42 / 1
ذَمُّ القُنُوطِ مِن رَحمَةِ اللّهِ
الکتاب
«یا بَنِیَّ اِذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یُوسُفَ وَ أَخِیهِ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اَللّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اَللّهِ إِلاَّ اَلْقَوْمُ اَلْکافِرُونَ».(1)
«قالَ وَ مَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ اَلضّالُّونَ».(2)
«لا یَسْأَمُ اَلْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ اَلْخَیْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ اَلشَّرُّ فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ».(3)
الحدیث
6922 . رسول اللّه صلى الله علیه و آله: الفاجِرُ الراجی لِرَحمَةِ اللّهِ تعالى أقرَبُ مِنها مِن العابِدِ المُقَنَّطِ.(4)
42 / 1
نکوهش نومیدى از رحمت خدا
قرآن
«اى پسران من! بروید و از یوسف و برادرش جستجو کنید و از رحمت خدا نومید مباشید؛ زیرا جز گروه کافران، کسى از رحمت خدا نومید نمى‌شود».
«گفت: «چه کسى جز گم‌راهان، از رحمت پروردگارش نومید مى‌شود؟»».
«انسان از دعاى خیر، خسته نمى‌شود و چون آسیبى به او رسد، مأیوس [و] نومید مى‌گردد».
حدیث
6922 . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: گنهکارِ امیدوار به رحمت خداوند متعال، به رحمت، نزدیک‌تر است تا عابدِ نومید.
42 / 2
التَّحذِیرُ مِن التَّقنیطِ مِن رَحمةِ اللّهِ
6923 . رسول اللّه صلى الله علیه و آله: قالَ اللّهُ تبارَکَ و تعالى: یابنَ آدمَ. . . لا تُقَنِّطِ الناسَ مِن رَحمَةِ اللّهِ تعالى علَیهِم و أنتَ تَرجُوها لنفسِکَ.(5)
6924 . عنه صلى الله علیه و آله: یَبعَثُ اللّهُ المُقَنِّطینَ یَومَ القِیامَةِ مُغلَّبَةً وُجوهُهُم – یَعنی غَلَبةَ السَّوادِ علَى البَیاضِ – فیقالُ لَهُم: هؤلاءِ المُقَنِّطُونَ مِن رَحمَةِ اللّهِ تَعالى! (6)
42 / 2
هشدار درباره ی نومید کردنِ مردم از رحمت خدا
6923 . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خداوند – تبارک و تعالى – فرمود: «اى فرزند آدم! . . . مردم را از رحمت خداوند متعال، نومید مگردان، در حالى که آن را براى خودت امید دارى».
6924 . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: روز قیامت، خداوند، نومید کنندگانِ [مردم از رحمت حق] را در حالى بر مى‌انگیزد که سیاهى چهره‌شان بر سفیدى آن غالب است و گفته مى‌شود: «اینان، نومید کنندگانِ از رحمت خدایند».
1) یوسف:87.
2) الحجر:56.
3) فصّلت:49.
4) کنز العمال: ج 3 ص 140 ح 5869 نقلاً عن الحکیم و الشیرازی فی الألقاب عن ابن مسعود.
5) صحیفة الإمام الرضا علیه السلام: ص 87 ح 15 عن احمد بن عامر بطائی عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام، بحارالأنوار: ج 70 ص 388 ح 55.
6) النوادر للراوندی: ص 131 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام، بحار الأنوار: ج 2 ص 55 ح 30.
