِل مَن وَصَلَنی ، وَاقطَع مَن قَطَعَنی ، فَالرَّجُلُ لَیُرى بِسَبیلِ خَیرٍ إذا أتَتهُ الرَّحِمُ الَّتی قَطَعَها فَتَهوی بِهِ إلى أسفَلِ قَعرٍ فِی النّارِ.(17)
10441.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر که از گشاده روزى و عمر دراز ، شاد مى شود ، باید با خویشانش پیوند داشته باشد.
10442.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اعضاى هیچ خانواده اى با هم پیوند برقرار نمى کنند ، مگر آن که خداوند ، روزى را بر ایشان جارى مى گرداند و در حمایت او جاى مى گیرند.
10443.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس انجام دادن یک کار را براى من ضمانت نماید ، من براى او چهار چیز را ضمانت مى کنم. اگر او با خویشانش پیوند داشته باشد ، خداوند دوستش مى دارد ، روزى اش را گشایش مى بخشد ، عمر وى را دراز مى سازد ، و او را در بهشتى که وعده فرموده ، جاى مى دهد.
10444.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس نیکى به پدر و مادر و پیوند با خویشان را براى من تضمین نماید ، من نیز فراوانى مال و درازى عمر و محبّت اقوام را براى وى ضمانت مى کنم.
10445.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پیوند با خویشان ، بر عمر مى افزاید و فقر را مى زداید.
10446.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر آینه پیوند با خویشان ، بر مال مى افزاید و محبّت خانواده را افزون مى کند و مرگ را به تأخیر مى اندازد.
10447.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر که از این که خدا عمرش را دراز گردانَد و روزى اش را گشایش دهد ، شاد مى گردد ، باید با خویشانش پیوند داشته باشد ؛ زیرا «خویشاوندى» را در روز قیامت ، زبانى گویاست و مى گوید: «پروردگارم! بپیوند با کسى که با من پیوند برقرار کرد ؛ و پیوند بِبُر با کسى که از من پیوند بُرید». پس گاه به کسى راهى نیکو نمایانده مى شود و آن گاه ، خویشاوندى اى که او از آن پیوند بُریده ، پیش مى آید و او را به فروترین گودى آتش مى اندازد.
5 / 4
حُسنُ الجِوارِ
10448.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : البِرُّ وحُسنُ الجِوارِ زِیادَةٌ فِی الرِّزقِ ، وعِمارَةٌ فی الدُّنیا.(18)
5 / 5
الأَمانَةُ
10449.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الأَمانَةُ تَجلِبُ الغِنى.(19)
10450.عنه صلى الله علیه و آله : الأَمانَةُ تَجلِبُ الرِّزقَ.(20)
10451.عنه صلى الله علیه و آله : الأَمانَةُ غِنىً.(21)
5 / 6
الصِّدقُ وَالوَفاءُ
10452.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الوَفاءُ وَالصِّدقُ یَجُرّانِ الرِّزقَ.(22)
5 / 7
التَّعاوُنُ
الکتاب
» یَـأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تُحِلُّواْ شَعَـئِرَ الله وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْىَ وَلَا الْقَلَـئِدَ وَلَا ءَآمِّینَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّن رَّبِّهِمْ وَرِضْوَ نًا وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَـئانُ قَوْمٍ أَن صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى الْاءِثْمِ وَالْعُدْوَ نِ وَاتَّقُواْ الله إِنَّ الله شَدِیدُ الْعِقَابِ «.(23)
5 / 4
نیکْ همسایگى
10448.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نیکوکارى و نیکْ همسایگى ، روزى را مى افزایند و دنیا را آباد مى سازند.
5 / 5
امانتدارى
10449.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : امانتدارى ، توانگرى مى آورد.
10450.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : امانتدارى ، روزى مى آورد.
10451.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : امانتدارى ، [مایه] توانگرى است.
5 / 6
راستگویى و وفادارى
10452.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : وفادارى و راستگویى ، روزى را به سوى خود مى کشانند.
5 / 7
همکارى
قرآن
«اى کسانى که ایمان آورده اید! حرمت شعائر خدا و ماه حرام و قربانىِ بى نشان و قربانى هاى گردنبنددار و راهیان بیت الحرام را ـ که فضل و خشنودى پروردگار خود را مى طلبند ـ نگه دارید. و چون از احرام بیرون آمدید ، [مى توانید] شکار کنید، و البتّه نباید کینه توزى گروهى که شما را از مسجد الحرام باز داشتند، شما را به تعدّى وا دارد. و در نیکوکارى و پرهیزگارى ، با یکدیگر همکارى کنید و در گناه و تعدّى ، دست یار هم نشوید ؛ و از خدا پروا کنید ، که خدا سختْ کیفر است».
الحدیث
10453.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ ؛ یَسَعُهُمَا الماءُ وَالشَّجَرُ ، ویَتَعاوَنانِ عَلَى الفَتّانِ.(24)
10454.عنه صلى الله علیه و آله : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ ؛ لا یَمنَعُهُ الماعونَ.(25)
10455.عنه صلى الله علیه و آله : لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ ونَهَوا عَنِ المُنکَرِ وتَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَالتَّقوى ، فَإِذا لَم یَفعَلوا ذلِکَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَکاتُ ، وسُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ ،ولَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فِی الأَرضِ ولا فِی السَّماءِ.(26)
5 / 8
الإِنفاقُ
الکتاب
» یَمْحَقُ الله الرِّبَواْ وَیُرْبِى الصَّدَقَـتِ وَالله لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ «.(27)
الحدیث
10456.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اِستَنزِلُوا الرِّزقَ بِالصَّدَقَةِ.(28)
حدیث
10453.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مسلمان با مسلمان ، برادر است و آب و درخت ، گنجایش آن دو را دارند.(29) و آن دو در رویارویى با شیطان ، با یکدیگر همکارى مى کنند.
10454.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مسلمان ، برادر مسلمان است و از نیکى به او خوددارى نمى کند.
10455.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مادام که مردمى امر به معروف و نهى از منکر کنند و در نیکى و پرهیزگارى همکارى ورزند ، همواره در خیرند. و هر گاه چنین نکنند ، برکت ها از ایشان سلب مى گردد و برخى شان بر برخى دیگر مسلّط مى گردند و در زمین و آسمان ، یاورى نمى یابند.
5 / 8
انفاق
قرآن
«خدا از [برکتِ] ربا مى کاهد و بر صدقات مى افزاید ؛ و خداوند ، هیچ ناسپاسِ گناهکارى را دوست نمى دارد».
حدیث
10456.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : روزى را با صدقه بر خود فرود آورید.
10457.عنه صلى الله علیه و آله : ما فَتَحَ رَجُلٌ بابَ عَطِیَّةٍ یُریدُ بِها صِلَةً إلّا زادَهُ اللّه ُ بِها کَثرَةً.(30)
10458.عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ بابَ الرِّزقِ مَفتوحٌ بِبابِ العَرشِ ، یُنَزِّلُ اللّه ُ عَلَى العِبادِ أرزاقَهُم عَلى قَدرِ نَفَقاتِهِم ؛ فَمَن قَلَّلَ قَلَّلَ لَهُ ، ومَن کَثَّرَ کَثَّرَ لَهُ.(31)
10459.عنه صلى الله علیه و آله : الرِّزقُ إلَى السَّخِیِّ أسرَعُ مِنَ السِّکّینِ إلى ذِروَةِ البَعیرِ.(32)
5 / 9
الزَّکاة
الکتاب
» وَ مَآ ءَاتَیْتُم مِّن رِّبًا لِّیَرْبُوَاْ فِى أَمْوَ لِ النَّاسِ فَلَا یَرْبُواْ عِندَ الله وَ مَآ ءَاتَیْتُم مِّن زَکَوةٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ الله فَأُوْلَـئِکَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ «.(33)
الحدیث
10460.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : حَصِّنوا أموالَکُم بِالزَّکاةِ.(34)
5 / 10
الإِطعام
10461.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الخَیرُ أسرَعُ إلَى البَیتِ الَّذی یُغشى مِنَ الشَّفرَةِ إلى سَنامِ البَعیرِ.(35)
10457.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هیچ کس به نیّتِ پیوند ، درِ هدیه دادن را نگشاد ، مگر آن که خداوند به سبب آن ، وى را افزونى بخشید.
10458.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا درِ روزى در آستانه عرش ، گشاده است. خداوند به قدر انفاق هاى بندگانش ، روزى را بر ایشان نازل مى گرداند. هر که کم دهد ، به او اندک مى بخشد و هر که فراوان دهد ، به او عطاى فراوان عطا مى کند.
10459.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : آن که سخاوت ورزد ، روزى به وى روى مى آورد ، زودتر از آن که کارد بر کوهان شتر فرو رود.
5 / 9
زکات
قرآن
«و آنچه [به قصد] رِبا مى دهید تا در اموال مردم ، سود و افزایش یابد، نزد خدا فزونى نمى گیرد؛ و آنچه را از زکات مى دهید [و با دادن آن ،] خشنودى خدا را خواستارید ، پس آنان (زکات دهندگان) ، همان فزونى یافتگان اند [و مالشان مضاعف مى شود]».
حدیث
10460.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اموال خود را با زکات ، در پناه نگاه دارید.
5 / 10
طعام دادن
10461.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : روى آوردن خیر به سوى خانه اى که محلّ رفت و آمد است ، شتابنده تر از حرکت لبه تیز کارد در کوهان شتر است.
10462.عنه صلى الله علیه و آله : الرِّزقُ أسرَعُ إلى مَن یُطعِمُ الطَّعامَ مِنَ السِّکّینِ فِی السَّنامِ.(36)
10463.عنه صلى الله علیه و آله : الرِّزقُ إلى بَیتٍ فیهِ السَّخاءُ أسرَعُ مِنَ الشَّفرَةِ إلى سَنامِ البَعیرِ.(37)
10464.عنه صلى الله علیه و آله : إنَّ البَرَکَةَ أسرَعُ إلَى البَیتِ الَّذی یُمتارُ مِنهُ المَعروفُ مِنَ الشَّفرَةِ فی سَنامِ البَعیرِ ، أو مِنَ السَّیلِ إلى مُنتَهاهُ.(38)
10465.کنز العمّال عن سلمان بن عامر الضبّیّ : قُلتُ : یا رَسولَ اللّه ِ ، إنَّ أبی کانَ یُقرِی الضَّیفَ ، ویُکرِمُ الجارَ ، ویَفی بِالذِّمَّةِ ، ویُعطی فِی النّائِبَةِ ، فَما یَنفَعُهُ ذلِکَ! قالَ : ماتَ مُشرِکا؟قُلتُ : نَعَم. قالَ : أما إنَّها لا تَنفَعُهُ ولکِنَّها تَکونُ فی عَقِبِهِ ؛ إنَّهُم لَن یَخزَوا أبَدا ، ولَن یَذِلّوا أبَدا ، ولَن یَفتَقِروا أبَدا.(39)
5 / 11
البِرُّ
10466.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ البِرَّ یَزیدُ فِی الرِّزقِ.(40)
10462.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : روى آوردن روزى به سوى کسى که طعام مى دهد ، شتابنده تر از حرکت کارد در کوهان شتر است.
10463.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : روى آوردن روزى به سوى خانه اى که جایگاه سخاوت است ، شتابنده تر از حرکت لبه تیز کارد در کوهان شتر است.
10464.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : روى آوردن برکت به سوى خانه اى که از آن ، خوراکى نیکو اعطا مى شود ، شتابنده تر از حرکت لبه تیز کارد در کوهان شتر یا جریان سیل به سوى پایانگاه آن است.
10465.کنز العمّال ـ به نقل از سلمان بن عامر ضبّى ـ: گفتم: اى پیامبر خدا! پدرم میهمان پذیر بود و همسایه را گرامى مى داشت و به پیمان ، وفا مى کرد و در هنگام بلا ، بخشش مى کرد ؛ امّا اینها او را سود نمى رسانَد. پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «در حال شرک مُرد؟». گفتم: آرى. فرمود: «بِدان که گرچه آن کارها سودى برایش ندارد ، امّا براى نسل او سودمند است. آنها هرگز خوارى نمى بینند و ذلّت نمى پذیرند و فقیر نمى گردند».
5 / 11
نیکى کردن
10466.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا نیکى کردن ، روزى را مى افزاید.
1) مکارم الأخلاق : ج 1 ص 430 ح 1459 ؛ الکشّاف: ج 3 ص 74.
2) المستدرک على الصحیحین : ج 2 ص 174 ح 2679 عن عائشة ؛ مکارم الأخلاق: ج 1 ص 430 ح 1462.
3) الکافی : ج 5 ص 329 ح 6 عن ابن القدّاح عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، بحار الأنوار : ج 103 ص 217 ح 1.
4) الجعفریّات : ص 91 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ؛ الفردوس : ج 2 ص 293 ح 3336 عن ابن عمر نحوه.
5) الکافی : ج 5 ص 330 ح 3 عن أبی بصیر.
6) الکافی : ج 5 ص 330 ح 2 عن هشام بن سالم وراجع: درر الأحادیث النبویّة : ص 44.
7) مکارم الأخلاق : ج 1 ص 106 ح 221 ، بحار الأنوار : ج 76 ص 144 ح 2.
8) الکافی : ج 6 ص 471 ح 2 عن محمّد بن فضیل عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام وح 1 عن الحسین بن خالد عن الإمام الرضا عن الإمام الصادق علیهماالسلام.
9) جامع الأخبار : ص 371 ح 1027 ؛ کنز العمّال : ج 6 ص 664 ح 17286 نقلاً عن الکامل فی الضعفاء عن أنس.
10) دعائم الإسلام : ج 2 ص 331 ح 1249 ، بحار الأنوار: ج 76 ص 314 ح 1 و ص 315 ح 2.
11) صحیح البخاری : ج 5 ص 2232 ح 5639 عن أبی هریرة ؛ الکافی: ج 2 ص 156 ح 29 عن الوصّافی عن الإمام زین العابدین علیه السلام عنه صلى الله علیه و آله نحوه.
12) المعجم الکبیر : ج 11 ص 114 ح 11295 عن ابن عبّاس.
13) عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 37 ح 93 عن داوود بن سلیمان الفرّا عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 76 ص 92 ح 16.
14) مستدرک الوسائل : ج 15 ص 176 ح 17915 نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب.
15) قرب الإسناد : ص 76 ح 244 عن مسعدة بن صدقة عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 74 ص 88 ح 2 ؛ المعجم الأوسط : ج 1 ص 289 ح 943 عن حکیم عن أبیه.
16) الزهد للحسین بن سعید : ص 41 ح 110 عن عمرو بن سهل عن روات ، بحار الأنوار : ج 74 ص 88 ح 1 ؛ سنن الترمذی : ج 4 ص 351 ح 1979 عن أبی هریرة نحوه.
17) الکافی : ج 2 ص 156 ح 29 عن الوصّافی عن الإمام زین العابدین علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 74 ص 130 ح 96.
18) الاُصول الستّة عشر : ص 77 عن جعفر عن عبد اللّه بن طلحة عن الإمام الصادق علیه السلام.
19) قرب الإسناد: ص 116 ح 408 عن الحسین بن علوان عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، بحار الأنوار: ج 77 ص 119 ح 15.
20) الکافی : ج 5 ص 133 ح 7 عن السکونی عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 77 ص 149 ح 78 ؛ مسند الشهاب : ج 1 ص 72 ح 64 عن أنس وفیه «تجرّ» بدل «تجلب».
21) مسند الشهاب : ج 1 ص 44 ح 16 عن أنس.
22) الفردوس : ج 4 ص 436 ح 7268 عن ابن عبّاس.
23) المائدة : 2.
24) سنن أبی داوود : ج 3 ص 177 ح 3070 عن قیلة بنت مخرمة.
25) الدرّ المنثور : ج 8 ص 644 نقلاً عن الباوردی عن الحرث بن شریح.
26) تهذیب الأحکام : ج 6 ص 181 ح 373 ، بحار الأنوار : ج 100 ص 94 ح 95.
27) البقرة : 276.
28) کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 4 ص 381 ح 5824 وص 416 ح 5904 عن زرارة عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 96 ص 131 ح 62 ؛ شُعب الإیمان : ج 2 ص 74 ح 197 عن خالد بن الزبیر عن الإمام زین العابدین عن أبیه عن جدّه علیهم السلام عنه صلى الله علیه و آله.
29) اشاره است به این که در کنار هم به آسانى مى توانند زندگى کنند.
30) مسند ابن حنبل : ج 3 ص 434 ح 9630 عن أبی هریرة.
31) تاریخ بغداد : ج 3 ص 19 عن أنس.
32) إرشاد القلوب : ص 137.
33) الروم : 39.
34) المعجم الکبیر: ج 10 ص 128 ح 10196 عن عبد اللّه بن مسعود ؛ الاختصاص : ص 335 ، بحار الأنوار : ج 6 ص 13 ح 21 وص 20 ح 45.
35) سنن ابن ماجة : ج 2 ص 1114 ح 3356 عن أنس بن مالک.
36) الکافی : ج 4 ص 51 ح 10 عن عبد اللّه بن میمون عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، بحار الأنوار : ج 74 ص 362 ح 17.
37) تاریخ دمشق : ج 13 ص 24 عن أبی سعید الخدری.
38) الکافی : ج 4 ص 29 ح 2 عن السکونی عن الإمام الصادق علیه السلام.
39) کنز العمّال : ج 6 ص 450 ح 16489 نقلاً عن البغوی والطبرانی وسعید بن منصور.
40) المستدرک على الصحیحین : ج 3 ص 548 ح 6038 عن ثوبان ؛ الزهد للحسین بن سعید : ص33 ح 87 عن محمّد بن مسلم عن الإمام الصادق علیه السلام ، بحار الأنوار : ج 74 ص 81 ح 84.
