8694.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : مَن دَعا بِهذَا الدُّعاءِ فی شَهرِ رَمَضانَ بَعدَ المَکتوبَةِ ، غَفَرَ اللّه ُ لَهُ ذُنوبَهُ إلى یَومِ القِیامَةِ ، وهُوَ : اللّهُمَّ أدخِل عَلى أهلِ القُبورِ السُّرورَ ، اللّهُمَّ أغنِ کُلَّ فَقیرٍ ، اللّهُمَّ أشبِع کُلَّ جائِعٍ ، اللّهُمَّ اکسُ کُلَّ عُریانٍ ، اللّهُمَّ اقضِ دَینَ کُلِّ مَدیونٍ(1) ، اللّهُمَّ فَرِّجِ عَن کُلِّ مَکروبٍ ، اللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ ، اللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ أسیرٍ ، اللّهُمَّ أصلِح کُلَّ فاسِدٍ مِن اُمورِ المُسلِمینَ ، اللّهُمَّ اشفِ کُلَّ مَریضٍ ، اللّهُمَّ سُدَّ فَقرَنا بِغِناکَ ، اللّهُمَّ غَیِّر سُوءَ حالِنا بِحُسنِ حالِکَ ، اللّهُمَّ اقضِ عَنَّا الدَّینَ وأغنِنا مِنَ الفَقرِ ، إنَّکَ عَلى کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ.(2)
8 / 1
دُعاءُ اللَّیلَةِ الاُولى
8695.رسول اللّه صلى الله علیه و آله – مِمّا کانَ یَدعو بِهِ أوَّلَ لَیلَةٍ مِن شَهرِ: الحَمدُ للّه الَّذی أکرَمَنا بِکَ أیُّهَا الشَّهرُ المُبارَکُ ، اللّهُمَّ فَقَوِّنا عَلى صِیامِنا وقِیامِنا ، وثَبِّت أقدامَنا وَانصُرنا عَلَى القَومِ الکافِرینَ . اللّهُمَّ أنتَ الواحِدُ فَلا وَلَدَ لَکَ ، وأنتَ الصَّمَدُ(3) فَلا شِبهَ لَکَ ، وأنتَ العَزیزُ فَلا یُعِزُّکَ شَیءٌ ، وأنتَ الغَنِیُّ وأنَا الفَقیرُ ، وأنتَ المَولى وأنَا العَبدُ ، وأنتَ الغَفورُ وأنَا المُذنِبُ ، وأنتَ الرَّحیمُ وأنَا المُخطِئُ ، وأنتَ الخالِقُ وأنَا المَخلوقُ ، وأنتَ الحَیُّ وأنَا المَیِّتُ ، أسأَلُکَ بِرَحمَتِکَ أن تَغفِرَ لی وتَرحَمَنی وتَتَجاوَزَ عَنّی ، إنَّکَ عَلى کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ.(4)
8694.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس در ماه رمضان ، پس از نماز واجب ، این دعا را بخواند ، خداوندْ گناهان او را تا روز قیامت مى آمرزد. دعا این است : «خداوندا! بر خفتگان گورها ، شادى وارد کن. خداوندا! هر نیازمندى را بى نیاز بگردان. خداوندا! هر گرسنه اى را سیر کن. خداوندا! هر برهنه اى را بپوشان. خداوندا! بدهىِ هر بدهکارى را ادا کن. خدایا! گرفتارىِ هر گرفتارى را برطرف ساز. خدایا! هر غریبى را [به وطنش] باز گردان. خدایا! هر اسیرى را بِرهان. خدایا! هر تباهى اى را از کارهاى مسلمانان ، اصلاح کن . خدایا! هر بیمارى را شفا بده. خدایا! نیازمندىِ ما را با بى نیازىِ خویش برطرف ساز. خدایا! بدحالىِ ما را با حال نیک خودت ، تغییر بده. خدایا! بدهىِ ما را ادا کن و ما را از فقر ، بى نیاز گردان . همانا تو بر هر چیز ، توانایى» .
8 / 1
دعاى شب نخست
8695.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله – از جمله دعاهایى که در اوّلین شب ماه رمضان مى خو: اى ماه مبارک! ستایش ، خداوندى را که ما را با تو کرامت بخشید. خداوندا! ما را بر روزه دارى و عبادتمان نیرو بخش و گام هاى ما را استوار بدار و ما را بر گروه کافران ، یارى کن . خداوندا! تو یکتاى بى فرزندى . تو بى نیازِ(5) بى همانندى . تو آن قدرتمندى هستى که چیزى به تو قدرت نمى بخشد. تو بى نیازى و من ، نیازمندم. تو مولایى و من ، بنده ام . تو آمرزنده اى و من ، گنهکارم . تو مهربانى و من ، خطاکارم . تو آفریدگارى و من ، آفریده ام. تو زنده اى و من ، مرده ام. تو را به مهربانى ات مى خوانم که مرا بیامرزى ، بر من رحم کنى و از من در گذرى . همانا تو بر هر چیز ، توانایى .
8 / 2
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّانِیَةِ
8696.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا إلهَ الأَوَّلینَ والآخِرینَ ، وإلهَ مَن بَقِیَ وإلهَ مَن مَضى ، رَبَّ السَّماواتِ السَّبعِ ومَن فیهِنَّ ، فالِقَ(6) الإِصباحِ وجاعِلَ اللَّیلِ سَکَناً وَالشَّمسِ وَالقَمَرِ حُسباناً ، لَکَ الحَمدُ ولَکَ الشُّکرُ ، ولَکَ المَنُّ(7) ولَکَ الطَّولُ(8) ، وأنتَ الواحِدُ الصَّمَدُ . أسأَلُکَ بِجَلالِکَ سَیِّدی وجَمالِکَ مَولایَ ، أن تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ،وأن تَغفِرَ لی وتَرحَمَنی وتَتَجاوَزَ عَنّی، إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ.(9)
8 / 3
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّالِثَةِ
8697.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا إلهَ إبراهیمَ وإلهَ إسحاقَ وإلهَ یَعقوبَ وَالأَسباطِ ، رَبَّ المَلائِکَةِ وَالرّوحِ ، السَّمیعَ العَلیمَ ، الحَلیمَ الکَریمَ ، العَلِیَّ العَظیمَ ، لَکَ صُمتُ وعَلى رِزقِکَ أفطَرتُ ، وإلى کَنَفِکَ(10) أوَیتُ ، وإلَیکَ أنَبتُ وإلَیکَ المَصیرُ ، وأنتَ الرَّؤوفُ الرَّحیمُ ، قَوِّنی عَلَى الصَّلاةِ وَالصِّیامِ ، ولا تُخزِنی یَومَ القِیامَةِ ، إنَّکَ لا تُخلِفُ المیعادَ .(11)
8 / 2
دعاى شب دوم
8696.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى معبود اوّلین و آخرین ، و اى معبود آن که مانده و آن که در گذشته است! اى پروردگار آسمان هاى هفتگانه و هر که در آنهاست! اى شکافنده صبح و اى که شب را براى آرامش ، و خورشید و ماه را براى حسابگرى قرار دادى! تو را ستایش ، و تو را سپاس ، و تو را نعمت بزرگ ، و تو را والایى است ، و تو یگانه بى نیازى. سَرورم! تو را به جلالَت مى خوانم. مولایم! تو را به جمالت مى خوانم که بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و مرا بیامرزى و بر من رحم کنى و از من در گذرى . همانا تو آمرزنده مهربانى.
8 / 3
دعاى شب سوم
8697.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى معبود ابراهیم و معبود اسحاق و معبود یعقوب و نوادگان! اى پروردگار فرشتگان و روح! اى شنواى دانا! اى بردبار بزرگوار! اى والاى بزرگ! براى تو روزه گرفتم و با روزىِ تو افطار کردم و به حمایت تو پناه آوردم و به سوى تو باز گشتم و سرانجامم ، به سوى توست و تو مهرورز و مهربانى . بر نماز و روزه دارى ، نیرویم ببخش و در روز قیامت ، خوارم مکن . همانا تو از وعده[ات] تخلّف نمى کنى.
8 / 4
دُعاءُ اللَّیلَةِ الرّابِعَةِ
8698.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا رَحمنَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ ورَحیمَهُما ، ویا جَبّارَ الدُّنیا ویا مالِکَ المُلوکِ ، ویا رازِقَ العِبادِ ، هذا شَهرُ التَّوبَةِ وهذا شَهرُالثَّوابِ وهذا شَهرُ الرَّجاءِ ، وأنتَ السَّمیعُ العَلیمُ . أسأَلُکَ أن تَجعَلَنی فی عِبادِکَ الصّالِحینَ الَّذینَ لا خَوفَ عَلَیهِم ولا هُم یَحزَنونَ ، وأن تَستُرَنی بِالسِّترِ الَّذی لا یُهتَکُ ،وتُجَلِّلَنی بِعافِیَتِکَ الَّتی لا تُرامُ ، وتُعطِیَنی سُؤلی وتُدخِلَنِی الجَنَّةَ بِرَحمَتِکَ ، وألّا تَدَعَ لی ذَنباً إلّا غَفَرتَهُ ، ولا هَمّاً إلّا فَرَّجتَهُ ، ولا کُربَةً(12) إلّا کَشَفتَها ، ولا حاجَةً إلّا قَضَیتَها ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، إنَّکَ أنتَ الأَجَلُ الأَعظَمُ .(13)
8 / 5
دُعاءُ اللَّیلَةِ الخامِسَةِ
8699.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا صانِعَ کُلِّ مَصنوعٍ ، ویا جابِرَ کُلِّ کَسیرٍ ، ویا شاهِدَ کُلِّ نَجوى ، ویا رَبّاهُ ویا سَیِّداهُ ، أنتَ النّورُ فَوقَ النّورِ ونورُ کُلِ نورٍ ، فَیا نورَ کُلِّ نورٍ أسأَلُکَ أن تَغفِرَ لی ذُنوبَ اللَّیلِ وذُنوبَ النَّهارِ ، وذُنوبَ السِّرِّ وذُنوبَ العَلانِیَةِ . یا قادِرُ یا قَدیرُ ، یا واحِدُ یا أحَدُ یا صَمَدُ ، یا وَدودُ یا غَفورُ یا رَحیمُ ، یا غافِرَ الذَّنبِ وقابِلَ التَّوبِ شَدیدَ العِقابِ ذَا الطَّولِ ، لا إلهَ إلّا أنتَ وَحدَکَ لا شَریکَ لَکَ ، تُحیی وتُمیتُ وتُمیتُ وتُحیی ، وأنتَ الواحِدُ القَهّارُ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَاغفِر لی وَارحَمنی وَاعفُ عَنّی ، إنَّکَ أنتَ الرَّحمنُ الرَّحیمُ .(14)
8 / 4
دعاى شب چهارم
8698.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى بخشنده دنیا و آخرت و مهربان در آن دو! اى قدرتمند دنیا! اى فرمان رواى پادشاهان! اى روزى دهنده بندگان! این ، ماه توبه است و این ، ماه پاداش است و این ، ماه امید است و تو ، شنواى دانایى. از تو مى خواهم که مرا در زمره بندگان شایسته ات – که نه بیمى بر آنان است و نه اندوهگین مى شوند – قرار دهى و مرا با پوششى بپوشانى که دریده نمى شود و مرا با عافیت خویش – که آسیبى به آن نمى رسد – در بر گیرى و خواسته ام را عطا کنى و به رحمت خود ، وارد بهشتم کنى و هیچ گناهى را وا نگذارى ، جز آن که آن را آمرزیده باشى؛ و نه اندوهى را ، مگر آن که زدوده باشى؛ و نه غصّه جانکاهى را ، مگر آن که برطرف کرده باشى؛ و نه حاجتى را ، جز آن که برآورده کرده باشى ، به حقّ محمّد و خاندان محمّد. همانا تویى تو ، باشُکوه ترین و بزرگ ترین .
8 / 5
دعاى شب پنجم
8699.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى آفریننده هر آفریده ! اى به هم آورنده هر شکسته ! اى گواه هر نجوا! اى پروردگار و سَرور! تویى آن نورِ بالاى نور و نور هر نور. پس – اى فروغ هر روشنایى – ، از تو مى خواهم که گناهان شب و گناهان روز و گناهان پنهان و گناهان آشکارم را بیامرزى. اى توانا ، اى توانگر! اى یگانه ، اى یکتا ، اى بى نیاز! اى دوستدار ، اى آمرزنده ، اى مهربان! اى بخشاینده گناه و اى پذیرنده توبه و سختْ کیفرِ صاحبْ نعمت! معبودى جز تو نیست. یکتایى بى شریکى . زنده مى کنى و مى میرانى ، و مى میرانى و زنده مى کنى ، و تویى یکتاى قدرتمند. بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا بیامرز و بر من ، رحم کن و از من ، در گذر . همانا تو بخشاینده و مهربانى.
8 / 6
دُعاءُ اللَّیلَةِ السّادِسَةِ
8700.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ أنتَ السَّمیعُ العَلیمُ ، وأنتَ الواحِدُ الکَریمُ ، وأنتَ الإِلهُ الصَّمَدُ ، رَفَعتَ السَّماواتِ بِقُدرَتِکَ ، ودَحَوتَ الأَرضَ بِعِزَّتِکَ ، وأنشَأتَ السَّحابَ بِوَحدانِیَّتِکَ ، وأجرَیتَ البِحارَ بِسُلطانِکَ . یا مَن سَبَّحَت لَهُ الحیتانُ فِی البُحورِ وَالسِّباعُ فِی الفَلَواتِ ، یا مَن لا تَخفى عَلَیهِ خافِیَةٌ فِی السَّماواتِ السَّبعِ وَالأَرَضینَ السَّبعِ . یا مَن یُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبعُ وَالأَرَضونَ السَّبعُ وما فیهِنَّ ، یا مَن لا یَموتُ ولا یَبقى إلّا وَجهُهُ الجَلیلُ الجَبّارُ ، صَلِ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَاغفِر لی وَارحَمنی وَاعفُ عَنّی ، إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(15)
8 / 6
دعاى شب ششم
8700.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوندا! تویى شنواى دانا ، و تویى یکتاى بزرگوار ، و تویى معبود بى نیاز. با قدرتت ، آسمان ها را برافراشتى و با توانمندى ات ، زمین را گستراندى و با یکتایى ات ، ابر را پدید آوردى و با قدرتت ، دریاها را به جریان انداختى. اى آن که ماهیان ، در دریاها و درندگان ، در بیابان ها تسبیحگوى اویند! اى آن که هیچ پنهانى در آسمان هاى هفتگانه و زمین هاى هفتگانه ، بر او پوشیده نیست! اى آن که آسمان هاى هفتگانه و زمین هاى هفتگانه و آنچه در آنهاست ، تسبیحگوى اویند! اى خداى نامیرا! اى آن که جز ذات شُکوهمند و مقتدرِ او پاینده نیست! بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا بیامرز و بر من ، رحم کن و از من ، در گذر . همانا تو آمرزنده مهربانى .
8 / 7
دُعاءُ اللَّیلَةِ السّابِعَةِ
8701.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا مَن کانَ ویَکونُ ولَیسَ کَمِثلِهِ شَیءٌ ، یا مَن لا یَموتُ ولا یَبقى إلّا وَجهُهُ الجَبّارُ ، یا مَن یُسَبِّحُ الرَّعدُ بِحَمدِهِ وَالمَلائِکَةُ مِن خیفَتِهِ ، یا مَن إذا دُعِیَ أجابَ ، یا مَن إذَا استُرحِمَ رَحِمَ ، یا مَن لا یُدرِکُ الواصِفونَ صِفَتَهُ مِن عَظَمَتِهِ ، یا مَن لا تُدرِکُهُ الأَبصارُ وهُوَ یُدرِکُ الأَبصارَ وهُوَ اللَّطیفُ الخَبیرُ ، یا مَن یَرى ولا یُرى وهُوَ بِالمَنظَرِ الأَعلى ، یا مَن لا یُعِزُّهُ شَیءٌ ولا یَفوقُهُ أحَدٌ ، یا مَن بِیَدِهِ نَواصِی العِبادِ . أسأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَلَیکَ وحَقِّکَ عَلى مُحَمَّدٍ ، أن تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وأن تَرحَمَ مُحَمَّداً وآلَ مُحَمَّدٍ ، کَماصَلَّیتَ وبارَکتَ وتَرَحَّمتَ عَلى إبراهیمَ وآلِ إبراهیمَ فِی العالَمینَ ، إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ .(16)
8 / 8
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّامِنَةِ
8702.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ هذا شَهرُکَ الَّذی أمَرتَ فیهِ عِبادَکَ بِالدُّعاءِ وضَمِنتَ لَهُمُ الإِجابَةَ ، وقُلتَ : «وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنِّى قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» ،(17) فَأَدعوکَ یا مُجیبَ دَعوَةِ المُضطَرِّ ، ویا کاشِفَ السّوءِ عَنِ المَکروبِ ، ویا جاعِلَ اللَّیلِ سَکَناً ، ویا مَن لا یَموتُ اغفِر لِمَن یَموتُ ، قَدَّرتَ وخَلَقتَ وسَوَّیتَ فَلَکَ الحَمدُ ، أطعَمتَ وسَقَیتَ وآوَیتَ ورَزَقتَ فَلَکَ الحَمدُ . أسأَلُکَ أن تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ فِی اللَّیلِ إذا یَغشى ، وفِی النَّهارِ إذا تَجَلّى ، وفِی الآخِرَةِ وَالاُولى ، وأن تَکفِیَنیما أهَمَّنی ، وتَغفِرَ لی إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(18)
8 / 7
دعاى شب هفتم
8701.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى آن که بوده است و خواهد بود و چیزى همانند او نیست! اى خداى نامیرا که جز ذات مقتدرِ او پاینده نیست! اى آن که رعد ، با ستایش او ، تسبیحگوى اوست و فرشتگان ، از بیم او تسبیحگوى اویند! اى آن که چون خوانده شود ، پاسخ مى دهد! اى آن که چون از او رحمت بخواهند ، رحم مى کند! اى آن که توصیفگران به سبب نهایت عظمتش ، از توصیف او ناتوان اند ! اى آن که چشم ها او را در نمى یابند و او چشم ها را درک مى کند و او صاحب لطف و آگاه است! اى آن که مى بیند و دیده نمى شود و بر فرازِ نگریستن است! اى آن که چیزى او را شکست نمى دهد و کسى برتر از او نیست! اى آن که اختیار بندگان به دست اوست! تو را به حقّ محمّد بر تو و به حقّ تو بر محمّد مى خوانم که بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و بر محمّد و خاندان محمّد ، رحمت آورى ، آن گونه که بر ابراهیم و خاندان ابراهیم در جهانیان ، درود و برکت فرستادى و رحمت آوردى. همانا تو ستوده باشُکوهى .
8 / 8
دعاى شب هشتم
8702.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوندا! این ، ماه توست که بندگانت را فرمان داده اى که در آن ، تو را بخوانند و براى آنان ، اجابت را تضمین کرده اى و فرموده اى: «و هر گاه بندگانم از تو درباره من پرسیدند ، پس [بگو :] «همانا من نزدیکم . دعاى دعاکننده را ، آن گاه که مرا بخواند ، اجابت مى کنم»» . پس ، تو را مى خوانم ، اى اجابت کننده دعاى درمانده ، و اى زداینده بدى از پریشان ، و اى که شب را مایه آرامش قرار داد ، و اى آن که نمى میرد! بیامرز آن را که مى میرد . مقدّر کردى ، آفریدى و پرداختى. پس ، تو را ستایش. خوراندى ، سیراب کردى ، پناه دادى و روزى بخشیدى. پس ، تو را ستایش . از تو مى خواهم که در شب آن گاه که فرا مى گیرد – و در روز – آن گاه که روشن مى گردد – و در آخرت و دنیا ، بر محمّد و خاندان محمّد ، درود بفرستى و آنچه مرا اندوهگین ساخته ، از من کفایت کنى و مرا بیامرزى . همانا تویى آمرزنده مهربان .
8 / 9
دُعاءُ اللَّیلَةِ التّاسِعَةِ
8703.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا سَیِّداهُ ویا رَبّاهُ ، ویا ذَا الجَلالِ وَالإِکرامِ ، ویا ذَا العَرشِ الَّذی لا یَنامُ ، ویا ذَا العِزِّ الَّذی لا یُرامُ ، یا قاضِیَ الاُمورِ ، یاشافِیَ الصُّدورِ ، اجعَل لی مِن أمری فَرَجاً ومَخرَجاً، وَاقذِف رَجاءَکَ فی قَلبی حَتّى لا أرجُوَ أحَداً سِواکَ ،عَلَیکَ سَیِّدی تَوَکَّلتُ ، وإلَیکَ مَولایَ أنَبتُ وإلَیکَ المَصیرُ . أسأَلُکَ یا إلهَ الآلِهَةِ ، ویا جَبّارَ الجَبابِرَةِ ، ویا کَبیرَ الأَکابِرِ ، الَّذی مَن تَوَکَّلَ عَلَیهِ کَفاهُ وکانَ حَسبَهُ وبالِغَ أمرِهِ ، عَلَیکَ تَوَکَّلتُ فَاکفِنی ، وإلَیکَ أنَبتُ فَارحَمنی ، وإلَیکَ المَصیرُ فَاغفِر لی ، ولا تُسَوِّد وَجهی یَومَ تَسوَدُّ وُجوهٌ وتَبیَضُّ وُجوهٌ ، إنَّکَ أنتَ العَزیزُ الحَکیمُ ، وصَلِّ اللّهُمَّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَارحَمنی وتَجاوَز عَنّی إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(19)
8 / 10
دُعاءُ اللَّیلَةِ العاشِرَةِ
8704.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ یا سَلامُ یا مُؤمِنُ یا مُهَیمِنُ ، یا جَبّارُ یا مُتَکَبِّرُ ، یا أحَدُ یا صَمَدُ ، یا واحِدُ یا فَردُ ، یا غَفورُ یا رَحیمُ ، یا وَدودُ یاحَلیمُ ، مَضى مِنَ الشَّهرِ المُبارَکِ الثُّلُثُ ، ولَستُ أدری سَیِّدی ما صَنَعتَ فی حاجَتی ، هَل غَفَرتَ لی؟ إن أنتَ غَفَرتَ لی فَطوبى لی ، وإن لَم تَکُن غَفَرتَ لی فَواسَوأَتاهُ . فَمِنَ الآنَ سَیِّدی فَاغفِر لی وَارحَمنی وتُب عَلَیَّ ولا تَخذُلنی ، وأقِلنی عَثرَتی،وَاستُرنی بِسِترِکَ وَاعفُ عَنّی بِعَفوِکَ وَارحَمنی بِرَحمَتِکَ ، وتَجاوَز عَنّی بِقُدرَتِکَ،إنَّکَ تَقضی ولا یُقضى عَلَیکَ وأنتَ عَلى کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ.(20)
8 / 9
دعاى شب نهم
8703.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : سَرورا! پروردگارا! اى صاحب شُکوه و بزرگوارى! اى صاحبْ عرشى که نمى خوابد! اى صاحبْ عزّتى که کسى را یاراى تعرّض به او نیست! اى مقدّر کننده کارها! اى شفابخش سینه ها! براى من در کارم گشایش و راه نجاتى قرار بده و امیدت را در دلم بیفکن تا جز به تو ، امید نبندم . سَرورا! بر تو تکیه کردم. مولاى من! به سوى تو روى آوردم و بازگشت ، به سوى توست. اى معبود همه معبودها! اى قدرتمند همه قدرتمندان! اى بزرگ بزرگان ؛ آن که هر کس بر او توکّل کند ، کفایتش مى نماید و او را بس است و کارش را به پایان مى رساند! از تو مى خواهم . بر تو توکّل کردم . پس کفایتم کن. به سوى تو رو کردم . پس بر من رحم کن. بازگشت ، به سوى توست . پس مرا بیامرز و آن روز که چهره هایى سیاه و چهره هایى سفید مى شوند ، روسیاهم مکن . همانا تو قدرتمند حکیمى. بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و بر من ، رحمت آور و از من در گذر . همانا تویى آمرزنده مهربان .
8 / 10
دعاى شب دهم
8704.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوندا ، اى سلام! اى ایمنى بخش ، اى مُهَیمِن!(21) اى مقتدر ، اى بزرگ! اى یگانه ، اى بى نیاز! اى یکتا ، اى بى نظیر! اى آمرزنده! اى مهربان! اى با رأفت ، اى بردبار! یکْ سوم از ماه مبارک گذشت و – سَرورا – نمى دانم که در مورد نیازم چه کرده اى و آیا مرا آمرزیده اى؟ اگر مرا آمرزیده اى ، خوشا به حالم و اگر مرا نیامرزیده اى ، واى بر من! پس ، از هم اکنون – اى سَرورم – مرا بیامرز و بر من ، رحمت آور و توبه ام را بپذیر و خوارم مکن و از لغزشم در گذر و با پوشش خودت [عیب هاى] ، مرا بپوشان و با بخشایش خودت ، مرا ببخشاى و با رحمتت ، بر من رحم کن و با قدرتت ، از من در گذر . همانا تو مقدّر مى کنى و کسى بر تو فرمان نمى راند و تو بر هر چیز ، توانایى .
8 / 11
دُعاءُ اللَّیلَةِ الحادِیَةَ عَشرَةَ
8705.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ إنّی أستَأنِفُ العَمَلَ وأرجُو العَفوَ ، وهذِهِ أوَّلُ لَیلَةٍ مِن لَیالِی الثُّلُثَینِ ، أدعوکَ بِأَسمائِکَ الحُسنى ، وأستَجیرُ بِکَ مِن نارِکَ الَّتی لا تُطفَأُ ، وأسأَلُکَ أن تُقَوِّیَنی عَلى قِیامِهِ وصِیامِهِ ، وأن تَغفِرَ لی وتَرحَمَنی إنَّکَ لا تُخلِفُ المیعادَ . اللّهُمَّ بِرَحمَتِکَ الَّتی وَسِعَت کُلَّ شَیءٍ وبِها تَتِمُّ الصّالِحاتُ ، وعَلَیهَا اتَّکَلتُ ، وأنتَ الصَّمَدُ الَّذی لَم یَلِد ولَم یولَد ، ولَم یَکُن لَهُ کُفُواً أحَدٌ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَاغفِر لی وَارحَمنی وتَجاوَز عَنّی ، إنَّکَ أنتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ .(22)
8 / 12
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّانِیَةَ عَشرَةَ
8706.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ أنتَ العَزیزُ الحَکیمُ وأنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ وأنتَ العَلِیُّ العَظیمُ ، لَکَ الحَمدُ حَمداً یَبقى ولا یَفنى ، ولَکَ الشُّکرُ شُکراًیَبقى ولا یَفنى ، وأنتَ الحَیُّ الحَکیمُ العَلیمُ . أسأَلُکَ بِنورِ وَجهِکَ الکَریمِ ، وبِجَلالِکَ الَّذی لا یُرامُ ، وبِعِزَّتِکَ الَّتی لا تُقهَرُ ، أن تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وأن تَغفِرَ لی وتَرحَمَنی ، إنَّکَ أنتَ أرحَمُ الرّاحِمینَ .(23)
8 / 11
دعاى شب یازدهم
8705.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوندا! کار را از سر مى گیرم و امید عفو دارم و این ، نخستین شب از شب هاى دهه دوم است. تو را به نام هاى نیکت مى خوانم و از آن آتشِ همیشه شعله ورت به تو پناه مى برم و از تو مى خواهم که بر عبادت و روزه دارىِ آن نیرویم ببخشى و مرا بیامرزى و بر من رحم کنى. همانا تو از وعده[ات] تخلّف نمى کنى . خداوندا! به آن رحمتت که همه چیز را فرا گرفته و کارهاى نیک با آن به کمال مى رسند و تکیه ام بر آن است – و تو آن بى نیازى هستى که نه زاده اى و نه زاییده کسى هستى و هیچ کس همتاى تو نیست – بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا بیامرز و بر من رحمت آور و از من در گذر . همانا تو توبه پذیر مهربانى.
8 / 12
دعاى شب دوازدهم
8706.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوندا! تویى قدرتمند حکیم ، و تویى آمرزنده مهربان ، و تویى والامرتبه بزرگ. تو راست ستایش ، ستایشى ماندگار و فناناپذیر؛ و تو راست شکر ، شکرى ماندگار و فناناپذیر . تویى زنده حکیم دانا . به فروغ ذات با کرامتت و به آن شُکوهت که بِدان آسیب نمى رسد و به آن عزّتت که شکست نمى خورد ، از تو مى خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و مرا بیامرزى و بر من رحم کنى. همانا تویى مهربان ترینِ مهربانان .
8 / 13
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّالِثَةَ عَشرَةَ
8707.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا جَبّارَ السَّماواتِ وجَبّارَ الأَرَضینَ ، ویا مَن لَهُ مَلَکوتُ السَّماواتِ ومَلَکوتُ الأَرَضینَ ، وغَفّارَ الذُّنوبِ وَالسَّمیعَ العَلیمَ ، الغَفورَ العَزیزَ الحَلیمَ الرَّحیمَ ، الصَّمَدَ الفَردَ الَّذی لا شَبیهَ لَکَ ولا وَلِیَّ لَکَ ، أنتَ العَلِیُّ الأَعلى وَالقَدیرُ القادِرُ ، وأنتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ ، أسأَلُکَ أن تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وأن تَغفِرَ لی وتَرحَمَنی إنَّکَ أنتَ أرحَمُ الرّاحِمینَ .(24)
8 / 14
دُعاءُ اللَّیلَةِ الرّابِعَةَ عَشرَةَ
8708.[رسول اللّه صلى الله علیه و آله](25) : یا أوَّلَ الأَوَّلینَ ویا آخِرَ الآخِرینَ ، یا وَلِیَّ الأَولِیاءِ وجَبّارَ الجَبابِرَةِ ، أنتَ خَلَقتَنی ولَم أکُ شَیئاً ، وأنتَ أمَرتَنی بِالطّاعَهِ فَأَطَعتُ سَیِّدی جَهدی ، فَإِن کُنتُ تَوانَیتُ أو أخطَأتُ أو نَسیتُ فَتَفَضَّل عَلَیَّ سَیِّدی ، ولا تَقطَع رَجائی فَامنُن عَلَیَّ بِالجَنَّةِ ، وَاجمَع بَینی وبَینَ نَبِیِّ الرَّحمَةِ مُحَمَّدِ بنِ عَبدِ اللّه صلى الله علیه و آله ، وَاغفِر لی إنَّکَ أنتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ .(26)
8 / 13
دعاى شب سیزدهم
8707.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى چیره آسمان ها و زمین ها و اى آن که فرمان روایى آسمان ها و فرمان روایى زمین ها از آنِ اوست! و اى آمرزنده گناهان و شنواى دانا و اى آمرزنده شکست ناپذیر و بردبارِ مهربان! و [اى] بى نیاز یگانه اى که نه همتایى دارى و نه سرپرستى! تویى والامرتبه برتر و قدرتمند توانا ، و تویى توبه پذیر مهربان. از تو مى خواهم بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و مرا بیامرزى و بر من ، رحم کنى . همانا تویى مهربان ترینِ مهربانان .
8 / 14
دعاى شب چهاردهم
8708.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى آغازِ آغازها و اى فرجامِ پایان ها! اى سرپرست اولیا و اى چیره بر همه زورمندان! تو مرا آفریدى ، در حالى که چیزى نبودم؛ و تو مرا به فرمان بُردارى دستور دادى و من – اى سَرورم – به اندازه توانم اطاعت کردم. پس اگر کوتاهى یا خطا یا فراموش کردم ، – سَرور من – بر من احسان کن و امیدم را ناامید نکن و با بهشت ، بر من منّت بگذار و مرا با پیامبر رحمت ، محمّد بن عبد اللّه صلى الله علیه و آله ، همدم ساز و مرا بیامرز . همانا تویى توبه پذیر مهربان .
8 / 15
صَلاةُ اللَّیلَةِ الخامِسَةَ عَشرَةَ ودُعاؤها
8709.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : مَن صَلّى لَیلَةَ النِّصفِ مِن شَهرِ رَمَضانَ مِئَةَ رَکعَةٍ ، یَقرَأُ فی کُلِّ رَکعَةٍ «الحَمدَ» ، و » قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ » عَشرَ مَرّاتٍ ، أهبَطَ اللّه ُ إلَیهِ عَشَرَةَ أملاکٍ یَدرَؤونَ عَنهُ أعداءَهُ مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ ، وأهبَطَ اللّه ُ عِندَ مَوتِهِ ثَلاثینَ مَلَکاً یُبَشِّرونَهُ بِالجَنَّةِ ، وثَلاثینَ مَلَکاً یُؤَمِّنونَهُ مِنَ النّارِ .(27)
8710.[رسول اللّه صلى الله علیه و آله وسلم] : الحَنّانُ أنتَ سَیِّدی ، المَنّانُ أنتَ مَولایَ ، الکَریمُ أنتَ سَیِّدی ، العَفُوُّ أنتَ مَولایَ ، الحَلیمُ أنتَ سَیِّدی ، الوَهّابُ أنتَ مَولایَ ، العَزیزُ أنتَ سَیِّدی ، القَریبُ أنتَ مَولایَ ، الواحِدُ أنتَ سَیِّدی ، القاهِرُ أنتَ مَولایَ ، الصَّمَدُ أنتَ سَیِّدی ، العَزیزُ أنتَ مَولایَ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَاغفِر لی وَارحَمنی وتَجاوَز عَنّی إنَّکَ أنتَ الأَجَلُ الأَعظَمُ .(28)
8 / 16
دُعاءُ اللَّیلَةِ السّادِسَةَ عَشرَةَ
8711.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : یا أللّه ُ یا أللّه ُ ، یا أللّه ُ یا أللّه ُ ، یا أللّه ُ یا أللّه ُ ، یا أللّه ُ یا أللّه ُ ، یا رَحمنُ یا رَحمنُ ، یا رَحمنُ یا رَحمنُ ، یا رَحمنُ یارَحمنُ ، یا رَحمنُ یارَحمنُ ، یا رَحیمُ یا رَحیمُ ، یا رَحیمُ یا رَحیمُ ، یا رَحیمُ یا رَحیمُ ، یا رَحیمُ یا رَحیمُ، یاغَفورُ یا غَفورُ ، یا غَفورُ یا غَفورُ ، یا غَفورُ یا غَفورُ، یا غَفورُ یا غَفورُ ، یا رَؤوفُ یا رَؤوفُ ، یا رَؤوفُ یارَؤوفُ ، یا رَؤوفُ یا رَؤوفُ ، یا رَؤوفُ یا رَؤوفُ ، یا حَنّانُ یا حَنّانُ ، یا حَنّانُ یا حَنّانُ ، یا حَنّانُ یا حَنّانُ ، یاحَنّانُ یا حَنّانُ ، یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ ، یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ ، یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ ، یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(29)
8 / 15
نماز و دعاى شب پانزدهم
8709.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس در شب نیمه رمضان ، صد رکعت نماز بخواند و در هر رکعت ، سوره حمد و ده بار سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را بخواند ، خداوندْ ده فرشته به سوى او مى فرستد که دشمنان او را (از جِنّ و اِنس) ، از او دفع کنند ، و هنگام مرگش سى فرشته مى فرستد که او را به بهشت ، مژده دهند و سى فرشته که او را مژده ایمنى از آتش دهند.
8710.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : تو مهربانى ، سَرورم! تو نعمت بخشى ، مولایم! تو بزرگوارى ، سَرورم! تو بخشاینده اى ، مولایم! تو بردبارى ، سَرورم! تو بخشنده اى ، مولایم! تو ارجمندى ، سَرورم! تو نزدیکى ، مولایم! تو یگانه اى ، سَرورم! تو توانمندى ، مولایم! تو بى نیازى ، سَرورم! تو مقتدرى ، مولایم! بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا بیامرز و بر من ، رحم کن و از من ، در گذر . همانا تویى باشُکوه ترین و بزرگ ترین .
8 / 16
دعاى شب شانزدهم
8711.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند ، اى خداوند! اى بخشنده ، اى بخشنده ، اى بخشنده ، اى بخشنده ، اى بخشنده ، اى بخشنده ، اى بخشنده ، اى بخشنده! اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان! اى آمرزنده ، اى آمرزنده ، اى آمرزنده ، اى آمرزنده ، اى آمرزنده ، اى آمرزنده ، اى آمرزنده ، اى آمرزنده! اى مهرورز ، اى مهرورز ، اى مهرورز ، اى مهرورز ، اى مهرورز ، اى مهرورز ، اى مهرورز ، اى مهرورز! اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان ، اى مهربان! اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه ، اى بلندمرتبه! بر محمّد و خاندانش درود فرست . همانا تویى آمرزنده و مهربان .
8 / 17
دُعاءُ اللَّیلَةِ السّابِعَةَ عَشرَةَ
8712.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ هذا شَهرُ رَمَضانَ الَّذی أنزَلتَ فیهِ القُرآنَ ، وأمَرتَ فیهِ بِعِمارَةِ المَساجِدِ وَالدُّعاءِ وَالصِّیامِ وَالقِیامِ وضَمِنتَ لَنا فیهِ الِاستِجابَةَ ، فَقَدِ اجتَهَدنا وأنتَ أعَنتَنا فَاغفِر لَنا فیهِ ، ولا تَجعَلهُ آخِرَ العَهدِ مِنّا ، وَاعفُ عَنّا فَإِنَّکَ رَبُّنا ، وَارحَمنا فَإِنَّکَ سَیِّدُنا ، وَاجعَلنا مِمَّن یَنقَلِبُ إلى مَغفِرَتِکَ ورِضوانِکَ إنَّکَ أنتَ الأَجَلُّ الأَعظَمُ .(30)
8 / 18
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّامِنَةَ عَشرَةَ
8713.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : الحَمدُ للّه ِِ الَّذی أکرَمَنا بِشَهرِنا هذا وأنزَلَ عَلَینا فیهِ القُرآنَ وعَرَّفَنا حَقَّهُ ، وَالحَمدُ للّه ِِ عَلَى البَصیرَةِ ، فَبِنورِ وَجهِکَ یا إلهَناوإلهَ آبائِنا الأَوَّلینَ ارزُقنا فیهِ التَّوبَةَ ، ولا تَخذُلنا ولا تُخلِف ظَنَّنا ، إنَّکَ أنتَ الجَلیلُ الجَبّارُ .(31)
8 / 17
دعاى شب هفدهم
8712.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خداوندا! این ، ماه رمضان است که در آن ، قرآن را نازل کردى و در آن به آباد ساختن مساجد ، دعا ، روزه دارى ، نماز و عبادت ، فرمان دادى و براى ما اجابت را تضمین کردى. ما کوشیدیم و تو هم یارى مان کردى. پس در این ماه ، ما را بیامرز و آن را آخرین رمضان ما قرار مده و از ما در گذر که همانا تو پروردگار مایى . و بر ما رحم کن که تو سَرور مایى . و ما را از آنانى قرار ده که به سوى آمرزش و رضوان تو باز مى گردند . همانا تویى باشُکوه ترین و بزرگ ترین .
8 / 18
دعاى شب هجدهم
8713.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : ستایش ، خدایى را که با این ماه ، ما را مورد کرامت قرار داد و در آن ، قرآن را بر ما فرو فرستاد و حقّ آن را به ما شناسانْد. ستایش ، خدا را بر نعمت بصیرت. تو را به نور ذاتت سوگند – اى معبود ما و خداى پدران پیشین ما – که در این ماه ، توفیق توبه را روزىِ ما گردانى و ما را خوار مگردانى و گمان [نیک]ما را [به خودت ،]خلاف مسازى . همانا تو بزرگوار و چیره اى .
8 / 19
دُعاءُ اللَّیلَةِ التّاسِعَةَ عَشرَةَ
8714.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : سُبحانَ مَن لا یَموتُ ، سُبحانَ مَن لا یَزولُ مُلکُهُ ، سُبحانَ مَن لا یَخفى عَلَیهِ خافِیَةٌ ، سُبحانَ مَن لاتَسقُطُ وَرَقَةٌ إلّابِعِلمِهِ ، ولا حَبَّةٌ فی ظُلُماتِ الأَرضِ ولا رَطبٌ ولا یابِسٌ إلّا فی کِتابٍ مُبینٍ إلّا بِعِلمِهِ وبِقُدرَتِهِ . فَسُبحانَهُ سُبحانَهُ ، سُبحانَهُ سُبحانَهُ ، سُبحانَهُ سُبحانَهُ ، ما أعظَمَ شَأنَهُ وأجَلَّ سُلطانَهُ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ،وَاجعَلنا مِن عُتَقائِکَ وسُعَداءِ خَلقِکَ بِمَغفِرَتِکَ ، إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(32)
8 / 20
دُعاءُ اللَّیلَةِ العِشرینَ
8715.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أستَغفِرُ اللّه َ مِمّا مَضى مِن ذُنوبی فَاُنسیتُها وهِیَ مُثبَتَةٌ عَلَیَّ یُحصیها عَلَیَّ الکِرامُ الکاتِبونَ یَعلَمونَ ما أفعَلُ ، وأستَغفِرُ اللّه َمِن موبِقاتِ الذُّنوبِ ، وأستَغفِرُهُ مِن مُفظِعاتِ الذُّنوبِ ، وأستَغفِرُهُ مِمّا فَرَضَ عَلَیَّ فَتَوانَیتُ ، وأستَغفِرُهُ مِن نِسیانِ الشَّیءِ الَّذی باعَدَنی مِن رَبّی . وأستَغفِرُهُ مِنَ الزَّلّاتِ وَالضَّلالاتِ ومِمّا کَسَبَت یَدایَ ، واُومِنُ بِهِ وأتَوَکَّلُ عَلَیهِ کَثیراً ، وأستَغفِرُهُ وأستَغفِرُهُ وأستَغفِرُهُ وأستَغفِرُهُ وأستَغفِرُهُ وأستَغفِرُهُ وأستَغفِرُهُ ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وأن تَعفُوَ عَنّی وتَغفِرَ لی ما سَلَفَ مِن ذُنوبی ، وَاستَجِب یا سَیِّدی دُعائی ، فَإِنَّکَ أنتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ .(33)
8 / 19
دعاى شب نوزدهم
8714.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : منزّه است آن که نمى میرد! منزّه است آن که فرمان روایى اش بى زوال است! منزّه است آن که هیچ نهانى بر او پوشیده نیست! منزّه است آن که هیچ برگى فرو نمى افتد ، مگر با دانش او ، و نه دانه اى که در تاریکى هاى زمین است و نه هیچ تَر و خشکى ، مگر آن که در نوشته اى روشن است ، مگر آن که با علم و قدرت اوست. پس ، منزّه است او ، منزّه است او ، منزّه است او ، منزّه است او ، منزّه است او ، منزّه است او! شأنش چه بزرگ ، و حکومتش چه شکوهمند است! خداوندا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را در سایه آمرزش خویش ، از آزادشدگانت و بندگان رستگارت قرار بده . همانا تو آمرزنده و مهربانى .
8 / 20
دعاى شب بیستم
8715.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : از خداوند ، آمرزش مى خواهم بر گناهان گذشته ام؛ آنهایى که فراموششان کرده ام و بر ضدّ من ، ثبت (نوشته) شده اند و نویسندگان والاقدرِ خدا – که آنچه مى کنم ، مى دانند – ، آنها را بر من مى شمارند. از خداوند ، آمرزش مى خواهم بر گناهان هلاکت بار. از او آمرزش مى خواهم بر گناهان زشت. از او آمرزش مى خواهم بر آنچه بر من واجب ساخته است و من ، سستى کرده ام. از او آمرزش مى خواهم بر فراموش کردن چیزى که مرا از پروردگارم دور ساخته است . از او آمرزش مى خواهم از: لغزش ها، گم راهى ها ، و آنچه دستانم انجام داده اند. به او ایمان دارم و بسیار بر او توکّل مى کنم. از او آمرزش مى خواهم ، از او آمرزش مى خواهم ، از او آمرزش مى خواهم ، از او آمرزش مى خواهم ، از او آمرزش مى خواهم ، از او آمرزش مى خواهم ، از او آمرزش مى خواهم . پس بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست ، و [از تو مى خواهم که] از من ، در گذرى و گناهان گذشته ام را بیامرزى. سَرورا! دعایم را بپذیر . همانا تو توبه پذیر و مهربانى .
8 / 21
دُعاءُ اللَّیلَةِ الحادِیَةِ وَالعِشرینَ
8716.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أشهَدُ أن لا إلهَ إلَا اللّه ُ وَحدَهُ لا شَریکَ لَهُ ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ ورَسولُهُ ، وأشهَدُ أنَّ الجَنَّةَ حَقٌّ وَالنّارَ حَقٌّ ، وأنَ السّاعَةَ آتِیَةٌ لارَیبَ فیها ، وأنَّ اللّه َ یَبعَثُ مَن فِی القُبورِ . وأشهَدُ أنَّ الرَّبَّ رَبّی لا شَریکَ لَهُ ، ولا وَلَدَ لَهُ ولا والِدَ لَهُ ، وأشهَدُ أ نَّهُ الفَعّالُ لِما یُریدُ ، وَالقادِرُ عَلى کُلِّ شَیءٍ وَالصّانِعُ لِما یُریدُ ، وَالقاهِرُ مَن یَشاءُ ، وَالرّافِعُ مَن یَشاءُ ، مالِکُ المُلکِ ورازِقُ العِبادِ ، الغَفورُ الرَّحیمُ العَلیمُ الحَلیمُ . أشهَدُ أشهَدُ ، أشهَدُ أشهَدُ ، أشهَدُ أشهَدُ ، أشهَدُ أنَّکَ سَیِّدی کَذلِکَ وفَوقَ ذلِکَ ، لا یَبلُغُ الواصِفونَ کُنهَ عَظَمَتِکَ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَاهدِنی ولا تُضِلَّنی بَعدَ إذ هَدَیتَنی ، إنَّکَ أنتَ الهادِی المَهدِیُّ .(34)
8 / 22
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّانِیَةِ وَالعِشرینَ
8717.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : أنتَ سَیِّدی جَبّارٌ غَفّارٌ قادِرٌ قاهِرٌ ، سَمیعٌ عَلیمٌ غَفورٌ رَحیمٌ ، غافِرُ الذَّنبِ وقابِلُ التَّوبِ شَدیدُ العِقابِ ، فالِقُ الحَبِ وَالنَّوى ، مولِجُ اللَّیلِ فِی النَّهارِ ومولِجُ النَّهارِ فِی اللَّیلِ ، ومُخرِجُ الحَیِّ مِنَ المَیِّتِ ومُخرِجُ المَیِّتِ مِنَ الحَیِّ ، ورازِقُ العِبادِ بِغَیرِ حِسابٍ . یا جَبّارُ یا جَبّارُ ، یا جَبّارُ یا جَبّارُ ، یا جَبّارُ یا جَبّارُ یا جَبّارُ (صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ) وَاعفُ عَنّی وَاغفِر لی وَارحَمنی ، إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(35)
8 / 21
دعاى شب بیست و یکم
8716.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : گواهى مى دهم که معبودى جز خداوند یکتاى بى شریک نیست ، و گواهى مى دهم که محمّد ، بنده او و فرستاده اوست ، و گواهى مى دهم که بهشت ، حق است و آتش ، حق است و این که قیامت ، بى شک ، آمدنى است و این که خداوند ، همه به گورخفتگان را برمى انگیزد . و گواهى مى دهم که پروردگار ، پروردگار من است و شریک و فرزند و پدرى ندارد ، و گواهى مى دهم که او هر چه بخواهد ، مى کند و بر هر چیز ، تواناست و هر چه را بخواهد ، مى آفریند و هر که را بخواهد ، مغلوب مى سازد و هر که را بخواهد ، بالا مى برد. فرمان رواى هستى ، روزى دهنده بندگان ، آمرزنده مهربان و داناى بردبار است. گواهى مى دهم ، گواهى مى دهم ، گواهى مى دهم ، گواهى مى دهم ، گواهى مى دهم ، گواهى مى دهم ، گواهى مى دهم که تو سَرور منى ، این گونه اى و بالاتر از آنى و توصیف کنندگان ، به کُنه عظمت تو نمى رسند. خداوندا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا هدایت کن و پس از آن که هدایتم کردى ، به گم راهى ام میفکن . همانا تو هدایتگر هدایت یافته (ذاتى)اى.
8 / 22
دعاى شب بیست و دوم
8717.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : تو سَرور منى و قدرتمند و آمرزنده و توانا و غالبى . شنواى دانا ، آمرزنده مهربان ، بخشاینده گناه و توبه پذیر و سخت کیفرى . شکافنده دانه و هسته اى . فروبَرَنده شب در روز و فروبَرَنده روز در شبى .(36) بیرون آورنده زنده از مُرده . و بیرون آورنده مرده از زنده ، و روزى دهنده بى حساب به بندگانى . اى چیره ، اى چیره ، اى چیره ، اى چیره ، اى چیره ، اى چیره ، اى چیره ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و از من در گذر و مرا بیامرز و بر من رحم کن . همانا تو آمرزنده مهربانى .
8 / 23
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّالِثَةِ وَالعِشرینَ
8718.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : سُبّوحٌ قُدّوسٌ رَبُّ المَلائِکَةِ وَالرّوحِ ، سُبّوحٌ قُدّوسٌ رَبُّ الرّوحِ وَالعَرشِ ، سُبّوحٌ قُدّوسٌ رَبُّ السَّماواتِ وَالأَرَضینَ ، سُبّوحٌ قُدّوسٌ رَبُّ البِحارِ وَالجِبالِ ، سُبّوحٌ قُدّوسٌ یُسَبِّحُ لَهُ الحیتانُ وَالهَوامُّ وَالسِّباعُ فِی الآکامِ ، سُبّوحٌ قُدّوسٌ سَبَّحَت لَهُ المَلائِکَةُ المُقَرَّبونَ ، سُبّوحٌ قُدّوسٌ عَلا فَقَهَرَ وخَلَقَ فَقَدَّرَ ، سُبّوحٌ سُبّوحٌ ، سُبّوحٌ سُبّوحٌ ، سُبّوحٌ سُبّوحٌ سُبّوحٌ ، قُدّوسٌ قُدّوسٌ ، قُدّوسٌ قُدّوسٌ ، قُدّوسٌ قُدّوسٌ قُدّوسٌ .(37)
8 / 24
دُعاءُ اللَّیلَةِ الرّابِعَةِ وَالعِشرینَ
8719.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : اللّهُمَّ أنتَ أمَرتَ بِالدُّعاءِ وضَمِنتَ الإِجابَةَ ، فَدَعَوناکَ ونَحنُ عِبادُکَ وبَنو إمائِکَ نَواصینا بِیَدِکَ ، وأنتَ رَبُّنا ونَحنُ عِبادُکَ ، ولَم یَسأَلِ العِبادُ مِثلَکَ ، ونَرغَبُ إلَیکَ ولَم یَرغَبِ الخَلائِقُ إلى مِثلِکَ ، یا مَوضِعَ شَکوَى السّائِلینَ ومُنتَهى حاجَةِ الرّاغِبینَ ، ویا ذَا الجَبَروتِ وَالمَلَکوتِ ، ویا ذَا السُّلطانِ وَالعِزِّ . یا حَیُّ یا قَیّومُ ، یا بارُّ یا رَحیمُ ، یا حَنّانُ یا مَنّانُ ، یا بَدیعَ السَّماواتِ وَالأَرضِ ، یا ذَا الجَلالِ وَالإِکرامِ ، یا ذَا النِّعَمِ الجِسامِ وَالطَّولِ الَّذی لا یُرامُ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَاغفِر لی إنَّکَ أنتَ الغَفورُ الرَّحیمُ .(38)
8 / 23
دعاى شب بیست و سوم
8718.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : منزّه و بى عیب است پروردگار فرشتگان و روح! منزّه و بى عیب است پروردگار روح و عرش! منزّه و بى عیب است پروردگار آسمان ها و زمین ها! منزّه و بى عیب است پروردگار دریاها و کوه ها! منزّه و بى عیب است آن که ماهى ها و پرندگانِ و درندگان در کوه ها و دشت ها او را تسبیح مى گویند! منزّه و بى عیب است آن که فرشتگان مقرّب ، او را تسبیح مى گویند! منزّه و بى عیب است آن که والا و غالب است و آن که آفرید و اندازه گرفت! منزّه است ، منزّه است ، منزّه است ، منزّه است ، منزّه است ، منزّه است ، منزّه است! بى عیب است ، بى عیب است ، بى عیب است ، بى عیب است ، بى عیب است ، بى عیب است ، بى عیب است!(39)
8 / 24
دعاى شب بیست و چهارم
8719.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : تو به دعا فرمان داده اى و اجابت را تضمین کرده اى. ما هم تو را خواندیم ، در حالى که ما ، بندگان توییم و فرزندانِ بندگان تو. اختیار ما ، در دست توست. تو ، پروردگار مایى و ما ، بندگان توییم و بندگان ، هرگز از کسى چون تو نخواسته اند. ما مشتاق توییم و خلایق به مثل تو رغبت ندارند ، اى جایگاه شکایت خواستاران و نهایت نیاز مشتاقان ، و اى صاحب قدرت و فرمان روایى ، و اى صاحب حکومت و عزّت! اى زنده ، اى پایدار! اى نیکوکار ، اى مهربان! اى عطوف ، اى صاحب احسان! اى آفریننده آسمان ها و زمین! اى صاحب شُکوه و بزرگوارى! اى صاحب نعمت هاى بزرگ و احسان بى نظیر! بر محمّد و خاندان او درود فرست و مرا بیامرز . همانا تو آمرزنده مهربانى .
8 / 25
دُعاءُ اللَّیلَةِ الخامِسَةِ وَالعِشرینَ
8720.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : تَبارَکَ اللّه ُ أحسَنُ الخالِقینَ ، خالِقُ الخَلقِ ومُنشِئُ السَّحابِ ، وآمِرُ الرَّعدِ أن یُسَبِّحَ لَهُ ، تَبارَکَ الَّذی بِیَدِهِ المُلکُ وهُوَعَلى کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ ، الَّذی خَلَقَ المَوتَ وَالحَیاةَ لِیَبلُوَکُم أیُّکُم أحسَنُ عَمَلاً ، تَبارَکَ الَّذی نَزَّلَ الفُرقانَ عَلى عَبدِهِ لِیَکونَ لِلعالَمینَ نَذیراً . تَبارَکَ الَّذی إن شاءَ جَعَلَ لَکَ خَیراً مِن ذلِکَ جَنّاتٍ تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهارُ ویَجعَلُ لَکَ قُصوراً ، تَبارَکَ اللّه ُ أحسَنُ الخالِقینَ .(40)
8 / 26
دُعاءُ اللَّیلَةِ السّادِسَةِ وَالعِشرینَ
8721.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : رَبَّنا لا تُزِغ قُلوبَنا بَعدَ إذ هَدَیتَنا وهَب لَنا مِن لَدُنکَ رَحمَةً إنَّکَ أنتَ الوَهّابُ ، رَبَّنا إنَّنا سَمِعنا مُنادِیاً یُنادِی لِلإِیمانِ أن آمِنوا بِرَبِّکُم فَآمَنّا ، رَبَّنا فَاغفِر لَنا ذُنوبَنا وکَفِّر عَنّا سَیِّئاتِنا وتَوَفَّنا مَعَ الأَبرارِ . رَبَّنا وآتِنا ما وَعَدتَنا عَلى رُسُلِکَ ولا تُخزِنا یَومَ القِیامَةِ إنَّکَ لا تُخلِفُ المیعادَ . رَبَّنا لا تُؤاخِذنا إن نَسینا أو أخطَأنا ، رَبَّنا ولا تَحمِل عَلَینا إصراً کَما حَمَلتَهُ عَلَى الَّذینَ مِن قَبلِنا ، رَبَّنا ولا تُحَمِّلنا ما لاطاقَةَ لَنا بِهِ ، وَاعفُ عَنّا وَاغفِر لَنا وَارحَمنا أنتَ مَولانا فَانصُرنا عَلَى القَومِ الکافِرینَ .(41)
8 / 25
دعاى شب بیست و پنجم
8720.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خجسته است خداوند ، که بهترینِ آفریدگاران است؛ آفریننده خَلق ، پدیدآورنده ابر و فرمان دهنده به رعد که او را تسبیح بگوید . خجسته است آن که فرمان روایى به دست اوست و او بر هر چیز ، تواناست؛ آن که مرگ و زندگى را آفرید تا شما را بیازماید که کدامتان بهتر عمل مى کنید. خجسته است آن که فرقان(42) را بر بنده خود نازل کرد تا بیم دهنده جهانیان باشد. خجسته است آن که اگر بخواهد ، بهتر از این را برایت قرار مى دهد: باغ هایى که از زیر درختانش نهرها جارى اند ، و [آن که] براى تو ، کاخ هایى قرار مى دهد. خجسته است خداوند ، که بهترینِ آفریدگاران است.
8 / 26
دعاى شب بیست و ششم
8721.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پروردگارا! پس از آن که هدایتمان کردى ، دل هاى ما را [از حق و ایمان] بر مگردان(43) و از سوى خود به ما رحمتى عطا کن . همانا تو بخشنده اى . پروردگارا! ما منادى اى را شنیدیم که به ایمان فرا مى خواند که: «به پروردگارتان ایمان آورید». ما هم ایمان آوردیم . پروردگارا! گناهان ما را بیامرز و خطاهاى ما را بپوشان و ما را با نیکان بمیران . پروردگارا! آنچه به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده اى ، به ما عطا کن و ما را در روز قیامت ، خوار مگردان . همانا تو از وعده[ات] تخلّف نمى کنى . پروردگارا! اگر فراموش یا خطا کردیم ، ما را تنبیه نکن . پروردگارا! بار گناهى را که بر پیشینیانِ ما نهادى ، بر عهده ما مگذار . پروردگارا! آنچه را فراتر از توان ماست ، بر دوش ما مگذار و از ما در گذر و ما را بیامرز و بر ما رحم کن . تو مولاى مایى. پس، ما را بر گروه کافران، پیروز گردان .
8 / 27
دُعاءُ اللَّیلَةِ السّابِعَةِ وَالعِشرینَ
8722.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : إنَّ مَن صَلّى لَیلَةَ سَبعٍ وعِشرینَ رَکعَتَینِ یَقرَأُ فی کُلِّ رَکعَةٍ «فاتِحَةَ الکِتابِ» ، و » إِنَّآ أَنزَلْنَهُ » مَرَّةً ، و » قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ » خَمساً وعِشرینَ مَرَّةً ، فَإِذا سَلَّمَ استَغفَرَ مِئَةَ مَرَّةٍ ، وصَلّى عَلَى النَّبِیِّ وآلِهِ مِئَةَ مَرَّةٍ ، فَقَد أدرَکَ لَیلَةَ القَدرِ .(44)
8723.عنه صلى الله علیه و آله : رَبَّنا آمَنّا فَاغفِر لَنا ذُنوبَنا وکَفِّر عَنّا سَیِّئاتِنا وتَوَفَّنا مَعَ الأَبرارِ،رَبَّنا وآتِنا ما وَعَدتَنا عَلى رُسُلِکَ ولا تُخزِنا یَومَ القِیامَهِ إنَّکَ لا تُخلِفُ المیعادَ ، رَبَّنا أمَتَّنَا اثنَتَینِ وأحیَیتَنَا اثنَتَینِ فَاعتَرَفنا بِذُنوبِنا فَهَل إلى خُروجٍ مِن سَبیلٍ . رَبَّنَا اصرِف عَنّا عَذابَ جَهَنَّمَ إنَّ عَذابَها کانَ غَراماً ، رَبَّنا هَب لَنا مِن أزواجِنا وذُرِّیّاتِنا قُرَّةَ أعیُنٍ وَاجعَلنا لِلمُتَّقینَ إماماً ، رَبَّنا عَلَیکَ تَوَکَّلنا وإلَیکَ أنَبنا وإلَیکَ المَصیرُ . رَبَّنا لا تَجعَلنا فِتنَةً لِلَّذینَ کَفَروا ، رَبَّنَا اغفِر لَنا ولِاءِخوانِنَا الَّذینَ سَبَقونا بِالإِیمانِ،ولا تَجعَل فی قُلوبِنا غِلّاً لِلَّذینَ آمَنوا ، رَبَّنا إنَّکَ رَؤوفٌ رَحیمٌ.(45)
8 / 27
دعاى شب بیست و هفتم
8722.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر کس در شب بیست و هفتم ، دو رکعت نماز بخواند (در هر رکعت «فاتحة الکتاب» و سوره «إنّا أنزلناه» را یک بار و سوره «قل هو اللّه أحد» را بیست و پنج بار) و چون سلام نماز را گفت ، صد بار استغفار کند و صد بار بر پیامبر صلى الله علیه و آله و خاندانش درود بفرستد ، شب قدر را درک کرده است.
8723.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پروردگارا! ایمان آوردیم.پس، گناهانمان را بیامرز و خطاهایمان را بپوشان و ما را با نیکانْ بمیران . پروردگارا! آنچه به وسیله پیامبرانت به ما وعده داده اى، به ما عطا کن و روز قیامت ، خوارمان مگردان . همانا تو از وعده[ات] تخلّف نمى کنى . پروردگارا! ما را دو بار میراندى و دو بار زنده کردى. پس به گناهانمان اعتراف کردیم. پس آیا راهى براى بیرون رفتن هست؟ پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما بگردان ، که عذاب آن ، همیشگى و هلاکت بار است. پروردگارا! از همسران و فرزندان ما براى ما نور چشمى عطا کن و ما را پیشواى پرهیزگاران قرار بده . پروردگارا! بر تو تکیه کردیم و به سوى تو روى آوردیم و بازگشت ، به سوى توست. پروردگارا! ما را وسیله آزمایش کافران ، قرار مده . پروردگارا! ما را و برادران ما را که پیش از ما ایمان آوردند ، ببخشاى و در دل هاى ما کینه به مؤمنان را قرار مده . پروردگارا! تو مهرورز و مهربانى .
8 / 28
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثّامِنَةِ وَالعِشرینَ
8724.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : آمَنّا بِاللّه ِ وکَفَرنا بِالجِبتِ وَالطّاغوتِ ، آمَنّا بِمَن لا یَموتُ ، آمَنّا بِمَن خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرَضینَ وَالشَّمسَ وَالقَمَرَوَالنُّجومَ وَالجِبالَ وَالشَّجَرَ وَالدَّوابَّ ، وخَلَقَ الجِنَّ وَالإِنسَ . آمَنّا بِما اُنزِلَ إلَینا واُنزِلَ إلَیکُم وإلهُنا وإلهُکُم واحِدٌ ونَحنُ لَهُ مُسلِمونَ ، آمَنّا بِرَبِّ هارونَ وموسى ، آمَنّا بِرَبِّ المَلائِکَةِ وَالرّوحِ ، آمَنّا بِاللّه ِ وَحدَهُ لا شَریکَ لَهُ ، آمَنّا بِمَن أنشَأَ السَّحابَ ، وخَلَقَ العَذابَ وَالعِقابَ ، آمَنّا آمَنّا آمَنّا آمَنّا آمَنّا آمَنّا بِاللّه ِ .(46)
8 / 29
دُعاءُ اللَّیلَةِ التّاسِعَةِ وَالعِشرینَ
8725.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : تَوَکَّلتُ عَلَى السَّیِّدِ الَّذی لا یَغلِبُهُ أحَدٌ ، تَوَکَّلتُ عَلَى الجَبّارِ الَّذی لا یَقهَرُهُ أحَدٌ، تَوَکَّلتُ عَلَى العَزیزِ الرَّحیمِ الَّذییَرانی حینَ أقومُ وتَقَلُّبی فِی السّاجِدینَ، تَوَکَّلتُ عَلَى الحَیِّ الَّذی لا یَموتُ ، تَوَکَّلتُ عَلى مَن بِیَدِهِ نَواصِی العِبادِ . تَوَکَّلتُ عَلَى الحَلیمِ الَّذی لا یَعجَلُ ، تَوَکَّلتُ عَلَى العَدلِ الَّذی لایَجورُ ، تَوَکَّلتُ عَلَى الصَّمَدِ الَّذی لَم یَلِد ولَم یولَد ولَم یَکُن لَهُ کُفُواً أحَدٌ ، تَوَکَّلتُ عَلَى القادِرِ القاهِرِ العَلِیِّ الصَّمَدِ ، تَوَکَّلتُ تَوَکَّلتُ تَوَکَّلتُ تَوَکَّلتُ تَوَکَّلتُ تَوَکَّلتُ تَوَکَّلتُ .(47)
8 / 28
دعاى شب بیست و هشتم
8724.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : به خداوند ، ایمان آوردیم و به جِبت و طاغوت ، کفر ورزیدیم.(48) به کسى ایمان آوردیم که نمى میرد. به کسى ایمان آوردیم که آسمان ها و زمین ها و خورشید و ماه و ستارگان و کوه ها و درختان و جنبندگان را آفرید و جنّ و انس را خلق کرد. به آنچه بر ما نازل شده و بر شما نازل شده ، ایمان آوردیم. معبود ما و معبود شما ، یکى است و ما تسلیم اوییم. به پروردگار هارون و موسى ، ایمان آوردیم . به پروردگار فرشتگان و روح ، ایمان آوردیم. به خداوند یکتاى بى شریک، ایمان آوردیم . به آن که ابر را پدید آورد و عذاب و کیفر (مجازات) را آفرید ، ایمان آوردیم . ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم . به خداوند ، ایمان آوردیم .(49)
8 / 29
دعاى شب بیست و نهم
8725.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : بر سَرورى توکّل کردم که کسى بر او چیره نمى شود. بر مقتدرى توکّل کردم که کسى او را شکست نمى دهد. بر قدرتمند مهربانى توکّل کردم که وقتى برمى خیزم و در میان سجده کنندگان جابه جا مى شوم ، مرا مى بیند. بر زنده اى توکّل کردم که نمى میرد. بر کسى توکّل کردم که اختیار بندگان ، به دست اوست. بر بردبارى توکّل کردم که شتاب نمى کند. بر دادگرى توکّل کردم که ستم نمى کند. بر بى نیازى توکّل کردم که نه زاده است و نه زاده کسى است و نه هیچ کس ، همتاى اوست. بر خداى توانا و چیره و والاى بى نیاز ، توکّل کردم. توکّل کردم ، توکّل کردم ، توکّل کردم ، توکّل کردم ، توکّل کردم ، توکّل کردم ، توکّل کردم .
8 / 30
دُعاءُ اللَّیلَةِ الثَّلاثینَ
8726.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : رَبَّنا فاتَنا هذَا الشَّهرُ المُبارَکُ الَّذی أمَرتَنا فیهِ بِالصِّیامِ وَالقِیامِ ، اللّهُمَّ ولا تَجعَلهُ آخِرَ العَهدِ مِنّا بِهِ ، وَاغفِر لَنا ما تَقَدَّمَ مِن ذُنوبِنا وما تَأَخَّرَ ، رَبَّنا ولا تَخذُلنا ولا تَحرِمنَا المَغفِرَةَ ، وَاعفُ عَنّا وَاغفِر لَنا وَارحَمنا وتُب عَلَینا وَارزُقناوَارضَ عَنّا ، وَاجعَلنا مِن أولِیائِکَ المُهتَدینَ ومِن أولِیائِکَ المُتَّقینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وتَقَبَّل مِنّا هذَا الشَّهرَ ولا تَجعَلهُ آخِرَ العَهدِ مِنّا بِهِ ، وَارزُقنا حَجَّ بَیتِکَ الحَرامِ فی عامِنا هذا وفی کُلِّ عامٍ ، إنَّکَ أنتَ المُعطِی الرّازِقُ الحَنّانُ المَنّانُ .(50)
8 / 31
أدعِیَةُ أیّام شَهرِ رَمَضان
8727.المصباح للکفعمی : یُستَحَبُّ أن یَدعُوَ فی أیّامِ شَهرِ رَمَضانَ بِهذِهِ الأَدعِیَةِ لِکُلِّ یَومٍ دُعاءٌ عَلى حِدَةٍ مِن أوَّلِهِ إلى آخِرِهِ ، مِن کِتابِ الذَّخیرَةِ رَواهَا ابنُ عَبّاسٍ عَنِ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله : تَقولُ فِی الیَومِ الأَوَّلِ : «اللّهُمَّ اجعَل صِیامی فیهِ صِیامَ الصّائِمینَ ، وهَب لی جُرمی فیهِ یا إلهَ العالَمینَ ، وَاعفُ عَنّی یا عافِیاً عَنِ المُجرِمینَ»(51) لِیُعطى ألفَ ألفِ حَسَنَةٍ . الخبر . وفِی الیَومِ الثّانی : «اللّهُمَّ قَرِّبنی فیهِ إلى مَرضاتِکَ وجَنِّبنی فیهِ سَخَطَکَ ونَقِماتِکَ ، ووَفِّقنی فیهِ لِقِراءَةِ آیاتِکَ بِرَحمَتِکَ یا أرحَمَ الرّاحِمینَ» لِیُعطى بِکُلِّ خُطوَةٍ لَهُ فی جَمیعِ عُمُرِهِ عِبادَةَ سَنَةٍ صائِماً نَهارَها قائِماً لَیلَها . وفِی الیَومِ الثّالِثِ : «اللّهُمَّ ارزُقنی فیهِ الذِّهنَ وَالتَّنبیهَ وأبعِدنی مِنَ السَّفاهَةِ وَالتَّمویهِ ، وَاجعَل لی نَصیباً فی کُلِ خَیرٍ اُنزِلَ فیهِ(52) یا أجوَدَ الأَجوَدینَ» لِیُبنى لَهُ بَیتٌ فی جَنَّةِ الفِردَوسِ . الخبر . وفِی الیَومِ الرّابِعِ : «اللّهُمَّ قَوِّنی فیهِ عَلى إقامَةِ أمرِکَ(53) وأوزِعنی لِأَداءِ شُکرِکَ بِکَرَمِکَ ، وَاحفَظنی بِحِفظِکَ وسِترِکَ یا أبصَرَ النّاظِرینَ» لِیُعطى فی جَنَّةِ الخُلدِ سَبعینَ ألفَ سَریرٍ عَلى کُلِّ سَریرٍ حَوراءُ . وفِی الیَومِ الخامِسِ : «اللّهُمَّ اجعَلنی فیهِ مِنَ المُستَغفِرینَ ، وَاجعَلنی فیهِ مِن عِبادِکَ الصّالِحینَ وَاجعَلنی فیهِ مِن أولِیائِکَ المُتَّقینَ بِرَأفَتِکَ یا أکرَمَ الأَکرَمینَ»(54) لِیُعطى فی جَنَّةِ المَأوى ألفَ ألفِ قَصعَةٍ ، فی کُلِّ قَصعَةٍ ألفُ ألفِ لَونٍ مِنَ الطَّعامِ . وفِی الیَومِ السّادِسِ : «اللّهُمَّ لا تَخذُلنی [فیهِ](55) لِتَعَرُّضِ مَعاصیکَ ، وأعِذنی مِن سِیاطِ نِقمَتِکَ ومَهاویکَ ،وأجِرنی(56) مِن موجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وأیادیکَ یا مُنتَهى رَغبَةِ الرّاغِبینَ» لِیُعطِیَهُ اللّه ُ أربَعینَ ألفَ مَدینَةٍ . الخبر . وفِی الیَومِ السّابِعِ : «اللّهُمَّ أعِنّی [فیهِ](57) عَلى صِیامِهِ وقِیامِهِ وجَنِّبنی فیهِ مِن هَفَواتِهِ وآثامِهِ ، وَارزُقنی ذِکرَکَ وشُکرَکَ بِدَوامِ هِدایَتِکَ یا هادِیَ المُؤمِنینَ»(58) لِیُعطى فِی الجَنَّةِ ما یُعطَى الشُّهَداءُ وَالسُّعَداءُ وَالأَولِیاءُ . وفِی الیَومِ الثّامِنِ : «اللّهُمَّ ارزُقنی فیهِ رَحمَةَ الأَیتامِ وإطعامَ الطَّعامِ وإفشاءَ السَّلامِ ، وَارزُقنی فیهِ صُحبَةَ الکِرامِ ومُجانَبَةَ اللِّئامِ بِطَولِکَ یا أمَلَ الآمِلینَ»(59) لِیُرفَعَ عَمَلُهُ بِعَمَلِ ألفِ صِدّیقٍ . وفِی الیَومِ التّاسِعِ : «اللّهُمَّ اجعَل لی فیهِ نَصیباً مِن رَحمَتِکَ الواسِعَةِ ، وَاهدِنی فیهِ بِبَراهینِکَ القاطِعَةِ(60) ، وخُذبِناصِیَتی إلى مَرضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبَّتِکَ یا أمَلَ المُشتاقینَ» لِیُعطى ثَوابَ بَنی إسرائیلَ . وفِی الیَومِ العاشِرِ : «اللّهُمَّ اجعَلنی فیهِ مِنَ المُتَوَکِّلینَ عَلَیکَ ، الفائِزینَ لَدَیکَ ، المُقَرَّبینَ إلَیکَ [بِإِحسانِکَ](61) یاغایَةَ الطّالِبینَ» لِیَستَغفِرَ لَهُ کُلُّ شَیءٍ . وفِی الیَومِ الحادی عَشَرَ : «اللّهُمَّ حَبِّب إلَیَّ فیهِ الإِحسانَ وکَرِّه إلَیَّ فیهِ الفُسوقَ وَالعِصیانَ ، وحَرِّم عَلَیَّ فیهِ السَّخَطَ وَالنّیرانَ بِقُوَّتِکَ(62) یا غَوثَ المُستَغیثینَ» لِیُکتَبَ لَهُ حَجَّةٌ مَقبولَةٌ مَعَ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله . الخبر . وفِی الیَومِ الثّانی عَشَرَ : «اللّهُمَّ ارزُقنی فیهِ السَّترَ وَالعَفافَ وألبِسنی فیهِ لِباسَ القُنوعِ وَالکَفافِ ، ونَجِّنی فیهِ مِمّاأحذَرُ وأخافُ(63) ، بِعِصمَتِکَ یا عِصمَةَ الخائِفینَ» لِیُغفَرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ ، ویُبَدِّلُ اللّه ُ سَیِّئاتِهِ حَسَناتٍ . وفِی الیَومِ الثّالِثَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ طَهِّرنی فیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالأَقذارِ ، وصَبِّرنی عَلى کائِناتِ الأَقدارِ ، ووَفِّقنی لِلتُّقى وصُحبَةِ الأَبرارِ بِعَونِکَ یا قُرَّةَ عُیونِ المَساکینِ» لِیُعطى بِکُلِّ حَجَرٍ ومَدَرٍ حَسَنَةً ودَرَجَةً فِی الجَنَّةِ . وفِی الیَومِ الرّابِعَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ لا تُؤاخِذنی فیهِ بِالعَثَراتِ وأقِلنی فیهِ مِنَ الخَطایا وَالهَفَواتِ ، ولا تَجعَلنی غَرَضاًلِلبَلایا وَالآفاتِ بِعِزِّکَ یا عِزَّ المُسلِمینَ» فَکَأَنَّما صامَ مَعَ النَّبِیِّینَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحینَ . وفِی الیَومِ الخامِسَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ ارزُقنی فیهِ طاعَةَ العابِدینَ ، وَاشرَح فیهِ صَدری بِإِنابَةِ المُخبِتینَ(64) بِأَمانِکَ یاأمانَ الخائِفینَ» لِیَقضِیَ اللّه ُ لَهُ ثَمانینَ حاجَةً مِن حَوائِجِ الدُّنیا . الخبر . وفِی الیَومِ السّادِسَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ اهدِنی فیهِ لِعَمَلِ الأَبرارِ ، وجَنِّبنی فیهِ مُرافَقَةَ الأَشرارِ،وأدخِلنی فیهِ بِرَحمَتِکَ دارَالقَرارِ بِإِلهِیَّتِکَ یا إلهَ العالَمینَ»لِیُعطى یَومَ خُروجِهِ مِن قَبرِهِ نوراً ساطِعاً یَمشی بِهِ وحُلَّةً یَلبَسُها وناقَةً یَرکَبُها ویُسقى مِن شَرابِ الجَنَّةِ. وفِی الیَومِ السّابِعَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ اهدِنی فیهِ لِصالِحِ الأَعمالِ وَاقضِ لی فیهِ الحَوائِجَ وَالآمالَ ، یا مَن لا یَحتاجُ إلَى السُّؤالِ(65) ، یا عالِماً بِما فی صُدورِ العالَمینَ» لِیُغفَرَ لَهُ ولَو کانَ مِنَ الخاسِرینَ . وفِی الیَومِ الثّامِنَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ نَبِّهنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسحارِهِ ، ونَوِّر قَلبی بِضِیاءِ أنوارِهِ ، وخُذ بِکُلِّ أعضائی إلَى اتِّباعِ آثارِهِ ، یا مُنَوِّرَ قُلوبِ العارِفینَ» لِیُعطى ثَوابَ ألفِ نَبِیٍّ . وفِی الیَومِ التّاسِعَ عَشَرَ : «اللّهُمَّ وَفِّر [فیهِ](66) حَظّی بِبَرَکاتِهِ ، وسَهِّل سَبیلی إلى خَیراتِهِ ، ولا تَحرِمنی قَبولَ حَسَناتِهِ ، یا هادِیاً(67) إلَى الحَقِّ المُبینِ» لِیَستَغفِرَ لَهُ مَلائِکَةُ السَّماواتِ وَالأَرضِ ویَدعوا لَهُ . وفِی الیَومِ العِشرینَ : «اللّهُمَّ افتَح لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ ، وأغلِق عَنّی أبوابَ النِّیرانِ ، ووَفِّقنی فیهِ لِتِلاوَةِ القُرآنِ ،یا مُنزِلَ السَّکینَةِ فی قُلوبِ المُؤمِنینَ» لِیُکتَبَ لَهُ بِکُلِّ مَن صامَ شَهرَ رَمَضانَ سِتّینَ سَنَةً مَقبولَةً . الخبر . وفِی الیَومِ الحادی وَالعِشرینَ : «اللّهُمَّ اجعَل لی فیهِ إلى مَرضاتِکَ دَلیلاً ، ولا تَجعَل عَلَیَّ فیهِ لِلشَّیطانِ سَبیلاً(68) ،یا قاضِیَ حَوائِجِ السّائِلینَ» لِیُنَوِّرَ اللّه ُ قَبرَهُ ، ویُبَیِّضَ وَجهَهُ ، ویَمُرَّ عَلَى الصِّراطِ کَالبَرقِ الخاطِفِ . وفِی الیَومِ الثّانی وَالعِشرینَ : «اللّهُمَّ افتَح لی فیهِ أبوابَ فَضلِکَ وأنزِل عَلَیَّ فیهِ بَرَکاتِکَ ، ووَفِّقنی فیهِ لِموجِباتِ مَرضاتِکَ ، وأسکِنّی فیهِ بُحبوحَةَ جَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعوَةِ المُضطَرّینَ» لِیُهَوِّنَ اللّه ُ عَلَیهِ سَکَراتِ المَوتِ ، ومَسأَلَةَ مُنکَرٍ ونَکیرٍ ویُثَبِّتَهُ بِالقَولِ الثّابِتِ . وفِی الیَومِ الثّالِثِ وَالعِشرینَ : «اللّهُمَّ اغسِلنی فیهِ مِنَ الذُّنوبِ وطَهِّرنی فیهِ مِنَ العُیوبِ ، وَامتَحِن فیهِ قَلبیبِتَقوَى القُلوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ المُذنِبینَ» لِیَمُرَّ عَلَى الصِّراطِ کَالبَرقِ الخاطِفِ مَعَ النِّبِیِّینَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحینَ . وفِی الیَومِ الرّابِعِ وَالعِشرینَ : «اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ فیهِ ما یُرضیکَ وأعوذُ بِکَ فیهِ مِمّا یُؤذیکَ ، بِأَن اُطیعَکَ ولاأعصِیَکَ ، یا عالِماً بِما فی صُدورِ العالَمینَ»(69) لِیُعطى بِعَدَدِ کُلِّ شَعرَةٍ عَلى رَأسِهِ وجَسَدِهِ ألفَ خادِمٍ وألفَ غُلامٍ کَالمَرجانِ وَالیاقوتِ . وفِی الیَومِ الخامِسِ وَالعِشرینَ :(70) «اللّهُمَّ اجعَلنی [فیهِ] مُحِبّاً لِأَولِیائِکَ ومُعادِیاً لِأَعدائِکَ ، ومُتَمَسِّکاً بِسُنَّةِ خاتَمِ أنبِیائِکَ یا عَظیماً فی قُلوبِ النَّبِیِّینَ» لِیُبنى لَهُ فِی الجَنَّةِ مِئَةُ قَصرٍ عَلى کُلِّ قَصرٍ خَیمَةٌ خَضراءُ . وفِی الیَومِ السّادِسِ وَالعِشرینَ(71) : «اللّهُمَّ اجعَل سَعیی فیهِ مَشکوراً وذَنبی فیهِ مَغفوراً ، وعَمَلی فیهِ مَقبولاً ،وعَیبی فیهِ مَستوراً ، یا أسمَعَ السّامِعینَ» لِیُنادى فِی القِیامَةِ : لا تَخَف ولا تَحزَن فَقَد غُفِرَ لَکَ . وفِی الیَومِ السّابِعِ وَالعِشرینَ(72) : «اللّهُمَّ وَفِّر حَظّی فیهِ مِنَ النَّوافِلِ ، وأکرِمنی فیهِ بِإِحضارِ الأَحرازِ مِنَ(73) المَسائِلِ ، وقَرِّب وَسیلَتی إلَیکَ مِن بَینِ الوَسائِلِ ، یا مَن لا یَشغَلُهُ إلحاحُ المُلِحّینَ» فَکَأَنَّما أطعَمَ کُلَّ جائِعٍ . الخبر . وفِی الیَومِ الثّامِنِ وَالعِشرینَ(74) : «اللّهُمَّ غَشِّنی فیهِ بِالرَّحمَةِ وَالتَّوفیقِ وَالعِصمَةِ ، وطَهِّر قَلبی مِن عائِباتِ التُّهَمَةِ ،یا رَؤوفاً بِعِبادِهِ المُؤمِنینَ» لَو قیسَ نَصیبُهُ فِی الجَنَّةِ بِالدُّنیا لَکانَ مِثلَها أربَعینَ مَرَّةً . وفِی الیَومِ التّاسِعِ وَالعِشرینَ(75) : «اللّهُمَّ ارزُقنی فیهِ لَیلَةَ القَدرِ ، وصَیِّر لی کُلَّ عُسرٍ إلى یُسرٍ ، وَاقبَل مَعاذیریوحُطَّ عَنِّی الوِزرَ یا رَحیماً بِعِبادِهِ المُؤمِنینَ» لِیُبنى لَهُ ألفُ مَدینَةٍ فِی الجَنَّةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ وَالزُّمُرُّدِ وَاللُّؤلُؤِ . وفِی الیَومِ الثَّلاثینَ : «اللّهُمَّ اجعَل صِیامی فیهِ بِالشُّکرِ وَالقَبولِ عَلى ما تَرضاهُ ویَرضاهُ الرَّسولُ ، مُحکَمَةً فُروعُهُ بِالاُصولِ ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ»(76) لِیُکرِمَهُ اللّه ُ تَعالى کَرامَةَ الأَنبیاءِ وَالأَوصِیاءِ .(77)
8 / 30
دعاى شب سى ام
8726.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پروردگارا! این ماه مبارک ، از دست ما رفت؛ ماهى که ما را در آن به روزه و عبادت ، فرمان دادى. خداوندا! این را آخرین رمضان ما قرار مده و گناهان گذشته و آینده ما را بیامرز . پروردگار! ما را خوار مکن و از آمرزش ، محروممان مساز و از ما در گذر و ما را بیامرز و بر ما رحم کن و توبه ما را بپذیر و ما را روزى بده و از ما راضى باش و ما را از دوستان هدایت یافته و دوستان پرواپیشه خود قرار بده – به حقّ محمّد و خاندان محمّد – و این ماه را از ما بپذیر و آن را آخرین دیدار ما با آن قرار مده و حجّ خانه خودت را امسال و همه ساله روزى مان کن . همانا تو عطاکننده ، روزى دهنده ، دلسوز و اهل احسانى .
8 / 31
دعاهاى هر روز ماه رمضان
8727.المصباح ، کفعمى : مستحب است که در روزهاى ماه رمضان ، این دعاها خوانده شوند . براى هر روز ، از اوّل تا آخر ماه ، دعایى جداگانه ، در کتاب الذخیرة آمده که ابن عبّاس از پیامبر صلى الله علیه و آله ، چنین روایت کرده است: در روز اوّل مى گویى: «خداوندا! روزه مرا در این روز ، روزه روزه داران [واقعى]قرار بده و در آن ، خطایم را ببخش – اى معبود جهانیان – و از من در گذر – اى بخشاینده مجرمان – » تا هزار هزار حسنه داده شود… . و در روز دوم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا به موجبات خشنودى ات نزدیک گردان و مرا از خشم و کیفر خویش ، دور ساز و به من در آن ، توفیق خواندن آیاتت را عطا کن ، به رحمتت ، اى مهربان ترینِ مهربانان!» تا در برابر هر گامش در تمام عمرش ، پاداش عبادت یک سال ، در حالى که روزش را روزه و شبش را به عبادت پرداخته ، داده شود . و در روز سوم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا ذهن و هوشیارى عطا کن و مرا از نابخردى و آمیختگى حق و باطل ، دور گردان و مرا از هر خیرى که در آن نازل مى شود ، بهره اى قرار بده ، اى بخشنده ترینِ بخشندگان!» تا براى او خانه اى در بهشت فردوس بسازند… . و در روز چهارم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا براى برپایى فرمانت ، نیرومند ساز و با کَرَمت ، توفیق سپاس گزارى ات را عطایم کن و با نگهدارى خود ، مرا حفظ کن ، اى بیناترینِ بینندگان!» تا در بهشت ابدى ، به او هفتاد هزار تخت بدهند که بر هر تختى ، یک حورى است . و در روز پنجم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا از آمرزش خواهان قرار بده و مرا در آن ، از بندگان شایسته ات قرار بده و مرا در آن ، از دوستان پرهیزگار خود قرار بده ، به مهربانى ات ، اى بزرگوارترینِ بزرگواران!» تا در بهشت برین به او هزار هزار خوانِ غذا دهند که در هر خوانى ، هزار هزار رنگ غذاست. و در روز ششم [بگوید] : «خداوندا! [در این روز ،] مرا به سبب رفتن به سوى نافرمانى هایت خوار مگردان و مرا از تازیانه هاى انتقام و تأدیب خویش ، پناه بده و مرا از آنچه موجب خشم توست ، در امان بدار ، به نعمت و احسانت ، اى نهایت خواسته خواهندگان!» تا خداوند به او چهل هزار شهر بدهد… . و در روز هفتم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا به روزه دارى و عبادتش یارى کن و مرا از سقوط و گناهانش دور بدار و با هدایت پیوسته ات ، یاد و سپاست را روزى ام کن ، اى هدایتگر مؤمنان!» تا در بهشت ، آنچه به شهیدان و سعادتمندان و اولیا مى دهند ، به او هم بدهند. و در روز هشتم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، توفیق ترحّم بر یتیمان و غذا دادن [به گرسنگان] و آشکارا سلام دادن را عطایم کن و همنشینى با بزرگواران و دورى از فرومایگان را روزى ام گردان ، به احسانت ، اى آرزوى آرزومندان!» تا عمل او برابر با عمل هزار صدّیق ، بالا برده شود . و در روز نهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا از رحمت گسترده ات نصیبى قرار بده و در آن ، مرا به دلایل قاطع خود ، ره نمون باش و زمام اختیار مرا به سوى خرسندى هاى فراگیرت به دست گیر ، به محبتّت ، اى آرزوى مشتاقان!» تا پاداش بنى اسرائیل را به او بدهند . و در روز دهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا از تکیه کنندگان بر خودت ، از کامیابان در پیشگاهت و از نزدیکان آستانت قرار بده ، به احسانت ، اى نهایت خواسته جویندگان!» تا هر چیزى براى او آمرزش بخواهد. و در روز یازدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، نیکى را در نظرم محبوب گردان و زشتکارى و نافرمانى را در نظرم ناخوشایند ساز و خشم و دوزخ را در آن بر من حرام کن ، به نیرویت ، اى پناه پناهجویان!» تا براى او پاداش یک حجّ مقبول همراه پیامبر صلى الله علیه و آله نوشته شود… . و در روز دوازدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا پوشش و پاک دامنى ، روزى کن و جامه قناعت و کفاف را بر من بپوشان و مرا از آنچه حذر و هراس دارم ، نجات بده ، به نگهدارى ات ، اى نگهدارِ هراسناکان!» تا گناهان گذشته و آینده اش بخشوده شوند و بدى هایش تبدیل به خوبى گردند . و در روز سیزدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا از آلودگى و پلیدى ها پاک کن و مرا بر حوادث تقدیرشده ، شکیبا ساز و مرا به پرهیزگارى و همنشینى با نیکان ، موفّق بدار ، به یارى ات ، اى نور چشم بینوایان!» تا به شمار هر سنگ و کلوخى ، به او حسنه و درجه اى در بهشت داده شود . و در روز چهاردهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا با لغزش ها مؤاخذه مکن و پوزش مرا از خطاها و لغزش ها بپذیر و مرا هدف تیر بلاها و آفت ها قرار مده ، به عزّتت ، اى مایه عزّت مسلمانان!» که [با این دعا]گویا با پیامبران ، شهیدان و صالحان ، روزه گرفته است . و در روز پانزدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، طاعت عابدان را روزى ام کن و دلم را به بازگشت [و توبه] خاشعان ، گشاده گردان ، به ایمنى بخشى ات ، اى ایمنىِ هراسناکان!» تا خداوند ، هشتاد حاجت از حاجت هاى دنیایىِ او را بر آورد … . و در روز شانزدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا به کار نیکان ، راه نمایى کن و در آن ، مرا از همنشینى با بَدان ، دور بدار و به رحمتت ، مرا در سراى جاوید ، وارد کن ، به خداوندى ات ، اى معبود جهانیان!» تا در روزى که از گورش بیرون مى آید ، نور تابناکى که با فروغ آن ، راه برود و پوششى که آن را بپوشد و شترى که بر آن سوار شود ، به او داده شود و از شراب بهشتى به او نوشانده شود. و در روز هفدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا به کارهاى شایسته ره نمون باش و در آن ، حاجت ها و آرزوهایم را بر آور ، اى آن که نیاز به پرسش ندارد! اى آن که به آنچه در سینه هاى جهانیان است ، داناست!» تا آمرزیده شود ، هر چند از زیانکاران باشد. و در روز هجدهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا به برکت هاى سحرگاهانش هشیار بگردان و دلم را با فروغ روشنى هایش نورانى کن و همه اعضایم را به پیروى از آثارش به کار گیر ، اى روشنگر دل هاى عارفان!» تا پاداش هزار پیامبر داده شود . و در روز نوزدهم [بگوید] : «خداوندا! بهره مندىِ مرا از برکات این روز ، سرشار بگردان و راه مرا به سوى نیکى هاى آن ، آسان ساز و مرا از پذیرش نیکوکارى ها در آن ، محروم مگردان ، اى هدایتگر به سوى حقّ آشکار!» تا فرشتگان آسمان ها و زمین براى او آمرزش بخواهند و برایش دعا کنند . و در روز بیستم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، در بهشت ها را به رویم بگشاى و درهاى آتش ها را به رویم بر بند و در آن ، مرا به تلاوت قرآن ، موفّق بدار ، اى فرودآورنده آرامش در دل مؤمنان!» تا به شمارِ همه آنان که ماه رمضان را روزه گرفته اند ، براى او شصت سال روزه مقبول بنویسند … . و در روز بیست و یکم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، برایم راه نمایى به سوى رضامندى هاى خویش قرار بده و در آن براى شیطان ، راه نفوذى در من قرار مده ، اى برآورنده نیازهاى درخواست کنندگان!» تا خداوند ، قبرش را نورانى و چهره اش را سفید کند و همچون برق جهنده بر صراط بگذرد . و در روز بیست و دوم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، درهاى احسانت را به رویم بگشاى و برکت هاى خویش را بر من فرود آور و مرا به آنچه موجب رضاى توست ، موفّق گردان و مرا در میان بهشت هاى خودت جاى ده ، اى پاسخگوى دعاى درماندگان!» تا خداوند ، سختى هاى جان کَندن و سؤال منکر و نکیر را بر او آسان سازد و او را با عقیده ثابت ، استوار بدارد . و در روز بیست و سوم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا از گناهانْ بشوى و مرا در آن ، از عیب ها پاک گردان و دلم را در آن با برخوردارى از پرهیزگارىِ دل ها بیازماى ، اى پوزش پذیر خطاى گناهکاران!» تا همچون برقِ جهنده همراه با پیامبران و شهیدان و صالحان بر صراط بگذرد . و در روز بیست و چهارم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، آنچه تو را خشنود مى سازد ، از تو مى خواهم و از آنچه تو را مى آزارد ، به تو پناه مى برم، به این که فرمان بردارت باشم و نافرمانى ات نکنم ، اى دانا به آنچه در سینه هاى جهانیان است!» تا به شمار هر مویى که در سر و بدن اوست ، هزار خدمت گزار و هزار غلام به او بدهند که همچون مرجان و یاقوت اند . و در روز بیست و پنجم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا دوستدارِ دوستانت و دشمنِ دشمنانت و چنگ زننده به سنّت آخرینِ پیامبرانت قرار بده ، اى بزرگ در دل هاى پیامبران!» تا در بهشت براى او صد قصر بسازند که بر هر قصرى ، خیمه اى سبز است . و در روز بیست و ششم [بگوید] : «خداوندا! تلاشم را در این روز ، پاداش یافته و گناهم را در آن ، آمرزیده و عملم را در آن ، قبول شده و عیبم را در آن ، پوشیده قرار بده ، اى شنواترینِ شنوندگان!» تا در قیامت به او خطاب شود: «نترس و اندوهگین مباش ، که آمرزیده شدى» . و در روز بیست و هفتم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، بهره مرا از مستحبّات ، سرشار بگردان و با آماده ساختن خواسته ها در آن ، مرا گرامى بدار و وسیله ام را در آن از میان وسایل ، فراهم ساز ، اى آن که اصرار اصرارکنندگان ، او را مشغول نمى سازد!» که [با این دعا] گویا هر گرسنه اى را سیر کرده است… . و در روز بیست و هشتم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، مرا در پوشش رحمت و توفیق و نگهدارى قرار بده و دلم را از عیب هاى موجب تهمت ، پاک کن ، اى مهربان به بندگان مؤمنش!» که اگر بهره اش از بهشت را با دنیا بسنجند ، چهل برابر آن خواهد بود . و در روز بیست و نهم [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، شب قدر را نصیبم کن و هر سختى اى را برایم آسان بگردان و پوزش هایم را بپذیر و بار گناهانم را از دوشم بردار ، اى مهربان به بندگان مؤمنش!» تا در بهشت براى او هزار شهر از طلا و نقره و زمرّد(78) و لؤلؤ بسازند . و در روز سى ام [بگوید] : «خداوندا! در این روز ، روزه ام را همراه با پاداش و پذیرش قرار بده ، بِدان گونه که تو آن را مى پسندى و پیامبر از آن خشنود مى شود ، در حالى که شاخ و برگش با ریشه ها محکم باشد ، به حقّ محمّد و خاندان پاکیزه و پاک او!» تا خداوند ، او را به اندازه پیامبران و اوصیا ، گرامى بدارد .(79)
8 / 32
دُعاءُ المُجیر
رواه الکفعمی قدس سره فی البلد الأمین والمصباح ، وقال فی حاشیة مصباحه : «هذا الدعاء یسمّى «دعاء المجیر» ، رفیع الشأن عظیم المنزلة . وله نسخ کثیرة ، أکملها ما رقمناه ، وهو مرویّ عن النبیّ صلى الله علیه و آله ، نزل جبریل علیه السلام وهو یصلّی فی مقام إبراهیم علیه السلام . وملخّص فضله أنّه من قرأه فی الأیّام البیض من شهر رمضان غفرت ذنوبه … وبه یشفی اللّه تعالى المریض ویقضی الدین …»(80)
8728.البلد الأمین : دُعاءُ المُجیرِ وهُوَ مَروِیٌّ عَنِ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله : بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ سُبحانَکَ یا أللّه ُ ، تَعالَیتَ یا رَحمانُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ.سُبحانَکَ یا رَحیمُ ، تَعالَیتَ یاکَریمُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا مَلِکُ ، تَعالَیتَ یا مالِکُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یاقُدّوسُ ، تَعالَیتَ یا سَلامُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُؤمِنُ ، تَعالَیتَ یا مُهَیمِنُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یامُجیرُ . سُبحانَکَ یا عَزیزُ ، تَعالَیتَ یا جَبّارُ،أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُتَکَبِّرُ ، تَعالَیتَ یا مُتَجَبِّرُ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا خالِقُ ، تَعالَیتَ یا بارِئُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُصَوِّرُ ، تَعالَیتَ یا مُقَدِّرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا هادی ، تَعالَیتَ یا باقی ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا وَهّابُ ، تَعالَیتَ یا تَوّابُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا فَتّاحُ ، تَعالَیتَ یا مُرتاحُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا سَیِّدی ، تَعالَیتَ یا مَولایَ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا قَریبُ ، تَعالَیتَ یا رَقیبُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُبدِئُ ، تَعالَیتَ یا مُعیدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ.سُبحانَکَ یا حَمیدُ ، تَعالَیتَ یا مَجیدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا قَدیمُ ، تَعالَیتَ یا عَظیمُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ .سُبحانَکَ یا غَفورُ ، تَعالَیتَ یا شَکورُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا شاهِدُ ، تَعالَیتَ یا شَهیدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا حَنّانُ ، تَعالَیتَ یا مَنّانُ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا باعِثُ ، تَعالَیتَ یا وارِثُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُحیی ، تَعالَیتَ یا مُمیتُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا شَفیقُ ، تَعالَیتَ یا رَفیقُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا أنیسُ ، تَعالَیتَ یا مُؤنِسُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا جَلیلُ ، تَعالَیتَ یا جَمیلُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا خَبیرُ ، تَعالَیتَ یا بَصیرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا حَفِیُّ(81) ، تَعالَیتَ یا مَلِیُّ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مَعبودُ ، تَعالَیتَ یا مَوجودُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا غَفّارُ ، تَعالَیتَ یا قَهّارُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا مَذکورُ ، تَعالَیتَ یا مَشکورُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا جَوادُ ، تَعالَیتَ یا مَعاذُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا جَمالُ ، تَعالَیتَ یا جَلالُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا سابِقُ ، تَعالَیتَ یا رازِقُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا صادِقُ ، تَعالَیتَ یا فالِقُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا سَمیعُ ، تَعالَیتَ یا سَریعُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا رَفیعُ ، تَعالَیتَ یا بَدیعُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا فَعّالُ ، تَعالَیتَ یا مُتَعالِ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا قاضی ، تَعالَیتَ یا راضی ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا قاهِرُ ، تَعالَیتَ یا ظاهِرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا عالِمُ ، تَعالَیتَ یا حاکِمُ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا دائِمُ ، تَعالَیتَ یا قائِمُ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا عاصِمُ ، تَعالَیتَ یا قاصِمُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا غَنِیُّ ، تَعالَیتَ یا مُغنی ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا وَفِیُّ ، تَعالَیتَ یا قَوِیُّ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا کافی ، تَعالَیتَ یا شافی ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُقَدِّمُ ، تَعالَیتَ یا مُؤَخِّرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا أوَّلُ ، تَعالَیتَ یا آخِرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا ظاهِرُ ، تَعالَیتَ یا باطِنُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا رَجاءُ ، تَعالَیتَ یا مُرتَجى ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا ذَا المَنِّ ، تَعالَیتَ یا ذَا الطَّولِ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا حَیُّ ، تَعالَیتَ یا قَیّومُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا واحِدُ ، تَعالَیتَ یا أحَدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا سَیِّدُ ، تَعالَیتَ یا صَمَدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا قَدیرُ ، تَعالَیتَ یا کَبیرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا والی ، تَعالَیتَ یا عالی(82) ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا عَلِیُّ ، تَعالَیتَ یا أعلى ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا وَلِیُّ ، تَعالَیتَ یا مَولى ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا ذارِئُ ، تَعالَیتَ یا بارِئُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا خافِضُ ، تَعالَیتَ یا رافِعُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُقسِطُ ، تَعالَیتَ یا جامِعُ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُعِزُّ ، تَعالَیتَ یا مُذِلُّ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا حافِظُ ، تَعالَیتَ یا حَفیظُ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ.سُبحانَکَ یا قادِرُ ، تَعالَیتَ یا مُقتَدِرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا عَلیمُ ، تَعالَیتَ یا حَلیمُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا حَکَمُ ، تَعالَیتَ یا حَکیمُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُعطی، تَعالَیتَ یا مانِعُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا ضارُّ، تَعالَیتَ یا نافِعُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُجیبُ ، تَعالَیتَ یا حَسیبُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا عادِلُ ، تَعالَیتَ یا فاضِلُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا لَطِیفُ ، تَعالَیتَ یا شَرِیفُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا رَبُّ ، تَعالَیتَ یا حَقُّ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا ماجِدُ ، تَعالَیتَ یا واحِدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا عَفُوُّ ، تَعالَیتَ یا مُنتَقِمُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا واسِعُ ، تَعالَیتَ یا موسِعُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا رَؤوفُ ، تَعالَیتَ یا عَطوفُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا فَردُ ، تَعالَیتَ یا وَترُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُقیتُ ، تَعالَیتَ یا مُحیطُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا وَکیلُ ، تَعالَیتَ یا عَدلُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُبینُ ، تَعالَیتَ یا مَتینُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا بَرُّ ، تَعالَیتَ یا وَدودُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا رَشیدُ ، تَعالَیتَ یا مُرشِدُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا نورُ ، تَعالَیتَ یا مُنَوِّرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا نَصیرُ ، تَعالَیتَ یا ناصِرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ.سُبحانَکَ یا صَبورُ ، تَعالَیتَ یا صابِرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ. سُبحانَکَ یا مُحصی ، تَعالَیتَ یا مُنشِی ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا سُبحانُ ، تَعالَیتَ یا دَیّانُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا مُغیثُ ، تَعالَیتَ یا غِیاثُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا فاطِرُ ، تَعالَیتَ یا حاضِرُ ، أجِرنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ . سُبحانَکَ یا ذَا العِزِّ وَالجَمالِ ، تَبارَکتَ یا ذَا الجَبَروتِ وَالجَلالِ . سُبحانَکَ(83) لا إلهَ إلّا أنتَ ، سُبحانَکَ إنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمینَ ، فَاستَجَبنا لَهُ ونَجَّیناهُ مِنَ الغَمِّ ، وکَذلِکَ نُنجِی المُؤمِنینَ ، وصَلَّى اللّه ُ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ (أجمَعینَ ، وَالحَمدُ للّه ِ رَبِّ العالَمینَ ، وحَسبُنَا اللّه ُ ونِعمَ الوَکیلُ ؛ ولا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّه ِ العَلِیِّ العَظیمِ)(84) (85)
8 / 32
دعاى مُجیر
کفعمى ، این دعا را در البلد الأمین و المصباح روایت کرده و در حاشیه المصباح گفته است: «این دعا که دعاى مجیر نامیده مى شود ، داراى شأن والا و منزلت بزرگ است و نسخه هاى بسیارى دارد که کامل ترینِ آنها ، همان است که ما آورده ایم. این دعا ، از پیامبر صلى الله علیه و آله روایت شده است. [ماجراى این دعا چنین است که]وقتى پیامبر صلى الله علیه و آله در مقام ابراهیم نماز مى خواند ، جبرئیل علیه السلام نازل شد [و آن را آورد]. خلاصه فضیلت آن ، این که: هر کس آن را در ایّام البیض ماه رمضان بخواند ، گناهانش آمرزیده مى شوند … و به سبب این دعا ، خداوند ، بیمار را شفا مى دهد و بدهى را ادا مى کند…» .
8728.البلد الأمین: «دعاى مجیر (پناه دهنده)» ، از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله روایت شده [که چنین است] : به نام خداوند مهرگستر مهربان. منزّهى تو ، اى خداوند! والایى تو ، اى بخشنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى مهربان! والایى تو، اى بزرگوار! ما را از آتشْ پناه بده، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى فرمان روا! والایى تو ، اى مالک! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بى عیب ! والایى تو ، اى سلام! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى ایمنى بخش! والایى تو ، اى حاکم بر همه چیز! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى شکست ناپذیر! والایى تو ، اى چیره! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحب بزرگى! والایى تو ، اى صاحب جبروت! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى آفریننده! والایى تو ، اى پدیدآورنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صورت آفرین! والایى تو ، اى تقدیرکننده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى هدایتگر! والایى تو ، اى ماندگار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بسیار بخشنده! والایى تو ، اى توبه پذیر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى گشاینده! والایى تو ، اى رحمت آور (بهجت آفرین)! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى سَرور من! والایى تو ، اى سرپرست من! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى نزدیک! والایى تو ، اى مراقب! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى آغازگر! والایى تو ، اى بازآفرین! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى ستوده! والایى تو ، اى شکوهمند! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى دیرین! والایى تو ، اى بزرگ! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى آمرزنده! والایى تو ، اى سپاس گزار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى گواه! والایى تو ، اى حاضر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى با رأفت! والایى تو ، اى نعمت بخش! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى برانگیزاننده! والایى تو ، اى میراث بَرَنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى حیات بخش! والایى تو ، اى میراننده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى مهربان! والایى تو ، اى اهل مدارا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى همدم! والایى تو ، اى مونس! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى باعظمت! والایى تو ، اى زیبا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى آگاه! والایى تو ، اى بینا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى پذیرنده! والایى تو ، اى مهلت دهنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى معبود! والایى تو ، اى موجود! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى آمرزنده! والایى تو ، اى قدرتمند ! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى یادشده ! والایى تو ، اى سپاس گزارى شده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بخشنده! والایى تو ، اى پناهگاه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى زیبایى! والایى تو ، اى شُکوه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى سبقت گیرنده! والایى تو ، اى روزى دهنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى راستگو ! والایى تو ، اى شکافنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى شنوا! والایى تو ، اى باشتاب! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى والا! والایى تو ، اى پدیدآورنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بسیارکارْ! والایى تو ، اى بلندمرتبه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى داور! والایى تو ، اى راضى شونده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى قدرتمند! والایى تو ، اى آشکار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى دانا! والایى تو ، اى حاکم! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى اَبَدى! والایى تو ، اى همیشه پا برجا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى نگه دارنده! والایى تو ، اى در هم شکننده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بى نیاز! والایى تو ، اى بى نیاز کننده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى وفاکننده! والایى تو ، اى نیرومند! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى کفایت کننده! والایى تو ، اى شفادهنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى مقدّم دارنده! والایى تو ، اى تأخیر اندازنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى نخست! والایى تو ، اى فرجام! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى آشکار! والایى تو ، اى پنهان! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى امید! والایى تو ، اى امیدگاه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحب نعمت! والایى تو ، اى صاحب احسان! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى زنده! والایى تو ، اى همیشه برپا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى یکتا! والایى تو ، اى یگانه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى سَرور! والایى تو ، اى نفوذناپذیر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى توانا! والایى تو ، اى بزرگ! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى سرپرست! والایى تو ، اى بلندمرتبه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى والا! والایى تو ، اى برترین! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحبْ اختیار! والایى تو ، اى سرپرست! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى هستى آفرین! والایى تو ، اى آفریدگار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى پایین آورنده! والایى تو ، اى بالابَرَنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى دادگر! والایى تو ، اى جمع کننده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى عزّت بخش! والایى تو ، اى خوارکننده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى نگهبان! والایى تو ، اى نگه دار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى توانا! والایى تو ، اى مقتدر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى دانا! والایى تو ، اى بردبار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى داور! والایى تو ، اى استوارْکار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى عطاکننده! والایى تو ، اى بازدارنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى زیان رسان! والایى تو ، اى سودرسان! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى اجابت کننده! والایى تو ، اى حسابگر!(86) ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى عادل! والایى تو ، اى صاحب نعمت! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحب لطف! والایى تو ، اى باشِرافت! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى پروردگار! والایى تو ، اى حق! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحب مجد! والایى تو ، اى یگانه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بخشاینده! والایى تو ، اى انتقام گیرنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى گسترده [رحمت]! والایى تو ، اى گستراننده[ى هستى]! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحب رأفت! والایى تو ، اى مهرورز! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى یگانه! والایى تو ، اى یکتا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى جزادهنده! والایى تو ، اى فراگیر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى عهده دار! والایى تو ، اى دادگر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى روشنگر! والایى تو ، اى استوار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى نیکى کننده! والایى تو ، اى دوستدار! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى ره یافته! والایى تو ، اى راه نما! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى نور! والایى تو ، اى روشنى بخش! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى یاور! والایى تو ، اى یاریگر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى شکیباپیشه! والایى تو ، اى شکیبا! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى شمارنده! والایى تو ، اى پدیدآورنده! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى بى عیب! والایى تو ، اى داور! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى پناه دهنده! والایى تو ، اى پناهگاه! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى شکافنده! والایى تو ، اى حاضر! ما را از آتشْ پناه بده ، اى پناه دهنده! منزّهى تو ، اى صاحب عزّت و زیبایى! خجسته اى تو ، اى صاحب قدرت و شکوه! منزّهى تو. » معبودى جز تو نیست . منزّهى تو! من از ستمگران بوده ام. پس ، او را اجابت کردیم و او را از اندوه ، رهاندیم و این گونه ، مؤمنان را نجات مى بخشیم » . درود خدا بر محمّد و همه خاندانش باد و ستایش ، از آنِ خداوند ، پروردگار جهانیان است. و خداوند ، ما را بس است و خوبْ عهده دارى است و هیچ نیرو و توانى نیست ، مگر از خداوند والاى بزرگ .
8 / 33
دُعاءُ الجَوشَنِ الکَبیرِ
8729.الإمام زین العابدین عن أبیه عن جدّه علیهم السلام : نَزَلَ جَبرَئیلُ علیه السلام عَلَى النَّبِیِ صلى الله علیه و آله وهُوَ فی بَعضِ غَزَواتِهِ وعَلَیهِ جَوشَنٌ ثَقیلٌ آلَمَهُ ثِقلُهُ ، وقالَ : «یا مُحَمَّدُ رَبُّکَ یُقرِئُکَ السَّلامَ ویَقولُ لَکَ : اِخلَع هذَا الجَوشَنَ وَاقرَأ هذَا الدُّعاءَ ، فَهُوَ أمانٌ لَکَ ولِاُمَّتِکَ ؛ فَمَن قَرَأَهُ عِندَ خُروجِهِ مِن مَنزِلِهِ أو حَمَلَهُ ، حَفِظَهُ اللّه ُ وأوجَبَ حَقَّهُ عَلَیهِ ، ووَفَّقَهُ اللّه ُ تَعالى لِصالِحِ الأَعمالِ … . ومَن دَعا بِهِ بِنِیَّةٍ خالِصَةٍ فی أوَّلِ شَهرِ رَمَضانَ رَزَقَهُ اللّه ُ تَعالى لَیلَةَ القَدرِ ، وخَلَقَ لَهُ سَبعینَ ألفَ مَلَکٍ یُسَبِّحونَ اللّه َ ویُقَدِّسونَهُ ، وجَعَلَ ثَوابَهُم لَهُ . [یا مُحَمَّدُ ، مَن دَعا بِهِ لَم یَبقَ بَینَهُ وبَینَ اللّه ِ تَعالى حِجابٌ ، ولَم یَطلُب مِنَ اللّه ِ تَعالى شَیئا إلّا أعطاهُ](87)… .(88) ومَن دَعا بِهِ فی شَهرِ رَمَضانَ ثَلاثَ مَرّاتٍ [أو مَرَّةً واحِدَةً](87) حَرَّمَ اللّه ُ تَعالى جَسَدَهُ عَلَى النّارِ ، وأوجَبَ لَهُ الجَنَّةَ ، وَوَکَّلَ اللّه ُ بِهِ مَلَکَینِ یَحفَظانِهِ مِنَ المَعاصی ، وکانَ فی أمانِ اللّه ِ طولَ حَیاتِهِ ، یا مُحَمَّدُ ، ولا تُعَلِّمهُ إلّالِمُؤمِنٍ تَقِیٍ» . قالَ الحُسَینُ علیه السلام : أوصانی أبی عَلِیُ بنُ أبی طالِبٍ علیه السلام بِحِفظِ هذَا الدُّعاءِ وتَعظیمِهِ ، وأن أکتُبَهُ عَلى کَفَنِهِ ، وأن اُعَلِّمَهُ أهلی وأحُثَّهُم عَلَیهِ ، وهُوَ ألفُ اسمٍ وفیهِ الِاسمُ الأَعظَمُ .(89)
8 / 33
دعاى جوشن کبیر
8729.امام زین العابدین علیه السلام – به نقل از پدرش ، از جدّش علیهماالسلام -: در یکى از جنگ ها که پیامبر صلى الله علیه و آله زِره سنگینى بر تن داشت و سنگینىِ آن آزارش مى داد ، جبرئیل علیه السلام بر ایشان نازل شد و گفت: اى محمّد! پروردگارت به تو سلام مى رساند و مى فرماید: «این زره را بر کن و این دعا را بخوان ، که براى تو و امّت تو ، مایه ایمنى است. هر کس آن را در هنگام بیرون آمدن از خانه بخواند یا با خود داشته باشد ، خداوندْ او را حفظ مى کند و حقّ او را بر خود لازم مى سازد و او را به کارهاى شایسته موفّق مى دارد … . و هر کس با نیّت خالص ، آن را در آغاز ماه رمضان بخواند ، خداوند متعال ، شب قدر را روزىِ او مى کند و برایش هفتاد هزار فرشته مى آفریند که خدا را تسبیح مى گویند و تقدیس مى کنند و پاداش آنان را براى او قرار مى دهد. اى محمّد! هر کس این دعا را بخواند ، میان او و خداى متعال ، حجابى نمى ماند و از خداوند ، چیزى درخواست نمى کند ، مگر آن که [خدا] آن را به وى عطا مى کند … . و هر کس آن را در ماه رمضانْ سه بار(90) (یا : یک بار) بخواند ، خداوندْ بدن او را بر آتش ، حرام مى کند و بهشت را برایش حتمى مى سازد و دو فرشته بر او مى گمارد که از گناهانْ نگاهش بدارند و تا زنده است ، در امان خدا خواهد بود. اى محمّد! آن را جز به مؤمن پرهیزگار ، نیاموز». [پدرم] حسین علیه السلام فرمود: «پدرم على بن ابى طالب علیه السلام ، مرا به حفظ و بزرگداشت این دعا توصیه نمود و این که آن را بر کفن او بنویسم و آن را به خانواده ام بیاموزم و بر خواندنش تشویق کنم. این دعا ، هزار نام است و اسم اعظم ، در آن است».
8730.المصباح للکفعمی :(91) دُعاءُ الجَوشَنِ الکَبیرِ مَروِیٌ عَنِ النَّبِیِ صلى الله علیه و آله وهُوَ مِئَةُ فَصلٍ کُلُّ فَصلٍ عَشَرَةُ أسماءٍ(92) ، وتَقولُ فی آخِرِ کُلِّ فَصلٍ مِنها : سُبحانَکَ یا لا إلهَ إلّا أنتَ الغَوثَ الغَوثَ خَلِّصنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ . الأَوَّل : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا أللّه ُ ، یا رَحمنُ ، یا رَحیمُ ، یا کَریمُ ، یا مُقیمُ ، یا عَظیمُ ، یا قَدیمُ ، یا عَلیمُ ، یا حَلیمُ ، یاحَکیمُ . الثّانی : یا سَیِّدَ السّاداتِ ، یا مُجیبَ الدَّعَواتِ ، یا رافِعَ الدَّرَجاتِ ، یا وَلِیَ الحَسَناتِ ، یا غافِرَ الخَطیئاتِ ، یا مُعطِیَالمَسأَلاتِ ، یا قابِلَ التَّوباتِ ، یا سامِعَ الأَصواتِ ، یا عالِمَ الخَفِیّاتِ ، یا دافِعَ البَلِیّاتِ . الثّالِث : یا خَیرَ الغافِرینَ ، یا خَیرَ الفاتِحینَ ، یا خَیرَ النّاصِرینَ ، یا خَیرَ الحاکِمینَ ، یا خَیرَ الرّازِقینَ ، یا خَیرَ الوارِثینَ ، یاخَیرَ الحامِدینَ ، یا خَیرَ الذّاکِرینَ ، یا خَیرَ المُنزِلینَ ، یا خَیرَ المُحسِنینَ . الرّابِع : یا مَن لَهُ العِزَّةُ وَالجَمالُ ، یا مَن لَهُ القُدرَةُ وَالکَمالُ ، یا مَن لَهُ المُلکُ وَالجَلالُ ، یا مَن هُوَ الکَبیرُ المُتَعالِ ، یا مُنشِئَالسَّحابِ الثِّقالِ ، یا مَن هُوَ شَدیدُ المِحالِ ، یا مَن هُوَ سَریعُ الحِسابِ ، یا مَن هُوَ شَدیدُ العِقابِ ، یا مَن عِندَهُ حُسنُ الثَّوابِ ، یا مَن عِندَهُ اُمُّ الکِتابِ . الخامِس : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا حَنّانُ ، یا مَنّانُ ، یا دَیّانُ ، یا بُرهانُ ، یا سُلطانُ ، یا رِضوانُ ، یا غُفرانُ ، یا سُبحانُ ،یا مُستَعانُ ، یا ذَا المَنِّ وَالبَیانِ . السّادِس : یا مَن تَواضَعَ کُلُّ شَیءٍ لِعَظَمَتِهِ ، یا مَنِ استَسلَمَ کُلُّ شَیءٍ لِقُدرَتِهِ ، یا مَن ذَلَّ کُلُّ شَیءٍ لِعِزَّتِهِ ، یا مَن خَضَعَ کُلُ شَیءٍ لِهَیبَتِهِ ، یا مَنِ انقادَ کُلُّ شَیءٍ مِن خَشیَتِهِ ، یا مَن تَشَقَّقَتِ الجِبالُ مِن مَخافَتِهِ ، یا مَن قامَتِ السَّماواتُ بِأَمرِهِ ، یا مَنِ استَقَرَّتِ الأَرَضونَ بِإِذنِهِ ، یا مَن یُسَبِّحُ الرَّعدُ بِحَمدِهِ ، یا مَن لا یَعتَدی عَلى أهلِ مَملَکَتِهِ . السّابِع : یا غافِرَ الخَطایا ، یا کاشِفَ البَلایا ، یا مُنتَهَى الرَّجایا ، یا مُجزِلَ العَطایا ، یا واهِبَ الهَدایا ، یا رازِقَ البَرایا ، یاقاضِیَ المَنایا ، یا سامِعَ الشَّکایا ، یا باعِثَ البَرایا ، یا مُطلِقَ الاُسارى . الثّامِن : یا ذَا الحَمدِ وَالثَّناءِ ، یا ذَا الفَخرِ وَالبَهاءِ یا ذَا المَجدِ وَالسَّناءِ ، یا ذَا العَهدِ وَالوَفاءِ ، یا ذَا العَفوِ وَالرِّضاءِ ، یا ذَا المَنِ وَالعَطاءِ ، یا ذَا الفَصلِ(93) وَالقَضاءِ ، یا ذَا العِزِّ وَالبَقاءِ ، یا ذَا الجودِ وَالسَّخاءِ ، یا ذَا الآلاءِ وَالنَّعماءِ . التّاسِع : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ یا مانِعُ ، یا دافِعُ ، یا رافِعُ ، یا صانِعُ ، یا نافِعُ ، یا سامِعُ ، یا جامِعُ ، یا شافِعُ ، یا واسِعُ ، یا مُوَسِّعُ . العاشِر : یا صانِعَ کُلِّ مَصنوعٍ ، یا خالِقَ کُلِّ مَخلوقٍ ، یا رازِقَ کُلِّ مَرزوقٍ ، یا مالِکَ کُلِّ مَملوکٍ ، یا کاشِفَ کُلِّ مَکروبٍ ،یا فارِجَ کُلِّ مَهمومٍ ، یا راحِمَ کُلِّ مَرحومٍ ، یا ناصِرَ کُلِّ مَخذولٍ ، یا ساتِرَ کُلِّ مَعیوبٍ ، یا مَلجَأَ کُلِّ مَطرودٍ . الحادی عَشَر : یا عُدَّتی عِندَ شِدَّتی ، یا رَجائی عِندَ مُصیبَتی ، یا مُؤنِسی عِندَ وَحشَتی ، یا صاحِبی عِندَ غُربَتی ، یا وَلِیِّیعِندَ نِعمَتی ، یا غِیاثی عِندَ کُربَتی ، یا دَلیلی عِندَ حَیرَتی ، یا غِنائی عِندَ افتِقاری ، یا مَلجَئی عِندَ اضطِراری ، یا مُعینی عِندَ مَفزَعی . الثّانی عَشَر : یا عَلّامَ الغُیوبِ ، یا غَفّارَ الذُّنوبِ ، یا سَتّارَ العُیوبِ ، یا کاشِفَ الکُروبِ ، یا مُقَلِّبَ القُلوبِ ، یا طَبیبَ القُلوبِ ، یا مُنَوِّرَ القُلوبِ ، یا أنیسَ القُلوبِ ، یا مُفَرِّجَ الهُمومِ ، یا مُنَفِّسَ الغُمومِ . الثّالِث عَشَر : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا جَلیلُ ، یا جَمیلُ ، یا وَکیلُ ، یا کَفیلُ ، یا دَلیلُ ، یا قَبیلُ ، یا مُدیلُ ، یا مُنیلُ ، یامُقیلُ ، یا مُحیلُ . الرّابع عَشَر : یا دَلیلَ المُتَحَیِّرینَ ، یا غِیاثَ المُستَغیثینَ ، یا صَریخَ المُستَصرِخینَ ، یا جارَ المُستَجیرینَ ، یا أمانَ الخائِفینَ ، یا عَونَ المُؤمِنینَ ، یا راحِمَ المَساکینِ ، یا مَلجَأَ العاصینَ ، یا غافِرَ المُذنِبینَ ، یا مُجیبَ دَعوَةِ المُضطَرّینَ . الخامِس عَشَر : یا ذَا الجودِ وَالإِحسانِ ، یا ذَا الفَضلِ وَالِامتِنانِ ، یا ذَا الأَمنِ وَالأَمانِ ، یا ذَا القُدسِ وَالسُّبحانِ ، یا ذَاالحِکمَةِ وَالبَیانِ ، یا ذَا الرَّحمَةِ وَالرِّضوانِ ، یا ذَا الحُجَّةِ وَالبُرهانِ ، یا ذَا العَظَمَةِ وَالسُّلطانِ ، یا ذَا الرَّأفَهِ وَالمُستَعانِ ، یا ذَا العَفوِ وَالغُفرانِ . السّادِس عَشَر : یا مَن هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ إلهُ کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ خالِقُ کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ صانِعُ کُلِّ شَیءٍ ،یا مَن هُوَ قَبلَ کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ بَعدَ کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ فَوقَ کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ عالِمٌ بِکُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ قادِرٌ عَلى کُلِّ شَیءٍ ، یا مَن هُوَ یَبقى ویَفنى کُلُّ شَیءٍ . السّابِع عَشَر : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا مُؤمِنُ ، یا مُهَیمِنُ ، یا مُکَوِّنُ ، یا مُلَقِّنُ ، یا مُبَیِّنُ ، یا مُهَوِّنُ ، یا مُمَکِّنُ ، یا مُزَیِّنُ ، یا مُعلِنُ ، یا مُقَسِّمُ . الثّامِن عَشَر : یا مَن هُوَ فی مُلکِهِ مُقیمٌ ، یا مَن هُوَ فی سُلطانِهِ قَدیمٌ ، یا مَن هُوَ فی جَلالِهِ عَظیمٌ ، یا مَن هُوَ عَلى عِبادِهِ رَحیمٌ ، یا مَن هُوَ بِکُلِّ شَیءٍ عَلیمٌ ، یا مَن هُوَ بِمَن عَصاهُ حَلیمٌ ، یا مَن هُوَ بِمَن رَجاهُ کَریمٌ ، یا مَن هُوَ فیصُنعِهِ حَکیمٌ ، یا مَن هُوَ فی حِکمَتِهِ لَطیفٌ ، یا مَن هُوَ فی لُطفِهِ قَدیمٌ . التّاسِع عَشَر : یا مَن لا یُرجى إلّا فَضلُهُ ، یا مَن لا یُسأَلُ إلّا عَفوُهُ ، یا مَن لا یُنظَرُ إلّا بِرُّهُ ، یا مَن لا یُخافُ إلّا عَدلُهُ ، یا مَن لا یَدومُ إلّا مُلکُهُ ، یا مَن لا سُلطانَ إلّا سُلطانُهُ ، یا مَن وَسِعَت کُلَّ شَیءٍ رَحمَتُهُ ، یا مَن سَبَقَت رَحمَتُهُ غَضَبَهُ ، یا مَن أحاطَ بِکُلِّ شَیءٍ عِلمُهُ ، یا مَن لَیسَ أحَدٌ مِثلَهُ . العِشرون : یا فارِجَ الهَمِّ ، یا کاشِفَ الغَمِّ ، یا غافِرَ الذَّنبِ ، یا قابِلَ التَّوبِ ، یا خالِقَ الخَلقِ ، یا صادِقَ الوَعدِ ، یا موفِیَالعَهدِ ، یا عالِمَ السِّرِّ ، یا فالِقَ الحَبِّ ، یا رازِقَ الأَنامِ . الحادی وَالعِشرون: اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا عَلِیُ ، یا وَفِیُ ، یا غَنِیُ، یا مَلِیُ ، یا حَفِیُّ ، یا رَضِیُ ، یا زَکِیُ ، یا بَدِیُّ ، یاقَوِیُ ، یا وَلِیُ . الثّانی وَالعِشرون : یا مَن أظهَرَ الجَمیلَ ، یا مَن سَتَرَ القَبیحَ ، یا مَن لَم یُؤاخِذ بِالجَریرَةِ ، یا مَن لَم یَهتِکِ السِّترَ ، یا عَظیمَ العَفوِ ، یا حَسَنَ التَّجاوُزِ ، یا واسِعَ المَغفِرَةِ ، یا باسِطَ الیَدَینِ بِالرَّحمَةِ ، یا صاحِبَ کُلِّ نَجوى ، یا مُنتَهى کُلِ شَکوى . الثّالث والعِشرون : یا ذَا النِّعمَةِ السّابِغَةِ ، یا ذَا الرَّحمَةِ الواسِعَةِ ، یا ذَا المِنَّةِ السّابِقَةِ ، یا ذَا الحِکمَةِ البالِغَةِ ، یا ذَا القُدرَهِ الکامِلَةِ ، یا ذَا الحُجَّةِ القاطِعَةِ ، یا ذَا الکَرامَةِ الظّاهِرَةِ ، یا ذَا العِزَّةِ الدّائِمَةِ ، یا ذَا القُوَّةِ المَتینَةِ ، یا ذَا العَظَمَهِ المَنیعَةِ . الرّابِع والعِشرون : یا بَدیعَ السَّماواتِ ، یا جاعِلَ الظُّلُماتِ ، یا راحِمَ العَبَراتِ ، یا مُقیلَ العَثَراتِ ، یا ساتِرَ العَوراتِ ، یامُحیِیَ الأَمواتِ ، یا مُنزِلَ الآیاتِ ، یا مُضَعِّفَ الحَسَناتِ ، یا ماحِیَ السَّیِّئاتِ ، یا شَدیدَ النَّقِماتِ . الخامِس وَالعِشرون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا مُصَوِّرُ ، یا مُقَدِّرُ ،یا مُدَبِّرُ ، یا مُطَهِّرُ ، یا مُنَوِّرُ ، یا مُیَسِّرُ ، یا مُبَشِّرُ ، یا مُنذِرُ ، یا مُقَدِّمُ ، یا مُؤَخِّرُ . السّادِس وَالعِشرون : یا رَبَّ البَیتِ الحَرامِ ، یا رَبَّ الشَّهرِ الحَرام ، یا رَبَّ البَلَدِ الحَرامِ ، یا رَبَّ الرُّکنِ وَالمَقامِ ، یا رَبَ المَشعَرِ الحَرامِ ، یا رَبَّ المَسجِدِ الحَرامِ ، یا رَبَّ الحِلِّ وَالحَرامِ ، یا رَبَّ النّورِ وَالظَّلامِ ، یا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَالسَّلامِ ، یا رَبَّ القُدرَةِ فِی الأَنامِ . السّابِع وَالعِشرون : یا أحکَمَ الحاکِمینَ ، یا أعدَلَ العادِلینَ ، یا أصدَقَ الصّادِقینَ ، یا أطهَرَ الطّاهِرینَ ، یا أحسَنَ الخالِقینَ ، یاأسرَعَ الحاسِبینَ ، یا أسمَعَ السّامِعینَ ، یا أبصَرَ النّاظِرینَ ، یا أشفَعَ الشّافِعینَ ، یا أکرَمَ الأَکرَمینَ . الثّامِن وَالعِشرون : یا عِمادَ مَن لا عِمادَ لَهُ ، یا سَنَدَ مَن لا سَنَدَ لَهُ ، یا ذُخرَ مَن لا ذُخرَ لَهُ ، یا حِرزَ مَن لا حِرزَ لَهُ ، یا غِیاثَ مَن لا غِیاثَ لَهُ ، یا فَخرَ مَن لا فَخرَ لَهُ ، یا عِزَّ مَن لا عِزَّ لَهُ ، یا مُعینَ مَن لا مُعینَ لَهُ ، یا أنیسَ مَن لا أنَیسَ لَهُ ، یا أمانَ مَن لا أمانَ لَهُ . التّاسِع وَالعِشرون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا عاصِمُ ، یا قائِمُ ، یا دائِمُ ، یا راحِمُ ، یا سالِمُ ، یا حاکِمُ ، یا عالِمُ ، یا قاسِمُ ، یا قابِضُ ، یا باسِطُ . الثَّلاثون : یا عاصِمَ مَنِ استَعصَمَهُ ، یا راحِمَ مَنِ استَرحَمَهُ ، یا غافِرَ مَنِ استَغفَرَهُ ، یا ناصِرَ مَنِ استَنصَرَهُ ، یا حافِظَ مَنِ استَحفَظَهُ ، یا مُکرِمَ مَنِ استَکرَمَهُ ، یا مُرشِدَ مَنِ استَرشَدَهُ ، یا صَریخَ مَنِ استَصرَخَهُ ، یا مُعینَ مَنِ استَعانَهُ ، یامُغیثَ مَنِ استَغاثَهُ . الحادی وَالثَّلاثون : یا عَزیزا لا یُضامُ ، یا لَطیفا لا یُرامُ ، یا قَیّوما لا یَنامُ ، یا دائِما لا یَفوتُ ، یا حَیّا لا یَموتُ ، یا مَلِکا لایَزولُ ، یا باقِیا لا یَفنى ، یا عالِما لا یَجهَلُ یا صَمَدا لا یُطعَمُ ، یا قَوِیّا لا یُضعَفُ . الثّانی وَالثَّلاثون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا أحَدُ ، یا واحِدُ ، یا شاهِدُ ، یا ماجِدُ ، یا حامِدُ ، یا راشِدُ ، یا باعِثُ ، یاوارِثُ ،یا ضارُّ ، یا نافِعُ . الثّالِث وَالثَّلاثون : یا أعظَمَ مِن کُلِّ عَظیمٍ ، یا أکرَمَ مِن کُلِّ کَریمٍ ، یا أرحَمَ مِن کُلِّ رَحیمٍ ، یا أعلَمَ مِن کُلِّ عَلیمٍ ، یا أحکَمَ مِن کُلِّ حَکیمٍ ، یا أقدَمَ مِن کُلِّ قَدیمٍ ، یا أکبَرَ مِن کُلِّ کَبیرٍ ، یا ألطَفَ مِن کُلِّ لَطیفٍ ، یا أجَلَّ مِن کُلِّ جَلیلٍ ، یا أعَزَّ مِن کُلِّ عَزیزٍ . الرّابِع وَالثَّلاثون : یا کَریمَ الصَّفحِ ، یا عَظیمَ المَنِّ ، یا کَثیرَ الخَیرِ ، یا قَدیمَ الفَضلِ ، یا دائِمَ الُّطفِ ، یا لَطیفَ الصُّنعِ ، یا مُنَفِّسَ الکَربِ ، یا کاشِفَ الضُّرِّ ، یا مالِکَ المُلکِ ، یا قاضِیَ الحَقِّ . الخامِس وَالثَّلاثون : یا مَن هُوَ فی عَهدِهِ وَفِیٌ ، یا مَن هُوَ فی وَفائِهِ قَوِیٌّ ، یا مَن هُوَ فی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ ، یا مَن هُوَ فی عُلُوِّهِ قَریبٌ ، یا مَن هُوَ فی قُربِهِ لَطیفٌ ، یا مَن هُوَ فی لُطفِهِ شَریفٌ ، یا مَن هُوَ فی شَرَفِهِ عَزیزٌ ، یا مَن هُوَ فی عِزِّهِ عَظیمٌ ، یا مَن هُوَ فی عَظَمَتِهِ مَجیدٌ ، یا مَن هُوَ فی مَجدِهِ حَمیدٌ . السّادِس وَالثَّلاثون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا کافی ، یا شافی ، یا وافی ، یا مُعافی ، یا هادی ، یا داعی ، یا قاضی ، یاراضی ، یا عالی ، یا باقی . السّابِع وَالثَّلاثون : یا مَن کُلُّ شَیءٍ خاضِعٌ لَهُ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ خاشِعٌ لَهُ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ کائِنٌ لَهُ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍمَوجودٌ بِهِ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ مُنیبٌ إلَیهِ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ خائِفٌ مِنهُ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ قائِمٌ بِهِ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ صائِرٌ إلَیهِ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ یُسَبِّحُ بِحَمدِهِ ، یا مَن کُلُّ شَیءٍ هالِکٌ إلّا وَجهَهُ . الثّامِن وَالثَّلاثون : یا مَن لا مَفَرَّ إلّا إلَیهِ ، یا مَن لا مَفزَعَ إلّا إلَیهِ ، یا مَن لا مَقصَدَ إلّا إلَیهِ ، یا مَن لا مَنجى مِنهُ إلّا إلَیهِ ، یا مَن لا یُرغَبُ إلّا إلَیهِ ، یا مَن لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِهِ ، یا مَن لا یُستَعانُ إلّا بِهِ ، یا مَن لا یُتَوَکَّلُ إلّا عَلَیهِ ، یا مَن لایُرجى إلّا هُوَ ، یا مَن لا یُعبَدُ إلّا إیّاهُ . التّاسِع وَالثَّلاثون : یا خَیرَ المَرهوبینَ ، یا خَیرَ المَرغوبینَ ، یا خَیرَ المَطلوبینَ ، یا خَیرَ المَسؤولینَ ، یا خَیرَ المَقصودینَ ، یا خَیرَ المَذکورینَ ، یا خَیرَ المَشکورینَ ، یا خَیرَ المَحبوبینَ ، یا خَیرَ المَدعُوّینَ ، یا خَیرَ المُستَأنِسینَ . الأَربَعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا غافِرُ ، یا ساتِرُ ، یا قادِرُ ، یا قاهِرُ ، یا فاطِرُ ، یا کاسِرُ ، یا جابِرُ ، یا ذاکِرُ ، یا ناظِرُ ،یا ناصِرُ . الحادی وَالأَربَعون : یا مَن خَلَقَ فَسَوّى ، یا مَن قَدَّرَ فَهَدى ، یا مَن یَکشِفُ البَلوى ، یا مَن یَسمَعُ النَّجوى ، یا مَن یُنقِذُالغَرقى ، یا مَن یُنَجِّی الهَلکى ، یا مَن یَشفِی المَرضى ، یا مَن أضحَکَ وأبکى ، یا مَن أماتَ وأحیا ، یا مَن خَلَقَ الزَّوجَینِ الذَّکَرَ وَالاُنثى . الثّانی وَالأَربَعون : یا مَن فِی البَرِّ وَالبَحرِ سَبیلُهُ ، یا مَن فِی الآفاقِ آیاتُهُ ، یا مَن فِی الآیاتِ بُرهانُهُ ، یا مَن فِی المَماتِ قُدرَتُهُ ، یا مَن فِی القُبورِ عِبرَتُهُ ، یا مَن فِی القِیامَةِ مُلکُهُ ، یا مَن فِی الحِسابِ هَیبَتُهُ ، یا مَن فِی المیزانِ قَضاؤُهُ ، یا مَن فِی الجَنَّةِ ثَوابُهُ ، یا مَن فِی النّارِ عِقابُهُ . الثّالِث وَالأَربَعون : یا مَن إلَیهِ یَهرَبُ الخائِفونَ ، یا مَن إلَیهِ یَفزَعُ المُذنِبونَ ، یا مَن إلَیهِ یَقصُدُ المُنیبونَ ، یا مَن إلَیهِ یَرغَبُ الزّاهِدونَ ، یا مَن إلَیهِ یَلجَأُ المُتَحَیِّرونَ ، یا مَن بِهِ یَستَأنِسُ المُریدونَ(94) ، یا مَن بِهِ یَفتَخِرُ المُحِبّونَ ، یا مَن فی عَفوِهِ یَطمَعُ الخاطِئونَ(95) یا مَن إلَیهِ یَسکُنُ الموقِنونَ ، یا مَن عَلَیهِ یَتَوَکَّلُ المُتَوَکِّلونَ . الرّابِع وَالأَربَعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا حَبیبُ ، یا طَبیبُ ، یا قَریبُ ، یا رَقیبُ ، یا حَسیبُ ، یا مُهیبُ ، یا مُثیبُ ، یامُجیبُ ، یا خَبیرُ ، یا بَصیرُ . الخامِس وَالأَربَعون : یا أقرَبَ مِن کُلِّ قَریبٍ ، یا أحَبَّ مِن کُلِّ حَبیبٍ ، یا أبصَرَ مِن کُلِّ بَصیرٍ ، یا أخبَرَ مِن کُلِّ خَبیرٍ ، یاأشرَفَ مِن کُلِّ شَریفٍ ، یا أرفَعَ مِن کُلِّ رَفیعٍ ، یا أقوى مِن کُلِّ قَوِیٍّ ، یا أغنى مِن کُلِّ غَنِیٍّ ، یا أجوَدَ مِن کُلِ جَوادٍ ، یا أرأَفَ مِن کُلِّ رَؤوفٍ . السّادِس وَالأَربَعون : یا غالِبا غَیرَ مَغلوبٍ ، یا صانِعا غَیرَ مَصنوعٍ ، یا خالِقا غَیرَ مَخلوقٍ ، یا مالِکا غَیرَ مَملوکٍ ، یا قاهِراغَیرَ مَقهورٍ ، یا رافِعا غَیرَ مَرفوعٍ ، یا حافِظا غَیرَ مَحفوظٍ ، یا ناصِرا غَیرَ مَنصورٍ ، یا شاهِدا غَیرَ غائِبٍ ، یاقَریبا غَیرَ بَعیدٍ . السّابِع والأَربَعون : یا نورَ النّورِ ، یا مُنَوِّرَ النّورِ ، یا خالِقَ النّورِ ، یا مُدَبِّرَ النّورِ ، یا مُقَدِّرَ النّورِ ، یا نورَ کُلِّ نورٍ ، یا نورا قَبلَ کُلِّ نورٍ ، یا نورا بَعدَ کُلِّ نورٍ ، یا نورا فَوقَ کُلِّ نورٍ ، یا نورا لَیسَ کَمِثلِهِ نورٌ . الثّامِن وَالأَربَعون : یا مَن عَطاؤُهُ شَریفٌ ، یا مَن فِعلُهُ لَطیفٌ ، یا مَن لُطفُهُ مُقیمٌ ، یا مَن إحسانُهُ قَدیمٌ ، یا مَن قَولُهُ حَقٌّ ، یامَن وَعدُهُ صِدقٌ ، یا مَن عَفوُهُ فَضلٌ ، یا مَن عَذابُهُ عَدلٌ ، یا مَن ذِکرُهُ حُلوٌ ، یا مَن فَضلُهُ عَمیمٌ . التّاسِع وَالأَربَعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا مُسَهِّلُ ، یا مُفَضِّلُ ، یا مُبَدِّلُ ، یا مُذَلِّلُ ، یا مُنَزِّلُ ، یا مُنَوِّلُ ، یا مُفَصِّلُ ، یامُجزِلُ ، یا مُمهِلُ ، یا مُجمِلُ . الخَمسون : یا مَن یَرى ولا یُرى ، یا مَن یَخلُقُ ولا یُخلَقُ ، یا مَن یَهدی ولا یُهدى ، یا مَن یُحیی ولا یُحیا ، یا مَن یُسأَلُ ولا یَسأَلُ ، یا مَن یُطعِمُ ولا یُطعَمُ ، یا مَن یُجیرُ ولا یُجارُ عَلَیهِ ، یا مَن یَقضی ولا یُقضى عَلَیهِ ، یا مَن یَحکُمُ ولا یُحکَمُ عَلَیهِ ، یا مَن لَم یَلِد ولَم یولَد ولَم یَکُن لَهُ کُفُوا أحَدٌ . الحادی وَالخَمسون : یا نِعمَ الحَسیبِ ، یا نِعمَ الطَّبیبِ ، یا نِعمَ الرَّقیبِ ، یا نِعمَ القَریبِ ، یا نِعمَ المُجیبِ ، یا نِعمَ الحَبیبِ ، یانِعمَ الکَفیلِ ، یا نِعمَ الوَکیلِ ، یا نِعمَ المَولى ، یا نِعمَ النَّصیرِ . الثّانی وَالخَمسون : یا سُرورَ العارِفینَ ، یا مُنَى المُحِبّینَ ، یا أنیسَ المُریدینَ ، یا حَبیبَ التَّوّابینَ ، یا رازِقَ المُقِلّینَ ، یا رَجاءَالمَدینینَ(96) ، یا قُرَّةَ عَینِ العابِدینَ ، یا مُنَفِّسا عَنِ المَکروبینَ ، یا مُفَرِّجا عَنِ المَغمومینَ ، یا إلهَ الأَوَّلینَ وَالآخِرینَ . الثّالِث وَالخَمسون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا رَبَّنا ، یا إلهَنا ، یا سَیِّدَنا ، یا مَولانا ، یا ناصِرَنا ، یا حافِظَنا ، یا دَلیلَنا ، یامُعینَنا ، یا حَبیبَنا ، یا طَبیبَنا . الرّابِع وَالخَمسون : یا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَالأَبرارِ ، یا رَبَّ الصِّدّیقینَ وَالأَخیارِ ، یا رَبَّ الجَنَّةِ وَالنّارِ ، یا رَبَّ الصِّغارِ وَالکِبارِ ، یارَبَّ الحُبوبِ وَالثِّمارِ ، یا رَبَّ الأَنهارِ وَالأَشجارِ ، یا رَبَّ الصَّحاری وَالقِفارِ ، یا رَبَّ البَراری وَالبِحارِ ، یا رَبَ اللَّیلِ وَالنَّهارِ ، یا رَبَّ الإِعلانِ وَالإِسرارِ . الخامِس وَالخَمسون : یا مَن نَفَذَ فی کُلِّ شَیءٍ أمرُهُ ، یا مَن لَحِقَ بِکُلِّ شَیءٍ عِلمُهُ ، یا مَن بَلَغَت إلى کُلِّ شَیءٍ قُدرَتُهُ ، یا مَن لا تُحصِی العِبادُ نِعَمَهُ ، یا مَن لا تَبلُغُ الخَلائِقُ شُکرَهُ ، یا مَن لا تُدرِکُ الأَفهامُ جَلالَهُ ، یا مَن لا تَنالُ الأَوهامُ کُنهَهُ ، یا مَنِ العَظَمَةُ وَالکِبرِیاءُ رِداؤُهُ ، یا مَن لا تَرُدُّ العِبادُ قَضاءَهُ ، یا مَن لا مُلکَ إلّا مُلکُهُ ، یا مَن لا عَطاءَ إلّا عَطاؤُهُ . السّادِس وَالخَمسون : یا مَن لَهُ المَثَلُ الأَعلى ، یا مَن لَهُ الصِّفاتُ العُلیا ، یا مَن لَهُ الآخِرَةُ وَالاُولى ، یا مَن لَهُ جَنَّةُ المَأوى ،یا مَن لَهُ الآیاتُ الکُبرى ، یا مَن لَهُ الأَسماءُ الحُسنى ، یا مَن لَهُ الحُکمُ وَالقَضاءُ ، یا مَن لَهُ الهَواءُ وَالفَضاءُ یا مَن لَهُ العَرشُ وَالثَّرى ، یا مَن لَهُ السَّماواتُ العُلى . السّابِع وَالخَمسون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا عَفُوُّ ، یا غَفورُ ، یا صَبورُ ، یا شَکورُ ، یا رَؤوفُ ، یا عَطوفُ ، یا مَسؤولُ ،یا وَدودُ ، یا سُبّوحُ ، یا قُدّوسُ . الثّامِن وَالخَمسون : یا مَن فِی السَّماواتِ(97) عَظَمَتُهُ ، یا مَن فِی الأَرضِ آیاتُهُ ، یا مَن فی کُلِّ شَیءٍ دَلائِلُهُ ، یا مَن فِی البِحارِعَجائِبُهُ ، یا مَن فِی الجِبالِ خَزائِنُهُ ، یا مَن یَبدَأُ الخَلقَ ثُمَّ یُعیدُهُ ، یا مَن إلَیهِ یَرجِعُ الأَمرُ کُلُّهُ ، یا مَن أظهَرَ فی کُلِّ شَیءٍ لُطفَهُ ، یا مَن أحسَنَ کُلَّ شَیءٍ خَلَقَهُ ، یا مَن تَصَرَّفَ فِی الخَلائِقِ قُدرَتُهُ . التّاسِع وَالخَمسون : یا حَبیبَ مَن لا حَبیبَ لَهُ ، یا طَبیبَ مَن لا طَبیبَ لَهُ ، یا مُجیبَ مَن لا مُجیبَ لَهُ ، یا شَفیقَ مَن لا شَفیقَ لَهُ ، یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لَهُ ، یا مُغیثَ مَن لا مُغیثَ لَهُ ، یا دَلیلَ مَن لا دَلیلَ لَهُ ، یا أنیسَ مَن لا أنیسَ لَهُ ، یا راحِمَ مَن لا راحِمَ لَهُ ، یا صاحِبَ مَن لا صاحِبَ لَهُ . السِّتّون : یا کافِیَ مَنِ استَکفاهُ ، یا هادِیَ مَنِ استَهداهُ ، یا کالِئَ مَنِ استَکلاهُ ، یا راعِیَ مَنِ استَرعاهُ ، یا شافِیَ مَنِ استَشفاهُ ، یا قاضِیَ مَنِ استَقضاهُ ، یا مُغنِیَ مَنِ استَغناهُ ، یا موفِیَ مَنِ استَوفاهُ ، یا مُقَوِّیَ مَنِ استَقواهُ ، یا وَلِیَ مَنِ استَولاهُ . الحادی وَالسِّتّون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا خالِقُ یا رازِقُ ، یا ناطِقُ یا صادِقُ ، یا فالِقُ یا فارِقُ ، یا فاتِقُ یا راتِقُ ، یاسابِقُ یا سامِقُ . الثّانی وَالسِّتّون : یا مَن یُقَلِّبُ اللَّیلَ وَالنَّهارَ ، یا مَن جَعَلَ الظُّلُماتِ وَالأَنوارَ ، یا مَن خَلَقَ الظِّلَّ وَالحَرورَ ، یا مَن سَخَّرَالشَّمسَ وَالقَمَرَ ، یا مَن قَدَّرَ الخَیرَ وَالشَّرَّ ، یا مَن خَلَقَ المَوتَ وَالحَیاةَ ، یا مَن لَهُ الخَلقُ وَالأَمرُ ، یا مَن لَم یَتَّخِذ صاحِبَةً ولا وَلَدا ، یا مَن لَیسَ لَهُ شَریکٌ فِی المُلکِ ، یا مَن لَم یَکُن لَهُ وَلِیٌ مِنَ الذُّلِّ . الثّالِثُ وَالسِّتّون : یا مَن یَعلَمُ مُرادَ المُریدینَ ، یا مَن یَعلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ ، یا مَن یَسمَعُ أنینَ الواهِنینَ ، یا مَن یَرى بُکاءَالخائِفینَ ، یا مَن یَملِکُ حَوائِجَ السّائِلینَ ، یا مَن یَقبَلُ عُذرَ التّائِبینَ ، یا مَن لا یُصلِحُ عَمَلَ(98) المُفسِدینَ ، یا مَن لا یُضیعُ أجرَ المُحسِنینَ ، یا مَن لا یَبعُدُ عَن قُلوبِ العارِفینَ ، یا أجوَدَ الأَجوَدینَ . الرّابِعُ وَالسِّتّون : یا دائِمَ البَقاءِ ، یا سامِعَ الدُّعاءِ ، یا واسِعَ العَطاءِ ، یا غافِرَ الخَطاءِ ، یا بَدیعَ السَّماءِ ، یا حَسَنَ البَلاءِ ، یاجَمیلَ الثَّناءِ ، یا قَدیمَ السَّناءِ ، یا کَثیرَ الوَفاءِ ، یا شَریفَ الجَزاءِ . الخامِسُ وَالسَّتّون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا سَتّارُ یا غَفّارُ ، یا قَهّارُ یا جَبّارُ ، یا صَبّارُ یا بارُّ ، یا مُختارُ یا فَتّاحُ ، یا نَفّاحُ یا مُرتاحُ . السّادِسُ وَالسِّتّون : ا مَن خَلَقَنی وسَوّانی ، یا مَن رَزَقَنی ورَبّانی ، یا مَن أطعَمَنی وسَقانی ، یا مَن قَرَّبَنی وأدنانی ، یا مَن عَصَمَنی وکَفانی ، یا مَن حَفِظَنی وکَلانی ، یا مَن أعَزَّنی وأغنانی ، یا مَن وَفَّقَنی وهَدانی ، یا مَن آنَسَنیوآوانی ، یا مَن أماتَنی وأحیانی . السّابِع وَالسِّتّون : یا مَن یُحِقُّ الحَقَّ بِکَلِماتِهِ ، یا مَن یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ ، یا مَن یَحولُ بَینَ المَرءِ وقَلبِهِ ، یا مَن لا تَنفَعُ الشَّفاعَةُ إلّا بِإِذنِهِ ، یا مَن هُوَ أعلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبیلِهِ ، یا مَن لا مُعَقِّبَ لِحُکمِهِ ، یا مَن لا رادَّ لِقَضائِهِ ، یا مَنِ انقادَ کُلُّ شَیءٍ لِأَمرِهِ ، یا مَنِ السَّماواتُ مَطوِیّاتٌ بِیَمینِهِ ، یا مَن یُرسِلُ الرِّیاحَ بُشرا بَینَ یَدَی رَحمَتِهِ . الثّامِنُ وَالسِّتّون : یا مَن جَعَلَ الأَرضَ مِهادا ، یا مَن جَعَلَ الجِبالَ أوتادا ، یا مَن جَعَلَ الشَّمسَ سِراجا ، یا مَن جَعَلَ القَمَرَنورا ، یا مَن جَعَلَ اللَّیلَ لِباسا ، یا مَن جَعَلَ النَّهارَ مَعاشا ، یا مَن جَعَلَ النَّومَ سُباتا ، یا مَن جَعَلَ السَّماءَ بِناءً ، یامَن جَعَلَ الأَشیاءَ أزواجا ، یا مَن جَعَلَ النّارَ مِرصادا . التّاسِعُ وَالسِّتّون : اللّهُمَّ إنّی أسأَ لُکَ بِاسمِکَ یا سَمیعُ یا شَفیعُ ، یا رَفیعُ یا مَنیعُ ، یا سَریعُ یا بَدیعُ ، یا کَبیرُ یا قَدیرُ ، یا خَبیرُیا مُجیرُ . السَّبعون : یا حَیّا قَبلَ کُلِّ حَیٍ ، یا حَیّا بَعدَ کُلِّ حَیٍ ، یا حَیُّ الَّذی لَیسَ کَمِثلِهِ حَیٌ ، یا حَیُ الَّذی لا یُشارِکُهُ حَیٌ ، یاحَیُالَّذی لا یَحتاجُ إلى حَیٍ ، یا حَیُ الَّذی یُمیتُ کُلَّ حَیٍّ ، یا حَیُ الَّذی یَرزُقُ کُلَّ حَیٍ ، یا حَیّا لَم یَرِثِ الحَیاةَ مِن حَیٍ ، یا حَیُ الَّذی یُحیِی المَوتى ، یا حَیُ یا قَیّومُ لا تَأخُذُهُ سِنَةٌ ولا نَومٌ . الحادی وَالسَّبعون : یا مَن لَهُ ذِکرٌ لا یُنسى ، یا مَن لَهُ نورٌ لا یُطفى ، یا مَن لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ ، یا مَن لَهُ مُلکٌ لا یَزولُ ، یا مَن لَهُ ثَناءٌ لا یُحصى ، یا مَن لَهُ جَلالٌ لا یُکَیَّفُ ، یا مَن لَهُ کَمالٌ لا یُدرَکُ ، یا مَن لَهُ قَضاءٌ لا یُرَدُّ ، یا مَن لَهُ صِفاتٌ لاتُبَدَّلُ ، یا مَن لَهُ نُعوتٌ لا تُغَیَّرُ . الثّانی وَالسَّبعون : یا رَبَّ العالَمینَ ، یا مالِکَ یَومِ الدّینِ ، یا غایَةَ الطّالِبینَ ، یا ظَهرَ اللّاجِئینَ ، یا مُدرِکَ الهارِبینَ ، یا مَن یُحِبُّ الصّابِرینَ ، یا مَن یُحِبُّ التَّوّابینَ ، یا مَن یُحِبُّ المُتَطَهِّرینَ ، یا مَن یُحِبُّ المُحسِنینَ ، یا مَن هُوَ أعلَمُ بِالمُهتَدینَ . الثّالِثُ وَالسَّبعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا شَفیقُ یا رَفیقُ ، یا حَفیظُ یا مُحیطُ ، یا مُقیتُ یا مُغیثُ ، یا مُعِزُّ یا مُذِلُّ ، یامُبدِئُ یا مُعیدُ . الرّابِعُ وَالسَّبعون : یا مَن هُوَ أحَدٌ بِلا ضِدٍّ ، یا مَن هُوَ فَردٌ بِلا نِدٍّ ، یا مَن هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیبٍ ، یا مَن هُوَ وَترٌ بِلا کَیفٍ ، یا مَن هُوَ قاضٍ بِلا حَیفٍ ، یا مَن هُوَ رَبٌّ بِلا وَزیرٍ ، یا مَن هُوَ عَزیزٌ بِلا ذُلٍّ ، یا مَن هُوَ غَنِیٌ بِلا فَقرٍ ، یا مَن هُوَ مَلِکٌ بِلا عَزلٍ ، یا مَن هُوَ مَوصوفٌ بِلا شَبیهٍ . الخامِسُ وَالسَّبعون : یا مَن ذِکرُهُ شَرَفٌ لِلذّاکِرینَ ، یا مَن شُکرُهُ فَوزٌ لِلشّاکِرینَ ، یا مَن حَمدُهُ عِزٌّ لِلحامِدینَ ، یا مَن طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلمُطیعینَ ، یا مَن بابُهُ مَفتوحٌ لِلطّالِبینَ ، یا مَن سَبیلُهُ واضِحٌ لِلمُنیبینَ ، یا مَن آیاتُهُ بُرهانٌ لِلنّاظِرینَ ، یا مَن کِتابُهُ تَذکِرَةٌ لِلمُتَّقینَ ، یا مَن رِزقُهُ عُمومٌ لِلطّائِعینَ وَالعاصینَ ، یا مَن رَحمَتُهُ قَریبٌ مِنَ المُحسِنینَ . السّادِسُ وَالسَّبعون : یا مَن تَبارَکَ اسمُهُ ، یا مَن تَعالى جَدُّهُ ، یا مَن لا إلهَ غَیرُهُ ، یا مَن جَلَّ ثَناؤُهُ ، یا مَن تَقَدَّسَت أسماؤُهُ ،یا مَن یَدومُ بَقاؤُهُ ، یا مَنِ العَظَمَةُ بَهاؤُهُ ، یا مَنِ الکِبرِیاءُ رِداؤُهُ ، یا مَن لا تُحصى آلاؤُهُ ، یا مَن لا تُعَدُّ نَعماؤُهُ . السّابِعُ وَالسَّبعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا مُعینُ یا أمینُ ، یا مُبینُ یا مَتینُ ، یا مَکینُ یا رَشیدُ ، یا حَمیدُ یا مَجیدُ ، یاشَدیدُ یا شَهیدُ . الثّامِنُ وَالسَّبعون : یا ذَا العَرشِ المَجیدِ ، یا ذَا القَولِ السَّدیدِ ، یا ذَا الفِعلِ الرَّشیدِ ، یا ذَا البَطشِ الشَّدیدِ ، یا ذَا الوَعدِوَالوَعیدِ ، یا مَن هُوَ الوَلِیُ الحَمیدُ ، یا مَن هُوَ فَعّالٌ لِما یُریدُ ، یا مَن هُوَ قَریبٌ غَیرُ بَعیدٍ ، یا مَن هُوَ عَلى کُلِّ شَیءٍ شَهیدٌ ، یا مَن هُوَ لَیسَ بِظَلّامٍ لِلعَبیدِ . التّاسِعُ وَالسَّبعون : یا مَن لا شَریکَ لَهُ ولا وَزیرَ ، یا مَن لا شَبیهَ لَهُ ولا نَظیرَ ، یا خالِقَ الشَّمسِ وَالقَمَرِ المُنیرِ ، یا مُغنِیَالبائِسِ الفَقیرِ ،یا رازِقَ الطِّفلِ الصَّغیرِ ، یا راحِمَ الشَّیخِ الکَبیرِ ، یا جابِرَ العَظمِ الکَسیرِ ، یا عِصمَةَ الخائِفِ المُستَجیرِ ، یا مَن هُوَ بِعِبادِهِ خَبیرٌ بَصیرٌ ، یا مَن هُوَ عَلى کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . الثَّمانون : یا ذَا الجُودِ وَالنِّعَمِ ، یا ذَا الفَضلِ وَالکَرَمِ ، یا خالِقَ اللَّوحِ وَالقَلَمِ ، یا بارِئَ الذَّرِّ وَالنَّسَمِ ، یا ذَا البَأسِ وَالنِّقَمِ ، یامُلهِمَ العَرَبِ وَالعَجَمِ ، یا کاشِفَ الضُّرِّ وَالأَلَم ، یا عالِمَ السِّرِّ وَالهِمَمِ ، یا رَبَّ البَیتِ وَالحَرَمِ ، یا مَن خَلَقَ الأَشیاءَمِنَ العَدَمِ . الحادی وَالثَّمانون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا فاعِلُ یا جاعِلُ ، یا قابِلُ یا کامِلُ ، یا فاضِلُ یا فاصِلُ(99) ، یا عادِلُ یا غالِبُ ، یا طالِبُ یا واهِبُ . الثّانی وَالثَّمانون : یا مَن أنعَمَ بِطَولِهِ ، یا مَن أکرَمَ بِجودِهِ ، یا مَن جادَ بِلُطفِهِ ، یا مَن تَعَزَّزَ بِقُدرَتِهِ ، یا مَن قَدَّرَ بِحِکمَتِهِ ، یامَن حَکَمَ بِتَدبیرِهِ ، یا مَن دَبَّرَ بِعِلمِهِ ، یا مَن تَجاوَزَ بِحِلمِهِ ، یا مَن دَنا فی عُلُوِّهِ ، یا مَن عَلا فی دُنُوِّهِ . الثّالِثُ وَالثَّمانون : یا مَن یَخلُقُ ما یَشاءُ ، یا مَن یَفعَلُ ما یَشاءُ ، یا مَن یَهدی مَن یَشاءُ ، یا مَن یُضِلُّ مَن یَشاءُ ، یا مَن یُعَذِّبُ مَن یَشاءُ ، یا مَن یَغفِرُ لِمَن یَشاءُ ، یا مَن یُعِزُّ مَن یَشاءُ ، یا مَن یُذِلُّ مَن یَشاءُ ، یا مَن یُصَوِّرُ فِی الأَرحامِ ما یَشاءُ ، یا مَن یَختَصُّ بِرَحمَتِهِ مَن یَشاءُ . الرّابِعُ وَالثَّمانون : یا مَن لَم یَتَّخِذ صاحِبَةً ولا وَلَدا ، یا مَن جَعَلَ لِکُلِّ شَیءٍ قَدرا ، یا مَن لا یُشرِکُ فی حُکمِهِ أحَدا ، یا مَن جَعَلَ المَلائِکَةَ رُسُلاً ، یا مَن جَعَلَ فِی السَّماءِ بُروجا ، یا مَن جَعَلَ الأَرضَ قَرارا ، یا مَن خَلَقَ مِنَ الماءِ بَشَراً ، یا مَن جَعَلَ لِکُلِّ شَیءٍ أمَدا ، یا مَن أحاطَ بِکُلِّ شَیءٍ عِلما ، یا مَن أحصى کُلَّ شَیءٍ عَدَدا . الخامِسُ وَالثَّمانون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا أوَّلُ یا آخِرُ ، یا باطِنُ یا ظاهِرُ ، یا بَرُّ یا حَقُّ ، یا فَردُ یا وَترُ ، یا صَمَدُ یاسَرمَدُ . السّادِسُ وَالثَّمانون : یا خَیرَ مَعروفٍ عُرِفَ ، یا أفضَلَ مَعبودٍ عُبِدَ ، یا أجَلَّ مَشکورٍ شُکِرَ ، یا أعَزَّ مَذکورٍ ذُکِرَ ، یا أعلى مَحمودٍ حُمِدَ ، یا أقدَمَ مَوجودٍ طُلِبَ ، یا أرفَعَ مَوصوفٍ وُصِفَ ، یا أکبَرَ مَقصودٍ قُصِدَ ، یا أکرَمَ مَسؤولٍ سُئِلَ ، یا أشرَفَ مَحبوبٍ عُلِمَ . السّابِعُ وَالثَّمانون : یا حَبیبَ الباکینَ ، یا سَیِّدَ المُتَوَکِّلینَ ، یا هادِیَ المُضِلّینَ ، یا وَلِیَ المُؤمِنینَ ، یا أنیسَ الذّاکِرینَ ، یامَفزَعَ المَلهوفینَ ، یا مُنجِیَ الصّادِقینَ ، یا أقدَرَ القادِرینَ ، یا أعلَمَ العالِمینَ ، یا إلهَ الخَلقِ أجمَعینَ . الثّامِنُ وَالثَّمانون : یا مَن عَلا فَقَهَرَ ، یا مَن مَلَکَ فَقَدَرَ ، یا مَن بَطَنَ فَخَبَرَ ، یا مَن عُبِدَ فَشَکَرَ ، یا مَن عُصِیَ فَغَفَرَ ، یا مَن لاتَحویهِ الفِکَرُ ، یا مَن لا یُدرِکُهُ بَصَرٌ ، یا مَن لا یَخفى عَلَیهِ أثَرٌ ، یا رازِقَ البَشَرِ ، یا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ . التّاسِعُ وَالثَّمانون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا حافِظُ یا بارِئُ ، یا ذارِئُ یا باذِخُ ، یا فارِجُ یا فاتِحُ ، یا کاشِفُ یا ضامِنُ ، یاآمِرُ یا ناهی . التِّسعون : یا مَن لا یَعلَمُ الغَیبَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یَصرِفُ السُّوءَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یَخلُقُ الخَلقَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یَغفِرُالذَّنبَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یُتِمُّ النِّعمَةَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یُقَلِّبُ القُلوبَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یُدَبِّرُ الأَمرَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یُنَزِّلُ الغَیثَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یَبسُطُ الرِّزقَ إلّا هُوَ ، یا مَن لا یُحیِی المَوتى إلّا هُوَ . الحادی وَالتِّسعون : یا مُعینَ الضُّعَفاءِ ، یا صاحِبَ الغُرَباءِ ، یا ناصِرَ الأَولِیاءِ ، یا قاهِرَ الأَعداءِ ، یا رافِعَ السَّماءِ ، یا أنیسَ الأَصفِیاءِ ، یا حَبیبَ الأَتقِیاءِ ، یا کَنزَ الفُقَراءِ ، یا إلهَ الأَغنِیاءِ ، یا أکرَمَ الکُرَماءِ . الثانی وَالتِّسعون : یا کافِیا مِن کُلِّ شَیءٍ ، یا قائِما عَلى کُلِّ شَیءٍ ،یا مَن لا یُشبِهُهُ شَیءٌ ، یا مَن لا یَزیدُ فی مُلکِهِ شَیءٌ ، یامَن لا یَخفى عَلَیهِ شَیءٌ ، یا مَن لا یَنقُصُ مِن خَزائِنِهِ شَیءٌ ، یا مَن لَیسَ کَمِثلِهِ شَیءٌ ، یا مَن لا یَعزُبُ عَن عِلمِهِ شَیءٌ(100) ، یا مَن هُوَ خَبیرٌ بِکُلِّ شَیءٍ ، یا مَن وَسِعَت رَحمَتُهُ کُلَّ شَیءٍ . الثّالِثُ وَالتِّسعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا مُکرِمُ یا مُطعِمُ ، یا مُنعِمُ یا مُعطی ، یا مُغنی یا مُقنی ، یا مُفنی یا مُحیی ، یامُرضی یا مُنجی . الرّابِعُ وَالتِّسعون : یا أوَّلَ کُلِّ شَیءٍ وآخِرَهُ ، یا إلهَ کُلِّ شَیءٍ ومَلیکَهُ ، یا رَبَّ کُلِّ شَیءٍ وصانِعَهُ ، یا بارِئَ(101) کُلِّ شَیءٍ وخالِقَهُ ، یا قابِضَ کُلِّ شَیءٍ وباسِطَهُ ، یا مُبدِئَ کُلِّ شَیءٍ ومُعیدَهُ ، یا مُنشِئَ کُلِّ شَیءٍ ومُقَدِّرَهُ ، یا مُکَوِّنَ کُلِّ شَیءٍ ومُحَوِّلَهُ ، یا مُحیِیَ کُلِّ شَیءٍ ومُمیتَهُ ، یا خالِقَ کُلِّ شَیءٍ ووارِثَهُ . الخامِسُ وَالتِّسعون : یا خَیرَ ذاکِرٍ ومَذکورٍ ، یا خَیرَ شاکِرٍ ومَشکورٍ ، یا خَیرَ حامِدٍ ومَحمودٍ ، یا خَیرَ شاهِدٍ ومَشهودٍ ، یاخَیرَ داعٍ ومَدعُوٍّ ، یا خَیرَ مُجیبٍ ومُجابٍ ، یا خَیرَ مُؤنِسٍ وأنیسٍ ، یا خَیرَ صاحِبٍ وجَلیسٍ ، یا خَیرَ مَقصودٍومَطلوبٍ ، یا خَیرَ حَبیبٍ ومَحبوبٍ . السّادِسُ وَالتِّسعون : یا مَن هُوَ لِمَن دَعاهُ مُجیبٌ ، یا مَن هُوَ لِمَن أطاعَهُ حَبیبٌ ، یا مَن هُوَ إلى مَن أحَبَّهُ قَریبٌ ، یا مَن هُوَبِمَنِ استَحفَظَهُ رَقیبٌ ، یا مَن هُوَ بِمَن رَجاهُ کَریمٌ ، یا مَن هُوَ بِمَن عَصاهُ حَلیمٌ ، یا مَن هُوَ فی عَظَمَتِهِ رَحیمٌ ،یا مَن هُوَ فی حِکمَتِهِ عَظیمٌ ، یا مَن هُوَ فی إحسانِهِ قَدیمٌ ، یا مَن هُوَ بِمَن أرادَ عَلیمٌ . السّابِعُ وَالتِّسعون : اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِاسمِکَ یا مُسَبِّبُ ، یا مُرَغِّبُ ، یا مُقَلِّبُ ، یا مُعَقِّبُ ، یا مُرَتِّبُ ، یا مُخَوِّفُ ، یا مُحَذِّرُ ، یامُذَکِّرُ ، یا مُسَخِّرُ ، یا مُغَیِّرُ . الثّامِنُ وَالتِّسعون : یا مَن عِلمُهُ سابِقٌ ، یا مَن وَعدُهُ صادِقٌ ، یا مَن لُطفُهُ ظاهِرٌ ، یا مَن أمرُهُ غالِبٌ ، یا مَن کِتابُهُ مُحکَمٌ ، یامَن قَضاؤُهُ کائِنٌ ، یا مَن قُرآنُهُ مَجیدٌ ، یا مَن مُلکُهُ قَدیمٌ ، یا مَن فَضلُهُ عَمیمٌ ، یا مَن عَرشُهُ عَظیمٌ . التّاسِعُ وَالتِّسعون : یا مَن لا یَشغَلُهُ سَمعٌ عَن سَمعٍ ، یا مَن لا یَمنَعُهُ فِعلٌ عَن فِعلٍ ، یا مَن لا یُلهیهِ قَولٌ عَن قَولٍ ، یا مَن لایُغَلِّطُهُ سُؤالٌ عَن سُؤالٍ ، یا مَن لا یَحجُبُهُ شَیءٌ عَن شَیءٍ ، یا مَن لا یُبرِمُهُ إلحاحُ المُلِحّینَ ، یا مَن هُوَ غایَةُ مُرادِ المُریدینَ ، یا مَن هُوَ مُنتَهى هِمَمِ العارِفینَ ، یا مَن هُوَ مُنتَهى طَلَبِ الطّالِبینَ ، یا مَن لا یَخفى عَلَیهِ ذَرَّةٌ فِیالعالَمینَ . المِئَة : یا حَلیما لا یَعجَلُ ، یا جَوادا لا یَبخَلُ ، یا صادِقا لا یُخلِفُ ، یا وَهّابا لا یَمَلُّ ، یا قاهِرا لا یُغلَبُ ، یا عَظیما لایوصَفُ ، یا عَدلاً لا یَحیفُ ، یا غَنِیّا لا یَفتَقِرُ ، یا کَبیرا لا یَصغَرُ ، یا حافِظا لا یَغفُلُ . سُبحانَکَ یا لا إلهَ إلّا أنتَ ، الغَوثَ الغَوثَ ، خَلِّصنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ .(102)
8730.المصباح ، کفعمى : دعاى «جوشن کبیر» ،(103) از پیامبر صلى الله علیه و آله روایت شده است و صد بخش است و در هر بخشى ده نام آمده است(104) و در آخر هر بخش آن ، مى گویى: «منزّهى تو ، اى آن که معبودى جز تو نیست! به فریاد رس ، به فریاد رس . پروردگارا! ما را از آتش ، نجات بده». یکم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى اللّه ، اى بخشایشگر ، اى مهربان ، اى بزرگوار ، اى بر پا دارنده ، اى بزرگ ، اى دیرین ، اى دانا ، اى بردبار ، اى حکیم!». دوم . «اى سَرور سَروران ، اى اجابت کننده دعاها ، اى بالابَرَنده رتبه ها، اى سرپرست نیکى ها، اى آمرزنده خطاها ، اى برآورنده خواسته ها، اى پذیرنده توبه ها، اى شنواى صداها ، اى داناى نهان ها، اى زداینده بلاها!». سوم . «اى بهترینِ آمرزندگان ، اى بهترینِ گشایندگان ، اى بهترینِ یاوران ، اى بهترینِ داوران ، اى بهترینِ روزى دهندگان ، اى بهترینِ میراثبَران ، اى بهترینِ ستایشگران ، اى بهترینِ یادآوران ، اى بهترینِ نازل کنندگان ، اى بهترینِ نیکوکاران!». چهارم . «اى که عزّت و زیبایى ، از آنِ اوست! اى که قدرت و کمال ، از آنِ اوست! اى که فرمان روایى و جلال ، از آنِ اوست! اى آن که بزرگ و والاست! اى پدیدآورنده ابرهاى سنگین و پُربار! اى آن که سختْ کیفر است! اى آن که زودْحسابگر است! اى آن که عقوبتش سخت است! اى آن که پاداش نیکو ، نزد اوست! اى آن که اصل علوم و حقایق ، پیش اوست!». پنجم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى مِهروَرز ، اى نعمت بخش ، اى پاداش دهنده ، اى برهان ، اى حاکم ، اى مایه خشنودى ، اى آمرزنده ، اى وارسته ، اى یارى خواسته شده ، اى صاحب نعمت و بخشنده نعمت بیان!». ششم . «اى آن که هر چیزى در برابر عظمتش فروتن است ! اى آن که هر چیزى تسلیم قدرت اوست ! اى آن که هر چیزى در برابر قدرتش خوار است ! اى آن که هر چیزى در برابر هیبتش خاضع است ! اى آن که هر چیزى رامِ خشیت اوست ! اى آن که کوه ها از بیم او از هم مى شکافند ! اى آن که آسمان ها به فرمان او بر پایند ! اى آن که زمین ها به اذن او پا بر جایند ! اى آن که رعد ، با ستایش ، تسبیحگوى اوست ! اى آن که بر اهل مملکت خویش ، ستم نمى کند!». هفتم . «اى بخشاینده خطاها ، اى زداینده بلاها ، اى نهایتِ آرزوها ، اى افزون کننده عطاها ، اى بخشنده هدایا ، اى روزى بخش بندگان ، اى برآورنده آرزوها ، اى شنواى شِکوه ها ، اى برانگیزنده آفریده ها ، اى آزادکننده اسیران!». هشتم . «اى صاحب ستایش و ثنا ، اى صاحب فخر و شُکوه ، اى صاحب والایى و بزرگى ، اى صاحب پیمان و وفا ، اى صاحب بخشایش و رضا ، اى صاحب نعمت و عطا ، اى صاحب تفکیک و تقدیر ، اى صاحب عزّت و جاودانگى ، اى صاحب سخاوت و بخشندگى ، اى صاحب موهبت ها و نعمت ها!». نهم . «خداوندا! تو را مى خوانم ، اى بازْدارنده ، اى زُداینده ، اى بالابَرَنده ، اى آفریننده، اى سودرساننده، اى شنونده،اى گردآورنده، اى شفاعت پذیر ، اى گسترده رحمت ، اى گسترنده!». دهم . «اى پدیدآورنده هر پدیده ، اى آفریننده هر آفریده ، اى روزى رسان هر روزى خورنده ، اى صاحب هر بنده ، اى زُداینده هر غصّه ، اى اندوه زداى هر غم زده ، اى رحم کننده [بر] هر رحمت شده ، اى یاور هر بى کس ، اى پوشاننده هر عیبناک ، اى پناهگاه هر رانده شده!». یازدهم . «اى پشتوانه من در هنگام سختى ام ، اى امید من در هنگام مصیبتم ، اى همدم من در هنگام وحشتم ، اى همنشین من در هنگام غربتم ، اى سرپرست من در هنگام نعمت دارى ام ، اى پناه من در هنگام گرفتارى ام ، اى راه نماى من در هنگام سرگردانى ام ، اى مایه بى نیازىِ من در هنگام نیازمندى ام ، اى پناهگاه من در هنگام درماندگى ام، اى یاور من در هنگام هراسانى ام!». دوازدهم . «اى داناى غیب ها ، اى آمرزنده گناه ها، اى پوشاننده عیب ها، اى زُداینده سختى ها ، اى دگرگون ساز دل ها، اى طبیب قلب ها ، اى روشنگر دل ها، اى همدم دل ها ، اى از بین بَرَنده غم ها ، اى زُداینده اندوه ها!». سیزدهم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى باعظمت ، اى زیبا ، اى نگه دار ، اى عهده دار ، اى راه نما ، اى روى آور [به هستى] ، اى چیره [بر قدرت ها] ، اى عطابخش ، اى پوزش پذیر ، اى کارساز!» . چهاردهم . «اى ره نماى سرگشتگان ، اى فریادرس یارى خواهان ، اى دادرس دادخواهان ، اى پناه پناهجویان ، اى امان ترسیدگان ، اى یاور مؤمنان ، اى رحم کننده بر بینوایان ، اى پناهگاه گنهکاران ، اى آمرزنده خطاکاران ، اى پاسخگوى دعاى درماندگان!». پانزدهم . «اى صاحب بخشندگى و نیکى ، اى صاحب نعمت و منّت ، اى صاحب امنیّت و امان ، اى صاحب قداست و پاکى ، اى صاحب حکمت و گویایى ، اى صاحب رحمت و رضوان ، اى صاحب حجّت و برهان ، اى صاحب عظمت و فرمان روایى ، اى صاحب عطوفت و یارى رسانى ، اى صاحب گذشت و آمرزش!». شانزدهم . «اى آن که پروردگار هر چیز است ! اى آن که معبود هر چیز است ! اى آن که آفریننده هر چیز است ! اى آن که پدیدآورنده هر چیز است ! اى آن که پیش از هر چیز [بوده]است ! اى آن که پس از هر چیز است ! اى آن که برتر از هر چیز است ! اى آن که دانا به هر چیز است ! اى آن که توانا بر هر چیز است ! اى آن که مى ماند و هر چیزى فانى مى شود!». هفدهم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى ایمنى بخش ، اى مقتدر ، اى هستى بخش ، اى تلقین کننده ، اى روشنگر ، اى آسان ساز ، اى قدرت بخش ، اى آراسته ساز ، اى آشکارکننده ، اى تقسیم کننده!». هجدهم . «اى آن که در فرمان روایى اش پایدار است ! اى آن که در پادشاهى اش دیرین است ! اى آن که در شُکوهش بزرگ است ! اى آن که به بندگانش مهربان است ! اى آن که به هر چیزى داناست ! اى آن که با نافرمانش بردبار است ! اى آن که به امیدوارش بخشنده است ! اى آن که در آفرینشش حکیم است ! اى آن که در حکمتش با لطف است ! اى آن که در لطف و رحمتش دیرین است!» . نوزدهم . «اى آن که جز به احسان او امید نیست ! اى آن که بخشایش ، جز از او درخواست نمى شود! اى آن که جز به نیکى او چشم امید نیست ! اى آن که جز از دادگرى اش بیمى نیست ! اى آن که جز فرمان روایىِ او پایدار نیست ! اى آن که حکومتى جز حکومتش نیست ! اى آن که رحمتش فراگیرِ هر چیز است ! اى آن که رحمتش پیش از خشم اوست ! اى آن که دانشش در بر گیرنده هر چیز است ! اى آن که هیچ کس همچون او نیست!» . بیستم . «اى زُداینده اندوه ، اى برطرف سازِ غم ، اى آمرزنده گناه ، اى پذیراى توبه ، اى آفریننده خَلق ، اى درستْ وعده ، اى وفاکننده به پیمان ، اى داناى نهان ، اى شکافنده دانه ، اى روزى بخش مردم!» . بیست و یکم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى والا ، اى وفاکننده ، اى بى نیاز ، اى دارا ، اى داناى مهربان ، اى خشنودساز ، اى پاک ، اى سرآغاز ، اى نیرومند ، اى سرپرست!» . بیست و دوم . «اى آن که زیبایى را آشکار کرد ! اى آن که زشتى را پوشاند ! اى آن که بندگان را به گناه نگرفت ! اى آن که پرده را ندرید ! اى بزرگْ بخشایش ، اى نیکوگذشت ، اى گسترده آمرزش ، اى گشاده دست به رحمت ، اى آگاه از هر راز نهان ، اى نهایت هر شِکوه!» . بیست و سوم . «اى صاحب نعمت سرشار ، اى صاحب رحمت گسترده ، اى صاحب نعمت پیشین ، اى صاحب حکمت رسا ، اى صاحب قدرت کامل ، اى صاحب برهان محکم ، اى صاحب بزرگوارىِ آشکار ، اى صاحب عزّت ابدى ، اى صاحب نیروى استوار ، اى صاحب عظمت دست نیافتنى!». بیست و چهارم . «اى پدیدآورنده آسمان ها ، اى آفریننده تاریکى ها، اى رحم کننده بر اشک ها ، اى خطابخش لغزش ها ، اى پوشاننده عیب ها ، اى حیات بخش مُرده ها ، اى نازل کننده آیه ها ، اى افزون سازِ نیکى ها، اى زُداینده گناه ها ، اى سختْ انتقام!». بیست و پنجم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى صورت آفرین ، اى تقدیرکننده ، اى تدبیرکننده ، اى پاک کننده ، اى روشنى بخش ، اى آسان ساز ، اى بشارت دهنده ، اى بیم دهنده ، اى پیش اندازنده ، اى تأخیراَندازنده!». بیست و ششم . «اى پروردگار خانه گرامى (کعبه) ، اى پروردگار ماه حرام ، اى پروردگار شهر اَمن (مکّه) ، اى پروردگار رُکن و مَقام ، اى پروردگار مشعر الحرام ، اى پروردگار مسجد الحرام ، اى پروردگار غیر حَرَم و حَرَم ، اى پروردگار روشنى و تاریکى ، اى پروردگار درود و سلام ، اى پروردگار قدرت در میان مردم!». بیست و هفتم . «اى برترینِ داوران ، اى دادگرترینِ دادگران ، اى راستگوترینِ راستگویان ، اى پاک ترینِ پاکان ، اى بهترینِ آفرینندگان ، اى سریع ترینِ حسابگران ، اى شنواترینِ شنوایان ، اى بیناترینِ بینندگان ، اى شفاعت پذیرترینِ شفاعت پذیران ، اى بزرگوارترینِ بزرگواران!» . بیست و هشتم . «اى تکیه گاه آن که بى تکیه گاه است ! اى نگهدار آن که بى نگهدار است ! اى پشتوانه آن که بى پشتوانه است ! اى نگهبان آن که بى نگهبان است ! اى دادرس آن که بى دادرس است ! اى فخر آن که بى افتخار است ! اى عزّت بخش آن که بى عزّت است ! اى یارى رسان آن که بى یاور است ! اى همدم آن که بى همدم است ! اى ایمنى بخش آن که بى امان است!» . بیست و نهم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى نگه دارنده ، اى بر پا دارنده ، اى همیشگى ، اى صاحب رحمت ، اى سلامت بخش ، اى داور ، اى دانا ، اى تقسیم کننده ، اى گیرنده ، اى گشاینده!». سى ام . «اى نگهدار آن که از او نگهدارى مى طلبد ! اى رحم کننده بر آن که از او رحمت مى خواهد ! اى بخشاینده آن که از او آمرزش مى طلبد ! اى یاور آن که از او یارى مى جوید ! اى حفظ کننده آن که از او محافظت مى طلبد ! اى گرامى دارنده آن که از او کرامت مى خواهد ! اى راه نماى آن که از او هدایت مى طلبد ! اى فریادرسِ آن که او را به فریادرسى مى خوانَد ! اى یاریگر آن که از او کمک مى طلبد ! اى دادرسِ آن که او را به دادخواهى مى خواند!». سى و یکم . «اى قدرتمندى که خوار نمى گردد ! اى لطیفى که دست نیافتنى است ! اى پاینده اى که نمى خوابد ! اى ابدى اى که نابود نمى شود ! اى زنده اى که نمى میرد ! اى فرمان روایى که حکومتش پایان نمى پذیرد ! اى باقى بى فنا ، اى داناى بى جهل ! اى بى نیازى که نیازمند غذا نیست ! اى نیرومندى که ناتوان نمى گردد!». سى و دوم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى یکتا ، اى یگانه ، اى گواه ، اى باعظمت ، اى ستایش کننده ، اى راه نما ، اى برانگیزنده ، اى میراثبَر ، اى زیان رسان ، اى سودبخش!». سى و سوم . «اى بزرگ تر از هر بزرگ ، اى باکرامت تر از هر کریم ، اى مهربان تر از هر مهربان ، اى داناتر از هر دانا ، اى حکیم تر از هر حکیم ، اى پیشین تر از هر دیرین ، اى بزرگ تر از هر بزرگ ، اى مِهرورزتر از هر صاحب لطف ، اى شکوهمندتر از هر باشُکوه ، اى پیروزمندتر از هر پیروز!» . سى و چهارم . «اى درگذرنده بزرگوار ، اى نعمت بخش بزرگ ، اى دارنده خیرِ بسیار ، اى دیرین عطا ، اى پیوسته لطف ، اى ظریفْ آفرینش ، اى غم زُدا ، اى زُداینده رنج ، اى مالک فرمان روایى ، اى دادگر حق!». سى و پنجم . «اى آن که در پیمانش اهل وفاست ! اى آن که در وفایش تواناست ! اى آن که در توانایى اش والاست ! اى آن که در والایى اش نزدیک است ! اى آن که در نزدیکى اش لطیف است ! اى آن که در لطفش شریف است ! اى آن که در شرافتش قدرتمند است ! اى آن که در قدرتمندى اش بزرگوار است ! اى آن که در بزرگوارى اش شکوهمند است ! اى آن که در شُکوهش ستوده است!» . سى و ششم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى کفایت کننده ، اى شفابخش ، اى وفاکننده ، اى عافیت دهنده ، اى هدایتگر ، اى دعوتگر ، اى دادگر ، اى راضى شونده ، اى والامقام ، اى پاینده!». سى و هفتم . «اى آن که هر چیز ، خاضع براى اوست! اى آن که هر چیز ، خاشع براى اوست! اى آن که هر چیز ، براى او هست! اى آن که هر چیز ، به سبب او هست! اى آن که هر چیز ، بازگردنده به سوى اوست! اى آن که هر چیز ، ترسان از اوست! اى آن که هر چیز، بر پا به اوست! اى آن که هر چیز ، رونده به سوى اوست! اى آن که هر چیز ، با ستایش ، تسبیحگوى اوست! اى آن که هر چیز ، نابودشدنى است ، جز ذات او!». سى و هشتم . «اى آن که گریزگاهى جز به سوى او نیست ! اى آن که پناهگاهى جز درگاه او نیست ! اى آن که مقصدى جز به سوى او نیست ! اى آن که راه نجاتى از او جز به سوى او نیست ! اى آن که رغبتى جز به سوى او نیست ! اى آن که هیچ نیرو و توانى جز از او نیست ! اى آن که جز از او یارى نمى خواهند ! اى آن که جز بر او تکیه نمى کنند ! اى آن که جز به او امید نمى بندند ! اى آن که جز او را نمى پرستند!». سى و نهم . «اى بهترین کسى که از او مى ترسند ! اى بهترین کسى که به او اشتیاق دارند ! اى بهترینِ طلب شدگان ، اى بهترینِ درخواست شوندگان ، اى بهترینِ مقصودان ، اى بهترینِ یادشدگان ، اى بهترینِ سپاس گزارى شدگان ، اى بهترینِ محبوبان ، اى بهترینِ خوانده شدگان ، اى بهترینِ اُنس گرفتگان!». چهلم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى آمرزنده ، اى پوشاننده ، اى توانا ، اى غالب ، اى آفریننده ، اى شکننده ، اى جبران کننده ، اى یادکننده ، اى بیننده ، اى یارى کننده!». چهل و یکم . «اى آن که آفرید و سامان داد! اى آن که مقدّر کرد و هدایت نمود! اى آن که گرفتارى را برطرف مى سازد! اى آن که راز پنهان را مى شنود! اى آن که غرق شدگان را نجات مى دهد! اى آن که هلاک شدگان را مى رهانَد! اى آن که بیماران را شفا مى بخشد! اى آن که خندانید و گریانید! اى آن که میرانْد و حیات بخشید! اى آن که دو جفت مرد و زن را آفرید!». چهل و دوم . «اى آن که راهش در خشکى و دریاست ! اى آن که نشانه هایش در آفاق است ! اى آن که برهان او در نشانه هاست ! اى آن که قدرتش در مرگ [موجودات] است ! اى آن که عبرتش در گورهاست ! اى آن که فرمان روایى اش در قیامت است ! اى آن که هیبت او در حسابرسى است ! اى آن که داورى اش در سنجش [اعمال]است ! اى آن که پاداشش در بهشت است ! اى آن که کیفرش در آتش دوزخ است!». چهل و سوم . «اى آن که ترسیدگان، به سوى او مى گریزند ! اى آن که گنهکاران، به درگاه او پناه مى برند ! اى آن که اهل تضرّع ، به او توجّه مى کنند! اى آن که پارسایان ، به او مشتاق اند! اى آن که سرگردانان ، به آستان او پناه مى آورند! اى آن که مریدان ، با او اُنس مى گیرند! اى آن که دوستداران ، به او مى بالند! اى آن که خطاکاران ، به بخشایش او طمع مى ورزند! اى آن که اهل یقین ، با او آرامش مى یابند! اى آن که اهل توکّل ، بر او تکیه مى کنند!» . چهل و چهارم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى محبوب ، اى طبیب ، اى نزدیک ، اى مراقب ، اى حسابگر ، اى باهِیبت ، اى جزادهنده ، اى اجابت کننده ، اى آگاه ، اى بینا!». چهل و پنجم . «اى نزدیک تر از هر نزدیک ، اى بهتر از هر محبوب ، اى بیناتر از هر بینا ، اى آگاه تر از هر آگاه ، اى برتر از هر شریف ، اى والاتر از هر والا ، اى نیرومندتر از هر نیرومند ، اى بى نیازتر از هر بى نیاز ، اى بخشنده تر از هر بخشنده ، اى مهربان تر از هر مهربان!». چهل و ششم . «اى چیره اى که مغلوب نمى شود ! اى سازنده اى که ساخته شده نیست ! اى آفریننده اى که پدیدآمده نیست ! اى مالکى که بنده نیست ! اى غالبى که بى شکست است ! اى والایى که کسى برتر از او نیست ! اى نگهبانى که کسى نگهبان او نیست ! اى یارى کننده اى که نیازمند یارى نیست ! اى گواهى که غایب نیست ! اى نزدیکى که دور نیست!» . چهل و هفتم . «اى نورِ نور ، اى روشنى بخش نور ، اى آفریدگار نور ، اى تدبیرکننده نور ، اى تقدیرکننده نور ، اى فروغِ هر نور ، اى نور پیش از هر نور ، اى نور پس از هر نور ، اى نور برتر از هر نور ، اى نورى که نورى همچون او نیست!». چهل و هشتم . «اى آن که عطایش باشرافت است ! اى آن که کارش از روى لطف است ! اى آن که لطفش همیشگى است ! اى آن که احسانش دیرین است ! اى آن که سخنش حق است ! اى آن که وعده اش راست است ! اى آن که گذشتش احسان است ! اى آن که کیفرش عادلانه است ! اى آن که یادش شیرین است ! اى آن که احسانش فراگیر است!». چهل و نهم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى آسان ساز ، اى عطابخش ، اى تبدیل کننده ، اى خوارسازنده ، اى فرودآورنده ، اى نعمت دهنده ، اى احسان کننده ، اى بخشنده نعمت بسیار ، اى مهلت دهنده ، اى نیکویى کننده!». پنجاهم . «اى آن که مى بیند و دیده نمى شود ! اى آن که مى آفریند و آفریده نیست ! اى آن که هدایت مى کند و به راه نمایى نیاز ندارد! اى آن که حیات مى بخشد و حیاتش از کسى نیست ! اى آن که مى پرسد و [از او] پرسیده نیست ! اى آن که غذا مى دهد و غذایش نمى دهند ! اى آن که پناه مى دهد و به پناه ، نیاز ندارد ! اى آن که داورى مى کند و نیازمند داورى نیست ! اى آن که حکم مى کند و بر او حکم نمى شود ! اى آن که نه مى زاید و نه زاده کسى است و کسى همتاى او نیست!». پنجاه و یکم . «اى حسابرسِ نیک ، اى طبیبِ خوب ، اى مراقبِ شایسته ، اى نزدیکِ خوب ، اى پاسخ هنده خوب ، اى محبوبِ خوب ، اى عهده دارِ شایسته ، اى نماینده خوب ، اى سرپرستِ نیکو ، اى یاورِ خوب!». پنجاه و دوم . «اى شادمانى عارفان ، اى آرزوى دوستداران ، اى همدم مریدان، اى محبوب توبه کنندگان ، اى روزى دهنده تهى دستان ، اى امید بدهکاران ، اى نور چشم پرستشگران ، اى غم زُداى گرفتاران ، اى گشایش بخش اندوهناکان ، اى معبود اوّلین و آخرین!». پنجاه و سوم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى پروردگار ما ، اى معبود ما ، اى سَرور ما ، اى مولاى ما ، اى یاور ما ، اى نگهدار ما ، اى راه نماى ما ، اى کمک کننده ما ، اى محبوب ما ، اى طبیب ما!». پنجاه و چهارم . «اى پروردگار پیامبران و نیکان ، اى پروردگار صدّیقان و شایستگان ، اى پروردگار بهشت و دوزخ ، اى پروردگار کوچکان و بزرگان ، اى پروردگار دانه ها و میوه ها ، اى پروردگار رودها و درختان ، اى پروردگار صحراها و دشت ها، اى پروردگار خشکى ها و دریاها ، اى پروردگار شب و روز ، اى پروردگار پیدا و پنهان!». پنجاه و پنجم . «اى آن که فرمانش در هر چیز ، نافذ است! اى آن که دانشش به هر چیز ، پیوسته است! اى آن که قدرتش به هر چیز ، رسیده است! اى آن که بندگان ، نعمتش را نمى توانند شمرد! اى آن که آفریدگان ، از سپاس گزارى اش ناتوان اند! اى آن که فهم ها جلالتِ او را در نمى یابند! اى آن که اندیشه ها به کُنه او نمى رسند! اى آن که عظمت و بزرگى ، جامه اوست! اى آن که بندگان ، از تقدیرش سرپیچى نمى توانند کرد! اى آن که هیچ فرمان روایى اى جز فرمان روایىِ او نیست! اى آن که جز بخشش او بخششى نیست!». پنجاه و ششم . «اى آن که برترین مثال ، از آنِ اوست! اى آن که صفات والا ، از آنِ اوست! اى آن که انجام و آغاز ، از آنِ اوست! اى آن که بهشتِ جایگاه ابدى ، از آنِ اوست! اى آن که نشانه هاى بزرگ ، از آنِ اوست! اى آن که نام هاى نیکو ، از آنِ اوست! اى آن که حکم و تقدیر ، از آنِ اوست! اى آن که هوا و فضا ، از آنِ اوست! اى آن که عرش و زمین خاکى ، از آنِ اوست! اى آن که آسمان هاى بلند ، از آنِ اوست!». پنجاه و هفتم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى باگذشت ، اى آمرزنده ، اى شکیبا ، اى پذیراى سپاس ، اى مهرورز ، اى عطوف ، اى سؤال شده ، اى دوستدار ، اى منزّه ، اى وارسته!». پنجاه و هشتم . «اى آن که عظمتش در آسمان هاست! اى آن که نشانه هایش در زمین است! اى آن که در هر چیز ، نشانه هاى راه نماى اوست! اى آن که شگفتى هایش در دریاهاست! اى آن که گنجینه هایش در کوه هاست! اى آن که آفرینش را آغاز مى کند و سپس باز مى آفریند! اى آن که همه کارها به او بر مى گردد! اى آن که لطفش را در هر چیز ، آشکار ساخته است! اى آن که هر چه را آفریده ، نیکو آفریده است! اى آن که قدرتش در همه آفریده ها ، دست اندرکار است!» . پنجاه و نهم . «اى محبوب آن که محبوبى ندارد ! اى طبیب آن که طبیبى ندارد ! اى پاسخگو به آن که پاسخ دهنده اى ندارد ! اى مهربانِ آن که مهربانى ندارد ! اى رفیقِ آن که همراهى ندارد ! اى دادرس آن که دادرسى ندارد ! اى راه نماى آن که راه نمایى ندارد ! اى همدم آن که مونسى ندارد ! اى رحم کننده بر آن که رحم کننده اى ندارد ! اى همنشین آن که همنشینى ندارد!» . شصتم . «اى کفایت کننده آن که از او کفایت مى خواهد ! اى راه نماى آن که از او هدایت مى جوید ! اى سرپرست آن که از او سرپرستى مى طلبد ! اى عهده دار آن که از او عهده دارى مى خواهد ! اى شفابخش آن که از او درمان مى جوید ! اى داور آن که او را به قضاوت مى خواند ! اى بى نیازکننده آن که از او بى نیازى مى طلبد ! اى وفاکننده آن که از او وفا مى جوید ! اى قدرت بخش آن که از او قدرت مى طلبد ! اى سرپرست آن که او را به سرپرستى مى گزیند!». شصت و یکم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى آفریدگار ، اى روزى رسان ، اى گویا ، اى راستْ گفتار ، اى شکافنده ، اى جداکننده ، اى گشاینده بسته ها ، اى بر هم آورنده گشوده ها ، اى پیش از همه چیز ، اى برتر از هر چیز!». شصت و دوم . «اى آن که شب و روز را مى گردانَد ! اى آن که تاریکى ها و روشنى ها را پدید آورَد ! اى آن که سایه و گرماى خورشید را آفرید ! اى آن که آفتاب و ماه را رام ساخت ! اى آن که نیک و بد را مقدّر کرد ! اى آن که مرگ و زندگى را آفرید ! اى آن که آفرینش و فرمان ، براى اوست ! اى آن که جفت و فرزند بر نگرفت ! اى آن که در فرمان روایى بى شریک است ! اى آن که سرپرستى (یارى) برایش نیست ، البتّه نه از روى خوارى!». شصت و سوم . «اى آن که خواسته خواهندگان را مى داند ! اى آن که درونِ خاموشان را مى خوانَد ! اى آن که ناله خسته دلان را مى شنود ! اى آن که گریه ترسیدگان را مى بیند ! اى آن که نیازِ نیازمندان را داراست ! اى آن که عذرخواهىِ توبه کنندگان را پذیراست ! اى آن که کار تبهکاران را سامان نمى بخشد ! اى آن که پاداش نیکوکاران را تباه نمى سازد ! اى آن که از دل هاى عارفان ، دور نیست ! اى باسخاوت ترینِ بخشندگان!». شصت و چهارم . «اى همیشه باقى ، اى شنواى دعا ، اى گسترده عطا ، اى آمرزنده خطا ، اى پدیدآورنده آسمان ، اى شایسته آزمون ، اى زیباستایش ، اى دیرینْ شُکوه ، اى بسیارْ باوفا ، اى نیکوپاداش!». شصت و پنجم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى عیب پوش ، اى آمرزنده ، اى فاتح ، اى صاحبِ عظمت ، اى بسیارْ شکیبا ، اى نیکوکار ، اى برگزیننده ، اى گشاینده ، اى نعمت بخش ، اى وسعت بخش!». شصت و ششم . «اى آن که مرا آفرید و آراست ! اى آن که مرا روزى داد و تربیتم کرد ! اى آن که مرا سیر کرد و سیرابم نمود ! اى آن که مرا مقرّب و نزدیک ساخت ! اى آن که مرا حفظ کرد و کفایتم نمود ! اى آن که مرا نگه داشت و سرپرستى کرد ! اى آن که مرا بى نیاز ساخت و عزّتم بخشید ! اى آن که مرا توفیق داد و هدایتم کرد ! اى آن که همدم من شد و پناهم داد ! اى آن که مرا میراندْ و زنده کرد!». شصت و هفتم . «اى آن که حق را با کلماتِ خود ، ثابت مى کند ! اى آن که توبه را از بندگانش مى پذیرد ! اى آن که میان انسان و دلش حایل مى شود ! اى آن که شفاعت ، جز به اذن او سود نمى بخشد ! اى آن که داناتر است به کسى که گم راه مى شود ! اى آن که فرمانش را چیزى به تأخیر نمى اندازد ! اى آن که تقدیرش را چیزى بر نمى گردانَد ! اى آن که هر چیزى تسلیم فرمان اوست ! اى آن که آسمان ها پیچیده در دست قدرت اوست ! اى آن که بادها را پیشاپیشِ رحمتش ، مژده رسان مى فرستد!» . شصت و هشتم . «اى آن که زمین را گهواره ساخت ! اى آن که کوه ها را نگه دارنده زمین قرار داد ! اى آن که خورشید را چراغ ، قرار داد ! اى آن که ماه را [مایه] روشنایى قرار داد ! اى آن که شب را پوشش قرار داد ! اى آن که روز را [وسیله] معاش ساخت ! اى آن که خواب را [مایه] آرامش قرار داد ! اى آن که آسمان را بنایى افراشته ساخت ! اى آن که اشیا را جفت قرار داد ! اى آن که آتشِ دوزخ را کمینگاه [کافران] قرار داد!». شصت و نهم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى شنوا ، اى شفاعت پذیر، اى والا ، اى بلندمرتبه ، اى سریع ، اى پدیدآورنده ، اى بزرگ ، اى توانا ، اى آگاه ، اى پناه دهنده!». هفتادم . «اى زنده قبل از هر زنده ، اى زنده پس از هر زنده ! اى زنده اى که هیچ زنده اى همانند او نیست ! اى زنده اى که هیچ زنده اى شریک او نیست ! اى زنده اى که به هیچ زنده اى نیازمند نیست ! اى زنده اى که هر زنده اى را مى میرانَد ! اى زنده اى که هر زنده اى را روزى مى دهد ! اى زنده اى که حیات را از هیچ زنده اى به ارث نبرده است ! اى زنده اى که مُردگان را زنده مى کند ! اى زنده ، اى پایدارى که هیچ چُرت و خوابى او را فرا نمى گیرد!» . هفتاد و یکم . «اى آن که او را یادى فراموش نشدنى است ! اى آن که او را فروغى خاموشى ناپذیر است ! اى آن که او را نعمت هاى بى شمار است ! اى آن که او را حکومتى بى زوال است ! اى آن که او را ستایشى بى اندازه است ! اى آن که او را شُکوهى وصف ناپذیر است ! اى آن که او را کمالى دست نیافتنى است ! اى آن که او را تقدیرى برگشت ناپذیر است ! اى آن که او را صفاتى تبدیل ناشدنى است ! اى آن که او را اوصافى تغییرناپذیر است!». هفتاد و دوم . «اى پروردگار جهانیان ، اى فرمان رواى روز جزا ، اى منتهاى خواسته طلب کنندگان ، اى پشت و پناه پناهندگان ، اى دریابنده گریزانان ، اى دوستدار شکیبایان ، اى دوستدار توبه کاران ، اى دوستدار پاکى جویان ، اى دوستدار نیکوکاران ، اى داناتر به ره یافتگان!» . هفتاد و سوم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى دلسوز ، اى مهربان ! اى نگه دارنده ، اى احاطه یابنده ! اى نگهبان ، اى فریادرس ! اى عزّت بخش ، اى خوارکننده ! اى آغازکننده ، اى بازگرداننده!». هفتاد و چهارم . «اى آن که یگانه بى ضد است ! اى آن که یکتاى بى مانند است ! اى آن که بى نیازِ بى عیب است ! اى آن که یکتاى بى چگونگى است ! اى آن که داورِ بى ستم است ! اى آن که پروردگارِ بى دستْ یار است ! اى آن که قدرتمند بدون خوارى است ! اى آن که توانگر بى نیاز است ! اى آن که پادشاه بدون عزل است ! اى آن که وصف شده اى بى مانند است!» . هفتاد و پنجم . «اى آن که یادش شرافتِ یادکنندگان است ! اى آن که سپاسش رستگارىِ سپاس گزاران است ! اى آن که ستایشش عزّت ستایشگران است ! اى آن که اطاعتش نجات فرمان بُرداران است ! اى آن که درش براى جویندگانْ باز است ! اى آن که راهش براى بازگردندگان روشن است ! اى آن که نشانه هایش برهانِ بینندگان است ! اى آن که کتابش [مایه] یادآورى پرواپیشگان است ! اى آن که روزى اش فراگیر اطاعت کنندگان و نافرمانان است ! اى آن که رحمتش به نیکوکاران ، نزدیک است!» . هفتاد و ششم . «اى آن که نامش خجسته است! اى آن که عظمتش والاست! اى آن که معبودى جز او نیست! اى آن که ثناى او ، شُکوهمند است! اى آن که نام هایش مقدّس است! اى آن که بقاى او ، جاودانى است! اى آن که بزرگى ، جلوه اوست! اى آن که بزرگوارى ، بَرازنده اوست! اى آن که موهباتش قابل شمارش نیست ! اى آن که نعمت هاى او بیرون از شمار است!». هفتاد و هفتم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى یاور ، اى امان بخش ، اى روشنگر ، اى استوار ، اى قدرتمند ، اى راه نما ، اى ستوده ، اى باشُکوه ، اى سرسخت ، اى گواه!». هفتاد و هشتم . «اى صاحب عرشِ شکوهمند ، اى صاحب سخنِ استوار ، اى صاحبِ رفتار درست! اى صاحب قدرتِ سخت ، اى صاحب وعده و تهدید! اى آن که سرپرست و ستوده است! اى آن که آنچه را بخواهد ، حتما انجام مى دهد! اى آن که نزدیک است ، نه دور ! اى آن که بر هر چیز ، گواه است! اى آن که هرگز به بندگان ، ستمگر نیست!». هفتاد و نهم . «اى آن که بى شریک دستْ یار است ! اى آن که بى همتا و بى نظیر است ! اى آفریننده خورشید و ماه فروزان ، اى بى نیازکننده بینواى نیازمند ، اى روزى دهنده کودک خُردسال ، اى رحم کننده بر پیر سال خورده ، اى ترمیم کننده استخوانِ شکسته ، اى نگه دارنده ترسان پناهنده ! اى آن که به بندگانش آگاه و بیناست ! اى آن که بر هر چیزى تواناست!». هشتادم . «اى صاحب سخاوت و نعمت ها، اى صاحب احسان و بخشش ، اى آفریدگار لوح و قلم ، اى پدیدآورنده موران و آدمیان ، اى صاحب قدرت و انتقام ، اى الهام بخش عرب و عجم ، اى زُداینده رنج و درد ، اى داناى نهان ها و نیّت ها، اى پروردگار کعبه و حرم ، اى آن که موجودات را از نیستى آفرید!». هشتاد و یکم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم : اى انجام دهنده ، اى آفریننده ، اى پذیرنده ، اى کامل ، اى نیکویى کننده ، اى جداکننده ، اى دادگر ، اى پیروز ، اى خواهنده ، اى بخشنده!». هشتاد و دوم . «اى آن که با توانمندى اش نعمت بخشید ! اى آن که با بخشندگى اش کَرَم نمود ! اى آن که با لطفش جود ورزید ! اى آن که با قدرتش عزّت یافت ! اى آن که با حکمتش مقدّر کرد ! اى آن که با تدبیرش حکم کرد ! اى آن که با علمش تدبیر نمود ! اى آن که با بردبارى اش گذشت کرد ! اى آن که با بلندى اش نزدیک است ! اى آن که با نزدیکى اش بلندمرتبه است!». هشتاد و سوم . «اى آن که هر چه بخواهد ، مى آفریند! اى آن که هر چه بخواهد ، مى کُند! اى آن که هر که را بخواهد ، هدایت مى کند! اى آن که هر که را بخواهد ، گم راه مى کند! اى آن که هر که را بخواهد ، کیفر مى دهد! اى آن که هر که را بخواهد ، مى آمرزد! اى آن که هر که را بخواهد ، عزّت مى بخشد! اى آن که هر که را بخواهد ، خوار مى سازد! اى آن که آنچه را بخواهد ، در رحِم ها تصویرگرى مى کند! اى آن که هر که را بخواهد ، به رحمت خویش ، مخصوص مى سازد!». هشتاد و چهارم . «اى آن که جفت و فرزندى بر نگرفت! اى آن که براى هر چیز ، اندازه اى قرار داد! اى آن که در فرمان روایى اش کسى را شریک نمى سازد! اى آن که فرشتگان را پیام رسانان خود قرار داد! اى آن که در آسمان ، برج هایى(105) قرار داد! اى آن که زمین را جایى آرام قرار داد ! اى آن که از آب ، بشرى آفرید ! اى آن که براى هر چیز ، فرجامى قرار داد ! اى آن که دانش او ، هر چیز را فرا گرفته است! اى آن که شمارِ هر چیز را مى داند!» . هشتاد و پنجم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى اوّل ، اى آخِر ، اى پنهان ، اى آشکار ، اى نیکو ، اى حق ، اى یکتا ، اى بى همتا ، اى بى نیاز ، اى همیشگى!». هشتاد و ششم . «اى بهترین معروفِ شناخته شده ، اى برترین معبود پرستیده شده ، اى والاترین سپاسْ گفته شده ! اى مقتدرترین یادشده اى که یادش کرده اند ! اى برترین ستوده اى که ستایش شده! اى قدیم ترین موجودى که طلبش کرده اند ! اى والاترین وصف شده اى که وصفش گفته اند ! اى بزرگ ترین مقصودى که به او روى آورده اند ! اى گرامى ترین درخواست شده اى که از او خواسته اند ! اى شریف ترین محبوبى که شناخته شده است!». هشتاد و هفتم . «اى محبوب گریه کنندگان ، اى سَرور توکّل کنندگان ، اى هدایتگر گم راهان ، اى سرپرستِ مؤمنان ، اى همدم یادکنندگان ، اى پناه درماندگان ، اى نجات بخش راستگویان ، اى تواناترینِ توانایان ، اى داناترینِ دانایان ، اى معبود همه آفریدگان!». هشتاد و هشتم . «اى آن که والا گشت و چیره شد ! اى آن که حکومت یافت و قدرتمند گشت ! اى آن که نهان گشت و از هر چیز ، خبر یافت ! اى آن که پرستیده شد و پاداش داد ! اى آن که نافرمانى شد و آمرزید ! اى آن که اندیشه ها او را در نمى یابند ! اى آن که چشمى او را نمى بیند ! اى آن که نشانى از او پنهان نمى مانَد ! اى روزى دهنده بشر ، اى تقدیرکننده هر اندازه!» . هشتاد و نهم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى نگه دارنده ، اى پدیدآورنده ! اى آفریننده ، اى والا ! اى گشاینده ، اى فتح کننده ! اى آشکارکننده ، اى ضمانت کننده ! اى فرمان دهنده ، اى نهى کننده!». نودم . «اى آن که جز او غیب نمى داند ! اى آن که جز او بلا را برطرف نمى کند ! اى آن که آفریدگان را جز او نمى آفریند ! اى آن که جز او گناه را نمى آمرزد ! اى آن که جز او نعمت را کامل نمى سازد ! اى آن که جز او دل ها را دگرگون نمى کند ! اى آن که جز او کار را سامان نمى دهد ! اى آن که جز او باران را نمى فرستد ! اى آن که جز او روزى را نمى گستراند ! اى آن که جز او مردگان را حیات نمى بخشد!» . نود و یکم . «اى یاور ناتوانان ، اى همنشین غریبان ، اى یاریگر دوستان ، اى کوبنده دشمنان ، اى برافرازنده آسمان ، اى همدم پاکْ دلان ، اى محبوب تقواپیشگان ، اى گنجِ نیازمندان ، اى معبود بى نیازان ، اى کریم ترینِ بزرگواران!». نود و دوم . «اى کفایت کننده از هر چیز ، اى نگهبان استوار بر هر چیز ! اى آن که چیزى همانند او نیست ! اى آن که چیزى در فرمان روایى اش نمى افزاید ! اى آن که چیزى از او نهان نمى مانَد ! اى آن که از گنجینه هایش چیزى نمى کاهد ! اى آن که چیزى همانند او نیست ! اى آن که از دانش او چیزى پوشیده نیست ! اى آن که بر هر چیزى آگاه است ! اى آن که رحمتش همه چیز را فرا گرفته است!» . نود و سوم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى بخشنده ، اى طعام دهنده ، اى نعمت بخش ، اى عطاکننده ، اى بى نیازکننده ، اى عطاکننده ، اى فانى کننده ، اى حیات بخش ، اى خُرسندساز ، اى نجات بخش!». نود و چهارم . «اى آغاز و انجامِ هر چیز ، اى معبود و مالک هر چیز ، اى پروردگار و آفریدگار هر چیز ، اى پدیدآورنده و آفریننده هر چیز ، اى گیرنده و گشاینده هر چیز ، اى هستى بخش و بازآفریننده هر چیز ، اى ایجادکننده و تقدیرکننده هر چیز ، اى هستى بخش و دگرگون سازِ هر چیز ، اى حیات بخش و میراننده هر چیز ، اى آفریدگار و میراثبَر هر چیز!». نود و پنجم . «اى بهترین یادکننده و یادشده ، اى بهترین سپاس گزار و سپاس گزارى شده ، اى بهترین ستایشگر و ستوده ، اى بهترین گواه و گواهى شونده ، اى بهترین دعوتگر و خوانده شده ، اى بهترین پاسخ دهنده و اجابت شده ، اى بهترین مونس و همدم ، اى بهترین رفیق و همنشین ، اى بهترین مقصود و مطلوب ، اى بهترین دوستدار و دوست!» . نود و ششم . «اى آن که به هر که او را بخواندش ، پاسخ مى دهد! اى آن که هر که را اطاعتش کند ، دوست مى دارد! اى آن که به هر که دوستش بدارد ، نزدیک است! اى آن که نگهبان کسى است که از او نگهبانى بخواهد! اى آن که به هر که به او امید ببندد ، بزرگوار است! اى آن که با هر که نافرمانى اش کند ، بردبار است! اى آن که با همه عظمتش مهربان است! اى آن که با همه حکمتش بزرگ است! اى آن که در احسان خود ، دیرین است! اى آن که به هر که بخواهد ، داناست!» . نود و هفتم . «خداوندا! تو را به نامت مى خوانم: اى سبب ساز ، اى شوق آفرین ، اى دگرگون ساز ، اى تعقیب کننده ، اى ترتیب دهنده ، اى ترساننده ، اى بر حذر دارنده ، اى یادکننده ، اى تسخیرکننده ، اى تغییردهنده!». نود و هشتم . «اى آن که دانشش پیشین است ! اى آن که وعده اش راست است ! اى آن که لطفش آشکار است ! اى آن که فرمانش چیره است ! اى آن که کتابش استوار است ! اى آن که تقدیرش حتمى است ! اى آن که قرآنش باعظمت است ! اى آن که فرمان روایى اش دیرین است ! اى آن که نعمتش فراگیر است ! اى آن که عرشش عظیم است!» . نود و نهم . «اى آن که شنیدنى ، او را از شنیدنى دیگر ، باز نمى دارد! اى آن که کارى ، او را از کارى دیگر ، باز نمى دارد! اى آن که [شنیدن] سخنى ، او را از [شنیدن] سخنى دیگر ، به اشتباه نمى اندازد! اى آن که درخواستى ، او را درباره درخواستى دیگر ، به خطا نمى افکند! اى آن که چیزى ، حجاب او نسبت به چیزى دیگر نمى شود! اى آن که پافشارى درخواست کنندگان ، او را به سُتوه نمى آورد! اى آن که نهایت خواسته مریدان است! اى آن که منتهاى همّت عارفان است! اى آن که نهایت خواسته جویندگان است! اى آن که در جهانیان ، چیزى بر او پوشیده نمى مانَد!». صدم . «اى بردبارى که [در کیفر دادن ،] شتاب نمى کند! اى بخشنده اى که بخل نمى ورزد ! اى راستگویى که خلافِ وعده عمل نمى کند! اى بسیارْ بخشنده اى که از بخشش ، خسته نمى شود! اى قدرتمندى که شکست نمى خورَد! اى بزرگى که به وصف نمى آید! اى دادگرى که ستم نمى کند! اى بى نیازى که نیازمند نمى شود! اى بزرگى که کوچک نمى شود! اى نگهبانى که غافل نمى گردد! منزّهى تو ، اى آن که معبودى جز تو نیست! به فریاد رس ، به فریاد رس . پروردگارا! ما را از آتش ، نجات بده» .
1) وفی البلد الأمین : ص 222 «مدینٍ» بدل «مدیونٍ».
2) المصباح للکفعمی : ص 816 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 120 ح 3 نقلاً عن خطّ الشهید الأوّل قدس سره.
3) الصَّمَد : الّذی لیس بجسم ولاجوف له (بحار الأنوار : ج 4 ص 189).
4) الإقبال : ج 1 ص 146 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 74 ح 2.
5) واژه «صمد» در متن عربى ، یعنى آنچه جسم ندارد و توخالى نیست.
6) فالِق الإصباح : أی شاقّ عمود الصبح عن ظلمة اللیل . والفَلَق : الشقّ . والإصباح والصُّبح واحد (مجمع البحرین : ج 3 ص 1415).
7) المِنَّةَ : النِّعمة الثقیلة ، یقال: مَنَّ فلانٌ على فلانٌ : إذا أثقلَهُ بالنِّعمة (المفردات : ص 777).
8) الطَّوْل : الفضل والعلوّ (النهایة : ج 3 ص 145).
9) الإقبال : ج 1 ص 248 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 17 ح 2 و ص 74 ح 2.
10) کَنَف اللّه : حرزه وسِتره (القاموس المحیط : ج 3 ص 192).
11) الإقبال : ج 1 ص 251 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 19 ح 2 وص 74 ح 2.
12) الکُرْبَة : الغمّ الّذی یأخذ بالنفس (الصحاح : ج 1 ص 211).
13) الإقبال : ج 1 ص 256 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 21 ح 2 وص 75 ح 2.
14) الإقبال : ج 1 ص 258 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 22 ح 2 و ص 75 ح 2.
15) الإقبال : ج 1 ص 262 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 75 ح 2.
16) الإقبال : ج 1 ص 266 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 26 ح 2 و ص 76 ح 2.
17) البقرة : 186.
18) الإقبال : ج 1 ص 269 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 27 ح 2 و ص 76 ح 2.
19) الإقبال : ج 1 ص 272 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 29 ح 2 وص 76 ح 2.
20) الإقبال : ج 1 ص 275 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 31 ح 2 و ص 76 ح 2.
21) مُهَیمِن ، از نام هاى خداوند است؛ یعنى: آن که عهده دار کارها ، اَجَل ها و روزى هاى مردم است. نیز گفته شده: یعنى مراقب هر چیز ، و نیز: امینى که حقّ کسى ، نزد او ضایع نمى شود (ر . ک : مجمع البحرین : ج 3 ص 1895).
22) الإقبال : ج 1 ص 278 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 32 ح 2 و ص 77 ح 2.
23) الإقبال : ج 1 ص 282 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 34 ح 2 و ص 77 ح 2.
24) الإقبال : ج 1 ص 286 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 36 ح 2 و ص 77 ح 2.
25) سقط اسم رسول اللّه صلى الله علیه و آله فی المصدر من أوّل الدعاء فی هذه اللیلة وفی اللیلة الخامسة عشرة ، والحال أنّ هذه الأدعیة الثلاثین قد وردت بروایة واحدة متسلسلة کما فی البلد الأمین: ص 197.
26) الإقبال : ج 1 ص 291 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 39 ح 2 و ص 77 ح 2.
27) الإقبال : ج 1 ص 293 عن الإمام الصادق عن أبیه عن الإمام علیّ علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 98 ص 40.
28) الإقبال : ج 1 ص 296 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 42 ح 2 و ص 77 ح 2.
29) الإقبال : ج 1 ص 301 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 44 ح 2 وص 78 ح 2.
30) الإقبال : ج 1 ص 305 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 47 ح 2 و ص 78 ح 2.
31) الإقبال : ج 1 ص 310 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 49 ح 2 و ص 78 ح 2.
32) الإقبال : ج 1 ص 349 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 148 ح 3 و ص 78 ح 2.
33) الإقبال : ج 1 ص 353 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 51 ح 2 و ص 78 ح 2.
34) الإقبال : ج 1 ص 361 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 153 ح 3 وص 79 ح 2.
35) الإقبال : ج 1 ص 372 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 53 ح 2 و ص 79 ح 2.
36) یعنى این را در آن ، وارد مى کنى. پس در هر کدام که افزایشى پدید آید ، از دیگرى کاسته مى شود. مثل: کوتاهىِ روز در زمستان و بلندى شبش و درازىِ روز در تابستان و کوتاهى شبش (ر . ک : مجمع البحرین : ج 3 ص 1972).
37) الإقبال : ج 1 ص 377 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 161 ح 5 و ص 79 ح 2.
38) الإقبال : ج 1 ص 390 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 56 ح 2 و ص 80 ح 2.
39) در یک نسخه ، چنین افزوده اى دارد: «از تو مى خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستى و مرا بیامرزى و بر من رحم کنى. همانا تو یکتاى بى نیازى» (ر . ک : بحار الأنوار : ج 98 ص 161).
40) الإقبال : ج 1 ص 395 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 59 ح 2 و ص 80 ح 2.
41) الإقبال : ج 1 ص 398 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 60 ح 2 و ص 80 ح 2.
42) فرقان ، از نام هاى قرآن است ، به معناى جداکننده حق و باطل و حلال و حرام (ر . ک : لسان العرب : ج 10 ص 302).
43) یعنى : توفیق هدایت را که نصیبمان کرده اى ، از ما دریغ مکن.
44) مستدرک الوسائل : ج 7 ص 483 ح 8708 نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام . وقال المحدّث النوری قدس سره فی ذیل الروایة : فإنّ هذه الروایة لا تنافی ما صحّ من أنّ لیلة القدر لیلة ثلاث وعشرین ؛ لأنّ هذه الروایة تختصّ بمن فاته لیلة ثلاث وعشرین فأدرک لیلة سبع وعشرین.
45) الإقبال : ج 1 ص 403 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 63 ح 2 وص 81 ح 2.
46) الإقبال : ج 1 ص 406 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 65 ح 2 و ص 81 ح 2.
47) الإقبال : ج 1 ص 409 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 67 ح 2 و ص 81 ح 2.
48) جِبت ، هر معبود غیر خداست. جِبت به جادو هم گفته مى شود. جِبت و طاغوت ، به معناى کاهنان و شیاطین است. مى گویند: «جبت ، کلمه اى است که به بُت ، کاهن و جادوگر گفته مى شود». طاغوت ، از «طغیان» است ، یعنى سرکشى. گاهى هم به کافر ، شیطان ، بت ها و بر هر سر کرده گم راهى ، طاغوت گفته مى شود (ر . ک : مجمع البحرین : ج 1 ص 265 و ج 2 ص 1104).
49) در نسخه اى ، به جاى «ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، ایمان آوردیم ، به خداوند ، ایمان آوردیم» ، چنین آمده است: «به تو ایمان آوردیم (هفت بار) . پس گناهان ما را بیامرز – به حقّ محمّد و خاندان او – و از ما در گذر . همانا تو قدرتمند شکست ناپذیرى» (ر . ک : بحار الأنوار : ج 98 ص 65 ح 2 و ص 81 ح 2).
50) البلد الأمین : ص 200 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 73 ح 2 و ص 81 ح 2.
51) فی الإقبال ج1 ص 229 : «اللّهمّ اجعل صیامی صیام الصائمین ، وقیامی قیام القائمین ، ونبّهنی فیه عن نومة الغافلین ، وهب لی جرمی یا إله العالمین».
52) فی الإقبال ج 1 ص 254 : «من کلّ خیر تنزل فیه بجودک یا …».
53) وزاد فی الإقبال ج 1 ص 257 هنا : «وأذقنی فیه حلاوة ذکرک».
54) فی الإقبال : ج 1 ص 260 : «یا أرحم الراحمین» بدل «یا أکرم الأکرمین».
55) ما بین المعقوفین أثبتناه من الإقبال : ج 1 ص 263.
56) فی الإقبال : «ولاتضربنی فیه بسیاط نقمتک وزحزحنی» بدل «وأعذنی من سیاط نقمتک ومهاویک وأجرنی».
57) مابین المعقوفین أثبتناه من الإقبال : ج 1 ص 267.
58) فی الإقبال : «بدوامه بتوفیقک یا ولیّ المؤمنین» بدل «بدوام .. .».
59) فی الإقبال : ج 1 ص 270 : «یا ملجأ الآملین».
60) فی الإقبال : ج 1 ص 273 : «لبراهینک الساطعة».
61) ما بین المعقوفین أثبتناه من الإقبال : ج 1 ص 276.
62) فی بعض النسخ : «بعونک» بدل «بقوّتک» و«غیاث» بدل «غوث».
63) فی الإقبال ج 1 ص 284 : «زیّنّی» بدل «ارزقنی» و«وحلِّنی فیه بحلیّ الفضل والإنصاف» بدل «ونجّنی فیه ممّا أحذر وأخاف».
64) فی الإقبال ج 1 ص 297 : «الخاشعین وأشعر فیه قلبی إنابة المخلصین» بدل «العابدین … المخبتین».
65) فی الإقبال ج 1 ص 307 : «إلى التفسیر والسؤال».
66) ما بین المعقوفین أثبتناه من الإقبال : ج 1 ص 350.
67) فی المصدر : «هادی» والتصویب من الإقبال.
68) وزاد فی الإقبال ج 1 ص 369 هنا : «واجعل الجنّة منزلاً لی ومقیلاً».
69) وفی الإقبال ج 1 ص 392 : «یا عالماً بأحوال السائلین» وزاد فیه «والتوفیق» قبل «بأن أطیعک».
70) أورد هذا الدعاء فی الإقبال فی الیوم السادس والعشرین وفیه «مستنّاً» بدل «متمسّکاً» و«یا عاصم قلوب النبیّین» بدل «یا عظیماً فی قلوب النبیّین».
71) أورد هذا الدعاء فی الإقبال فی الیوم الخامس والعشرین وفیه «یا سامع أصوات المبتهلین» بدل «یا أسمع السامعین».
72) أورد هذا الدعاء فی الإقبال فی الیوم الثامن والعشرین وفیه «الأحلام فی المسائل» بدل «الأحراز من المسائل».
73) کذا فی المصدر ولعلّ عبارة «الأحراز من» زائدة.
74) أورد هذا الدعاء فی الإقبال فی الیوم التاسع والعشرین وفیه «غیاهب» بدل «عائبات» و«المذنبین» بدل «المؤمنین».
75) أورد هذا الدعاء فی الإقبال فی الیوم السابع والعشرین وفیه «یا رؤوفاً بعباده الصالحین» بدل «یا رحیماً بعباده المؤمنین».
76) وزاد فی الإقبال ج 1 ص 448 : «الأخیار الأبرار صلى اللّه علیهم».
77) المصباح للکفعمی : 810.
78) زمرّد ، از سنگ هاى قیمتى است. رنگ سبز روشن دارد و هر چه سبزتر باشد ، بهتر و نفیس تر است و اصل این واژه فارسى است (ر . ک : المنجد).
79) سیّد بن طاووس ، این دعاها را بدون اِسناد به معصوم در الإقبال در جاهاى مختلف آورده است ، با اختلاف هایى که در برخى الفاظ و عبارات وجود دارد. به مهم ترینِ این موارد در پاورقى هاى متن عربى اشاره شده است.
80) المصباح للکفعمی : ص 358.
81) فی المصباح للکفعمی : ص 358 «یا خفیّ».
82) فی المصباح للکفعمی : «یا متعالى».
83) فی المصباح للکفعمی : «سبحانک یا …».
84) أثبتنا مابین القوسین من المصباح للکفعمی ، وفی البلد الأمین : «ثمّ حمدِل وحسبِل وحولِق».
85) البلد الأمین : ص 362.
86) در متن عربى ، واژه «حسیب» آمده که بجز حسابگر ، سه معناى دیگر هم دارد: کفایت کننده ، دانا و مقتدر (ر . ک : مجمع البحرین : ج 1 ص 400).
87) ما بین المعقوفین أثبتناه من بحار الأنوار.
88) یظهر أنّه لا اختصاص لهذا الدعاء بشهر رمضان . لکن تمّ الترکیز على قراءته أوّل شهر رمضان ، وکذلک ثلاث مرّات خلال هذا الشهر ، وبذلک لیس هناک دلیل على وضع الدعاء فی جملة أعمال لیالی القدر . أجل ، ذکر العلّامة المجلسی فی » زاد المعاد » ص 176 ما نصّه : » جاء فی بعض الروایات ، قراءة دعاء الجوشن الکبیر فی کلّ لیلة من هذه اللیالی الثلاث » . ومع أنَّ المحدّث الشیخ عبّاس القمّی قدس سره ، ذکر فی کتابه » مفاتیح الجنان » بأنه لیس فی الروایة ما یشیر إلى استحباب قراءة هذا الدعاء فی لیالی القدر ، إلّا أنّه عدّ ما ذکره العلّامة المجلسی فی » زاد المعاد » کافیا فی هذا المجال ، ولکن من المستبعد جدّا أن یکون قد عثر على روایة اُخرى فی هذا المضمار . وما یبدو ظاهرا أنّه طبّق جملة : » من دعا به فی شهر رمضان ثلاث مرّات » على لیالی القدر ، ولا یخفى ما فیه . بدیهی أنَّ قراءة هذا الدعاء فی لیالی القدر بقصد القربة المطلقة هو أمر حسن ، کما هو المألوف فی إیران.
89) المصباح للکفعمی فی هامشه : ص 332 ، بحار الأنوار : ج 94 ص 382 وج 81 ص 331 ح 32.
90) به نظر مى رسد که این دعا ، مخصوص ماه رمضان نیست؛ لیکن بر خواندن آن در اوّل ماه رمضان ، همچنین سه بار خواندنش در این ماه ، تأکید شده است. از این رو ، دلیلى بر قرار دادن این دعا در اعمال شب هاى قدر نیست. البتّه علّامه مجلسى در زاد المعاد (ص 176) چنین گفته است: «در برخى احادیث ، خواندن دعاى جوشن کبیر در هر یک از این سه شب ، آمده است» . گفتنى است که شیخ عبّاس قمى رحمه الله در مفاتیح الجنان مى گوید : «در احادیث ، چیزى نیست که به استحبابِ خواندن این دعا در شب هاى قدر ، اشاره کند ؛ لیکن سخن علّامه مجلسى در زاد المعاد در این زمینه کافى است» . نگارنده مى گوید : بعید است که علّامه مجلسى در این باره به حدیث دیگرى دست یافته باشد و به نظر مى رسد که ایشان ، جمله : «هر کس آن را در ماه رمضان ، سه بار بخواند» را بر شب هاى قدر ، تطبیق کرده است . روشن است که خواندن این دعا در شب هاى قدر ، به قصد قربت مطلق ، کارى پسندیده است ، همان گونه که در ایران ، معمول است.
91) وقال فی البلد الأمین : دعاء الجوشن الکبیر مرویّ عن النبیّ صلى الله علیه و آله ، وهو مئة فصل ، کلّ فصل عشرة أسماء ، وتبسمل فی أوّل کلّ فصل منها وتقول فی آخره : «سبحانک یا لا إله إلا أنت الغوث الغوث صلّ على محمّد وآله وخلّصنا من النار یا ربّ یا ذا الجلال والإکرام یا أرحم الراحمین».
92) إلّا الفصل الخامس والخمسون فإنّه أحد عشر اسما.
93) فی المصدر : «الفضل» ، والتصویب من البلد الأمین.
94) فی المصدر : «المزیدون» ، والتصویب من البلد الأمین : ص 402.
95) فی نسخة : «الخائفون».
96) فی البلد الأمین : «یا رجاء المذنبین».
97) فی نسخة : «السماء».
98) فی نسخة : «أعمال».
99) فی البلد الأمین : «یا فاصل ، یا واصل» بدل «یا فاضل ، یا فاصل».
100) أی لا یغیب عن علمه ولا یخفى (مجمع البحرین : ج 2 ص 1206).
101) أثبتناها من البلد الأمین وبحار الأنوار ، وفی المصدر : «بادئ» وفی الطبعة القدیمة : «مبدئ».
102) المصباح للکفعمی : ص 334 ، بحار الأنوار : ج 94 ص 384.
103) در البلد الأمین آمده است: دعاى جوشن کبیر ، از پیامبر صلى الله علیه و آله روایت شده است و صد بخش دارد و در هر بخشى ، ده نام آمده است. در آغاز هر بخش ، «بسم اللّه الرحمن الرحیم» مى گویى و در آخر هر بخش مى گویى: «سبحانک یا لا إله إلّا أنت ، الغوث ، الغوث ، صلّ على محمّد و آله و خلّصنا من النّار یا ربّ ، یا ذا الجلال و الإکرام ، یا أرحم الراحمین».
104) به استثناء بند 55 که یازده نام در آن ذکر شده است.
105) برج هاى آسمان ، منزلگاه هاى ماه و خورشیدند . بروج ، به معناى ستارگان بزرگ نیز آمده است (ر . ک : مجمع البحرین : ج 1 ص 132).
